#Ijodiy_tògarak
QISH SEHRI
Dalalarda ajib sukunat,
Zamin esa dam olar sokin.
Mehribon koʻk ungachi yana,
Yopib qoʻyar oppoq koʻrpasin.
Shivirlaydi yomgʻir ham unga,
Aytib tinmas shirin allasin,
Shoʻx tomchilar erkalanib xoʻp,
Qitiqlaydi zaminning koʻksin.
Ichkarida jajji bolakay,
Derazasin qo‘yar lang ochib.
Zavq oladi bu tomoshadan,
Yuragiga qish sehrin sochib.
Sokinlikning kuyi taralar,
Adirlarga, dalayu dashtga.
Qattiq uyqu bosgan borliqni,
Uygʻotolmas bahordan boshqa.
Sadinova Guljahon
Abdulla Oripov nomidagi ijod maktabining 8-sinf o‘quvchisi, Ijodiy to‘garak a'zosi
QISH SEHRI
Dalalarda ajib sukunat,
Zamin esa dam olar sokin.
Mehribon koʻk ungachi yana,
Yopib qoʻyar oppoq koʻrpasin.
Shivirlaydi yomgʻir ham unga,
Aytib tinmas shirin allasin,
Shoʻx tomchilar erkalanib xoʻp,
Qitiqlaydi zaminning koʻksin.
Ichkarida jajji bolakay,
Derazasin qo‘yar lang ochib.
Zavq oladi bu tomoshadan,
Yuragiga qish sehrin sochib.
Sokinlikning kuyi taralar,
Adirlarga, dalayu dashtga.
Qattiq uyqu bosgan borliqni,
Uygʻotolmas bahordan boshqa.
Sadinova Guljahon
Abdulla Oripov nomidagi ijod maktabining 8-sinf o‘quvchisi, Ijodiy to‘garak a'zosi
#Ijodiy_tògarak
ONAMGA XAT
Onam, munisginam,
Yuribsanmi sog’?!
Yana xatlar yozib seni esladim.
Sen meni deb xayol surgan ayni chog’,
Borliqdan timsoling rosa izladim.
Otam tashvishlarda sog’ yuribdimi,
Shunchalar og’irmi yelkada yuki.
Oppoq qog’ozlarim, ayt, turibdimi,
Sochlaringga qorlar qo‘ngandir balki.
Qo‘shni qiz ketgandir boshqasi bilan,
Meni unutgandir u allaqachon.
G’urur, orim ila ichaman qasam,
Uzoqqa ketmayman endi, Onajon!
Seni ko‘p o‘yladim, mehring sog’indim,
Qalbimda noma’lum tuyg’ular yotar.
Seni o‘ylaganda juda og’rindim,
Bo‘g’zimga sog’inchning xanjari botar.
Ona, onajonim, yuribsanmi sog’.
Javohir Abdurasulov
Abdulla Oripov nomidagi ijod maktabining 8-sinf o‘quvchisi,
Ijodiy to‘garak a'zosi
ONAMGA XAT
Onam, munisginam,
Yuribsanmi sog’?!
Yana xatlar yozib seni esladim.
Sen meni deb xayol surgan ayni chog’,
Borliqdan timsoling rosa izladim.
Otam tashvishlarda sog’ yuribdimi,
Shunchalar og’irmi yelkada yuki.
Oppoq qog’ozlarim, ayt, turibdimi,
Sochlaringga qorlar qo‘ngandir balki.
Qo‘shni qiz ketgandir boshqasi bilan,
Meni unutgandir u allaqachon.
G’urur, orim ila ichaman qasam,
Uzoqqa ketmayman endi, Onajon!
Seni ko‘p o‘yladim, mehring sog’indim,
Qalbimda noma’lum tuyg’ular yotar.
Seni o‘ylaganda juda og’rindim,
Bo‘g’zimga sog’inchning xanjari botar.
Ona, onajonim, yuribsanmi sog’.
Javohir Abdurasulov
Abdulla Oripov nomidagi ijod maktabining 8-sinf o‘quvchisi,
Ijodiy to‘garak a'zosi
#Ijodiy_tògarak
Zulfiyaxonimga qilaman havas
Hayotimga qalam bo‘lib ovunchoq,
Men ham she'riyatga oshno qizaloq.
Bormikin dunyoda sizdek ko‘ngli oq,
Zulfiyaxonimga qilaman havas.
"Salqin saharlarda bodom gulida",
Tinglayman satringiz gullar avjida.
Yozgan she'rlaringiz xalqim dilida,
Zulfiyaxonimga qilaman havas.
"Yo‘l yurdim, sog‘indim, to‘kildi baytim",
Yozgan satrlarni o‘qib bo‘sh paytim.
Har bitta she'ringiz baralla aytgum,
Zulfiyaxonimga qilaman havas.
"Hayot kitobimni bexos varaqlab",
Ekansiz yulduzlar oldi charaqlab.
Har bahor eslaymiz biz sizni yo‘qlab,
Zulfiyaxonimga qilaman havas.
"Hayotdan shoira, hayhot yumdi ko‘z",
Xayolimdan ketmas siz aytgan bu so‘z.
Osmonda ham so‘ndi chaqnagan yulduz,
Zulfiyaxonimga qilaman havas.
