🔻نابودی جاکارتا و شادمانی قدرت‌سالارانِ ابله!🔻

#محمددرویش
صفحه آخر #روزنامه_شرق
۲۳ اردیبهشت ۹۸

https://yon.ir/hK53l

🔴 در حالیکه اندونزی در آستانه فروپاشی ناشی از جهان‌گرمایی است، پومپئو به ابراز شادمانی خود همچنان ادامه می‌دهد!🔴

🇮🇷: @darvishnameh

✍ رییس‌جمهور منتخب #اندونزی اخیراً برنامه‌هایی برای جابجایی پایتخت کشور از #جاکارتا - شهری که دارای یکی از بالاترین مقادیرِ فرونشست زمین در دنیا است - اعلام کرد. گزارشی از سال ۲۰۱۸ می‌گوید که جاکارتا، واقع در جزیره جاوه، یکی از آسیب‌پذیرترین شهرهای دنیا در ارتباط با بالا‌آمدن سطح دریاها در نتیجه تغییرات اقلیمی‌ است، این شهر با میزان تقریبا ۱۰ اینج در سال به دلیل استخراج منابع آب زیرزمینی و وزن ساختمانهایش در حال فرونشست است. افزایش احتمالی سطح آبها در حد ۴۰ تا ۵۰ سانتیمتر تا سال ۲۱۰۰ - حتی اگر افزایش دمای زمین در حد ۱.۵ تا ۲ درجه سلسیوس بماند - شرایط را وخیم‌تر خواهد کرد. بنا به گزارش #فایننشال_تایمز، رئیس‌جمهور اندونزی، ژوکو ویدودو گفته که «در جزیره جاوه ۵۷% از کل جمعیت اندونزی- بیش از ۱۴۰ میلیون نفر- زندگی می‌کنند و توانایی تأمین زندگی آنها چه از لحاظ منابع طبیعی مانند آب و چه تردد در آینده امکان‌پذیر نخواهد بود و از این رو من تصمیم گرفتم تا به بیرون از جاوه نقل مکان کنم.» فرونشست جاکارتا مشکلی برای آخر این قرن نیست. بنا به محاسبات موسسه فناوری Bandung در اندونزی ۹۵% از شمال جاکارتا تا سال ۲۰۵۰ به زیر آب فرو خواهد رفت. جاکارتا همچنین در هر دهه شاهد یک سیلاب شدید است و آنچنان پرازدحام که هزینه سالانه ترافیک آن برای اندونزی ۷ میلیارد دلار برآورد شده است. گزینه‌ای برای پایتخت هنوز انتخاب نشده و رئیس‌جمهور از وزاری کابینه خواسته تا پیشنهادات خود را ارایه دهند. وزیر برنامه‌ریزی اعلام کرده که پایتخت جدید احتمالا در مرکز کشور خواهد بود تا بر حس برابری و عدالت تاکید شود، آب آشامیدنی کافی در اختیار داشته باشد و در برابر فجایع طبیعی مانند زلزله، سیل و یا فوران آتشفشانی نسبتا مصون بماند. در حال حاضر Palangkaraya در کالیمانتان در اولویت نخست قرار دارد، اما موجب نگرانی‌ نقل‌مکان انسان به این منطقه جنگلی‌ است. کالیمانتان ریه‌های زمین محسوب می‌شود که با نقل مکان احتمالی پایتخت به آنجا از دست خواهد رفت. برخی از مردم اندونزی کلا درباره جابجایی پایتخت تردید دارند، این بحث از زمانی که اندونزی استقلال خود را در سال ۱۹۴۶ از هلند بدست آورد، وجود دارد. وزیر برنامه‌ریزی تخمین می‌زند که برای اجرای این تصمیم به ده سال زمان و ۳۳ میلیارد دلار نیاز است.

https://ecowatch.com/indonesia-to-move-capital-jakarta-2636197365.html

🔹خواننده عزیز شرق!
همانطور که مشاهده می‌کنید، پرجمعیت‌ترین کشور مسلمان جهان به نخستین قربانی جدی #جهان‌گرمایی بدل شده و در همان حال، #مایک_پمپئو از آب شدن یخ‌های قطبی در شمالگان ابراز شادمانی کرده و از رونق اقتصادی جدید در ایسلند یخ‌زده سخن می‌گوید. هرچند در مالدیو، اندونزی و شانگهای بالاترین میزان خشم به وزیر خارجه آمریکا بابت چنین سخنان کوته‌بینانه و آزمندانه‌ای نشان داده شده است، اما حقیقت این است که فرجام دنیا با وجود چنین ابلهان قدرت‌سالاری که بویی از اخلاق و جوانمردی نبرده‌اند از اینکه هست، سیاه‌تر خواهد شد ...

