🔻در حالیکه اروپا از زبالهسوزها فاصله میگیرد، ایران به سمت آنها چراغ سبز نشان میدهد! چرا؟🔻 بخش نخست:
روزنامه شرق
ستون قلم سبز
🇮🇷: @darvishnameh
✍ در ماه سپتامبر ۲۰۱۹ اسکاتلند اعلام کرد که تصمیم خود را مبنی بر به اجراگذاشتن ممنوعیت دفن زبالههای ارگانیکی تا سال ۲۰۲۵ به تعویق میاندازد. این تصمیم به پیروی از گزارشی است که به دستور دولت تهیه و در اوایل سال ۲۰۱۹ منتشر شد. در این گزارش آمده که اسکاتلند برای به اجرا گذاشتن ممنوعیت نامبرده که قرار بود تا سال ۲۰۲۱ انجام بگیرد، بایست یک میلیون تُن پسماند اضافی را بهمنظور دفن و یا سوزاندن به خارج از کشور صادر کند، زیرا تاکنون قادر نبوده تا زیرساختهای جایگزین لازم را برای بازیافت زباله ایجاد کند. اسکاتلند مانند دیگر کشورهای اتحادیه اروپا تلاش میکند تا با افزایش حجم سوزاندن زباله به هدف تعیین شده از جانب اتحادیه اروپا مبنی بر دفن ۱۰٪ از پسماند تا سال ۲۰۳۵ برسد. بنا به دادههای پسماند از آژانس حفاظت از محیطزیست اسکاتلند، سوزاندن زبالههای خانگی در این کشور از سال ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۸ تقریبا به دوبرابر رسید. در دیگر کشورهای اتحادیه، سوزاندن زباله ۱۱۸٪ از سال ۱۹۹۵ تا ۲۰۱۷ افزایش یافته (۷۰ میلیون تن در سال ۲۰۱۷)؛ اگر این روند ادامه پیدا کند، انتظار میرود که تنها در اسکاتلند ۷۰۰هزار تن زباله جدید برای سوزاندن و استحصال سوخت تا سال ۲۰۲۲ به حجم کنونی اضافه خواهد شد. برخلاف این روند، جنبه محیطزیستی در سوزاندن زباله مدتهاست که دود شده. این بدان خاطر است که اتحادیه اروپا در سالهای اخیر در حد قابل توجهی میانگین شدت کربن در شبکه برق خود را کاهش داده. این موفقیت چشمگیر همچنین پیامدهایی برای سوزاندن زباله دارد. در حالیکه استحصال نیرو از طریق سوزاندن زباله در دهههای پیشین برای سیاستگزاران راهی «سبز» بهنظر میرسید، در سیستم جدید انرژی اتحادیه اروپا، سوزاندن زباله با نیروی خورشید، باد و آب رقابت میکرد. این رقابت اما نشان میدهد که سوزاندن زباله، کربن شدیدی تولید میکند: از هر یک تُن زباله سوزانده شده تأثیر کربن بر سیستم انرژی اتحادیه بیشتر میشود و هدف جدید اتحادیه را مبنی بر انتشار کربن صفر تا سال ۲۰۵۰ تضعیف میکند. اگر اتحادیه اروپا همچنان به سرمایهگذاری در سیستمهای پرخرج سوزاندن زباله ادامه دهد، اعتبار خود را بهعنوان رهبری جهانی در زمینه اقتصاد چرخشی خدشهدار خواهد کرد. این سیستمها کشورها را متعهد میکند تا سالها ناچار به پر کردن کورههای سوخت باشند. بحران کنونی اقلیم برنامه قطع کربن در اروپا را تقویت میکند؛ همانطور که کمیسیون اتحادیه متعهد شده تا سال ۲۰۵۰ به کربن صفر برسد. بنابراین سوزاندن زباله برای آینده به نقطه ضعف بزرگتری تبدیل خواهد شد. بهطور مثال پرتغال، کشوری که در حال حاضر ۲۵٪ از زبالههای خود را میسوزاند، اخیرا اعلام کرده که با توجه به خطری که هدفهایش را در زمینه کاهش انتشار گازهایگلخانهای و بازیافت تهدید میکند، همه سرمایهگذاریهای آینده در ظرفیت سوزاندن زباله را متوقف خواهد کرد. در این