#бола_қалбини_оғритманг
#бошдан_кечирганларим

❗️Оҳангарон шаҳар халқ таълими бўлимининг телеграм каналида эълон қилинган мазкур (https://t.iss.one/azamatkamal81/7637) кичик ҳикояни ўқиб, жуда таъсирландим. Бу воқеа менинг болалик давримда бошимдан ўтган худди шунга ўхшаш ҳолатни ёдимга туширди...
✅Мен ўша воқеадаги менинг дилимни қаттиқ оғритган ёши катта инсонни маломат қилиш учун эмас, (Оллоҳ раҳмат қилсин, у киши оламдан ўтиб кетган) шунчаки қолганларга ибрат бўлиши учун шу ҳақида батафсил ёзгим келди. Авваллари ҳам кўп бора маълум қилганимдек, тақдир тақозоси билан отамиз 32 ёшида автоавария туфайли оламдан ўтганлар. Оилада 5 нафар фарзанд қолганмиз, уларнинг энг кичиги мен, 10 ойлик чақалоқ бўлганман.
Тан оламан, болаликда биз ҳам ўз тенгқурларимиз билан жуда шўх, ўйинқароқ бўлганмиз. Болаликка хос ана шундай шўхликларим туфайли, айрим ҳолларда мени арзимаган сабаблар билан койиган ёши катта инсонлардан ёки тенгқурларимдан ҳам "етимча", "ота тарбиясини кўрмаган" деганга ўхшаган мен учун жуда ҳам қаттиқ азоб бўлган, юрак-юрагимни тешиб юборадиган хақоратли сўзларни эшитган вақтларимиз бўлган.
Мен юқоридаги ҳикояни ўқиб, қиз фарзандининг ёнини олиш учун бориб, отаси йўқлигини билмаган ҳолда синфдоши, ўғил боланинг дилини оғритганидан қаттиқ пушаймон қилган, афсус чекиб буни қоғозга туширган инсоннинг инсонийлиги, одамгарчилиги, қалби, юрагида меҳр-оқибат, виждон борлигига амин бўлдим.
Лекин, мени болаликда шунга ўхшаш ҳолатларда қаттиқ ранжитган ёши катта инсонлар ҳақида ўзим улғайиб, 3-4 нафар фарзанднинг отаси бўлганимда ҳам кўп ўйлайман, бу инсонлар нимага менинг ҳали болалигим, оилавий ҳолатим, Оллоҳнинг ҳукми билан ёлғиз аёл ўзи бизларни катта қилаётганлигини кўриб, билиб туриб, шунга мос танбеҳ бериш, тартибга чақириш йўлидан бормасдан, худди-ки ўзи билан тенгдош одам билан жанжаллашаётгандек, бисотидаги энг ёмон сўзлар билан ёш болачани ҳақорат қилишга, айримлари ҳаттоки қўл кўтаришгача борган экан-а деб ҳайрон қоламан. Менимча, уларда юқоридаги ота, юртдошимизда бўлган тарбия бўлмаганмикан, яна билмадим... Оллоҳ ўзи кечирсин.
Воқеа бундай бўлган эди. 1993 йил баҳор ойлари, мен 12 ёшга тўлмаган, 7-синф ўқувчисиман. Мактабдан қайтаётганда дарси бир вақтда тугаган ўқувчилар кўчани тўлдириб, қий-чув билан, бир-биримизга ҳазил-ҳузул, қиз болаларга тегажоқлик деймизми, гап отишми, (асло ҳақорат эмас!) хуллас улар билан тортишиб қайтардик. Назаримда бу қизларнинг ўзларига ҳам ёқарди. (бу каби ҳолатлар менимча ҳаммада бўлган.)
Ўша куни биздан орқада мендан бир синф паст синф ўқувчи-қизлари билан бирга келаётган, ўзимиз доим унга хатлар ёзиб, ўртоғим билан кузатиб юрадиган қизнинг юзига қўлимдаги ойнанинг аксини тушириб, ойнадаги кўринаётган аксига гапириб, хар-хил ҳазилларни гапириб келаётган эдим. Улар тез юриб биздан ўтиб кета бошлашди, шунда мен кинода кўрганимиздек, вой бизнинг жонон ўтиб кетаётибди дея ҳазил қилдим. лекин у қизнинг исмини айтганим йўқ. Улар илдам юриб, биздан анча илгарилаб кетишди. Озгина йўл юрган эдик, шу кўчадаги бир хонадонда яшайдиган жуссаси катта, ўзи анча-мунча катта одамлар ҳам унга бас келолмайдиган, 40 ёшлар чамасидаги бир киши чиқиб, "ҳой бола бу ёққа кел"- дея, мени чақирди. Мен ҳеч нимадан хабарим йўқ, салом бериб ёнига борганимни биланман, ёқамдан ушлаб, даст кўтариб, юзимга бир тарсаки уриб, "ҳой етимча, яна бир марта қизимга гапирсанг, ўлдираман, бутун авлодинг билан йўқ қилиб ташлайман"- дея ҳақорат қилди. Менинг тилим калимага келмай қолди, билсам бояги синф қизларининг орасида бу кишининг ҳам қизи бўлган ( энг қизиғи мен у қизга ҳеч қачон гапирмаган, у унақа кўзга яқин қиз ҳам эмасди.))) ва у қиз менинг синфдошига қилган ҳазилимни ўзига нисбатан айтилди деб тушуниб, уйига тез кириб, дадасига айтиб берган экан.)

