محمد درویش
16.7K subscribers
6.12K photos
1.67K videos
154 files
4.76K links
برای اعتلای طبیعت وطنی که دوستش داریم.
دیدگاه‌های رییس کمیته محیط‌زیست در کرسی سلامت اجتماعی یونسکو

نحوه درج پیام یا ارسال عکس در تلگرام:
@mdarvish44
Download Telegram
چرا در #مدارس_طبیعت به جای آموزش و مقایسه و رقابت، به پرورش #خلاقیت بچه ها می پردازیم؟

🔴 مشکل ما کمبود #شاگرد_اول نیست! بل کمبود دانش آموختگانی است که #تصمیم_ساز و ایده پرداز باشند!

@darvishnameh
@darvishnameh

🔴 خودروهایی که در اروپا #منفورتر و در ایران #محبوب_تر می شوند!🔴

تازه ترین گزارش #آژانس_محیط_زیست_اروپا حکایت از آن دارد که پس از #ایتالیا، #انگلستان دومین کشوری است که بالاترین میزان مرگ سالانه ناشی از #آلودگی_هوا با #دی_اکسید_نیتروژن در اروپا را دارد. این گزارش تنها چند روز پس از حکم یک دادگاه عالی در #بریتانیا که به دولت این کشور اخطار داده که تا آوریل سال ۲۰۱۷ اقدامات جدی تری برای مبارزه با آلودگی هوا ارایه دهد، منتشر شده است.
این آژانس از مرگ زودرس ۱۱۹۴۰ نفر در سال ۲۰۱۳ به دنبال بیماری های ناشی از آلودگی هوا با دی اکسید نیتروژن - یک گاز سمی که از سوخت موتورهای دیزل نتیجه می شود و موجب بیماری های دستگاه تنفسی می شود- نام می برد. البته این رقم در مقایسه با سال ۲۰۱۲ که بالغ بر ۱۴ هزار نفر می بود، کاهش پیدا کرده؛ اما هنوز هم در اروپا در مقام دوم قرار دارد. آژانس محیط زیست همچنین از بریتانیا به عنوان مرکز تولید دی اکسید نیتروژن در اروپا نام می برد. در خیابان Marylebone در #لندن بالاترین مقدار این گاز سمی که دو برابر بیشتر از حد مجاز تعیین شده در #اتحادیه_اروپاست، اندازه گیری شده.
کنشگران بر این عقیده هستند که انگلستان - که از سال ۲۰۱۰ حد مجاز این آلاینده در اتحادیه اروپا را به طور مداوم خدشه دار کرده است- می بایست عملکردهای جدی تری در این زمینه به اجرا بگذارد. جیمز تورنتون، مدیر دفتر وکالت محیط زیستی Client Earth که به دادگاه شکایت برده است، ابراز می کند که گزارش آژانس محیط زیستی اروپا اکنون انگلستان را در ارتباط با مرگ زودرس به دنبال بیماری های ناشی از دی اکسید نیتروژن در هوا، در موقعیت بسیار دشواری قرار می دهد و دولت می بایست که به دلیل این ارقام، شرمسار باشد و به حفظ سلامتی مردم کشورش بپردازد.
ایتالیا و انگلستان هر دو به یک نسبت دارای موتورهای دیزل هستند، اما در ایتالیا مشکل دی اکسید نیتروژن تولید شده از صنایع این معضل را تشدید می کند. آژانس محیط زیست اروپا شمار مرگ زودرس ناشی از تأثیر دی اکسید نیتروژن روی دستگاه تنفسی را در اروپا در سال ۲۰۱۳ بالغ بر ۱۷ هزار نفر تخمین می زند. با آنکه از آغاز قرن بیست و یکم به دلیل استانداردهای جدید مقدار دی اکسید نیتروژن تولید شده از موتورهای دیزل رو به کاهش است، اما آژانس می گوید: از هر ده ایستگاه یک ایستگاه همیشه مقدار بالاتری از حد مجاز این آلاینده را اندازه گیری می کند. مدیر اجرایی آژانس می گوید: کاهش انتشار آلاینده ها به بهبود کیفیت هوا کمک کرده است، اما هنوز نه تا آن اندازه که به سلامتی انسان و محیط زیست آسیبی وارد نشود.
خانم کاترین بِردِر، از اعضای لیبرال #پارلمان_اروپا می گوید :«اگر من به جای سیاستمدار، یک پزشک می بودم، امروز یک نسخه با هشداری جدی درباره سلامتی مردم به دولت انگلستان تجویز می کردم. دولت این کشور اجازه ساخت یک باند جدید در فرودگاه Heathrow را صادر کرده، با آنکه از شدت آلودگی هوا با دی اکسید نیتروژن در محدوده این فرودگاه به خوبی باخبر است.»