🇮🇷: https://t.iss.one/darvishnameh/8376‌

🔻دنیا را به آسپرگرها بسپارید!🔻

🇮🇷: @darvishnameh

✍ #گرتا_تونبرگ در کمتر از یکسال چیزی شبیه به معجزه را رقم زده است؛ دختری بااراده، شجاع با ضریب هوشی حیرت‌انگیز، شفاف و بدون رودربایستی. درست مثل همه‌ی آنهایی که مبتلا به نوعی اختلال نورونی موسوم به #آسپرگر هستند. و دقیقاً از همین روست که باید این نوجوان ۱۶ساله سوئدی را جدی گرفت. چرا که دنیا پیش از او، #لیونل_مسی، #بیل_گیتس، #آلبرت_اینشتین، #پیکاسو، #موتزارت، #میکل‌آنژ و بسیاری از آسپرگری‌های نابغه و تاریخ‌ساز را جدی گرفته است. چند روز پیش در واشنگتن دی سی، گرتا به همراه رهبران جوان جنبش اقلیمی به قانونگذاران آمریکایی اعلام کردند که آنها تاکنون برای پیشگیری از یک فاجعه اقلیمی اقدامات فوری انجام نداده‌اند. گرتا که از جانب حزب دمکرات به جلسه‌ کارگروه بحران اقلیمی در سنای آمریکا دعوت شده بود، به شرکت‌کنندگان گفت: «ما را به این جلسات دعوت نکنید تا بدون هیچ اقدام دیگری فقط بگویید که ما چه اندازه الهام‌بخش هستیم. من می‌دانم که شما تلاش می‌کنید، اما متأسفانه نه به اندازه کافی.» آدم وقتی سخنان صریح و پراحساس و در عین‌حال دقیقش را می‌شنود، با خود می‌گوید: کاش دنیا را می‌شد از سیاستمداران گرفت و به آسپرگرها سپرد. رهبران جوان اقلیمی برای پشتیبانی از Green New Deal که از جانب اِد مارکی، سناتور دمکرات از ایالت ماساچوست و الکساندرا اکاسیو کورتز نماینده نیویورک در مجلس حمایت می‌شود، به بازدید از کپیتال هیل (ساختمان کنگره ایالات متحده) رفتند و توانستند با همتایان خود از ایالت‌های گوناگون آمریکا ساعت‌ها گفتگو کرده و عملاً دانالد ترامپ و سیاست‌هایش را به چالش کشند که شاید اوجش در روز دوشنبه گذشته - ۲۳ سپتامبر - در اجلاس تغییرات اقلیمی سازمان ملل با سخنرانی شورانگیز گرتا و واکنش شفاف و ناراضی‌وارش به حضور ناگهانی #ترامپ در جلسه رخ داد.

🔹️خواننده عزیز #روزنامه_شرق!
هیچ از خود پرسیده‌اید که چرا وقتی در بیش از دوهزار شهر و یکصد و پنجاه کشور جهان راهپیمایی‌های چندصدهزارنفری نوجوانان، دانش‌آموزان و دانشجویان در اعتراض به انفعال رهبران جهان در مواجهه با خطر #جهان‌گرمایی برگزار می‌شود؛ در ایران کسی دعوت گرتا تونبرگ را جدی نمی‌گیرد؟! آن هم کشوری که خود بیش از همه قربانی جهان‌گرمایی است؟ آیا محافظه‌کاری بیش از حد و غربالگری‌های افراطی گزینشی به همراه تشدید نگاه‌های امنیتی به کنشگران محیط‌زیستی، سبب نشده تا نسل نوجوانان و جوانان امروز وطن با توصیه موکد والدین‌شان کمترین تعلق به جنبش‌های اجتماعی را از خود بروز دهند؟ به گمانم اگر می‌خواهیم ژینایی را به طبیعت بازگردانده و دولتی مسوولیت‌پذیر در حوزه محیط‌زیست داشته باشیم، باید اجازه دهیم تا نوجوانان و جوانان کشور فریادهاشان رساتر شود. کسی چه می‌داند، شاید در ایران هم اگر یک نظام آموزش و پرورش خلاق و هوشمند می‌داشتیم، آنگاه گرتاهای فراوانی می‌توانستند به آفتاب آینده و پرامید وطن سلامی دوباره دهند.

https://t.iss.one/darvishnameh/8737

🔻جایگاه مهمِ ایران در بین ۲۰شرکت بزرگ جهان که نمی‌توان به آن افتخار کرد!🔻

یادداشت ۷۵ در ستون قلم سبز روزنامه شرق

🇮🇷: @darvishnameh

1️⃣ اخیراً ۲۰ نفر از خبرنگاران زبده‌ی حوزه اقتصاد و محیط‌زیست در روزنامه گاردین، نتیجه بررسی ۶ماهه‌ی خود را منتشر کردند که سر و صدای فراوانی را در محافل محیط‌زیستی و افکار عمومی جهانی به راه انداخت؛ همان مردمی که شتابان‌تر از هر زمانِ دیگری نگرانِ قربانی‌شدن از #جهان‌گرمایی هستند!

2️⃣ این گزارش که در اواسط مهرماه جاری منتشر شده، سیاهه‌ی بیست شرکت بزرگی را منتشر کرده که مسئول یک سوم از انتشار دی‌اکسیدکربن در دنیا هستند (در نمودار زیر مقدار معادل با میلیارد تن دی‌اکسید کربن از هر کدام از شرکت‌ها از سال ۱۹۶۵ تا سال ۲۰۱۷ قابل مشاهده است).

3️⃣ نکته‌ی تامل‌برانگیز این گزارش آن است که رتبه‌ی #شرکت_ملی_نفت_ایران در تولید دی‌اکسید کربن در طول ۵۲ سالِ گذشته، یک پله بالاتر از کارتل بزرگ نفتی چندملیتی موسوم به "بی‌پی" -BP- است. آیا به چنین رتبه‌ای می‌توان افتخار کرد؟ بدتر از ایران، وضعیت #عربستان_سعودی است که در رتبه نخست جای گرفته است! درواقع شرکت #آرامکو، به نمایندگی از کشوری که کمتر از نیم‌درصدِ جمعیت جهان را دارد، به تنهایی بیش از ۱۵درصد مردمان دنیا، دی‌اکسید کربن تولید می‌کند!

4️⃣ گردآورندگان این گزارش می‌گویند: هدف‌شان تلاش برای افزایش توجه و تغییر مسیر گفتگو از مسئولیت‌های فردی به ساختارهای قدرت بوده است تا دولت‌ها و شرکت‌های قدرتمند را ناچار کنند شکاف بین تعهدهای جاه‌طلبانه‌ی درازمدت و اقدامات ملال‌آور کوتاه‌مدتِ خویش را پُر کنند.

🔹️ خواننده عزیز روزنامه شرق!
یادمان باشد که به گفته سازمان ملل دهه آینده برای پیشگیری از تبعات فاجعه‌بار جهان‌گرمایی بسیار حساس است. مهار وابستگی ما به سوخت‌های فسیلی و سرعت‌بخشیدن به تغییر مسیر از سوخت‌های فسیلی به انرژی‌های تجدیدپذیر، شاید هیچگاه به اندازه امروز ضروری نبوده است.