"Yillar o‘tgan bo‘lsa undan nariga",
Deb chidab keldingiz hijron, bariga.
Sadoqatli bo‘lsin har kim yoriga,
Zulfiyaxonimga qilaman havas.
"Men o‘tgan umrga achinmay qo‘ydim",
Aytgan satringizni chin dildan tuydim.
Men ham she'riyatni siz kabi suydim,
Zulfiyaxonimga qilaman havas.
"Bu nazm bog‘iga kirolmas xazon",
Deya aytgan so‘zingiz qalblarda har on.
Sizdan qolgan bog‘lar gullaydi hamon,
Zulfiyaxonimga qilaman havas.
"Men siz haqingizda tebratsam qalam",
Eng oldi qatorda tashlab siz qadam.
Qalblarda so‘nmagay ijodingiz ham,
Zulfiyaxonimga qilaman havas.
"E'zozlar, ardoqlar uchun tashakkur",
Bu go‘zal satrdan dil topdi huzur.
Zulfiyasi bor xalq, bugun-ku mashhur,
Zulfiyaxonimga qilaman havas,
Xudo xohlasa, men bo‘laman izdosh!
Abdulla Oripov nomidagi Ijod maktabi11-sinf o‘quvchisi Yo‘ldosheva E'zoza
Zulfiyaxonimga qilaman havas
Hayotimga qalam bo‘lib ovunchoq,
Men ham she'riyatga oshno qizaloq.
Bormikin dunyoda sizdek ko‘ngli oq,
Zulfiyaxonimga qilaman havas.
"Salqin saharlarda bodom gulida",
Tinglayman satringiz gullar avjida.
Yozgan she'rlaringiz xalqim dilida,
Zulfiyaxonimga qilaman havas.
"Yo‘l yurdim, sog‘indim, to‘kildi baytim",
Yozgan satrlarni o‘qib bo‘sh paytim.
Har bitta she'ringiz baralla aytgum,
Zulfiyaxonimga qilaman havas.
"Hayot kitobimni bexos varaqlab",
Ekansiz yulduzlar oldi charaqlab.
Har bahor eslaymiz biz sizni yo‘qlab,
Zulfiyaxonimga qilaman havas.
"Hayotdan shoira, hayhot yumdi ko‘z",
Xayolimdan ketmas siz aytgan bu so‘z.
Osmonda ham so‘ndi chaqnagan yulduz,
Zulfiyaxonimga qilaman havas.
"Yillar o‘tgan bo‘lsa undan nariga",
Deb chidab keldingiz hijron, bariga.
Sadoqatli bo‘lsin har kim yoriga,
Zulfiyaxonimga qilaman havas.
"Men o‘tgan umrga achinmay qo‘ydim",
Aytgan satringizni chin dildan tuydim.
Men ham she'riyatni siz kabi suydim,
Zulfiyaxonimga qilaman havas.
"Bu nazm bog‘iga kirolmas xazon",
Deya aytgan so‘zingiz qalblarda har on.
Sizdan qolgan bog‘lar gullaydi hamon,
Zulfiyaxonimga qilaman havas.
"Men siz haqingizda tebratsam qalam",
Eng oldi qatorda tashlab siz qadam.
Qalblarda so‘nmagay ijodingiz ham,
Zulfiyaxonimga qilaman havas.
"E'zozlar, ardoqlar uchun tashakkur",
Bu go‘zal satrdan dil topdi huzur.
Zulfiyasi bor xalq, bugun-ku mashhur,
Zulfiyaxonimga qilaman havas,
Xudo xohlasa, men bo‘laman izdosh!
Abdulla Oripov nomidagi Ijod maktabi11-sinf o‘quvchisi Yo‘ldosheva E'zoza
#MITTI_YULDUZ_JILOLARI
#IJODIY_TÒGARAK
HOVLIMIZDA BAHOR
Sernoz daraxt taqadi,
Erinmayin chechaklar.
Quyosh zimdan boqadi,
Jilmaysa boychechaklar.
Tandirin yoqar onam,
Xamirini ko’pchitib.
Ukam varrak uchirar,
Kabutarni cho’chitib.
Onam yopgan nonlarni,
Akam ko’tarib chopar.
Qulog’ining chetiga
Buvim rayhonlar taqar.
Dadam ketar bog’ sari,
Ergashtirib singlimni.
Qaldirg’ochlar chug’urlar,
Xushlagancha ko’nglimni.
Ariq bo’yidagi tol,
Sochlarini taraydi.
So’raganday bo’lib hol,
Gullar kulib qaraydi.
Go’zallikka ko’z to’ymas,
Yetdik shunday imkonga.
Uch oyga ruxsat olib,
Bahor kelgan mehmonga.
Malikabonu Uroqova,
A.Oripov nomidagi ijod maktabi 7-B sinf o’quvchisi
#IJODIY_TÒGARAK
HOVLIMIZDA BAHOR
Sernoz daraxt taqadi,
Erinmayin chechaklar.
Quyosh zimdan boqadi,
Jilmaysa boychechaklar.
Tandirin yoqar onam,
Xamirini ko’pchitib.
Ukam varrak uchirar,
Kabutarni cho’chitib.
Onam yopgan nonlarni,
Akam ko’tarib chopar.
Qulog’ining chetiga
Buvim rayhonlar taqar.
