🔴بشر، مخوف تر از آن چیزی است که نشان میدهد!
تأثير بشريت بر روي كره خاكي آن اندازه ژرف بوده كه بنا بر پيشنهاد رسمي گروهي از متخصصين به سي و پنجمين كنگره جهاني زمين شناسي كه اين روزها در #كيپ_تاون/ آفريقاي جنوبي برگزار مي شود، مي بايست يك عصر جديد زمين شناسي- #آنتروپوسن- اعلام شود؛ عصر جديدي كه از حدود سال ١٩٥٠ ميلادي آغاز و احتمالا با پراكنده شدن عناصر راديواكتيو بر روي كره زمين به دنبال آزمايشات هسته اي تعريف مي شود. اگرچه آرايه اي از ديگر نشانه ها، از جمله آلودگي با پلاستيك، دوده (ذرات آلوده كننده) از نيروگاههاي توليد انرژي، سيمان و حتي استخوانهاي باقيمانده از تكثير مرغهاي پرورش يافته در دنيا نيز زير نظر قرار گرفته شده اند. عصري كه در آن به سر مي بريم- هولوسن- از آخرين عصر يخبندان به بعد كه در طول آن تمدن بشري شكل گرفته، از ١٢ هزار سال آب و هواي ثابت برخوردار بوده است. اما متخصصين عقيده دارند كه با شتاب قابل توجه انتشار دي اكسيد كربن، انقراض گونه ها، و تغيير زمين در جريان نابودي جنگلها اين بخش از دوران زمين شناسي به پايان رسيده. كره خاكي آن اندازه عميق تغيير يافته كه #هولوسن مي بايست جاي خود را به آتروپوسن بدهد.
#يان_سالاسيويچ، استاد زمين شناسي از دانشگاه لسيتر و مدير گروه بررسي كننده آنتروپوسن، كه كار خود را از سال ٢٠٠٩ آغاز كرده است مي گويد:" اهميت آنتروپوسن به اين دليل است كه براي سيستم كره زمين مسير متفاوتي را تعيين مي كند كه البته همه ما بخشي از آن هستيم. اگر كه پيشنهاد ما مورد پذيرش واقع شود، آنتروپوسن اندكي پيش از آنكه من بدنيا بيايم، آغاز شده بوده. ما بخش بزرگي از زندگي خود را در دوران آنتروپوسن سپري كرده ايم و اكنون مقياس و دوام آنرا درمي يابيم."
كالين واترز، استاد ديگر زمين شناسي از بريتانيا مي گويد كه اشاره دقيق به اين فاصله زماني گوياي آنست كه ما چگونه تأثيري باورنكردني بروي محيط زيست كره زمين داشته ايم. كانسپت آنتروپوسن همه اين تغييرات زيست محيطي را جمع بندي مي كند. كريس راپلي، پژوهشگر اقليمي از دانشگاه لندن و مدير سابق موزه علوم اين شهر اضافه مي كند:" آنتروپوسن نشان دهنده دوران جديديست كه در آن فعاليتهاي جمعي ما بروي اين سياره تسلط پيدا كرده . از آنزمان كه زمين مكان زندگي بشر شده، ما سرنشينان يك سفينه نسبتا بزرگ هستيم كه در روند آن به مقياس قابل توجهي دخالت مي كنيم. اگر كه شما و من سرنشينان يك سفينه كوچكتر مي بوديم، اين غيرقابل تصور مي بود كه در سيستمي كه هوا، آب و خوراك ما را تأمين مي كند، تا اين اندازه دخالت كنيم. اما جابجايي به جهت آنتروپوسن به ما مي گويد كه ما در حال بازي با آتش هستيم، رفتاري بي پروا كه به پشيماني خواهد انجاميد مگر آنكه به خود بياييم."
لورد مارتين ريس، ستاره شناس و رئيس سابق انجمن سلطنتي بريتانيا، اظهار مي كند كه سپيده دم آنتروپوسن يك لحظه بسيار قابل توجه بوده. سياه ترين پيش بيني براي هزاره آينده آنست كه فجايع محيط زيستي، سايبري و يا بيولوژيكي مي توانند پتانسيل عظيم انسان را مسدود كنند و زيست كره اي خالي بجا بگذارند. اما او اضافه مي كند كه هنوز دليل براي اميدواري وجود دارد. اينكه جوامع انساني مي توانند اين تهديدها را كنترل و هدايت كنند و يك آينده پايدار بسازند و دورانهاي بسيار خوب پسا فرگشت انساني را بگشايند.
