#مدیاویژن #رسانه #کلاس
🔸 ملاحظات ارتباطی رسانه‌ها
رسانه‌ها در چارچوب انتخاب و مقوله‌‌بندي (Paradigmatic) و تركيب و نقل كردن (Syntagmatic) عمل می‌كنند. آن‌ها در واقع رويدادها را در مقولات محتوايی ثابت خود می‌ريزند و در اين روند هم به شيوه خودشان اين رويدادها را تركيب و نقل می‌کنند.
اما آنچه در اين مسير برای رسانه‌ها مشكل ايجاد می‌كند می‌تواند در دو بخش قابل بررسی باشد:
- تمايزهای مخاطبان
- و خود رويدادها [واقعيت‌ها] كه قرار است خبر شوند.
اين درست است كه #رويدادها بخشی از واقعیت هستند؛ اما انتخاب آن‌ها برای تبديل كردن‌شان به #خبر ممكن است الزاما يك انتخاب يا رويه طبيعي نباشد؛ همانطور كه شيوه #روايت آن‌ها هم می‌تواند به طور طبيعی صورت نگيرد.
به اين مقولات فكر كنيد:
- آيا رسانه‌ها آينه‌هايی برای نمايش رويدادهای پيرامون ما هستند؟
- آيا رسانه‌ها به رويدادها شكل ‌می‌دهند؟
- آيا رسانه‌ها كنش هستند؟
- آيا رسانه‌ها سعی در كنترل واقعيت‌ها دارند؟
- آيا ممكن است خبرهای خبرگزاری‌های جهانی (يعنی رويدادهای واقعی كه رسانه‌ای شده‌اند) بازتاب شرايط سياسی يا اقتصادی حاكم بر اين نوع صنايع رسانه‌ای باشند؟
آيا می‌توان گفت كه رسانه‌ها - به خصوص تلويزيون و سينما - ژانريك هستند و #ژانر رويه‌ای فرهنگی است كه می‌كوشد به طيف متون و معانی‌ [كه در فرهنگ می‌جوشد]؛ نظم ببخشد؟ (برای راحت‌‌تر توليدكردن #محتوا توسط رسانه و راحت‌تر مصرف كردن همان محتوا توسط مخاطب)
كمی درباره اين واژه‌ تحقيق كنيد: mediality