🔴 دریافت کنندگان عزیز #درویشنامه!
نگاه کنید که حتی خودروهای با استاندارد یورو ۶ در انگلستان و ایتالیا هم نتوانسته مشکل آلودگی هوا و مرگ بیش از ۱۷ هزار نفر را مانع شود! بی دلیل نیست که سیاستمداران در #دانمارک، #نروژ، #هلند و ... در پی کاهش ترددهای موتوری و افزایش #دوچرخه_سواری هستند! اما در و دیوار شهرهای ما پر از تبلیغ خودروهای گوناگون است!

https://www.theguardian.com/environment/2016/nov/23/uk-has-second-highest-number-of-deaths-from-no2-pollution-in-europe
🔴 #وزارت_نفت #جایزه_ملی_محیط_زیست می گیرد و همچنان مسغول #جاده_سازی در #تالاب_هورالعظیم است. سپاس از همکارانم که در ۲۹ آبان مانع این #تالاب_زدایی شدند. اما تا کی می توانند #مقاومت کنند؟
@darvishnameh
@darvishnameh

🔴 #تهران در ۶۲ سال دیگر باقی نخواهد ماند؛ اگر به ماندگاری برخی از رویه های رفتاری و مدیریتی امروز ادامه دهیم!

گفتگویم با #شهرنامه در باره #سیمای_تهران_۱۴۵۷:
👇👇👇
پیاده مداری؛ ضرورت #تهرانِ_امروز!

🔴 ساعتی پیش در دفتر #مهندس_حقانی در شورای شهر، سومین جلسه ساماندهی به #ژینایی تهران بر مبنای #پیاده_مداری پیگیری شد. منتظر خبرهایی خوش تر باشید.

@darvishnameh
@darvishnameh

🔴 گفتگویم با #حسین_جمشیدیان در باره آثار #جنگ و #خشونت بر #محیط_زیست؛

🔴 آیا اشغال نظامی #عراق و ظهور #داعش بر وخامت بحرانهای محیط زیستی افزود؟

👇👇👇
https://yon.ir/E1o7
@darvishnameh

ورود #موسیقی به حوزه #محیط_زیست؛ یعنی: بیان #آرمانهای_سبز ایرانیان در قلمرویی به وسعت جهان!

🔴 #جشنواره_موسیقی_سبز، #نخستین در جهان است!

www.musiceiranian.ir/125536-fharati-2.html
👆👆👆 کو #پارک؟ من اینجا پارک می بینم؟!

🔴 نگاه کنید آرزو یا مطالبه این کودک هموطن از رهبران شهرش چیست؟! بیاییم همه دست به دست هم کمک کنیم تا با شتابی بیشتر و گستره ای افزون تر، دبستانهای ما به پارک ... به #مدارس_طبیعت بدل شوند!
آمین ...

@darvishnameh
@darvishnameh

گفتگویم با #مسعود_بُربُر در #خبرگزاری_مهر:

🔴 نشانه ها و عقوبت #طبیعت_ستیزی را در #متروکه_شدن_روستاها رهگیری کنیم!

👇👇👇
www.mehrnews.com/news/3831108
@darvishnameh

با #داوران نخستین #مسابقه_ملی عکس "من، #مدرسه، #دوچرخه" آشنا شوید:

👇👇👇
اسامی سه داور اصلی نخستین #مسابقه_ملی_عکس: من، مدرسه، دوچرخه؛ ۲۹ آذر، #اصفهان.