مداركي كه تأثيرات انسان را بروي كره خاكي نشان مي دهند، خردكننده هستند، اما اين تغييرات در محاسبات زمين شناسي بسيار جديد هستند، آنجا كه يك دوران (زمين شناسي) معمولا دهها ميليون سال بطول مي انجامد. پاسخ پژوهشگران آنست كه بسياري از اين تغييرات غيرقابل برگشت هستند. براي تعريف يك عصر زمين شناسي جديد، مي بايست يك نشانه (سيگنال) پيدا كرد كه در سراسر دنيا رخ مي دهد و بعنوان سپرده اي در تاريخ زمين شناسي آينده ادغام مي شود. بطور مثال انقراض دايناسورها ٦٦ ميليون سال پيش در پايان عصر كرتاسه بعنوان يك "دندانه طلايي" (golden spike) در رسوبات فلز ايريديم كه در سراسر دنيا پس از برخورد شهاب سنگ با زمين و پايان دادن به زندگي دايناسورها، مفقود شد، تعريف مي شود. براي آنتروپوسن بهترين نامزد براي چنين "دندانه طلايي" عناصر راديواكتيو از آزمايشات بمب هاي اتمي مي باشند كه پيش از فرود آمدن به زمين، در استراتوسفر منفجر مي شدند. ايزوتوپ هاي پرتوزا احتمالا موثرترين آنها هستند. اما گزينه ها( دندانه هاي طلايي) فراوانند؛ مانند انتشارات كربن از نيروگاههاي توليد سوخت كه نشانه هاي بسيار شفافي از ميانه قرن بيستم در سراسر دنيا هستند. ديگر نامزدها شامل پلاستيك، آلومينيوم و ذرات سيمان، مقدار بالاي نيتروژن و فسفات در خاك، نتيجه استفاده از كودهاي شيميايي مي باشند.
@darvishnameh
ادامه دارد ...
👇👇👇
تأثير بشريت بر روي كره خاكي آن اندازه ژرف بوده كه بنا بر پيشنهاد رسمي گروهي از متخصصين به سي و پنجمين كنگره جهاني زمين شناسي كه اين روزها در #كيپ_تاون/ آفريقاي جنوبي برگزار مي شود، مي بايست يك عصر جديد زمين شناسي- #آنتروپوسن- اعلام شود؛ عصر جديدي كه از حدود سال ١٩٥٠ ميلادي آغاز و احتمالا با پراكنده شدن عناصر راديواكتيو بر روي كره زمين به دنبال آزمايشات هسته اي تعريف مي شود. اگرچه آرايه اي از ديگر نشانه ها، از جمله آلودگي با پلاستيك، دوده (ذرات آلوده كننده) از نيروگاههاي توليد انرژي، سيمان و حتي استخوانهاي باقيمانده از تكثير مرغهاي پرورش يافته در دنيا نيز زير نظر قرار گرفته شده اند. عصري كه در آن به سر مي بريم- هولوسن- از آخرين عصر يخبندان به بعد كه در طول آن تمدن بشري شكل گرفته، از ١٢ هزار سال آب و هواي ثابت برخوردار بوده است. اما متخصصين عقيده دارند كه با شتاب قابل توجه انتشار دي اكسيد كربن، انقراض گونه ها، و تغيير زمين در جريان نابودي جنگلها اين بخش از دوران زمين شناسي به پايان رسيده. كره خاكي آن اندازه عميق تغيير يافته كه #هولوسن مي بايست جاي خود را به آتروپوسن بدهد.
#يان_سالاسيويچ، استاد زمين شناسي از دانشگاه لسيتر و مدير گروه بررسي كننده آنتروپوسن، كه كار خود را از سال ٢٠٠٩ آغاز كرده است مي گويد:" اهميت آنتروپوسن به اين دليل است كه براي سيستم كره زمين مسير متفاوتي را تعيين مي كند كه البته همه ما بخشي از آن هستيم. اگر كه پيشنهاد ما مورد پذيرش واقع شود، آنتروپوسن اندكي پيش از آنكه من بدنيا بيايم، آغاز شده بوده. ما بخش بزرگي از زندگي خود را در دوران آنتروپوسن سپري كرده ايم و اكنون مقياس و دوام آنرا درمي يابيم."