منبع خبر: اینستاگرم گاردین

#قلم_سبز
#روزنامه_شرق
#گاردین

https://instagram.com/p/B3ZTjKUB6b1/?igshid=12ishy2hp0wf1

♦️سیلی سختِ طبیعت!♦️

🇮🇷: @darvishnameh

✍ یادم هست پدربزرگم که او را #باباگله می‌نامیدیم، برایم روزی خاطره‌ای عجیب از #دشت_مسیله را تعریف کرد. خاطره مربوط به سال‌های نخستینِ دهه‌ی چهل شمسی می‌شد؛ زمانی که دشت مسیله قم روزگاری تاب‌آور و رویایی را سپری می‌کرد، ارتفاع پوشش‌های گیاهی در پایاب #قم‌رود چنان زیاد بود که به راحتی می‌شد آنجا استتار کرد و به همین دلیل جولانگاهِ شکارچیانِ فراوانی برای شکار انواع علفخوارانی چون #جبیر و پرندگان بود. امروز البته چیزی از آن شکوه و طراوت و شادابی و نغمه‌ی پرندگان و خرامیدنِ رمه‌های بزرگ آهوی ایرانی نمانده و به حسین‌آباد #میش‌مست می‌گویند: حسین‌آباد #موش‌مست! اما چگونه آن سیلی را خوردیم؟ تقریباً روی همه‌ی رودخانه‌های منتهی به #حوض‌سلطان و دریاچه نمک سد زدیم و اجازه ندادیم تا قطره‌ای آب از سوی قم‌رود، #قره‌سو، #وفرقان، #جاجرود، #کرج و #خررود به سمت مسیله حرکت کند. اینک کار به جایی رسیده که شهرداری قم مجبور است روزانه چند تن ماسه را از کف معابر عمومی‌اش جمع کند و گنبد طلایی بارگاه حضرت معصومه (ع) پیوسته در معرض اصابتِ دانه‌های شن و ماسه، درخشندگی خود را از دست داده و مجبور به صرف هزینه‌های گزاف برای مرمت دوباره هستند. حالا قم به یکی از کلان‌شهرهای آسیب‌پذیر در مواجهه با پدیده‌ی جزیره‌گرمایی تبدیل شده و هرساله از تاب‌آوری‌اش کاسته می‌شود. آیا متوجه پاسخ تلخ و تند طبیعت هستیم؟ پدربزرگم شرح می‌داد که یکی از نزدیک‌ترین دوستانش برای شکار به همراه فرزند نوجوانش به مسیله رفته بود، اما اشتباهی به جای جبیر، به فرزندش که مشغول بازیگوشی در بین علف‌های بلند منطقه بود، شلیک می‌کند ... این حادثه تا مدتها سبب شد که بسیاری برای همیشه شکار را کنار نهاده و درک کنند که آهِ این حیوانات بیگناه ممکن است روزی گریبان‌شان را بگیرد. درست مثلِ آهِ این گاو در فیلم کوتاهی که می‌بینیم! منتها با این تفاوت که همیشه فرجام ماجرا ممکن است چنین نرم، کم‌هزینه و طنازانه به پایان نرسد. آنهایی که بی‌مهابا سیاست‌هایی را اعمال می‌کنند که به تشدید #جهان‌گرمایی و #تغییرات_اقلیمی دامن می‌زند؛ آنهایی که گونه‌های غیربومی را وارد عرصه‌های طبیعی می‌کنند؛ آنهایی که ته‌سیگارِ خود را در طبیعت یا معابر عمومی رها می‌کنند؛ آنهایی که با ساخت و سازهای آزمندانه به حریم بستر سیلابی رودخانه‌ها تجاوز می‌کنند؛ آنهایی که با اصرار بر #مالچ‌پاشی یا #سم‌پاشی جانِ زیستمندانِ ساکن در سرزمین‌مان را می‌ستانند و آنهایی که هرگز حاضر نیستند برای کاهش آلودگی هوا، ترافیک و ازدحام صوتی، به جای وسایل نقلیه موتوری، از #دوچرخه، پیاده یا مترو استفاده کنند؛ یادشان باشد که روزی که چندان دیر نیست، سیلی سخت طبیعت را دریافت خواهند کرد.

#سیلی_طبیعت
#از_فرجام_تلخ_مسیله_عبرت_گیریم

https://instagram.com/p/B8dV0NWlZQJ/?igshid=efseerrg16j

🔻اگر آینده زیستِ باکیفیت در زمین برایمان اهمیت دارد، باید در مسیر کاهش مصرف پروتئین حیوانی در سبد غذایی حرکت کنیم!🔻

🇮🇷: @darvishnameh

✍ به گزارش سرویس اجتماعی افق تهران، تحقیقی در ۲۰۱۴ نشان داد که اگر مصرف گوشت ادامه یابد، تا ۲۵ سال دیگر از طریق دامداری و کشاورزی ۱۲ میلیارد تن دی اکسید کربن تولید خواهد شد که کنترل آن به تنهایی می تواند جلوی کاهش دو درجه‌ای دما را بگیرد. محمد درویش، رئیس کمیته محیط‌ زیست در کرسی سلامت اجتماعی یونسکو اظهار‌کرد: دامداری‌های صنعتی جهان عامل تولید ۵۱ درصد گاز متان در کره زمین هستند که خطرناک ترین گاز گلخانه‌ای جهان است و معمولا از معده گاوها و خوک‌ها خارج می‌شود. وی تصریح‌کرد: با افزایش جمعیت نیاز انسان به مواد پروتئینی مانند گوشت و لبنیات زیاد شد به طوری که دیگر دامداری به روش سنتی جوابگوی این نیاز نبود، از این رو دنیا به سمت پرورش حیواناتی مانند گاو و خوک در قالب دامداری‌های صنعتی پیش رفت. به گفته رئیس کمیته محیط‌ زیست در کرسی سلامت اجتماعی یونسکو برای رفع نیاز انسان به مواد پروتئینی ...