🔴 ۱. #ساتیار_امامی

متولد ۱۳۵۴
دارای مدرک لیسانس عکاسی از دانشکده هنر و معماری تهران

سوابق اجرایی هنری:
عكاس هفته نامه تماشاگران، عكاس روزنامه انتخاب، دبير گروه عكس ضميمه ايرانشهر روزنامه همشهري، عكاس خبرگزاري فارس، دبير گروه عكس روزنامه كارگزاران، دبير گروه عكس روزنامه جام جم و موسس آژانس عكس جام جم، دبير گروه عكس مجله نسيم، دبير گروه عكس مجله سينمايي 24 همشهري، دبير گروه عكس مجله ديپلماتيك همشهري، دبير عكس آشپزي مثبت همشهري، عكاس گروه مجلات همشهري و بر خي از مجلات خبري و غيرخبري ايران، دبير گروه عكس روزنامه همشهري و آژانس عكس همشهري

🔴 ۲. #احسان_رافتی

متولد ۱۳۶۰

سوابق اجرایی هنری :
مدیر آژانس عکس خبری ایران ، دوربین.نت، مدیر آژانس عکس تهران، سردبیر هفته نامه عکس “تصویرتهران، دبیر بخش عکس هفتمین جشنواره زنان و زندگی شهری، دبیر بخش عکس اولین و دومین جشنواره رسانه های شهری،‌دبیر سرویس عکس روزنامه جوان، دبیر عکس خبرگزاری شهر، عکاس خبرگزاری مهر، برگزاری کارگاه تاثیر عکس در رسانه های مجازی در جشنواره مطبوعات و دبیر نه دوره جشنواره عکس خبری دوربین.نت.

🔴 ۳. #امیر_حسینی

متولد ۱۳۶۹
دارای مدرک مهندسی کامپیوتر نرم افزار

سوابق اجرایی هنری :
عکاس خبرگزاری فارس، عکاس روزنامه های ایران ورزشی، گل و خبر ورزشی، دبیر گروه عکس خبرگزاری ایمنا، عکاس روزنامه اصفهان امروز، دبیر عکس هفته نامه میرزمان، عکاس مجله سرزمین من همشهری، دیپلم افتخار نهمین جشن تصویر سال، رتبه اول هفتمین جشنواره مطبوعات اصفهان در بخش عکس، رتبه دوم نهمین جشنواره مطبوعات اصفهان در بخش عکس، عکاس کتاب دروازه و بازار حسن آباد، عکاس کتاب راهنمای گردشگری أصفهان، انتخاب عکس در بین عکس های برتر سال خبرگزاری‌ یونایتدپرس آمریکا در سال ۲۰۰۹ و راهیابی به فینال جشنواره بین المللی عکس هیپا در بخش عکاسی غذا.

لطفاً از این فرصت استفاده کرده و با ارسال عکسهای خلاقانه خویش که بتواند اشتیاق بیشتری برای رفتن به مدرسه با دوچرخه در بین دانش آموزان و اولیای آنها برانگیزد، بخت خویش را برای تصاحب یکی از ۲۰ هدیه ارزشمند این مسابقه ملی، بیازمایید:

🏆🏆 #جوایز: 10 دستگاه دوچرخه برقی- 10 دستگاه دوچرخه شهری

🏅 تقدیر از برترین‌ها با حضور معاون رئیس‌جمهور و رئیس سازمان محیط زیست؛ دکتر #معصومه_ابتکار و مدیران #آموزش_و_پرورش، #وزارت_ورزش_و_جوانان و #وزارت_بهداشت، درمان و آموزش پزشکی

🎆 همراه با #نمایشگاه آثار برگزیده

🔴🔴 #مهلت ارسال آثار: تا ۱۵ آذر 95

💻 نحوه ارسال: از طریق سایت
👉🏻isfahan.ir/traffic

📡 اطلاعات بیشتر:
☎️ : ٠٣١٣٢٢٠٤٨٤٥

@darvishnameh
@darvishnameh

شهر #Houten در #هلند، یگانه شهری است که هیچیک از ۴۸۴۷۱ نفر از اهالی اش #خودرو ندارند! تصمیمی که در سال ۱۹۸۰ گرفته و همچنان به آن پایبند مانده و #امن_ترین_شهر_جهان را آفریدند.
از #تالاب_کمجان در #استان_فارس خبر می رسد که به همت #سیروس_زارع و یارانش و بدون هیچ کمک دولتی، ترمیم چند #آب_بند طی هفته گذشته انجام شد تا در صورت بارش، قادر به ذخیره آب باشند. 👏👏👏

