محمد درویش
16.7K subscribers
6.13K photos
1.68K videos
154 files
4.77K links
برای اعتلای طبیعت وطنی که دوستش داریم.
دیدگاه‌های رییس کمیته محیط‌زیست در کرسی سلامت اجتماعی یونسکو

نحوه درج پیام یا ارسال عکس در تلگرام:
@mdarvish44
Download Telegram
گفتگوی مفصلم با گروه نوجوان روزنامه همشهری با این پرسش آغاز شد:
۲۰ سال دیگر کودکان امروز چه تصویری از طبیعت ایران خواهند دید؟!

@darvishnameh
👇👇👇
🔴زندگی روی زمینی که فروکش می‌کند!🔴

شاید فیلم روانه شدن سیل از سد رودخانه‌ی دز را دیده باشید، همان‌که در شبکه‌های اجتماعی پخش شد. این فیلم هم‌زمان با انتشار خبر‌ نشست زمین در برخی نقاط کشور، پخش شد.
شايد تقارن اين دو رويداد، باعث شود كه اين پرسش، جدي‌تر خود را نشان بدهد كه چرا در یک جا آب، آن‌قدر زیاد شده که همه چیز را با خودش می‌برد و در جای دیگر آن‌قدر کم شده که تمام مخزن‌های زیرزمینی خالی شده‌اند.

به اين مناسبت و در جست‌وجوي پاسخ پرسش‌هايي از اين دست و دريافت اطلاعات درباره‌ي خطر‌هایی که محیط‌زیست ایران را تهدید می‌کند، پاي صحبت‌هاي مهندس محمد درویش، مدیرکل دفتر مشارکتهای مردمی سازمان حفاظت محیط‌زیست می‌نشينيم.

هرچند جواب‌های اين كارشناس باتجربه‌ي محيط‌زيست، نگران کننده‌ است اما با اين وصف، درویش تأکید می‌کند که اگر بتوانیم نسلی پرورش بدهیم که استاندارد‌های محیط زیست را درشمار ارزش‌های غیرقابل معامله‌ي زندگی خود بداند، دست به یک سرمایه‌گذاری مطمئن زده‌ايم.

اگر همین‌طوری جلو برویم 20 سال دیگر وقتی که نوجوان‌های امروزی در میانه‌ي سن بزرگ‌سالی قرار دارند طبیعت کشور ما چه‌طور می‌شود؟

آن‌ موقع باید توی آلبوم‌ عکس‌های خانوادگی که 20 سال قبل گرفته‌ایم به دنبال دریاچه‌ي زریوار، دریاچه‌ي پریشان، تالاب انزلی، پوشش گیاهی هیرکانی و درختان زاگرس باشیم.

دیگر چیزی از طبیعت امروزی ارسباران، هامون و جازموریان باقی نمانده ‌است و وقتی بخواهیم حیوانات را ببینیم باید توی اینترنت دنبال عکس‌های قدیمی آن‌ها بگردیم.

شاید تصاویر یوزپلنگ، میش‌مرغ یا گوزن زرد را ببینیم. اگر همین‌طوری پیش برویم وضعيت شهر‌های ما هم عوض می‌شود. 20 سال بعد به‌خاطر زیاد شدن ریز‌گرد‌ها و دود و انواع آلودگی، عابران پیاده به کسی که ماسک نزده باشد با تعجب نگاه می‌کنند.

منابع آبی ما سخت کاهش پیدا کرده و نشست زمین آن‌قدر زیاد شده که در جنوب تهران، مشهد، شیراز و کرمان بعضی از خانه‌ها ترک برداشته و خراب شده است.

ما آخرین نسلی هستیم که می‌توانیم رفتارمان را با طبیعت تغییر دهیم. باید وابستگی خودمان را به مصرف مستقیم آب و خاک کم کنیم. به جای آن به کسب و کار‌های سبز رونق بدهیم.

از انرژی‌های خورشیدی، بادی، زمین گرمایی و جذر و مدی استفاده کنیم. زمانی ایران از راه قرار گرفتن در مسیر جاده‌ي ابریشم درآمد زیادی داشت.