Dadam ketar bog’ sari,
Ergashtirib singlimni.
Qaldirg’ochlar chug’urlar,
Xushlagancha ko’nglimni.
Ariq bo’yidagi tol,
Sochlarini taraydi.
So’raganday bo’lib hol,
Gullar kulib qaraydi.
Go’zallikka ko’z to’ymas,
Yetdik shunday imkonga.
Uch oyga ruxsat olib,
Bahor kelgan mehmonga.
Malikabonu Uroqova,
A.Oripov nomidagi ijod maktabi 7-B sinf o’quvchisi
#MITTI_YULDUZ_JILOLARI
#IJODIY_TÒGARAK
ONAM
Qo'lidan kelsa gar berar jonini
Farzandlar dardiga chidagan onam.
Biz uchun ayamas,har bir onini
Mehrla boshimni silagan onam
Oq tushgan sochlari tirnar bag'rimni,
Ko'ksimga o'qdayin qadalgan g'ashlik
Arzisa berayin so'rang jonimni,
Oila deb vos kechgan,essiz bu yoshlik
Bilaman,ko'nglingiz og'ritdim qancha
O'rnini bosolmas hech qanday ishim.
Oldizda gunohim,shubhasiz,ancha
G'uncham yashnasin deb,so'lgan,ey gulim
Oyog'ingiz tavof qilsam ham kamdir
Mehringiz ummoni keng erur bundan.
Dunyoda jannatiy farishtam bordir,
Ne uchun baxtlarni ayayin undan.
Ona deb dunyoga jar solgim kelar,
Ummoncha mehrini maqtansam deyman.
Nafasiz she'rimda ufurib turar,
Endi nomingizni doim oqlayman.
Begona insonlar aldashar balki,
Ammo qizingizning so'zlari chindir.
Sizga deb nimadir qilolsam koshki,
Ishoning, jonimni berishim rostdir.
Sabrina Umarova
Abdulla Oripov nomidagi ijod maktabining 11-sinf o‘quvchisi
#IJODIY_TÒGARAK
ONAM
Qo'lidan kelsa gar berar jonini
Farzandlar dardiga chidagan onam.
Biz uchun ayamas,har bir onini
Mehrla boshimni silagan onam
Oq tushgan sochlari tirnar bag'rimni,
Ko'ksimga o'qdayin qadalgan g'ashlik
Arzisa berayin so'rang jonimni,
Oila deb vos kechgan,essiz bu yoshlik
Bilaman,ko'nglingiz og'ritdim qancha
O'rnini bosolmas hech qanday ishim.
Oldizda gunohim,shubhasiz,ancha
G'uncham yashnasin deb,so'lgan,ey gulim
Oyog'ingiz tavof qilsam ham kamdir
Mehringiz ummoni keng erur bundan.
Dunyoda jannatiy farishtam bordir,
Ne uchun baxtlarni ayayin undan.
Ona deb dunyoga jar solgim kelar,
Ummoncha mehrini maqtansam deyman.
Nafasiz she'rimda ufurib turar,
Endi nomingizni doim oqlayman.
Begona insonlar aldashar balki,
Ammo qizingizning so'zlari chindir.
Sizga deb nimadir qilolsam koshki,
Ishoning, jonimni berishim rostdir.
Sabrina Umarova
Abdulla Oripov nomidagi ijod maktabining 11-sinf o‘quvchisi
#Ijodiy_tògarak
“Vatanni Najmiddin Kubrodek seving” mavzusidagi tanlovga
***
”Erka kiyik, maylimi bir erkalasam,
Majnun bo‘lib sahrolarga yetalasam,
Bu dunyoda birday g‘arib men ham, sen ham,
Erka kiyik, maylimi bir erkalasam?..”
Muhammad Yusuf
Ikkimizga birday makon shu Karbalo,
Bag‘rikeng dasht – ishq, ayriliq ungan sahro,
Asli cho‘lga aylanibdi bu keng dunyo,
Erka kiyik, maylimi bir erkalasam?..
Nayza kabi kipriklaring berar ozor,
Ezgulikka sen ham zorsan va men ham zor,
Bu dunyoning yolg‘onidan bo‘lib bezor,
Erka kiyik, maylimi bir erkalasam?..
Sayyod o‘qi qilar seni har dam ta'qib,
Dushmanlaring ketar dilga armon taqib,
Kelgin endi o‘shalarning ichin yoqib,
Erka kiyik, maylimi bir erkalasam?..
HIKMATBEK BOYQOBILOV,
Abdulla Oripov nomidagi ijod maktabining 8-sinf o‘quvchisi
“Vatanni Najmiddin Kubrodek seving” mavzusidagi tanlovga
***
”Erka kiyik, maylimi bir erkalasam,
Majnun bo‘lib sahrolarga yetalasam,
Bu dunyoda birday g‘arib men ham, sen ham,
Erka kiyik, maylimi bir erkalasam?..”
Muhammad Yusuf
Ikkimizga birday makon shu Karbalo,
Bag‘rikeng dasht – ishq, ayriliq ungan sahro,
Asli cho‘lga aylanibdi bu keng dunyo,
Erka kiyik, maylimi bir erkalasam?..