🔸️ادامه در لینک زیر:

https://ofoghtehran.ir/42103

#کاهش_مصرف_گوشت_قرمز
#جهانگرمایی

🔻یخچال‌ها که بروند، دیگر فرقی بین کارون، زاینده‌رود و سفیدرود نمی‌ماند!🔻

🇮🇷 @darvishnameh

1️⃣ با استناد به گزارش‌ها، عکس و پژوهش‌های متعدد انجام گرفته در ایران و جهان؛ روندِ عقب‌نشینی و آب‌شدنِ یخچال‌ها در ارتفاعات بیشتر از چهارهزارمتر، به شکلی بی‌سابقه شتاب گرفته است.

2️⃣ آثار این روند کاهنده و خطرناک اینک در هر پنج منطقه اصلی و راهبردی یخچالی ایران، یعنی تخت‌سلیمان، چکاد دماوند، زردکوه، سبلان و اشترانکوه آشکارا عیان شده است.

3️⃣ دیر بجنبیم، عباراتی چون سرچال، علم‌چال، مرجیکش، خرسان، هفت‌خان، شانه‌کوه، چالون، اسپیلت، یخار و ... به تاریخ خواهند پیوست ... و با به تاریخ پیوستنِ یخچال‌ها، کار رودخانه‌ها هم تمام است ...

4️⃣ در این میان، برخی مغزهای کوچک زنگ‌زده در حاکمیت آبی ایران با اصرار بر اجرای طرح‌های نیمه‌تمام انتقال آب و تغییر مسیر رودخانه‌هایی که خود در آستانه نیستی کامل هستند، آشکارا میزان درایت، آینده‌نگری و ضریب هوشی تحسین‌برانگیزشان را هویدا می‌کنند!

5️⃣ وزارت نیرو و ستاد احیاء دریاچه ارومیه با انتقال آب رودخانه زاب، عملاً بر وسعت کانون‌های بحرانی فرسایش بادی در غرب کشور می‌افزایند؛ کاری که دولت ترکیه با پروژه گاپ و ساخت ده‌ها سد مخزنی بر روی دجله و فرات سالهاست که انجام داده و ما سال‌هاست که در مواجهه با آن منفعلانه سکوت کرده‌ایم تا ریزگردها و غبارِ ناشی از این نابخردی، خط برف در کوهستان‌های ایران را عقب نشانده - عکس پنجم - و از عمر یخچال‌های وطن، شتابان‌تر بکاهد! در عوض دولت‌ها درگیر اجرای طرح‌های انتقال آب در بالادست رودخانه‌های کارون، دز، زهره و کرخه و به جان هم انداختن مردم در سراب و پایابِ حوضه‌های آبخیز هستند.

6️⃣ خطر تغییر اقلیم و جهان‌گرمایی جدی‌تر از هر خطر دیگری تداوم زندگی در فلات ایران را به مخاطره انداخته، اما در ایران عده‌ای از دلواپسانِ قدرت‌سالارِ متوهم نگران اجرای تعهداتی در توافق‌نامه پاریس هستند که منجر به کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای شود! ما با چنین استراتژیست‌های دل‌نگران و نادانی آیا دیگر به دشمن خارجی برای فروپاشی سرزمینی نیاز داریم؟!

7️⃣ ساعت بیست و یک روز سه‌شنبه - نوزدهم امرداد ۱۴۰۰ - با دو کنشگر و متخصص برجسته این حوزه، دکتر ابوالفضل زمانی و عباس محمدی به صورت زنده - عکس ششم - مفصل گفتگو خواهم کرد. لطفاً خبرش را نشر دهید.

#مرگ_یخچالها_مرگ_ایران_است
#ابوالفضل_زمانی
#عباس_محمدی
#محمد_درویش
#یخچال_یخار
#ریزگردها_بلای_جان_یخچالها
#جهانگرمایی
#تغییرات_اقلیمی
#توافق_نامه_پاریس
#نه_به_انتقال_آب
#زاب
#دریاچه_ارومیه
#مغزهای_کوچک_زنگ_زده

https://www.instagram.com/p/CSLbSFTMjGk/?utm_medium=copy_link

🔻برای اردکان چه باید کرد؟🔻

🇮🇷 @darvishnameh

✍ اردکان دارد از دست می‌رود اگر زودتر برای در دست ماندنش قیام نکنیم! نگویید که نگفتیم ...

#اردکان
#یزد
#اصفهان
#گردشگری
#جهانگرمایی
#آرش_نورآقایی
#علی_شادلو
#میثم_امامی
#افسانه_احسانی
#اشکان_بروج
#پژمان_نوروزی
#محمد_درویش

https://www.instagram.com/tv/CV0nSvZq33V/?utm_medium=copy_link

🔻ما در چه فکری هستیم؛ آنها در چه فکری! این شکاف ریشه در چه دارد؟ تعصب، نادانی یا یک استراتژی فکرشده!🔻

🇮🇷 @darvishnaneh

1️⃣ ساعت ۴ بامداد روز جمعه - ۱۴ آبان ۱۴۰۰ - از عقدا در استان یزد و در زیر باران، پس از حدود هفت ساعت مسیر زمینی به گربایگان فسا رسیدم تا در یک روز باشکوه و فراموش‌نشدنی در کنار دوستداران محیط‌زیست فسا و روستاهای اطراف از مهم‌ترین خطرِ امروزِ فارس، ایران و جهان سخن گفته و نقش آبخوانداری، درخت‌داری و مشارکت مردمی را برای مقابله با خطر جهان‌گرمایی تبیین کنم. آیا فردا در گلاسکو، علی سلاجقه مجال می‌یابد که از این چالش، فرصتی برای وطن بسازد؟

2️⃣ درود بر جنگل‌سازانِ فسا، سیدآهنگ کوثر مجتبی پاکپرور و همه آنهایی که هنوز پرچ امید را شرافتمندانه و استوار در اهتزاز نگه داشته‌اند.