@darvishnameh
@darvishnameh

🔴بدترین بلایی که می تواند سر یک کشور بیاید!🔴

دولت #بولیوی، کشوری محاصره شده با خشکی و بدون دسترسی به دریا در قلب آمریکای جنوبی به دلیل رویارویی با یک #خشکسالی_بزرگ که در طول ۲۵ سال گذشته بی سابقه بوده است، هفته گذشته موقعیت اضطراری اعلام کرد. بیشترین مقدارِ آب مورد نیاز برای #لاپاز، بلندترین پایتخت دنیا و شهر همسایه آن اِل آلتو، دومین شهر بزرگ بولیوی از یخچالهای طبیعی کوههای آند در اطراف این دو شهر تأمین می‌شود. اما این یخچالهای طبیعی به سرعت در حال ناپدید شدن هستند و نشان دهنده تأثیر تغییرات منفی اقلیمی روی یکی از فقیرترین کشورهای آمریکای لاتین. سه سد اصلی که تاکنون آب لاپاز و آل آلتو را تأمین می کرده اند، دیگر از یخچالهای طبیعی تغذیه نمی شوند و تقریباً خشک شده اند. آب در لاپاز جیره بندی شده و در #آل_آلتو - آنجا که مردم فقیر حتی با منبع اصلی آب در ارتباط نبوده اند- شورشهای خیابانی رخ داده است.
نیروهای نظامی برای رساندن آب به شهرها بکار گرفته شده اند و چاههای آب اضطراری در حال حفر شدن هستند و مدارس در ادامه تعطیلات تابستان برای دو هفته دیگر تعطیل شده اند. پرزیدنت اِوُو #مورالِس، رئیس‌جمهور بولیوی، مدیر شرکت آب را اخراج کرده، زیرا عقیده داشته که این مدیر او را زودتر از این موقعیت خطرناک آگاه نکرده است، اما نکته اینجاست که تغییرات اقلیمی و عواقب آن مدتهاست که آشکارند.
یک گزارش جدید از بنیاد محیط زیستی استکهلم- SEI- می گوید : «در این منطقه درجه حرارت از سال ۱۹۷۶ تا ۲۰۰۶ به اندازه نیم درجه سلسیوس افزایش پیدا کرده و مردم لاپاز و آل آلتو می توانند آثار این تغییرات جوی را به شکل بالا رفتن مرزی که از آنجا برف به روی کوهستان نشسته را در اطراف خود مشاهده کنند. یک یخچال قطبی در کوهستان Chacaltaya در اطراف ال آلتو که زمانی یکی از مناطق معروف اسکی در دنیا بود، تقریبا بطور کامل ناپدید شده. و دو #یخچال_قطبی Tuni-Condoriri که برای لاپاز و آل آلتو منابع آب به شمار می آیند، ۳۹٪ از مساحت خود را در بین سال های ۱۹۸۳ و ۲۰۰۶ از دست داده اند - ۰,۲۴ کیلومتر مربع در سال.»
این گزارش در ادامه می گوید: اگر مدلهایی که افزایش دمای محلی و جهانی را تا سال ۲۰۵۰ تا دو درجه سانتیگراد پیش بینی می کنند، واقعیت داشته باشند، بسیاری از یخچالهای قطبی کوچک ناپدید می شوند و حجم یخچالهای بزرگتر در حد قابل توجهی کاهش پیدا می کند. «مقدار آب مورد لزوم شهرهای لاپاز و آل آلتو که از یخچالهای قطبی تأمین می شوند، در حدود ۲۰ تا ۲۸ درصد تخمین زده می شوند. از این جهت
ناپدید شدن آنها تأثیر قابل توجهی خواهد داشت، به ویژه در فصلهای خشک و بدون بارش که تأمین آب را برعهده یخچالها می گذارد. همچنین کشاورزی، تولید برق و بوم سازگان های منطقه به سامانه آبهای کوهستان و یخچالهای قطبی نیازمندند.»
مشکل کم آبی در آل آلتو- شهرکی با بیش از یک میلیون جمعیت که با مهاجرت مردم به آنجا به مرور گسترده تر می شود - باز شدت پیدا کرده است. جمعیت از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۲ به مقدار ۳۰٪ افزایش یافته و انتظار می رود که تا سال ۲۰۵۰ به دو میلیون نفر برسد.
در سال ۲۰۰۹ مقدار آب مورد نیاز ال آلتو فشار بر سامانه آبرسانی به این شهر را به شدت افزایش داد و اکنون این سازه در معرض خطر تغییرات اقلیمی و ناپدید شدن یخچالهای قطبی قرار گرفته. بولیوی در شرایطی نیست که بتواند برای حل بحران آب خود بر منابع جدید تکیه کند. در نتیجه یکی از چالش های بزرگ و مهم این کشور در سال های آینده یافتن و به اجرا گذاشتن راههای مناسب برای مدیریت آب تحت شرایط موجود اقلیمی است. گزارش بنیاد محیط زیستی استکهلم راههای بازیافت و حفاظت از منابع آب را پیشنهاد می کند. علاوه بر آن به مصرف کمتر آب چه در بخش صنعت و تجاری و چه در مناطقی که شمار محدودی از مردم ثروتمند در استفاده از آب ولخرجی می کنند، نیاز است.