Nayza kabi kipriklaring berar ozor,
Ezgulikka sen ham zorsan va men ham zor,
Bu dunyoning yolg‘onidan bo‘lib bezor,
Erka kiyik, maylimi bir erkalasam?..
Sayyod o‘qi qilar seni har dam ta'qib,
Dushmanlaring ketar dilga armon taqib,
Kelgin endi o‘shalarning ichin yoqib,
Erka kiyik, maylimi bir erkalasam?..
HIKMATBEK BOYQOBILOV,
Abdulla Oripov nomidagi ijod maktabining 8-sinf o‘quvchisi
#Ijodiy_tògarak
"Vatanni Najmiddin Kubrodek seving” mavzusidagi tanlovga
Baxting bolish boshingda,
Oy uxlaydi qoshingda.
"Osmonlarda yurgan qiz,
O'n sakkizga kirgan qiz".
Muhammad Yusufdan
O'sma qo'ysang qoshingga,
Savdo tushar boshingga.
Muhammad ham sevgan qiz,
“O'n sakkizga kirgan qiz".
Sochlarin mayda o'rib,
O'ziga oro berib.
Buncha ham chiroylisiz,
“O'n sakkizga kirgan qiz".
Bahor og'zi ochilib,
Qo'lda guli sochilib.
Bahordan chiroylisiz,
“O'n sakkizga kirgan qiz".
MALIKABONU O‘ROQOVA
Abdulla Oripov nomidagi ijod maktabi 7-sinf o‘quvchisi
"Vatanni Najmiddin Kubrodek seving” mavzusidagi tanlovga
Baxting bolish boshingda,
Oy uxlaydi qoshingda.
"Osmonlarda yurgan qiz,
O'n sakkizga kirgan qiz".
Muhammad Yusufdan
O'sma qo'ysang qoshingga,
Savdo tushar boshingga.
Muhammad ham sevgan qiz,
“O'n sakkizga kirgan qiz".
Sochlarin mayda o'rib,
O'ziga oro berib.
Buncha ham chiroylisiz,
“O'n sakkizga kirgan qiz".
Bahor og'zi ochilib,
Qo'lda guli sochilib.
Bahordan chiroylisiz,
“O'n sakkizga kirgan qiz".
MALIKABONU O‘ROQOVA
Abdulla Oripov nomidagi ijod maktabi 7-sinf o‘quvchisi
#Tògaraklar_faoliyati
#Ijodiy_tògarak
ABDULLA ORIPOV XOTIRASIGA...
Samo ko‘zgusini yerga tutgan dam,
Nazmiy gulistonda barq urdi ijod.
Qo‘ng‘irtov bo‘yida surgancha xayol,
Uni shoir qilib yaratdi hayot.
So‘zni ko‘ngil bilan terdi qirlardan,
Ko‘zlarin qadagan tog‘lar purviqor.
Daryolar mavjiga mudom jo‘r bo‘ldi.
“Vatanim manim” deb kuyladi ilk bor.
So‘z ila qayradi nazmiy shamshirin,
Qalblarni zabt etdi she’rlarin kuchi.
Zarhal satrlarda dur kabi ma’no,
Yurt madhi yangradi ko‘klarni quchib.
She’riyat osmonin bezagi bo‘lgan,
Ul “Mitti yulduz”da baytlarin bitdi.
Ishq vasfin ta’riflab, ko‘klam chog‘ida
Muhabbat poyiga guldasta tutdi.
Shonli kunlarini yodimga olib,
Xotirlab yozganim shu bir parcha she’r.
Mangu tiriklikning bayoti bo‘lib,
Qutlug‘ bir saharda ko‘z ochdi shoir.
SHOIRAM
(Zulfiyaxonimga)
Saharlab ko‘z ochgan o‘rik shoxida,
Ilk bahor ifori xushbo‘y taralar.
Shamol belanchakka solib o‘ylarim,
Shu onda yurakdan bir she’r yaralar.
Kecha oqshom so‘lim qirg‘oq bo‘yida,
Sizni eslamoqqa ochgandim kitob.
Nazmiy osmonlardan salobat to‘kib,
Mayin boqardingiz go‘yoki mohtob.
Sizni eslasam gar mas’um chehrangiz,
Go‘yo qarog‘imda qalqiydi suzib.
Jismingiz yoritgan mehr libosi,
Dilimda muhabbat marjonin tizib.
Shon-shavkat tog'idan yiroqsiz butkul,
Axir go‘zal qalbga bezak ne darkor.
Ishq rangidan tomgan nafis she’rlarning,
Har birin satrida zarhal izi bor.
She’r zavqidan yonar o‘tli ilhomim,
Ayting, qanday yopay bu ishq kitobin.
Hatto bir she'rga ham sig‘dirolmadim
Qalbimda siz solgan so‘nmas oftobni.
TUN
Nega buncha uzunsan,
Yoki behis, beunsan,
Yechilmagan tugunsan,
TUN.
Xayollar uchar ko‘kka,
Narvonsiz ular tikka,
Davongmi buyuklikka,
TUN.
To‘lg‘onib u yon bu yon,
Hislarim qildi isyon,
Otsin tong. Bergin imkon,
TUN.
✍️Abdulla Oripov nomidagi ijod maktabining 10-sinf o‘quvchisi Umrzoqova Gulsevar
📍Bizni ijtimoiy tarmoqlarda kuzatib boring👇
|telegram| web sayt| facebook| youtube |Instagram
#Ijodiy_tògarak
ABDULLA ORIPOV XOTIRASIGA...