#گربایگان
#فسا
#جنگل_سازان_فسا
#آهنگ_کوثر
#مجتبی_پاکپرور
#جهانگرمایی
#گلاسکو
#علی_سلاجقه
#محمد_درویش

https://www.instagram.com/tv/CV8psUZBwbl/?utm_medium=copy_link

🍁قدرشناسی‌ها، یعنی: راهِ درست را می‌روی؛ چه باک اگر درست راه نروی!🍁

🇮🇷 @darvishnameh

1️⃣ شامگاه دیروز _۱۷ آبان ۱۴۰۰ - در روز جهانی شهرسازی از نگارنده به عنوان پیشکسوتِ پیوند دهنده بین ملاحظات محیط‌زیستی و معماری تقدیر شد ...

2️⃣ همیشه فکر می‌کردم زمانی پیشکسوت می‌شوی که سر و رویت سپیدپوش شده باشد؛ نه من که در شمارِ مونامریی‌ها هستم! اما ظاهراً رنگِ موهای نامریی‌ام لو رفته! نرفته؟

3️⃣ لطفاً آن هفت دقیقه سخنرانی‌ام را تماشا کرده و در محتوایش درنگ کنید ... کاش استاد عزیزم، دکتر حسنعلی لقایی هم بود و می‌شنید که شاگردانش قبل از آنکه دنیا را ترک کند، قدرشناسش هستند ...

4️⃣ سپاس از جامعه شهرسازی وطن که می‌خواهند به محیط‌زیست توجهی بایسته‌تر نشان دهند. قدردان محبت‌تان و قدرشناسی‌تان هستم. به امید آفرینش شهرهایی با سیمان و آسفالت کمتر و مبلمانی که در آن نوای پرنده‌ها، رکاب دوچرخه‌ها و گام‌های رهگذرانِ لبخند بر لب شنیدنی است ...

#روز_جهانی_شهرسازی
#حسنعلی_لقایی
#تقدیر_از_محمد_درویش
#اجلاس_گلاسکو
#فاجعه_ای_به_نام_سیمان
#جهانگرمایی
#دلیل_حال_خوب_هم_باشیم
#محمد_درویش

https://www.instagram.com/tv/CWDDJmUgmqB/?utm_medium=copy_link

🍁در ستایش خانه‌ای که بوی تهرون می‌دهد!🍁

🇮🇷 @darvishnameh

1️⃣ امروز - ۲۲ آبان ۱۴۰۰ - به دعوت فرهاد توحیدی، رضا کیانیان و بهروز مرباغی به پامنار آمدم! سرزمینی که یه جورایی قلب تپنده شهر بود و پر از آدم‌های بامرام به قول قیصر!

2️⃣ آنجا در پامنار، بهروز مرباغی و دوستانش خانه‌ای کهن که ریشه در زندیه دارد را استادانه و البته وفادارانه مرمت کرده و اینک به پاتوقی فرهنگی و وزین بدل شده که البته از نمایش آثار محیط‌زیستی سینمای ایران و جهان هم حمایت می‌کند ...

3️⃣ امروز اما آمده بودم تا صداستانگاه - صدا، داستان، نگاه - اثری خلاقانه از خالق تالان و امیدبان - محمدصادق دهقانی - را به تماشا نشسته و عکس‌هایش را گوش کنم ...

4️⃣ قشنگ می‌شود با عکس‌هایش خندید، گپ زد، نگران شد و گریست ... دمت گرم محمدصادق! به آینده‌ات بیشتر امیدوار شدم ...

5️⃣ از خوبِ حادثه، آرش رئیسیان هم آمده بود به خانه اودلاجان و کلی به اتفاق فیلم ترسناک تماشا کردیم از پسِ شکستِ اجلاس گلاسکو در اسکاتلند! اینکه ظاهراً اراده‌ای برای رساندن گازهای گلخانه‌ای تا افق بیست پنجاه به صفر وجود ندارد و رهبران دنیا اغلب نگران دوره حکم‌رانی خود هستند تا پایداری زیستن در یگانه کره قابل زیست در کهکشان راه شیری ...

6️⃣ در این میان، بهروز می‌گفت: به اینجای داستان که می‌رسد، دوست دارم دیگر چیزی نشنوم ... واکنشی که البته یه‌جورایی خردمندانه هم هست! نیست؟

7️⃣ من اما بیشتر و همچنان با قصه مریم، دختر قالیباف دلخوشم ... آنقدر عاشق است که نصف قالی را به رنگ کلاه یار می‌بافد ...

8️⃣ به قول خلیل جبران: "آنی را که دوست می‌داری، نیمِ دیگرِ تو نیست؛ این تویی، اما جای دیگر ..." و من در خانه اودلاجان، در آن یتیم‌خانه مریم‌بانو، در امید بهروز، در نگرانی آرش و در درنگ محمدصادق ... هم انگار هستم ...

#صداستانگاه
#محمدصادق_دهقانی
#خانه_اردیبهشت_اودلاجان
#بهروز_مرباغی
#فرهاد_توحیدی
#رضا_کیانیان
#جبران_خلیل_جبران
#آرش_رئیسیان
#حسن_نادرعلی
#پامنار
#قیصر
#اجلاس_گلاسکو
#جهانگرمایی
#اسکاتلند
#محمد_درویش

https://www.instagram.com/tv/CWOfQg0gSve/?utm_medium=copy_link

🔻آیا گلاسکو توانست امیدی به تداوم زندگی برای بشریت بیافریند؟!🔻

🇮🇷 @darvishnameh

✍خود را آماده کنید برای خواندن تحلیلی که دست‌کم ۳دهه دیرتر از آنچه باید، منتشر می‌شود! چرا گلاسکو امیدها را نقش بر آب کرد؟

