🎂 قدردانی محمد درویش از ضیافت پرشوری که برای تولد ۵۹سالگی‌اش برپا کردند! 🎂
🔖@darvishnameh1️⃣ عصر امروز - ۶بهمن ۱۴۰۳ - در تالار کنفرانس دانشکده نفت دانشکده فنی دانشگاه تهران، گفتگوی صمیمانه‌ای با گروهی از کارآفرینان دلسوز وطن داشتم که از قضا تمامی آنها افتخارشان به عضویت در پیشاهنگی در دوران پیش از انقلاب بود! یادم افتاد به دوران پیشاهنگی خودم که به عنوان یک شیربچه در دبستان هراتی اصفهان چه خاطره‌های دلپذیری را با زیستن در کنار طبیعت، کارهای گروهی و سرودهای کودکانه تجربه کرده‌ام ...
2️⃣ آن خاطره‌ها هنوز رهایم نمی‌کند و با اشتیاق آنها را همواره در آغوش می‌گیرم، بخصوص تجربه حضور در اردوگاه رامسر در نخستین سفر بدون پدر و مادر در تابستان سال ۱۳۵۳، زمانی که هنوز نه سالم نشده بود ...
3️⃣من از همان لحظه‌ها احساس می‌کردم توانم برای درآوردنِ گلیمم از آب کافی است! تا اینکه بعدها دریافتم یونگ هم در توصیف بهشت می‌گوید: "جایی است که توان درونی‌ات برای مبارزه با مشکلات بیرونی کافی باشد. " این کودکی‌ها را باید قدر بدانیم و محافظت کنیم ... به همین دلیل، شب گذشته و در آیین پرشکوه نخستین دوره مسابقه دکتر بسکی، جایزه ممتاز و نخست در حوزه کودک و محیط‌زیست را به محسن مشارزاده عزیز و یارانش دادیم که بیش از یک دهه است برای آفریدن حال خوش کودکان در کودکی با وجود سختی‌های فراوان، می‌کوشند و می‌جنگند ...
4️⃣ گراهام گرین سال‌ها پیش گفته بود: "برخی آدم‌ها سبب می‌شوند تا صدای خنده‌ی شما کمی بلندتر، لبخندتان اندکی درخشان‌تر و زندگی‌تان یه خورده بهتر شود." می‌خواهم در پایان تجربه ۵۹ سالگی رازی را با شما دنبال‌کنندگان عزیز صفحه محمد درویش در میان نهم: اینکه نخستین آدمی که در این صفِ قشنگ توصیف‌شده توسط گراهام گرین ایستاده، کودکی‌های خودِ ماست، آنهایی که کودک درون را همواره به رسمیت شناخته و انکارش نمی‌کنند، این بخت را بیشتر دارند تا آدم‌های درجه یک، مهربان، قدرشناس و درخشان‌تری را در مسیر زندگی‌شان درک کرده و بر وسعت شور و شوقِ زیستن‌شان بیافزایند ... درست مثل ده‌ها هزار پیام تبریک و جشن‌ها و کیک‌های تولدی که در این چند روزه برایم تدارک دیدید تا کیف کنم هر روز بیشتر از دیروز بابت اینکه ایران به دنیا آمدم و در ایران می‌مانم در جمع مردمانی که ایران را بیشتر از خودشان دوست دارند ...
#تولد_۵۹سالگی#بهانه_های_سرکردن_زمستان#دلنوشته_های_محمد_درویش 