🔴 خواننده عزیز #درویشنامه!

آنچه که امروز بر سر بولیوی آمده، ناشی از افزایش میانگین دما به میزان نیم درجه سانتیگراد است. حال تصور کنید اگر کشورهای دنیا به تعهدات خود در اجلاس پاریس وفادار مانده و #ترامپ و ترامپها هم خوش رقصی نکنند! آنگاه چه سرنوشت شومی در انتظار بشریت در انتهای قرن پیش رو خواهد بود، وقتی که متوسط دمای زمین ۲ درجه سانتیگراد افزایش یابد!
🔵 و چه سرنوشت شوم تری، اگر ترامپ ها دست بالا را گرفته و متوسط دمای زمین، ۴ درجه افزایش یابد!

https://climatenewsnetwork.net/bolivian-water-crisis-glaciers-vanish/
درود بر اعضای سبزاندیش #تشکل_کاریزه در روستای #سراب_قامیش #کردستان که در حرکتی داوطلبانه، اقدام به تهیه 10 تن علوفه برای حیات وحش منطقه حفاظت شده #بیجار کردند.

🔴 دست مریزاد ...

@darvishnameh
@darvishnameh

🔴از آمستردام تا تهران چقدر راه است؟!🔴

برای بسیاری از کنشگران #دوچرخه_سوار و مسئولان در حوضه حمل و نقل در #لندن، #هلند یک سنگ محک برای سیاستهای دوچرخه سواری در مناطق شهری به شمار می آید. دلیل آن هم بسیار ساده است. در سال ۲۰۱۴ در آمستردام ۳۲٪ از وسایل رفت و آمد به دوچرخه سواران اختصاص داشت؛ تنها رقیب آنها عابران پیاده محسوب می شوند. چگونه آمستردام به یک سرمشق در امر دوچرخه سواری تبدیل شده و #لندن چگونه می تواند از آن بیاموزد؟
خانم #روت_اولدِنسیل، استاد دانشگاه #آیندهوون و دوچرخه سوار، یکی از نگارندگان کتابی با نام «شهرهای دوچرخه‌سواری: یک تجربه اروپایی» است که اخیراً منتشر شده. در این کتاب او و نویسنده دیگری؛ از آمستردام با عنوان پایتخت دوچرخه سواری دنیا که اتفاقی به این مرحله رسیده نام می برند! هفته گذشته، در مراسم معرفی این کتاب در لندن، خانم اولدنسیل ابراز کرد که برتری آمستردام در دوچرخه سواری در واقع یکجور اتفاق بوده! داستان دوچرخه‌سواری که این خانم از آمستردام تعریف می کند، آن داستان رؤیایی از طراحی خیابانها که همه چیز از آنجا سرچشمه گرفته و مسئولان از شهر ارائه می دهند، نیست! بلکه مجموعه ای است از گزینه های مختلف که در طول زمان به یکدیگر پیوسته اند و در این مدت هم سیاست در محدوده دوچرخه سواری هیچگاه بیشتر از تغییر شرایط بر اساس نیاز نبوده است.
سقوط ۷۵ درصدی دوچرخه سواری در آمستردام پس از اوج آن در سال های ۱۹۵۰ میلادی در سال های اخیر، به روندی افزایشی رفته رفته تبدیل شده است. در طول سالها دوچرخه سواری به عنوان سدی بر سر راه مدرنیسم به شمار می آمد. در کتاب مورد اشاره، عکسی از سال ۱۹۵۷ از خیابان پر رفت و آمد و مرکز تجاری آمستردام، Leidsestraat مشاهده می شود و دوچرخه سواران و #ترامواها را نشان می دهد که همگی بر سر فضای یک خیابان با یکدیگر رقابت دارند. چیزی می بایست شرایط در این شاهرگ شهر را تغییر دهد. و این تغییر انجام شد. عکسها از سال ۱۹۷۱ نشان می دهند که دوچرخه ها از این خیابان تبعید شدند.