#جهانگرمایی
#تغییرات_اقلیمی
#اجلاس_گلاسکو
#آخرین_انقراض

https://www.currentaffairs.org/2021/11/what-would-it-look-like-if-we-treated-climate-change-as-an-actual-emergency/?s=09

🔻اگر ما با تغییرات آب و هوایی مانند یک شرایط اضطراری برخورد کنیم!🔻

یادداشتی به قلم: Jason Hickel

بخش اول:

🇮🇷 @darvishnameh

✍ درحالیکه غوغای بیست و ششمین کنفرانس اقلیمی سازمان ملل در گلاسکو فروکش می‌کند، نتایج آن خوب به نظر نمی‌رسد. برخلاف وعده‌هایی که سرخط خبرها را پر کرده‌اند، تعهدات دولت‌ها، ما را به هدفِ نجات جهان، یعنی مهار جریان گرمایش جهانی تا حد افزایش میانگین ۱.۵ درجه سانتیگراد در افق ۲۰۵۰ که در توافقنامه پاریس تاکید شده بود، رهنمون نمی‌‌سازد. بنا به وب سایت پژوهشی «ردیاب اقدام آب و هوایی» (Climate Action Tracker) ٪۷۳ از تعهدات در زمینه انتشار کربن صفر خالص ضعیف و ناکافی هستند؛ شفاف‌تر آنکه فرجام اجلاس گلاسکو یعنی: «حرف‌های توخالی درباره اقدامات اقلیمی». چرا که سیاست‌های موجود دولت‌ها ما را به سمت افزایش ۲.۷ درجه سانتیگراد در طول دهه‌های آینده سوق می‌دهد و این یک مرگ دسته‌جمعی است!
درحالیکه دما به ۳ درجه نزدیک می‌شود، ۳۰ تا ۵۰٪ از گونه‌ها احتمالا نابود شده و بیش از ۱.۵ میلیارد نفر از سکونت‌گاه‌های خود آواره خواهند شد. بازده محصولات عمده گیاهی با کاهش شدید روبرو می‌شود که موجب اختلال مداوم در عرضه مواد غذایی در سطح جهانی خواهد بود. بخش بزرگی از مناطق استوایی برای انسان غیرقابل سکونت خواهد شد. چنین دنیایی با تمدنی که ما می‌شناسیم سازگار نخواهد بود. وضعیت موجود یک راهپیمایی مرگ است. دولت‌هایمان موجب شکست ما - موجب شکست همه موجودات زنده روی زمین هستند.
اینها همه دلیلی‌ است تا بپرسیم: اگر با بحران آب و هوایی مانند یک وضعیت اضطراری واقعی رفتار کنیم، شرایط به چه صورتی خواهد بود؟ چه چیزی لازم است تا گرمایش جهانی بیش از ۱.۵ درجه نشود؟ مهمترین مداخله اقدامی‌ است که تاکنون هیچ دولتی حاضر به لمس آن‌ نبوده: محدود کردن مصرف سوخت‌ فسیلی و کاهش آن طبق یک برنامه الزام‌آور سالانه برای آنکه تا اواسط قرن (۲۰۵۰) صنعت سوخت فسیلی عمدتا از بین برود. همه ماجرا همین‌ است. این تنها راه مطمئن برای توقف فروپاشی اقلیمی‌ است. اگر ما خواستار عملکرد واقعی هستیم، این نکته باید در رأس دستورکارمان باشد.
اینکه با چه سرعتی می‌بایست اینکار را انجام دهیم، بستگی به هر کشور دارد. کشورهای ثروتمند مسئول اکثریت قریب به اتفاق انتشار گازهای گلخانه‌ای هستند که فروپاشی اقلیمی را موجب می‌شود. میزان مصرف انرژی آنها همچنین از دیگر کشورها بسیار بالاتر است و نیز بالاتر از آنچه که برای رفع نیازهای انسانی مورد لزوم است.
انتشار کربن صفر تا سال ۲۰۵۰ یک هدف متوسط جهانی‌ است. یک رویکرد منصفانه نیاز دارد تا کشورهای ثروتمند بیشترین مقدار مصرف سوخت فسیلی را حداکثر تا سال ۲۰۳۵ خاتمه دهند و زمان بیشتری در اختیار کشورهای فقیرتر برای انتقال (انرژی) بگذارند. کمی دراینباره تامل کنید. نکته‌ای که دراماتیک بنظر می‌رسد اما در عین حال بسیار واضح است. سوخت‌های فسیلی موجب انتشار سه‌چهارم از گازهای گلخانه‌ای هستند و می‌بایست قطع شوند. یک کمپین جدید به پشتیبانی از جانب ۱۰۰ نفر از برندگان جایزه نوبل و چندین هزار پژوهشگر خواستار یک «معاهده عدم گسترش سوخت‌ فسیلی» برای انجام اینکار است: یک توافقنامه بین‌المللی برای پایان دادن به سوخت‌های فسیلی بر اساس یک برنامه عادلانه و الزام‌آور. پس چرا سیاستمداران حاضر به انجام این اقدام ضروری نیستند؟

🔷️ ادامه دارد ...

#جهانگرمایی
#تغییرات_اقلیمی
#اجلاس_گلاسکو
#آخرین_انقراض

https://t.iss.one/darvishnameh/9906

🔻اگر ما با تغییرات آب و هوایی مانند یک شرایط اضطراری برخورد کنیم!🔻

یادداشتی به قلم: Jason Hickel

بخش دوم:

🇮🇷 @darvishnameh

✍ بخشی از آن به این خاطر است که آنها برای مقابله با شرکت‌های سوخت فسیلی و سپاه لابی‌گرانشان که با چنگ و دندان می‌جنگند تا حتی از ملایمترین تهدیدها علیه سودشان دفاع کنند، بزدل هستند. و بخشی دیگر به این دلیل که آنها این روایت را که میلیاردرها و دیگر علاقمندان به حفظ شرایط موجود (از جمله خود شرکت‌های سوخت فسیلی) با تأکید فراوان می‌فروشند، خریده‌اند که تکنولوژی برای جذب کافی کربن از جو زمین ایجاد خواهد شد تا بتوانیم احتراق سوخت‌های فسیلی را تا پایان قرن ادامه بدهیم. این یاوه‌ای‌ است که پشت وعده‌های «صفر خالص» وجود دارد.
البته که انتقال کربن باید نقشی ایفا کند، اما پژوهشگران بارها هشدار داده‌اند که اینکار در مقیاس بزرگ ناممکن و بسیار پرخطر است: اگر به هر دلیلی اینکار به شکست بیانجامد، ما در یک گذرگاه با دمایی بسیار بالا محبوس خواهیم شد که فرار از آن غیرممکن خواهد بود.
بخش مشکل این است که وقتی واقعیت را بپذیریم، باید با این امر مسلم روبرو شویم که کاهش سریع سوخت‌های فسیلی به منظور پیشگیری از فاجعه به معنای تغییر اساسی اقتصاد است. و منظور من واقعا یک تغییر اساسی‌ است.
تصور کنید ما سال آینده سوخت فسیلی را ۱۰٪ کاهش دهیم. و سپس سال بعد ۱۰٪ دیگر و به همین ترتیب در سالهای بعد. اگر حتی همه توانایی‌هایی را که برای ایجاد ظرفیت انرژی‌های تجدیدپذیر و بهبودی بهره‌وری انرژی صرف کنیم - آنچه که به دلیل ضرورت باید انجامش دهیم - هیچ راهی برای پوشش کل شکاف وجود ندارد. واقعیت آن است که کشورهای ثروتمند باید با انرژی کمتری زندگی کنند. به مراتب کمتر.
ما چگونه می‌توانیم چنین سناریویی را مدیریت کنیم؟ واقعیت آن است که در اقتصاد موجود هرج و مرج محض بوجود خواهد آمد. هزینه انرژی سر به آسمان خواهد زد. مردم قادر به خرید اجناس ضروری نخواهند بود. کار و کاسبی فرو می‌پاشد، بیکاری افزایش پیدا می‌کند. کاپیتالیسم- که تنها برای سرپا ماندن وابسته به رشد دائمی‌ است- از نظر ساختاری قادر به برپا داشتن چنین انتقالی نیست.
خوشبختانه راه دیگری وجود دارد. این امکان وجود دارد تا بتوان افزایش دما را زیر ۱.۵ درجه نگه داشت، اما برای اینکار لازم است تا ما خود را به یک حالت اضطراری انتقال دهیم و با خود درمورد واقعیت آنچه که باید تغییر پیدا کند، روراست و صادق باشیم. از افسانه‌ها دست برداریم.
نخست باید صنعت سوخت فسیلی و کمپانی‌های انرژی را ملی کنیم، آنها را مانند هرگونه خدمات دیگر تحت کنترل عمومی بگذاریم. اینکار به ما اجازه خواهد داد تا تولید سوخت فسیلی را کاهش دهیم و از آن بر طبق برنامه‌های زمانی مبتنی بر واقعیت‌های علمی استفاده کنیم، بدون جدال مداوم با سرمایه فسیلی و تبلیغات آنها. این همچنین به ما امکان می‌دهد تا از هرج و مرج قیمت‌ها مصون بمانیم و با سهمیه‌بندی انرژی را آنجا مصرف کنیم که بیشترین نیاز به آن وجود دارد و خدمات ضروری را از اینراه سرپا نگه داریم. همزمان بایست بخش‌های کمتر ضروری از اقتصاد را کاهش دهیم تا تقاضای افراطی انرژی کمتر شود: خودروهای شاسی‌بلند، جت‌های خصوصی، مسافرت‌های هوایی تجاری، تولید صنعتی گوشت گاو و خوک، صنعت تولید پوشاک کم‌دوام (fast fashion)، تبلیغات، تولید برنامه‌ریزی شده محصولات کم‌دوام، پروژه‌های بلندپروازانه نظامی و غیره. ما باید اقتصاد را بر آنچه که برای رفاه انسان و ثبات محیط‌زیستی مورد نیاز است تمرکز دهیم و نه بر منفعت شرکت‌ها.
دوم اینکه ما باید از مردم در ایجاد یک تضمین اجتماعی محکم پشتیبانی کنیم. باید سیستم مراقبت‌ بهداشتی همگانی، مسکن، آموزش، حمل و نقل، آب، انرژی و اینترنت را تضمین کنیم تا هر کس به منابع لازم برای زندگی خوب دسترسی داشته باشد. و با کاهش تولیدات صنعتی غیرضروری ما باید ساعات کار هفتگی را کوتاه کنیم، تا کار ضروری بطور مساوی تقسیم شود و برای اطمینان از دسترسی همه به معیشت مناسب شغل‌های دائمی و اتحادیه‌ای که هزینه زندگی را پرداخت می‌کنند(climate job guarantee)، تضمین کنیم- با یک درآمد پایه‌ای برای آنها که نمی‌توانند یا نمی‌خواهند کار کنند. این اصل یک انتقال عادلانه است.

🔷️ ادامه دارد ...