میان، دولت محلی منطقه والونی/جنوب بلژیک، بهتازگی برنامهای برای کاهش نیمی از حجم زبالهسوزی خود را تا سال ۲۰۲۷ ارائه داد. برنامههای کاهش مشابهی نیز در کشورهای اسکاندیناوی-که پیشتر سرمشقی برای زبالهسوزی در اروپا بودند، اما اکنون خطر شکست در هدف بازیافت بهدلیل اتکا بر زبالهسوزی آنها را تهدید میکند-به بحث گذاشته شده است. قابل توجه آنکه مقامات وامدهنده اروپایی مانند بانک سرمایهگذاری اروپا، به مرور از سرمایهگذاری در برنامه تبدیل زباله به سوخت خودداری میکنند. این نتیجه یک تحول نگرش در سطح اتحادیه اروپا در سال ۲۰۱۷ است، زمانی که از جانب کمیسیون اتحادیه نگرانیهایی درباره میزان سوزاندن زباله در اروپا اعلام شد. بنا به اعلام کمیسیون اتحادیه اروپا، نقش سوزاندن زباله- که در حال حاضر برای استحصال نیرو گزینه غالب محسوب میشود-باید دوباره تعریف شود تا بتوان اطمینان حاصل کرد که افزایش بازیافت و استفاده مجدد مختل نمیشود و از ظرفیتهای اضافی برای پردازش پسماند باقیمانده جلوگیری میشود. کمیسیون اتحادیه به کشورها توصیه میکند تا استراتژیهای مدیریت پسماند خود را با توجه به هنجارهای محیطزیستی و اقلیمی، با دقت بررسی کنند. در حالیکه اتحادیه اروپا و کشورهای عضو آن در حال عقبنشینی از سوزاندن زباله بهدلایل محیطزیستی هستند، مشاهده برخی کشورهای اروپایی که در حال گسترش سرمایهگذاری در زمینه سوزاندن زباله هستند و با اینکار اقتصاد چرخشی و تعهدات اقلیمی خود را به خطر میاندازند، نگرانکننده است، بهویژه آنکه یک گزینه ارزانتر و سبزتر وجود دارد.
♦️ادامه دارد ...
#نه_به_زباله_سوز
#قلم_سبز
#روزنامه_شرق
روزنامه شرق
ستون قلم سبز
🇮🇷: @darvishnameh
✍ در ماه سپتامبر ۲۰۱۹ اسکاتلند اعلام کرد که تصمیم خود را مبنی بر به اجراگذاشتن ممنوعیت دفن زبالههای ارگانیکی تا سال ۲۰۲۵ به تعویق میاندازد. این تصمیم به پیروی از گزارشی است که به دستور دولت تهیه و در اوایل سال ۲۰۱۹ منتشر شد. در این گزارش آمده که اسکاتلند برای به اجرا گذاشتن ممنوعیت نامبرده که قرار بود تا سال ۲۰۲۱ انجام بگیرد، بایست یک میلیون تُن پسماند اضافی را بهمنظور دفن و یا سوزاندن به خارج از کشور صادر کند، زیرا تاکنون قادر نبوده تا زیرساختهای جایگزین لازم را برای بازیافت زباله ایجاد کند. اسکاتلند مانند دیگر کشورهای اتحادیه اروپا تلاش میکند تا با افزایش حجم سوزاندن زباله به هدف تعیین شده از جانب اتحادیه اروپا مبنی بر دفن ۱۰٪ از پسماند تا سال ۲۰۳۵ برسد. بنا به دادههای پسماند از آژانس حفاظت از محیطزیست اسکاتلند، سوزاندن زبالههای خانگی در این کشور از سال ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۸ تقریبا به دوبرابر رسید. در دیگر کشورهای اتحادیه، سوزاندن زباله ۱۱۸٪ از سال ۱۹۹۵ تا ۲۰۱۷ افزایش یافته (۷۰ میلیون تن در سال ۲۰۱۷)؛ اگر این روند ادامه پیدا کند، انتظار میرود که تنها در اسکاتلند ۷۰۰هزار تن زباله جدید برای سوزاندن و استحصال سوخت تا سال ۲۰۲۲ به حجم کنونی اضافه خواهد شد. برخلاف این روند، جنبه محیطزیستی در سوزاندن زباله مدتهاست که دود شده. این