خانم اولدنسیل به این نکته اشاره می کند که دوچرخه سواری در آمستردام برای سالها امری در ارتباط با سطح اجتماعی مردم به شمار می آمده. دوچرخه سواران منسوب به سطح پایین جامعه بودند و از دیدگاه مسئولان رفتار آنها خودسرانه، غیرقابل پیش‌بینی و به عنوان سدی برای آینده خودروها محسوب می شده. نخستین مسیر دوچرخه سواری که در اوایل سال های ۱۹۳۰ میلادی عرضه شد، بیشتر برای به حاشیه کشیدن دوچرخه سواران بود تا تشویق مردم به اینکار. اما از اواسط دهه هفتاد گروههای اجتماعی دیگری شکل گرفتند. جنبش پادفرهنگ در آمستردام به همراه دیگر گروهها در جریان توسعه مجدد و مقاومت در برابر خودروها، مدعی میراث فرهنگ دوچرخه‌سواری شهر خود شدند. از آن پس مسئولان شهری دوچرخه‌سواری را چون بخشی از سیاستهای خود پذیرفتند که البته نیت آنها بیشتر جنبه پراگماتیک داشت تا یک تغییر اساسی. امروز در مرکز شهر آمستردم صفهای چهار کیلومتری از دوچرخه سواران را می توان مشاهده کرد که خانم اولدنسیل آنرا ترکیبی از یک جنبش اجتماعی، مقاومت سرسختانه فرهنگ دوچرخه سواری و ترکیبی از سیاست پراگماتیک طرفداری از دوچرخه سواری و محدود کردن خودرو ها، استفاده از هر سانتیمتر خیابانها، سرمایه‌گذاری موثر و مقرون به صرفه و شمار محدودی از پروژه هایی برای زیرساخت خیابان‌ها می داند.
کتاب خانم اولدنسیل به آنچه که تاریخچه دوچرخه‌سواری در ۱۴ شهر اروپایی بوده، نگاه می کند و از ۵ نکته که موجب شکوفایی این فرهنگ در برخی شهرها و کمرنگ شدن آن در برخی دیگر شده است، نام می برد: طبیعت و چشم انداز شهر، دسترسی به گزینه های متفاوت برای رفت و آمد از جمله وسایل نقلیه عمومی، جایگاه دوچرخه‌سواری در میان سیاستهای ترافیک شهر، تأثیرات جنبش های اجتماعی و تغییر در وضعیت فرهنگ دوچرخه‌سواری از وسیله ای برای تردد افراد فقیر به ابزاری برای مردم در همه سطوح.
آنچه ما اما نیاز داریم، زیر ساختی برای زندگی خیابانی است: ارتباط مردم با یکدیگر و نه جدا ساختن آنها.
اگرچه داستانی که خانم اولدنسیل از آمستردام تعریف می کند شامل جدال بین #ترامواها و تخریب خیابانها برای ساختن مترو از یک جهت و از جهتی دیگر دوچرخه سواران است، اما او ترجیح می دهد که منافع عابران پیاده، دوچرخه سواران و آنها که از وسایل نقلیه عمومی استفاده می کنند، با هم همراهی کنند و مکمل یکدیگر باشند. یک شهر می بایست جایی برای زندگی مشترک باشد و نه مکانی برای مسابقه با یکدیگر. داستان آمستردام داستان شهری است که آنجا هزینه داشتن خودروها آنچنان سنگین شده که جای پارک آنها اکنون به دوچرخه سواران تعلق دارد.

https://www.theguardian.com/uk-news/davehillblog/2016/nov/26/london-cycling-and-the-by-chance-success-of-amsterdam
روز گذشته با اعضای #جمعیت_طراوت_ورامین؛ تنها تشکل محیط زیستی آن شهرستان گفتگو کردم؛ جوانانی بی ادعا، اما بسیار مشتاق که بی منت برای اعتلای #توان_تاب_آوری سرزمین شان می کوشند.

@darvishnameh
@darvishnameh

🔴 گزارش #ابتکار از تعطیلی قریب الوقوع #کوهرنگ_۳؛ طرحهای انتقال آب، مسکنی هستند که صورت مساله را پاک می کنند! بیاییم برای حل مساله هم قسم شویم:
👇👇👇
www.ebtekarnews.com/?newsid=61946