Samo ko‘zgusini yerga tutgan dam,
Nazmiy gulistonda barq urdi ijod.
Qo‘ng‘irtov bo‘yida surgancha xayol,
Uni shoir qilib yaratdi hayot.
So‘zni ko‘ngil bilan terdi qirlardan,
Ko‘zlarin qadagan tog‘lar purviqor.
Daryolar mavjiga mudom jo‘r bo‘ldi.
“Vatanim manim” deb kuyladi ilk bor.
So‘z ila qayradi nazmiy shamshirin,
Qalblarni zabt etdi she’rlarin kuchi.
Zarhal satrlarda dur kabi ma’no,
Yurt madhi yangradi ko‘klarni quchib.
She’riyat osmonin bezagi bo‘lgan,
Ul “Mitti yulduz”da baytlarin bitdi.
Ishq vasfin ta’riflab, ko‘klam chog‘ida
Muhabbat poyiga guldasta tutdi.
Shonli kunlarini yodimga olib,
Xotirlab yozganim shu bir parcha she’r.
Mangu tiriklikning bayoti bo‘lib,
Qutlug‘ bir saharda ko‘z ochdi shoir.
SHOIRAM
(Zulfiyaxonimga)
Saharlab ko‘z ochgan o‘rik shoxida,
Ilk bahor ifori xushbo‘y taralar.
Shamol belanchakka solib o‘ylarim,
Shu onda yurakdan bir she’r yaralar.
Kecha oqshom so‘lim qirg‘oq bo‘yida,
Sizni eslamoqqa ochgandim kitob.
Nazmiy osmonlardan salobat to‘kib,
Mayin boqardingiz go‘yoki mohtob.
Sizni eslasam gar mas’um chehrangiz,
Go‘yo qarog‘imda qalqiydi suzib.
Jismingiz yoritgan mehr libosi,
Dilimda muhabbat marjonin tizib.
Shon-shavkat tog'idan yiroqsiz butkul,
Axir go‘zal qalbga bezak ne darkor.
Ishq rangidan tomgan nafis she’rlarning,
Har birin satrida zarhal izi bor.
She’r zavqidan yonar o‘tli ilhomim,
Ayting, qanday yopay bu ishq kitobin.
Hatto bir she'rga ham sig‘dirolmadim
Qalbimda siz solgan so‘nmas oftobni.
TUN
Nega buncha uzunsan,
Yoki behis, beunsan,
Yechilmagan tugunsan,
TUN.
Xayollar uchar ko‘kka,
Narvonsiz ular tikka,
Davongmi buyuklikka,
TUN.
To‘lg‘onib u yon bu yon,
Hislarim qildi isyon,
Otsin tong. Bergin imkon,
TUN.
✍️Abdulla Oripov nomidagi ijod maktabining 10-sinf o‘quvchisi Umrzoqova Gulsevar
📍Bizni ijtimoiy tarmoqlarda kuzatib boring👇
|telegram| web sayt| facebook| youtube |Instagram
#Hamid_Olimjon_tavalludining_114_yilligi
#Ijodiy_tògarak
G'azal
“Na bo‘lg‘ay bir nafas men ham yanog‘ing uzra xol bo‘lsam”
Sening hajring bilan ohlar chekib axiyri “dol” bo‘lsam.
Yuzing oftob erur senga qaray olmoq mashaqqatdur,
Agar bir bora boqsam so‘ng tag‘in mayli ne hol bo‘lsam.
Jahon kezding g‘arib ko‘nglim etib bundan-da xorroq,
Agar dengizga otlansang, sening-chun ko‘hna sol bo‘lsam.
Demasman menga tinmasdan kalom aytgin, ayo dildor,
Bu ne baxtdur rizo bo’lgum nigohingda savol bo‘lsam.
Sening yo‘lingni poylarman tun-u kunlar chekib oh-zor,
Kelib bir bora amr etsang, egib boshim qarol bo‘lsam.
Vakilman ahli junun nomidan poyingda, ey yoro,
Etardim ming shukurlar gar ayoqingda zavol o‘lsam.
✍️ Abdulla Oripov nomidagi ijod maktabining 9-sinf o'quvchisi Boyqobilov Hikmatbek.
📍Bizni ijtimoiy tarmoqlarda kuzatib boring👇
|telegram| web sayt| facebook| youtube |Instagram
#Ijodiy_tògarak
G'azal
“Na bo‘lg‘ay bir nafas men ham yanog‘ing uzra xol bo‘lsam”
Sening hajring bilan ohlar chekib axiyri “dol” bo‘lsam.
Yuzing oftob erur senga qaray olmoq mashaqqatdur,
Agar bir bora boqsam so‘ng tag‘in mayli ne hol bo‘lsam.
Jahon kezding g‘arib ko‘nglim etib bundan-da xorroq,
Agar dengizga otlansang, sening-chun ko‘hna sol bo‘lsam.
Demasman menga tinmasdan kalom aytgin, ayo dildor,
Bu ne baxtdur rizo bo’lgum nigohingda savol bo‘lsam.