كالين واترز، استاد ديگر زمين شناسي از بريتانيا مي گويد كه اشاره دقيق به اين فاصله زماني گوياي آنست كه ما چگونه تأثيري باورنكردني بروي محيط زيست كره زمين داشته ايم. كانسپت آنتروپوسن همه اين تغييرات زيست محيطي را جمع بندي مي كند. كريس راپلي، پژوهشگر اقليمي از دانشگاه لندن و مدير سابق موزه علوم اين شهر اضافه مي كند:" آنتروپوسن نشان دهنده دوران جديديست كه در آن فعاليتهاي جمعي ما بروي اين سياره تسلط پيدا كرده . از آنزمان كه زمين مكان زندگي بشر شده، ما سرنشينان يك سفينه نسبتا بزرگ هستيم كه در روند آن به مقياس قابل توجهي دخالت مي كنيم. اگر كه شما و من سرنشينان يك سفينه كوچكتر مي بوديم، اين غيرقابل تصور مي بود كه در سيستمي كه هوا، آب و خوراك ما را تأمين مي كند، تا اين اندازه دخالت كنيم. اما جابجايي به جهت آنتروپوسن به ما مي گويد كه ما در حال بازي با آتش هستيم، رفتاري بي پروا كه به پشيماني خواهد انجاميد مگر آنكه به خود بياييم."
لورد مارتين ريس، ستاره شناس و رئيس سابق انجمن سلطنتي بريتانيا، اظهار مي كند كه سپيده دم آنتروپوسن يك لحظه بسيار قابل توجه بوده. سياه ترين پيش بيني براي هزاره آينده آنست كه فجايع محيط زيستي، سايبري و يا بيولوژيكي مي توانند پتانسيل عظيم انسان را مسدود كنند و زيست كره اي خالي بجا بگذارند. اما او اضافه مي كند كه هنوز دليل براي اميدواري وجود دارد. اينكه جوامع انساني مي توانند اين تهديدها را كنترل و هدايت كنند و يك آينده پايدار بسازند و دورانهاي بسيار خوب پسا فرگشت انساني را بگشايند.
مداركي كه تأثيرات انسان را بروي كره خاكي نشان مي دهند، خردكننده هستند، اما اين تغييرات در محاسبات زمين شناسي بسيار جديد هستند، آنجا كه يك دوران (زمين شناسي) معمولا دهها ميليون سال بطول مي انجامد. پاسخ پژوهشگران آنست كه بسياري از اين تغييرات غيرقابل برگشت هستند. براي تعريف يك عصر زمين شناسي جديد، مي بايست يك نشانه (سيگنال) پيدا كرد كه در سراسر دنيا رخ مي دهد و بعنوان سپرده اي در تاريخ زمين شناسي آينده ادغام مي شود. بطور مثال انقراض دايناسورها ٦٦ ميليون سال پيش در پايان عصر كرتاسه بعنوان يك "دندانه طلايي" (golden spike) در رسوبات فلز ايريديم كه در سراسر دنيا پس از برخورد شهاب سنگ با زمين و پايان دادن به زندگي دايناسورها، مفقود شد، تعريف مي شود. براي آنتروپوسن بهترين نامزد براي چنين "دندانه طلايي" عناصر راديواكتيو از آزمايشات بمب هاي اتمي مي باشند كه پيش از فرود آمدن به زمين، در استراتوسفر منفجر مي شدند. ايزوتوپ هاي پرتوزا احتمالا موثرترين آنها هستند. اما گزينه ها( دندانه هاي طلايي) فراوانند؛ مانند انتشارات كربن از نيروگاههاي توليد سوخت كه نشانه هاي بسيار شفافي از ميانه قرن بيستم در سراسر دنيا هستند. ديگر نامزدها شامل پلاستيك، آلومينيوم و ذرات سيمان، مقدار بالاي نيتروژن و فسفات در خاك، نتيجه استفاده از كودهاي شيميايي مي باشند.
@darvishnameh
ادامه دارد ...
👇👇👇