#бола_қалбини_оғритманг
#бошдан_кечирганларим

❗️Оҳангарон шаҳар халқ таълими бўлимининг телеграм каналида эълон қилинган мазкур (https://t.iss.one/azamatkamal81/7637) кичик ҳикояни ўқиб, жуда таъсирландим. Бу воқеа менинг болалик давримда бошимдан ўтган худди шунга ўхшаш ҳолатни ёдимга туширди...
✅Мен ўша воқеадаги менинг дилимни қаттиқ оғритган ёши катта инсонни маломат қилиш учун эмас, (Оллоҳ раҳмат қилсин, у киши оламдан ўтиб кетган) шунчаки қолганларга ибрат бўлиши учун шу ҳақида батафсил ёзгим келди. Авваллари ҳам кўп бора маълум қилганимдек, тақдир тақозоси билан отамиз 32 ёшида автоавария туфайли оламдан ўтганлар. Оилада 5 нафар фарзанд қолганмиз, уларнинг энг кичиги мен, 10 ойлик чақалоқ бўлганман.
Тан оламан, болаликда биз ҳам ўз тенгқурларимиз билан жуда шўх, ўйинқароқ бўлганмиз. Болаликка хос ана шундай шўхликларим туфайли, айрим ҳолларда мени арзимаган сабаблар билан койиган ёши катта инсонлардан ёки тенгқурларимдан ҳам "етимча", "ота тарбиясини кўрмаган" деганга ўхшаган мен учун жуда ҳам қаттиқ азоб бўлган, юрак-юрагимни тешиб юборадиган хақоратли сўзларни эшитган вақтларимиз бўлган.
Мен юқоридаги ҳикояни ўқиб, қиз фарзандининг ёнини олиш учун бориб, отаси йўқлигини билмаган ҳолда синфдоши, ўғил боланинг дилини оғритганидан қаттиқ пушаймон қилган, афсус чекиб буни қоғозга туширган инсоннинг инсонийлиги, одамгарчилиги, қалби, юрагида меҳр-оқибат, виждон борлигига амин бўлдим.
Лекин, мени болаликда шунга ўхшаш ҳолатларда қаттиқ ранжитган ёши катта инсонлар ҳақида ўзим улғайиб, 3-4 нафар фарзанднинг отаси бўлганимда ҳам кўп ўйлайман, бу инсонлар нимага менинг ҳали болалигим, оилавий ҳолатим, Оллоҳнинг ҳукми билан ёлғиз аёл ўзи бизларни катта қилаётганлигини кўриб, билиб туриб, шунга мос танбеҳ бериш, тартибга чақириш йўлидан бормасдан, худди-ки ўзи билан тенгдош одам билан жанжаллашаётгандек, бисотидаги энг ёмон сўзлар билан ёш болачани ҳақорат қилишга, айримлари ҳаттоки қўл кўтаришгача борган экан-а деб ҳайрон қоламан. Менимча, уларда юқоридаги ота, юртдошимизда бўлган тарбия бўлмаганмикан, яна билмадим... Оллоҳ ўзи кечирсин.
Воқеа бундай бўлган эди. 1993 йил баҳор ойлари, мен 12 ёшга тўлмаган, 7-синф ўқувчисиман. Мактабдан қайтаётганда дарси бир вақтда тугаган ўқувчилар кўчани тўлдириб, қий-чув билан, бир-биримизга ҳазил-ҳузул, қиз болаларга тегажоқлик деймизми, гап отишми, (асло ҳақорат эмас!) хуллас улар билан тортишиб қайтардик. Назаримда бу қизларнинг ўзларига ҳам ёқарди. (бу каби ҳолатлар менимча ҳаммада бўлган.)
Ўша куни биздан орқада мендан бир синф паст синф ўқувчи-қизлари билан бирга келаётган, ўзимиз доим унга хатлар ёзиб, ўртоғим билан кузатиб юрадиган қизнинг юзига қўлимдаги ойнанинг аксини тушириб, ойнадаги кўринаётган аксига гапириб, хар-хил ҳазилларни гапириб келаётган эдим. Улар тез юриб биздан ўтиб кета бошлашди, шунда мен кинода кўрганимиздек, вой бизнинг жонон ўтиб кетаётибди дея ҳазил қилдим. лекин у қизнинг исмини айтганим йўқ. Улар илдам юриб, биздан анча илгарилаб кетишди. Озгина йўл юрган эдик, шу кўчадаги бир хонадонда яшайдиган жуссаси катта, ўзи анча-мунча катта одамлар ҳам унга бас келолмайдиган, 40 ёшлар чамасидаги бир киши чиқиб, "ҳой бола бу ёққа кел"- дея, мени чақирди. Мен ҳеч нимадан хабарим йўқ, салом бериб ёнига борганимни биланман, ёқамдан ушлаб, даст кўтариб, юзимга бир тарсаки уриб, "ҳой етимча, яна бир марта қизимга гапирсанг, ўлдираман, бутун авлодинг билан йўқ қилиб ташлайман"- дея ҳақорат қилди. Менинг тилим калимага келмай қолди, билсам бояги синф қизларининг орасида бу кишининг ҳам қизи бўлган ( энг қизиғи мен у қизга ҳеч қачон гапирмаган, у унақа кўзга яқин қиз ҳам эмасди.))) ва у қиз менинг синфдошига қилган ҳазилимни ўзига нисбатан айтилди деб тушуниб, уйига тез кириб, дадасига айтиб берган экан.)