همین الآن هم بیش‌تر از 4000 کیلومتر مرز آبی داریم. ایران در کمربند خشکی جهان قرار دارد و باید منابع آبی را برای مصرف‌‌های مهم حفظ کند.

نباید در این کشور که متوسط تبخیر در سال، 2000 میلی‌متر و در بعضی ‌جا‌ها 4000 میلی‌متر است، با روش کرتی‌* مزرعه‌ها را آبیاری کنیم.

این روش از هزار سال قبل تا حالا تغییر نکرده، ولی حالا پروژه‌های بزرگ انتقال آب از دریای خزر و خلیج فارس هم مطرح مي‌شود.

اصلاً نباید آب را برای صنعت و کشاورزی از زمین بیرون بکشیم و از یک جا به جای دیگر ببریم. باید محصولی کاشته شود که با توانایی‌های زیست‌محیطی همان حوزه به نتیجه برسد.

هیچ کشوری بیش‌تر از ما انرژی خورشیدی دریافت نمی‌کند. فقط بخش‌هایی از استرالیا و عربستان به اندازه‌ي ما انرژي خورشيدي دریافت مي‌کنند. ولی هیچ کشوری بیش‌تر از ما دریافت نمی‌کند.

آلمان بیش از نیمی از انرژی مصرفی خودش را از انرژی‌های نو به دست می‌آورد. بیش‌ترین میزان دریافت تابش خورشید در جنوب آلمان است که تازه به اندازه‌ي استان گیلان ما هم نور نمی‌گیرد. حالا ترکیه هم در این مسیر حرکت می‌کند.

ادامه دارد ...

@darvishnameh
👇👇👇
👆👆👆ادامه از یادداشت قبلی -۲

🔴 چرا سد ساختن اين‌قدر در كشور ما رواج دارد!؟

چون سود زیادی دارد. مثل دامداری و کشاورزی افسار گسیخته که با مصرف بی‌رویه‌ي اندوخته های آب و خاک، سبب نابودی منابع ما شده است.

بزرگ‌ترین پروژه‌ي انتقال آب، حدود 50 سال قبل برای استان اصفهان اتفاق افتاد که تونل‌های انتقال آب 1 و 2 کوهرنگ احداث شد. حالا باید ببینیم که این کار اصلاً چه‌قدر فایده داشته است. آیا حال طبیعت اصفهان و مردمانش امروز بهتر از پنجاه سال پیش است؟!
انتقال آب مثل داروي مسکن است و فقط درد را آرام می‌کند، اما ریشه بیماری و خطر همچنان وجود دارد. بعد از مدتی هم می‌بینیم که درد تبدیل به سرطان شده و نفوذ کرده به تمام پیکره. یکی از موارد استفاده‌ی تونل‌های کوهرنگ این بود که آب را جابه‌جا کردند تا به کارخانه‌های استان اصفهان برسد.

ولی بعد از این همه سال حالا باز هم این کارخانه‌ها آب بیش‌تری می‌خواهند و تمام استان اصفهان تشنه شده است.

زاینده‌رود 800 میلیون متر مکعب آورد طبیعی در سال دارد که با استفاده از این طرح‌های انتقال آب به حدود دوبرابر افزایش یافت.
اما آن روز که این تونل ها نبودند، حال گاوخونی خوب بود و امروز اثری از آن نمانده است. در بالادست و پایین دست حوضه چنان بی رویه به توسعه باغ و زراعت پرداختیم و با پمپ آب در بالادست و حفر چاه در پایین دست، رمق زاینده رود را گرفتیم؛ آنگونه که در پارک ملی کلاه قاضی در جنوب اصفهان، مورچه‌خورت شمال و همین‌طور شرق و غرب، زمین نشست کرده و خشک‌سالی شدید کانون‌های فرسایش بادی به‌وجود آورده است.

به‌خاطر برداشت بیش از حد از چاه‌ها و تغییر دادن مسیر رودخانه‌ها، نشست در جنوب تهران، شیراز و کرمان هم دیده می‌شود.

کشاورزی را که نمی‌شود تعطیل کرد.

در کشور‌های پیشرفته کشاورزی مکانیزه شده است. در ایران متوسط برداشت گندم سه‌تُن از هر هکتار است و اگر کسی به 12تُن برسد جایزه می‌گیرد. در غرب کشور حتی 300 کیلوگرم هم برداشت می‌کنیم!