بدان خاطر است که اتحادیه اروپا در سالهای اخیر در حد قابل توجهی میانگین شدت کربن در شبکه برق خود را کاهش داده. این موفقیت چشمگیر همچنین پیامدهایی برای سوزاندن زباله دارد. در حالیکه استحصال نیرو از طریق سوزاندن زباله در دهههای پیشین برای سیاستگزاران راهی «سبز» بهنظر میرسید، در سیستم جدید انرژی اتحادیه اروپا، سوزاندن زباله با نیروی خورشید، باد و آب رقابت میکرد. این رقابت اما نشان میدهد که سوزاندن زباله، کربن شدیدی تولید میکند: از هر یک تُن زباله سوزانده شده تأثیر کربن بر سیستم انرژی اتحادیه بیشتر میشود و هدف جدید اتحادیه را مبنی بر انتشار کربن صفر تا سال ۲۰۵۰ تضعیف میکند. اگر اتحادیه اروپا همچنان به سرمایهگذاری در سیستمهای پرخرج سوزاندن زباله ادامه دهد، اعتبار خود را بهعنوان رهبری جهانی در زمینه اقتصاد چرخشی خدشهدار خواهد کرد. این سیستمها کشورها را متعهد میکند تا سالها ناچار به پر کردن کورههای سوخت باشند. بحران کنونی اقلیم برنامه قطع کربن در اروپا را تقویت میکند؛ همانطور که کمیسیون اتحادیه متعهد شده تا سال ۲۰۵۰ به کربن صفر برسد. بنابراین سوزاندن زباله برای آینده به نقطه ضعف بزرگتری تبدیل خواهد شد. بهطور مثال پرتغال، کشوری که در حال حاضر ۲۵٪ از زبالههای خود را میسوزاند، اخیرا اعلام کرده که با توجه به خطری که هدفهایش را در زمینه کاهش انتشار گازهایگلخانهای و بازیافت تهدید میکند، همه سرمایهگذاریهای آینده در ظرفیت سوزاندن زباله را متوقف خواهد کرد. در این میان، دولت محلی منطقه والونی/جنوب بلژیک، بهتازگی برنامهای برای کاهش نیمی از حجم زبالهسوزی خود را تا سال ۲۰۲۷ ارائه داد. برنامههای کاهش مشابهی نیز در کشورهای اسکاندیناوی-که پیشتر سرمشقی برای زبالهسوزی در اروپا بودند، اما اکنون خطر شکست در هدف بازیافت بهدلیل اتکا بر زبالهسوزی آنها را تهدید میکند-به بحث گذاشته شده است. قابل توجه آنکه مقامات وامدهنده اروپایی مانند بانک سرمایهگذاری اروپا، به مرور از سرمایهگذاری در برنامه تبدیل زباله به سوخت خودداری میکنند. این نتیجه یک تحول نگرش در سطح اتحادیه اروپا در سال ۲۰۱۷ است، زمانی که از جانب کمیسیون اتحادیه نگرانیهایی درباره میزان سوزاندن زباله در اروپا اعلام شد. بنا به اعلام کمیسیون اتحادیه اروپا، نقش سوزاندن زباله- که در حال حاضر برای استحصال نیرو گزینه غالب محسوب میشود-باید دوباره تعریف شود تا بتوان اطمینان حاصل کرد که افزایش بازیافت و استفاده مجدد مختل نمیشود و از ظرفیتهای اضافی برای پردازش پسماند باقیمانده جلوگیری میشود. کمیسیون اتحادیه به کشورها توصیه میکند تا استراتژیهای مدیریت پسماند خود را با توجه به هنجارهای محیطزیستی و اقلیمی، با دقت بررسی کنند. در حالیکه اتحادیه اروپا و کشورهای عضو آن در حال عقبنشینی از سوزاندن زباله بهدلایل محیطزیستی هستند، مشاهده برخی کشورهای اروپایی که در حال گسترش سرمایهگذاری در زمینه سوزاندن زباله هستند و با اینکار اقتصاد چرخشی و تعهدات اقلیمی خود را به خطر میاندازند، نگرانکننده است، بهویژه آنکه یک گزینه ارزانتر و سبزتر وجود دارد.
