عصر هوشمندی
1.28K subscribers
1.61K photos
497 videos
75 files
863 links
ارتباط با ادمین:
@mnasiri_rasane

در عصر استیلای رسانه ها، باید هوشمندانه خواند، هوشمندانه گزینش کرد، هوشمندانه پذیرفت. این صفحه و محتوای آن متعلق به دکتر معصومه نصیری است.
Download Telegram
#زوم #ارتباطات #‌رسانه‌ها #کلاس
🔸روش‌های دخل و تصرف‌ رسانه‌ای
مايكل پرنتی (Michael Parenti) اندیشمند ارتباطی در اشاره به روش‌های دخل و تصرف‌ رسانه‌ای در اذهان مخاطبان اين متدها را شناسايی كرده است:
١. سركوب از طريق حذف (Suppression by Omission)
٢. حمله كردن و تخريب هدف (Attack and Destroy the Target)
٣. برچسب زدن (Labeling)
۴. فرض‌های بازدارنده (Preemptive Assumption)
۵. مخابره ظاهر امر (Face-Value Transmission)
۶. تنزل دادن محتوا (Slighting of Content)
٧. توازن دروغين (False Balancing)
٨. كادربندی (Framing)
٩. اشاره نكردن به چرايي موضوعات (Learning Never to Ask Why)
https://tinyurl.com/yxf5lz3a/
#کلاس #تکنولوژی #واژه‌ها #زبان
🔸واژه‌نامه ترس‌های تکنولوژیک:
▫️سایبرفوبیا: ترس از فضای سایبر
Cyberphobia: fear of computers
▫️نوموفوبیا: ترس از بدون موبایل ماندن
Nomophobia: fear of being without a mobile device
▫️سلفی‌فوبیا: ترس از سلفی گرفتن
Selfiephobia: fear of taking a photograph of oneself
▫️تکنوفونوفوبیا: ترس از تلفن
Telephonophobia: fear of telephones
▫️لورموفوبیا: ترس از گم کردن ریموت کنترل تلویزیون
Loremophobia: fear of losing your TV's remote control
▫️درواسمارتویی‌فوبیا: ترس از افتادن موبایل در توالت
Drosmartoiphobia: fear of dropping your cellphone down the toilet
▫️فورانسکوفوبیا: ترس از فراموش کردن پاسخ سئوال امنیتی
Foransequephobia: fear of forgetting the answer to your secret question.
▫️فورماسپس‌فوبیا: ترس از فراموش کردن گذرواژه اصلی
Formaspassphobia is the fear of forgetting your master password
▫️اکسپنسیوتکنوفوبیا: ترس از پرداخت پول زیاد برای تکنولوژی
Expensivetechophobia: the fear of paying for an expensive technolog
▫️نواینترنتوفوبیا: ترس از نداشتن اینترنت
Nointernetophobia: the fear of not having access to the internet
▫️فومو: اختلال ترس از دست دادن
Fomo: fear of missing out
@younesshokrkhah
#مدیاویژن #رسانه #کلاس
🔸 ملاحظات ارتباطی رسانه‌ها
رسانه‌ها در چارچوب انتخاب و مقوله‌‌بندي (Paradigmatic) و تركيب و نقل كردن (Syntagmatic) عمل می‌كنند. آن‌ها در واقع رويدادها را در مقولات محتوايی ثابت خود می‌ريزند و در اين روند هم به شيوه خودشان اين رويدادها را تركيب و نقل می‌کنند.
اما آنچه در اين مسير برای رسانه‌ها مشكل ايجاد می‌كند می‌تواند در دو بخش قابل بررسی باشد:
- تمايزهای مخاطبان
- و خود رويدادها [واقعيت‌ها] كه قرار است خبر شوند.
اين درست است كه #رويدادها بخشی از واقعیت هستند؛ اما انتخاب آن‌ها برای تبديل كردن‌شان به #خبر ممكن است الزاما يك انتخاب يا رويه طبيعي نباشد؛ همانطور كه شيوه #روايت آن‌ها هم می‌تواند به طور طبيعی صورت نگيرد.
به اين مقولات فكر كنيد:
- آيا رسانه‌ها آينه‌هايی برای نمايش رويدادهای پيرامون ما هستند؟
- آيا رسانه‌ها به رويدادها شكل ‌می‌دهند؟
- آيا رسانه‌ها كنش هستند؟
- آيا رسانه‌ها سعی در كنترل واقعيت‌ها دارند؟
- آيا ممكن است خبرهای خبرگزاری‌های جهانی (يعنی رويدادهای واقعی كه رسانه‌ای شده‌اند) بازتاب شرايط سياسی يا اقتصادی حاكم بر اين نوع صنايع رسانه‌ای باشند؟
آيا می‌توان گفت كه رسانه‌ها - به خصوص تلويزيون و سينما - ژانريك هستند و #ژانر رويه‌ای فرهنگی است كه می‌كوشد به طيف متون و معانی‌ [كه در فرهنگ می‌جوشد]؛ نظم ببخشد؟ (برای راحت‌‌تر توليدكردن #محتوا توسط رسانه و راحت‌تر مصرف كردن همان محتوا توسط مخاطب)
كمی درباره اين واژه‌ تحقيق كنيد: mediality