Sening yo‘lingni poylarman tun-u kunlar chekib oh-zor,
Kelib bir bora amr etsang, egib boshim qarol bo‘lsam.
Vakilman ahli junun nomidan poyingda, ey yoro,
Etardim ming shukurlar gar ayoqingda zavol o‘lsam.
✍️ Abdulla Oripov nomidagi ijod maktabining 9-sinf o'quvchisi Boyqobilov Hikmatbek.
📍Bizni ijtimoiy tarmoqlarda kuzatib boring👇
|telegram| web sayt| facebook| youtube |Instagram
#Qish_ilhomlari
#Ijodiy_tògarak
Tong otmoqda, Vatanimda
Kezar ulug’ uyg’onish,
Porloq quyosh sochadi nur
Yashnatib har tomonni.
Kongillar shod, boglar obod,
Bulbullar etar xonish,
Yurt sevgisi tolgan dillar
Yurt uchun berar jonni.
Taraqqiyot muborakdir,
Gozal Ozbekistonim!
Har tomchisi - baxt timsoli,
Zavol bilmas ummonim.
Asrlarni marjon kabi
Tergan boy tarixing bor:
Har lahzasi ibratnamo,
Har lahzasi - yuz doston.
Bir tomoning kokka tutash,
Bir tomoning - paxtazor,
Bir tomoning - mard-u maydon,
Bir tomon - ilm-u urfon.
Taraqqiyot muborakdir,
Gozal Ozbekistonim!
Har tomchisi - baxt timsoli,
Zavol bilmas ummonim
Toglaringning orqasidan
Poylab necha Chingizlar,
Yerlaringga koz tikkanda
Har tomondan yovlaring,
Temur kabi “urho-ur”-la
Tarixga bitib izlar
Yurt haqqini talab qildi
Necha-necha dovlaring.
Taraqqiyot muborakdir,
Gozal Ozbekistonim!
Har tomchisi - baxt timsoli,
Zavol bilmas ummonim.
Kongillarning qafasida
Yashar “zanjirband bir sher”,
Xayollarni etadi band
Qalamdan oqqan mano.
“Kim u?” - deya sorasangiz
Deyman: “Ulug Alisher:
Soz qasrining sultonidir,
Gazal mulkida podsho”.
Taraqqiyot muborakdir,
Gozal Ozbekistonim!
Har tomchisi - baxt timsoli,
Zavol bilmas ummonim.
Har tomonda aysh-u ishrat,
Tomir otganda isyon,
Johillik avj olgan paytda
Tarqab zulm urugi,
Xalq ichidan porlab ziyo
Jadidlar chiqdi shu on:
Bir qolida bilim duri,
Bir qolda hurlik tugi.
Taraqqiyot muborakdir,
Gozal Ozbekistonim!
Har tomchisi - baxt timsoli,
Zavol bilmas ummonim.
Vanihoyat, boshing uzra
Parvoz etdi istiqlol,
Gulga tolding, bilim nuri
Yoritdi har tomonni.
Jahon uzra farzandlaring
Noming taratar yaqqol,
Yurt sevgisi tolgan dillar
Yurt uchun berar jonni.
Taraqqiyot muborakdir ,
Gozal Ozbekistonim!
Har tomchisi - baxt timsoli,
Zavol bilmas ummonim.
Abdulla Oripov nomidagi ijod maktabining 9-sinf o'quvchisi Boyqobilov Hikmatbek.
📍Bizni ijtimoiy tarmoqlarda kuzatib boring👇
|telegram| web sayt| facebook| youtube |Instagram
#Ijodiy_tògarak
Tong otmoqda, Vatanimda
Kezar ulug’ uyg’onish,
Porloq quyosh sochadi nur
Yashnatib har tomonni.
Kongillar shod, boglar obod,
Bulbullar etar xonish,
Yurt sevgisi tolgan dillar
Yurt uchun berar jonni.
Taraqqiyot muborakdir,
Gozal Ozbekistonim!
Har tomchisi - baxt timsoli,
Zavol bilmas ummonim.
Asrlarni marjon kabi
Tergan boy tarixing bor:
Har lahzasi ibratnamo,
Har lahzasi - yuz doston.
Bir tomoning kokka tutash,
Bir tomoning - paxtazor,
Bir tomoning - mard-u maydon,
Bir tomon - ilm-u urfon.
Taraqqiyot muborakdir,
Gozal Ozbekistonim!
Har tomchisi - baxt timsoli,
Zavol bilmas ummonim
Toglaringning orqasidan
Poylab necha Chingizlar,
Yerlaringga koz tikkanda
Har tomondan yovlaring,
Temur kabi “urho-ur”-la
Tarixga bitib izlar
Yurt haqqini talab qildi
Necha-necha dovlaring.
Taraqqiyot muborakdir,
Gozal Ozbekistonim!
Har tomchisi - baxt timsoli,
Zavol bilmas ummonim.
Kongillarning qafasida
Yashar “zanjirband bir sher”,
Xayollarni etadi band
Qalamdan oqqan mano.
“Kim u?” - deya sorasangiz
Deyman: “Ulug Alisher:
Soz qasrining sultonidir,
Gazal mulkida podsho”.
Taraqqiyot muborakdir,
Gozal Ozbekistonim!
Har tomchisi - baxt timsoli,
Zavol bilmas ummonim.