#جهانگرمایی
#تغییرات_اقلیمی
#اجلاس_گلاسکو
#آخرین_انقراض

https://t.iss.one/darvishnameh/9907

🔻اگر ما با تغییرات آب و هوایی مانند یک شرایط اضطراری برخورد کنیم!🔻

یادداشتی به قلم: Jason Hickel

بخش سوم و پایانی:

🇮🇷 @darvishnameh

✍ چگونه می‌توانیم هزینه تضمین اجتماعی را تأمین کنیم؟ هر دولتی که دارای حاکمیت پولی باشد، می‌تواند با انتشار ارز ملی این را تأمین کند. یک تسهیل کَمّی، اما اینبار برای مردم و سیاره. این درمورد کشورهایی با درآمد بالا صدق می‌کند. نکته مهم اینجا پیشگیری از هرگونه خطر تورم است، همچنین بایست قدرت خرید ثروتمندان را بکاهیم. و این ما را به نکته کلیدی بعدی می‌رساند.
سوم مالیات برای ثروتمندان است. همانطور که توما پیکتی، اقتصاددان فرانسوی می‌گوید، کاهش قدرت خرید ثروتمندان تنها راه موثر برای کاهش مصرف انرژی است. این ممکن است که رادیکال به نظر بیاید، اما اینطور تصور کنید: این غیرمنطقی و خطرناک است که بخواهیم در میانه شرایط اضطراری اقلیمی به حمایت از یک طبقه (اجتماعی) پرمصرف ادامه دهیم. ما نمی‌توانیم به آنها اجازه دهیم که انرژی را بسیار فراتر از آنچه هر کسی به اندازه معقول به آن نیاز دارد، مصرف کنند. چطور می‌توانیم اینکار را انجام دهیم؟ یک راه ارائه مالیات بر سرمایه است. کار را به جایی رساندن تا ثروتمندان به فروش دارائی‌هایی که مازاد بر نیازهای واقعی هستند، تشویق شوند. همچنین می‌توانیم یک سیاست درآمد حداکثری را ارائه دهیم به اینصورت که هر چیزی بالاتر از یک مرز تعیین شده با نرخ ۱۰۰٪ مالیات روبرو شود. علاوه بر قطع مصرف افراطی در رأس، این راه موجب کاهش نابرابری و از بین بردن قدرت الیگارشی که سیاست‌های ما را آلوده می‌کند خواهد شد.
چهارم، ما برای دستیابی به هدفهای اکولوژیکی نیاز به یک بسیج عمومی گسترده داریم. ما باید ظرفیت انرژی‌های تجدیدپذیر خود را توسعه دهیم، حمل و نقل عمومی را گسترده کنیم، ساختمان‌ها را عایق‌بندی و اکوسیستم را احیا کنیم. این به سرمایه‌گذاری عمومی و البته به نیروی کار نیاز دارد. آنچه که بخودی خود و به آسانی انجام نمی‌شود. و این جایی‌ست که موضوع شغل‌های دائمی که زندگی را تضمین می‌کنند (climate job guarantee) به میان می‌آید. تضمین شغل موجب می‌شود که هر کس بخواهد، بتواند برای شرکت در مهم‌ترین پروژه جمعی نسل ما، در انجام کارهای شرافتمندانه و از دیدگاه اجتماعی ضروری، با دستمزد کافی برای زندگی آموزش ببیند.
در آخر ما به تعهدی محکم به جبران خسارت‌های اقلیمی نیاز داریم. کشورهای ثروتمند جو زمین را برای غنی‌سازی خود به استعمار درآورده‌اند، درحالیکه بالاترین هزینه‌ها را به جنوب تحمیل می‌کنند. این کار دزدی هست؛ دزدی جو مشترکی که همه ما به آن وابسته هستیم و باید آنرا تعمیر کنیم. ما باید از خواهران و برادران‌مان در جنوب حمایت کنیم که هم اکنون بار سنگین فاجعه‌ای را تحمل می‌کنند که در شکل گرفتن آن نقش کمتری داشته‌اند. این بایست شامل سیاست لغو بدهی باشد تا کشورهای فقیرتر ناچار نباشند منابع محدود خود را صرف پاسخگویی به بانک‌های بزرگ کنند و بجای آن بتوانند بر رفع نیازهای مردم تمرکز داشته باشند. و تکنولوژی‌های تجدیدپذیر بایست بطور رایگان در اختیار کشورهایی قرار بگیرند که قدرت خرید آنها را ندارند؛ در صورت نیاز با صرفنظر کردن از حق ثبت اختراع برای سریعترین راه انتقال انرژی در سراسر دنیا.
چنین دنیایی به چه شکل خواهد بود؟ ترس ما به امیدواری و همبستگی تبدیل خواهند شد. ما شور و شوق و رفاقت متقابل را حس خواهیم کرد که بخشی از چیزی بزرگ، چیزی دگرگون‌کننده و با‌هم بودن است. جامعه ما عادلانه‌تر خواهد بود و فقر به گذشته تعلق خواهد گرفت. اقتصاد ما بجای انباشتن سرمایه‌های بی‌پایان، پیرامون نیازهای انسانی و تاب‌آوری شکل می‌گیرد. و مهم‌تر از همه، انتشار گازهای گلخانه‌ای بسرعت کاهش پیدا می‌کند، سال به سال، پس از سالها شکست. سیاره ما شروع به بهبودی خواهد کرد.
با این وجود بعید است که هر دولتی بدلیل ترس از ضرر حاضر باشد به تنهایی گام‌های لازم را بردارد. ممکن است تعدادی کشور مترقی اینکار را انجام دهند که می‌تواند راه را برای آینده هموار کند. اما در نهایت ما نیاز به عملکرد‌ هماهنگ‌شده داریم و بهمین دلیل «معاهده عدم گسترش سوخت‌های فسیلی» بسیار مهم است. ما می‌دانیم که تنها راهی که دولت‌ها می‌توانند سلاح‌های هسته‌ای را حذف کنند، یک توافق همگانی‌ و انجام مشترک است؛ در مورد سوخت‌های فسیلی هم همینطور.
از این طریق می‌توانیم فروپاشی اقلیمی را متوقف کنیم. آنچه که بخودی خود صورت نمی‌گیرد. مودبانه از طبقه حاکم برای عملکرد خواهش کردن بجایی نمی‌رسد، این امر مستلزم مبارزه فوق‌العاده‌ای علیه کسانی‌ست که از شرایط موجود بهره می‌برند- مانند هر جنبشی که تا کنون دنیار تغییر داده، از جنبش حقوق مدنی گرفته تا جنبش ضد استعمار.

#جهانگرمایی
#تغییرات_اقلیمی
#اجلاس_گلاسکو
#آخرین_انقراض

https://t.iss.one/darvishnameh/9908