♦️ادامه دارد ...
#نه_به_زباله_سوز
#قلم_سبز
#روزنامه_شرق
🔻در حالیکه اروپا از زبالهسوزها فاصله میگیرد، ایران به سمت آنها چراغ سبز نشان میدهد! چرا؟🔻 بخش دوم و پایانی:
روزنامه شرق
ستون قلم سبز
🇮🇷: @darvishnameh
✍ بنا به گفته متخصصان تکنولوژی بازیابی مواد و پردازش بیولوژیکی-Material Recovery and Biological Treatment- و نمونه پیشرفته پردازش بیولوژیکی- advanced version of Mechanical Biological Treatment- (شامل کمپوست و هضم بیهوازی) امکان رسیدن به هدف اتحادیه را با هزینهای ارزانتر و با تولید گازهای به مراتب کمتری در اختیار میگذارد و انتقال در جهت اقتصاد چرخشی را بدون خطر بهدام افتادن در سرمایهگذاریها در زیرساختهای جدید برای دهههای آینده ممکن میسازد. تکنولوژی MRBT فرآیندی است که قبل از دفن زباله مخلوط پسماند را تصفیه میکند و موجب میشود تا حتی مواد خشک بیشتری برای بازیافت بدست بیایند و انتشار گازهای گلخانهای را از طریق فرآیندهای کمپوستمانند، با تثبیت بخش آلی پسماند به حداقل برسانند. هدف MRBT ضبط هر گونه ماده قابل بازیافت و خنثی کردن باقیماندههاییست که بههنگام دفن موجب انتشار گاز میشوند. این سیستم همچنین میتواند مواد خشک غیرقابل بازیافت را دستهبندی کرده و از این راه به شناسایی فرصتهای تغییر طراحی صنعتی و ادامه در کاهش زباله کمک کند. از دیدگاه محیطزیستی، نیروگاههای MRBT بیاندازه بر سوزاندن زباله ارجحیت دارند، زیرا نه تنها موجب افزایش میزان بازیافت میشوند، بلکه در نهایت بازدهی دارند که که میتواند در مقایسه با تولید کربن کمتری دفن شود. نیروگاههای MRBT همچنین سریعتر و ارزانتر ساخته میشوند، از انعطافپذیری بزرگی برخوردارند و میتوانند در صورت بهبودی جمعآوری جداگانه زبالههای آلی که نیاز به پیش-پردازش باقیمانده پسماندها را کمتر میکند، بهراحتی به کمپوستههای معمولی تبدیل شوند. اسکاتلند با تأخیر در ممنوعیت برنامه دفن زباله ارگانیکی خود تا سال ۲۰۲۵، نه تنها برای خود زمان لازم در بهبودی بازیافت و ایجاد ظرفیت تصفیه بیشتر زبالهها را دست و پا کرد، بلکه وقت باارزشی برای نگاهی گستردهتر به نقش سوزاندن زباله در آینده پایدار اسکاتلند بدست آورد. سازمان غیر انتفاعی Zero Waste Europe از همه اعضای اتحادیه اروپا دعوت کرده تا از این فرصت برای برنامهریزی زیرساختهای خود به منظور تسهیل انتقال به اقتصاد چرخشی زباله صفر در آیندهای نزدیک بهره ببرند.
https://euractiv.com/section/circular-economy/opinion/waste-incineration-an-extreme-carbon-outlier/
🔹️ خواننده عزیز ستون قلم سبز روزنامه شرق!
در کشوری مانند ایران که به شدت با کمبود آب روبروست، اصولاً استفاده از زبالهسوز که میزان مصرف آب زیادی دارد، نابخردانه است. این در حالی است که اصولاً بر مبنای مکتب اقتصاد آبی، چرا باید مواد با ارزشی که به غلط زباله نامیده میشود، به جای ورود به چرخهی بازیافت، بسوزانیم و بدینترتیب بر میزان انتشار گازهای گلخانهای نیز بیافزاییم؟ تلاش برای تفکیک زباله از مبدا و بازیافت زبالههای خشک و نیز تبدیل زبالههای تر به کمپوست، بهترین و خردمندانهترین راهکار است.