Har tomonda aysh-u ishrat,
Tomir otganda isyon,
Johillik avj olgan paytda
Tarqab zulm urugi,
Xalq ichidan porlab ziyo
Jadidlar chiqdi shu on:
Bir qolida bilim duri,
Bir qolda hurlik tugi.
Taraqqiyot muborakdir,
Gozal Ozbekistonim!
Har tomchisi - baxt timsoli,
Zavol bilmas ummonim.
Vanihoyat, boshing uzra
Parvoz etdi istiqlol,
Gulga tolding, bilim nuri
Yoritdi har tomonni.
Jahon uzra farzandlaring
Noming taratar yaqqol,
Yurt sevgisi tolgan dillar
Yurt uchun berar jonni.
Taraqqiyot muborakdir ,
Gozal Ozbekistonim!
Har tomchisi - baxt timsoli,
Zavol bilmas ummonim.
Abdulla Oripov nomidagi ijod maktabining 9-sinf o'quvchisi Boyqobilov Hikmatbek.
📍Bizni ijtimoiy tarmoqlarda kuzatib boring👇
|telegram| web sayt| facebook| youtube |Instagram
Telegram
Abdulla Oripov nomidagi ijod maktabi
🇺🇿|• Maktabgacha va maktab ta'limi vazirligi huzuridagi ixtisoslashtirilgan ta'lim muassasalari agentligi tizimidagi Abdulla Oripov nomidagi ijod maktabining rasmiy telegram kanali
#Abdulla_Oripov_tavalludining_83_yilligi
#Adabiyot_haftaligi
#Ijodiy_tògarak_faoliyati
ABDULLA ORIPOVNING "AYOL" SHE'RIGA NAZIRA
Yigitlar maktubin bitganda qondan,
Kelinlar firoqdan chekkanda yohu.
Uning ham panohi qaytmadi jangdan,
O'n to'qqiz yoshida beva qoldi u.
Baxtning bir tomchisin etolmasdan his
Ma'sum,qaro ko'zlari yo'lga ravona
Yolg'iz bu boshiga tushgan dardlarni
So'yladi beshikka tunlar pinhona
Mehrsiz yo'llarda kezib u sarson
Endi,tushlarida yorin ko'radi
Sabru matonatga o'rab bu boshni
Jimgina taqdirga ko'nib qo'yadi.
Ey,fitnasi bitmas yolg'onchi hayot
Oxiri bormi ayt qaro yo'llaring
Shuncha qiynaganing yetmasmi axir
U ham mushfiq bir zot,sog'ingay mehr
Yillar ham o'tmoqda kutmay bir fursat
Maxzun bu kunlarin o'tkazdi ayol
Agar bo'lsa senda jindekkina his
Farzandin baxtiga aylagil omon.
Nahotki ishq bo'lsa buncha berahm
Nahot ayol vafosi shunchalar go'zal
Sengadir qalbdagi cheksiz hurmatim
Qahramon yorining sodiq bevasi
Sizchi,ey sadoqat shevasi unut
Nolishlar bag'rida qolganlar ayting
Barmoqlarin tillo zarga to'ldirib
Chiroyning ortidan quvganlar ayting
Shum taqdir to'zg'itgan qaro sochlarin
Shu o'tli nigohin rost so'zi deya
Aytingchi ne bilan o'lchangay vafo
Agar siz bo'lganda,kutarmidingiz?
Yuzlari shafaqdan husn olganlar
Ko'rkiga jayron ham hayrona ayol
Gar yoningda suyanch tog'ing bo'lmasa
Nega ham yarardi o'tkinchi chiroy
Sen Alloh yaratgan ijodsan ayol,
Go'zallikning tamal toshi ham senda
Sen kimgadir yor, kimgadir ona
Asli, boring uchun azizsan ayol.
✍️Abdulla Oripov nomidagi ijod maktabining 10-sinf o'quvchisi Umrzoqova Gulsevar
#Adabiyot_haftaligi
#Ijodiy_tògarak_faoliyati
ABDULLA ORIPOVNING "AYOL" SHE'RIGA NAZIRA
Yigitlar maktubin bitganda qondan,
Kelinlar firoqdan chekkanda yohu.
Uning ham panohi qaytmadi jangdan,
O'n to'qqiz yoshida beva qoldi u.
Baxtning bir tomchisin etolmasdan his
Ma'sum,qaro ko'zlari yo'lga ravona
Yolg'iz bu boshiga tushgan dardlarni
So'yladi beshikka tunlar pinhona
Mehrsiz yo'llarda kezib u sarson
Endi,tushlarida yorin ko'radi
Sabru matonatga o'rab bu boshni
Jimgina taqdirga ko'nib qo'yadi.
Ey,fitnasi bitmas yolg'onchi hayot
Oxiri bormi ayt qaro yo'llaring
Shuncha qiynaganing yetmasmi axir
U ham mushfiq bir zot,sog'ingay mehr
Yillar ham o'tmoqda kutmay bir fursat
Maxzun bu kunlarin o'tkazdi ayol
Agar bo'lsa senda jindekkina his
Farzandin baxtiga aylagil omon.