اما در کشاورزی پیشرفته محصول برداشتی خیلی بیش‌تر از این‌ها است. ما به اندازه‌ي جاهايي كه كشاورزي مكانيزه دارند، آب و کود و سم مصرف می‌کنیم و تمام محیط‌زیست اطراف را تخریب می‌‌کنیم، ولي به اندازه‌ي آن‌ها سود نمی‌گیریم.

فرانسه یک‌سوم ایران مساحت دارد و با روش‌های جدید سه‌برابر ایران گندم تولید می‌کند. فقط در سه نقطه‌ي جیرفت، دشت‌مغان و گلپایگان این روش‌های جدید اجرا شده و موفق بوده است.

حالا از یک طرف دیگر به این خطر‌ها نگاه کنیم. اگر تخریب محیط زیست همین‌طور ادامه داشته باشد، کدام موجودات ایران بیش‌تر آسیب می‌بینند و چه موجوداتی در خطر نیستند؟

همه در معرض خطرند. در مرکز ایران جایی بود به نام حسین‌‌آباد میش‌مست که زمانی به دلیل حیات وحش متنوع و آب و هوای خوب، شکارگاه سلطنتی بود، الآن به‌دلیل خشک‌سالی به اسم حسین‌آباد موش‌مست معروف است. این اتفاق می‌تواند برای هرجایی بیفتد.

ادامه دارد ...

@darvishnameh
👇👇👇
👆👆👆قسمت سوم و پایانی:

@darvishnameh

موش‌ها؟ کلاغ‌ها؟

حتی حشرات هم منقرض می‌شوند. بعضی از حیوانات را هم خودمان مستقیم از بین می‌بریم. در ایران قانون مؤثري برای جلوگيري از آزارِ حیوانات نداریم، با اين‌که در آموزه‌های دینی ما خيلي بر این موضوع تأکید شده است و روایاتی داریم که مستقیم سفارش مي‌كنند كه با حیوانات مهربان باشيم. اینک مشغول تدوین قانونی برای حمایت از حیوانات و ممانعت از بدرفتاری با ایشان هستیم.

در میراث تاریخی و باستانی ایران هم بار‌ها گفته شده که نباید هیچ «رونده» ای را آزار داد و گیاهان را خشک و آب را آلوده کرد. با اين همه، می‌بینید كم نيستند کسانی که در کنار لاشه‌‌ي خونین حیوانی لبخند می‌زنند و عکس سلفی می‌اندازند و در شبکه‌های اجتماعی به‌عنوان نشان مردانگی منتشر می‌کنند.

فکر می‌کنید مشکل اصلی این بیگانگی با طبیعت چیست؟

آموزش و پرورش بزرگ‌ترین مشکل است که هیچ چیزی به جز چند شعار برای محیط‌زیست ندارد. آن هم در حالی که تا قبل از 12 سالگی نباید به بچه‌ها آموزش مستقیم داد و فقط باید آن‌ها را با طبیعت آشنا کرد.

وقتی کودک یک نهال بکارد یا مدتی در طبیعت گل بازی ‌کند و خودش بتواند زندگی حیوانات را ببیند و آن‌ها را لمس کند، حتماً به حفظ حیات ‌‌‌آن‌ها علاقه‌مند می‌شود.

نتیجه‌ي این روش ‌که بچه‌ها در کلاس‌های بسته مجبور به حفظ کتاب‌ها شوند، این است: «فیتیله فردا تعطیله!»
زمستان سال قبل موقعی که آلودگی هوای تهران شدید شده بود و مدارس تعطیل شدند من در دانشگاه شهید بهشتی سخنرانی كردم.

دانشجویانی که به جلسه آمده بودند اصطلاحاً رتبه‌های یک‌رقمی کنکور بودند، ولی همه شکایت داشتند که چرا وقتی بچه های‌ مدرسه‌ای‌ تعطیل‌اند، آن‌ها باید سر کلاس درس بیایند؟!

می‌‌گفتند مگر ما آبشش داریم که وقتی مدرسه‌ها را تعطیل کرده‌اند، دانشگاه‌ها بازند. باید قبول کنیم که تحصیلات عالی برای بعضی از دانشجویان فقط یک جور «پرستیژ» است نه علاقه به علم.