#نه_به_زباله_سوز
#قلم_سبز
#روزنامه_شرق
🇮🇷: https://t.iss.one/darvishnameh/9023
روزنامه شرق
ستون قلم سبز
🇮🇷: @darvishnameh
✍ بنا به گفته متخصصان تکنولوژی بازیابی مواد و پردازش بیولوژیکی-Material Recovery and Biological Treatment- و نمونه پیشرفته پردازش بیولوژیکی- advanced version of Mechanical Biological Treatment- (شامل کمپوست و هضم بیهوازی) امکان رسیدن به هدف اتحادیه را با هزینهای ارزانتر و با تولید گازهای به مراتب کمتری در اختیار میگذارد و انتقال در جهت اقتصاد چرخشی را بدون خطر بهدام افتادن در سرمایهگذاریها در زیرساختهای جدید برای دهههای آینده ممکن میسازد. تکنولوژی MRBT فرآیندی است که قبل از دفن زباله مخلوط پسماند را تصفیه میکند و موجب میشود تا حتی مواد خشک بیشتری برای بازیافت بدست بیایند و انتشار گازهای گلخانهای را از طریق فرآیندهای کمپوستمانند، با تثبیت بخش آلی پسماند به حداقل برسانند. هدف MRBT ضبط هر گونه ماده قابل بازیافت و خنثی کردن باقیماندههاییست که بههنگام دفن موجب انتشار گاز میشوند. این سیستم همچنین میتواند مواد خشک غیرقابل بازیافت را دستهبندی کرده و از این راه به شناسایی فرصتهای تغییر طراحی صنعتی و ادامه در کاهش زباله کمک کند. از دیدگاه محیطزیستی، نیروگاههای MRBT بیاندازه بر سوزاندن زباله ارجحیت دارند، زیرا نه تنها موجب افزایش میزان بازیافت میشوند، بلکه در نهایت بازدهی دارند که که میتواند در مقایسه با تولید کربن کمتری دفن شود. نیروگاههای MRBT همچنین سریعتر و ارزانتر ساخته میشوند، از انعطافپذیری بزرگی برخوردارند و میتوانند در صورت بهبودی جمعآوری جداگانه زبالههای آلی که نیاز به پیش-پردازش باقیمانده پسماندها را کمتر میکند، بهراحتی به کمپوستههای معمولی تبدیل شوند. اسکاتلند با تأخیر در ممنوعیت برنامه دفن زباله ارگانیکی خود تا سال ۲۰۲۵، نه تنها برای خود زمان لازم در بهبودی بازیافت و ایجاد ظرفیت تصفیه بیشتر زبالهها را دست و پا کرد، بلکه وقت باارزشی برای نگاهی گستردهتر به نقش سوزاندن زباله در آینده پایدار اسکاتلند بدست آورد. سازمان غیر انتفاعی Zero Waste Europe از همه اعضای اتحادیه اروپا دعوت کرده تا از این فرصت برای برنامهریزی زیرساختهای خود به منظور تسهیل انتقال به اقتصاد چرخشی زباله صفر در آیندهای نزدیک بهره ببرند.
https://euractiv.com/section/circular-economy/opinion/waste-incineration-an-extreme-carbon-outlier/
🔹️ خواننده عزیز ستون قلم سبز روزنامه شرق!
در کشوری مانند ایران که به شدت با کمبود آب روبروست، اصولاً استفاده از زبالهسوز که میزان مصرف آب زیادی دارد، نابخردانه است. این در حالی است که اصولاً بر مبنای مکتب اقتصاد آبی، چرا باید مواد با ارزشی که به غلط زباله نامیده میشود، به جای ورود به چرخهی بازیافت، بسوزانیم و بدینترتیب بر میزان انتشار گازهای گلخانهای نیز بیافزاییم؟ تلاش برای تفکیک زباله از مبدا و بازیافت زبالههای خشک و نیز تبدیل زبالههای تر به کمپوست، بهترین و خردمندانهترین راهکار است.
#نه_به_زباله_سوز
#قلم_سبز
#روزنامه_شرق
🇮🇷: https://t.iss.one/darvishnameh/9023
www.euractiv.com
Waste incineration: An extreme carbon outlier
Meeting the EU’s 10% landfill target is possible without climate damage, writes Janek Vähk.