درست است که ساختمان‌های بلند هم باعث خراب شدن هوای شهر‌ها شده‌اند؟

بله، در تهران یا اصفهان که میانگین سرعت باد کمتر از 5 متر بر ثانیه است ساختن بنا‌های بلند به حرکت درست هوا در شهر‌ لطمه می‌زند. الآن منطقه‌ي 22 تهران که درست در مسیر ورود هوا قرار دارد شبیه یک کارگاه ساختمانی بزرگ است و برج‌های آن جلو حرکت هوا را می‌‌گیرند.

در تهران هفت رود- دره داشتیم که به‌خاطر ساختن بزرگ‌‌راه‌های حکیم و نیایش در قسمت‌هایی تخریب و پر شدند. رودخانه‌هایی که مسیر حرکت هوای خنک کوهستان بودند.

به جای چند طبقه کردن بزرگ‌راه‌ها باید در معابر، راهی برای رفت‌و‌آمد درست و ایمن دوچرخه‌ها بسازیم. الآن توی شهر آدم‌های پولدار با خودرو شاسی بلندِ گران‌قیمت که برای محیط خارج از شهر طراحی شده رفت‌و‌آمد می‌کنند.

در بعضی از کشور‌ها اگر کسی یک خودور مخصوص حرکت در جاده بخرد و با آن سرکار برود بقیه او را مسخره می‌کنند، حتی اگر پولدار باشد.

در چند شهر‌ اروپایی تا چند سال آینده تردد خودرو‌های بنزینی ممنوع خواهد شد و بعضی از خیابان‌ها هم كلاً به روی حرکت خودرو‌ها بسته شده است. می‌دانید که 35 درصد مردم کشور و 45 درصد ساکنان تهران اضافه وزن دارند که یک دلیل آن، کم تحرکی است.

https://www.hamshahrionline.ir/details/334524/Children/sociocultural
امروز برای شرکت در یک گردهمایی متفاوت، به دانشگاه صنعتی شریف رفتم؛ دانشگاهی که اینگونه به پویش #سه‌_شنبه_‌های_بدون_خودرو پیوسته است.
دست مریزاد.

@darvishnameh
این هم دوچرخه های دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف که به پویش #سه‌_شنبه_‌های_بدون_خودرو پیوسته اند.

@darvishnameh
با جواد حیدریان، دبیر سیاسی روزنامه وقایع اتفاقیه در ایستگاه مترو میدان امام خمینی. او قول داد تا دوشنبه آینده در صفحه نخست روزنامه اش از پویش #سه‌_شنبه_‌های_بدون_خودرو بنویسد.

@darvishnameh
رییس و پرسنل اداره محیط زیست شهرستان دهدشت، در #سه‌_شنبه_‌های_بدون_خودرو، جملگی پیاده به محل کار خود می آیند.
دست مریزاد ...

@darvishnameh
👆👆👆آقای مهندس علیپور، مدیر سختکوش اداره محیط زیست شهرستان دهدشت واقع در جنوب استان کهگیلویه و بویراحمد در حمایت از پویش مردمی #سه‌_شنبه_‌های_بدون_خودرو؛ چنین برایم نوشته است:

"امروز توی شهر دهدشت باتفاق پرسنل اداره بدون خودرو سرکار حاضر شدیم و مسیر حدود سه کیلومتری منزلم تا اداره محیط زیست را به صورت پیاده طی کردم و کلی هم لذت بردم و برای آقای مهندس درویش هم آرزوی توفیق طلب کردم که دنبال این حرکت اجتماعی هستند حتی خانمم برای خرید از هیچ گونه خودرویی استفاده نکرد وحتی سبحان پسرخردسالم را با کالسکه دستی جابجا کرد در حال مکاتبه و رایزنی با فرماندار و شورای اداری شهرستان برای جا انداختن این موضوع هستیم و قرار شده با ادارات شهر دهدشت مکاتبه صورت پذیرد. بسیار سپاسگزارم از بانیان این طرح سه شنبه های بدون خودرو."

🚲 شما بگویید! آیا می شود به خدمت کردن در چنین سازمانی که در آن اینگونه همکاران سبزاندیشی مشغول انجام وظیفه هستند، افتخار نکرد؟
دست مریزاد به جناب علیپور عزیز، خانواده محترم و تمامی کارمندان شریف اداره محیط زیست دهدشت. 👏👏👏

#بهانه_های_سرکردن_زمستان
#car_free_tuesdays

@darvishnameh
دوازدهمین گفتگوی پردیسان، بی شک یکی از جذابترین و بیادماندنی ترین گفتگوها بود؛ گفتگوهایی که سبب شد نشست امروز بیش از ۹۰ دقیقه افزون بر زمان معمول چنین گفتگوهایی همچنان ادامه یابد؛ شناسه ای که آشکارا نشان می دهد: مدارس طبیعت راه خود را یافته و هرگز هیچ تفکر واپس گرایانه و محافظه کاری نمی تواند چوب لای چرخ حرکت پیش برنده اش بگذارد. در ادامه می توانید نسخه شنیداری این نشست را گوش دهید:

#گفتگوهای_پردیسان
#مدارس_طبیعت

@darvishnameh
👇👇👇
Forwarded from Deleted Account
120207_001
My Recording
امروز برای بهره بردن از مکتب مدرسه طبیعت، همه خود را به تالار سرو پردیسان رسانده بودند ... از مردم عادی تا اساتید دانشگاه ... و از کودکان تا کهنسالان.
و این سرمایه بزرگ این مکتب است ...

@darvishnameh
@darvishnameh

براى حفظ سلامتى خود، خانواده و مردمی که دوستشان داریم، از پويش #سه_شنبه_هاى_بدون_خودرو حمايت كنيم. 📛

@sharifcarlesstuesdays
او هموطنی از دیار شادگان است و به سدسازانی که با افتخار، خود را مهارکنندگان سیلاب می نامند، یادآوری می کند که اگر سیلاب کارون به بزرگترین تالاب ایران نرسد، نفس هاشان به شماره می افتد!

@darvishnameh
قابل توجه دوستداران کتاب!

از آنجا که به زودی باید آپارتمان دیگری برای سکونت بیابم و ظاهرا با توجه به روند پیش برنده ی اجاره بها، کوچکتر از فضای کنونی خواهد بود؛ چاره ای جز بخشیدن بخش زیادی از کتابهایم ندارم. بنابراین، دوستانی که مایل به دریافت کتاب ها هستند، لطفا به من در تلگرام خبر دهند.
متشکرم.

#امانت_کتاب

@darvishnameh
👇👇👇
شگفت آور و البته غم انگیز است! اما حقیقت دارد ... بیش از ۴۲ درصد خودروها در دو بزرگراه تهران، تک سرنشین هستند!! چه سندی از این بالاتر در حقانیت حمایت از پویش #سه‌_شنبه_‌های_بدون_خودرو؟

@darvishnameh
یک طرح زیبای دیگر از هنرمند معاصر، داریوش اجلی عزیز در حمایت از پویش مردمی #سه‌_شنبه_‌های_بدون_خودرو.
دست مریزاد ...

#car_free_tuesdays

@darvishnameh
@darvishnameh

از این دانشگاه سبز در اتریش تا دانشگاه های سبز ما در ایران چقدر راه است؟! اصلا مهم نیست که چقدر راه است! مهم این است که آیا اصولا تلاشی شده تا در مسیر سبزشدن دانشگاه ها، وزارتخانه ها و سازمان های راهبردی کشور حرکت کنیم؟!
https://www.instagram.com/p/BGJAjtxFjw8/
دوستان عزیز و بزرگوارم!

بی نهایت قدردان محبتهای پرشمارتان هستم، پیشنهادهای بسیار خوبی در مورد کتاب ها بدستم رسید که برایم باورکردنی نبود. درنهایت قرار شد تا تمامی کتاب هایم، یکجا در بخشی از فضای انتشارات تمتی، واقع در میدان انقلاب، روبروی دانشگاه تهران به شکل یک کتابخانه عمومی در اختیار علاقه مندان قرار گیرد تا به نوبت امانت گیرند.
سپاس از محسن حیدری عزیز، مدیر نشر تمتی tamti.

#امانت_کتاب

@darvishnameh