Nahotki ishq bo'lsa buncha berahm
Nahot ayol vafosi shunchalar go'zal
Sengadir qalbdagi cheksiz hurmatim
Qahramon yorining sodiq bevasi
Sizchi,ey sadoqat shevasi unut
Nolishlar bag'rida qolganlar ayting
Barmoqlarin tillo zarga to'ldirib
Chiroyning ortidan quvganlar ayting
Shum taqdir to'zg'itgan qaro sochlarin
Shu o'tli nigohin rost so'zi deya
Aytingchi ne bilan o'lchangay vafo
Agar siz bo'lganda,kutarmidingiz?
Yuzlari shafaqdan husn olganlar
Ko'rkiga jayron ham hayrona ayol
Gar yoningda suyanch tog'ing bo'lmasa
Nega ham yarardi o'tkinchi chiroy
Sen Alloh yaratgan ijodsan ayol,
Go'zallikning tamal toshi ham senda
Sen kimgadir yor, kimgadir ona
Asli, boring uchun azizsan ayol.
✍️Abdulla Oripov nomidagi ijod maktabining 10-sinf o'quvchisi Umrzoqova Gulsevar
#Tanlovga
#Ijodiy_tògarak_faoliyati
El shonini kuylagan shoir
(Muhammad Yusuf tavalludining 70 yilligiga bag'ishlanadi)
O’zbekiston xalq shoiri Muhammad Yusuf o’zining qisqa, ammo mazmundor umri va ijodiy faoliyati davomida boy adabiy meros qoldirdi.Vatan ozodligi, xalq baxti,yurtning nurafshon kelajagini yonib kuylagan iste’dodli shoirning asarlari millat e’tirofiga sazovor bo’ldi va qalblardan chuqur joy oldi.Uning har bir she’ridan shoirning chin inson va jo’shqin ijodkor sifatidagi yorqin siymosi, qalb kechinmalari, hayotga va odamlarga o’zgacha mehri haqida yaxlit tasavvur hosil bo’lishi aniq.Bilasizmi,so’z bilan ko’ngil tubiga kirish mumkin. So’z bilan toshbag’irlarni eritish mumkin. Ammo, bu oson bo’lmaydi. Muhammad Yusuf esa o’z so’zi bilan xalqimiz yuragidan joy olgan, so’zi bilan haq gapni aytolgan ijodkor edi. Uning barcha she’rlari allaqachon muxlislarga yod bo’lib ketgan, ohanglarga solib qo’shiq qilib aytilgan bo’lsa hamki o’z jozibasini yo’qotgani yo’q. Chunki uning bitgan barcha satrlari o’zining xalqona ruhi, sodda va samimiyligi, ohanglarining sermazmun va ravonligi bilan ajralib turadi. Bunday shaffoflik, samimiylik o’quvchini o’ziga rom qiladi, tafakkur va tasavvur, xayol va hayrat olamiga yetaklaydi.
Har kimning ham sochlariga oq tushsin,
Ajin tushsin yuzlariga, dog’ tushsin.
Har kimning ham quvvat ketib belidan,
Qo’llariga aso-bir tayoq tushsin.
Iymoni sog’,yuzga kirib yorug’ yuz,
To’ylar ko’rib yelkasidan tog’ tushsin.
Va jismiga so’nggi safar oldidan
O’z o’g’lining qo’lidan tuproq tushsin.
Ushbu she’rda shoir yangi g’oya yaratdi desak noto’g’ri bo’lmaydi.Chunki, bu she’r yozilishidan avval samimiy kishilarning bari har bir insonga chin ko’ngildan “doimo yasharib yuring, sochingizga oq oralamasin asnosidagi iliq tilaklar bildirishgan. Biroq Muhammad Yusuf bu sherida bu tilaklarning asl ma'nosini qoldirib, so'zlarning qarama-qarshisiga o'zgartirgan. Biz onajonimizga dil izhori sifatida aytadigan “sochingizga oq oralamasin” gapida bu so'zlar “doimo yasharib yuring”, “uzoq umr koring” ma'nolarini anglatadi. “Tilak” nomli she'ridagi “har kimning ham sochlariga oq tushsin” misrasida ham u “ har kim yoshini yashasin”, “uzoq umr korib, keksalik davronini sursin” ma'nosini ifodalaydi. Ushbu sh'er yarim tunda Yahyo Tog'aning uyqusirab aytgan “Har kimning ham sochlariga oq tushsin” misrasi sabab bolib dunyoga keladi.
O'zbekiston Qahramoni Said Ahmad Muhammad Yusuf haqida shunday deydi: “Muhammad Yusuf pokiza inson edi. U odamlarni o'ylatgan, kuldirgan, yig'latgan, topgan-tutganini odamlar ustidan sochgan saxiylik timsoli edi. U hammani o'ziga do'st deb bilardi. Hech kimni begona qilmasdi. Qo'lida borini do'stlariga tarqatmagunicha, cho'ntagi bo'shab qolmagunicha ko'ngli to'lmasdi. Muhammad Yusuf tez og'izga tushdi. Birorta shoir uningdek tez nom chiqarmagan, nomdor bo'lmagan. Ochig'ini aytsam, Muhammadga ko'z tegdi Aslini olganda, asl shoirlar uzoq yashamaydilar. Ammo ortidan abadiy yashaydigan meros qoldirib ketadilar. U mana shunday o'lmas meros qoldirdi. Muhammad muxlislarining yuragini o'rtab ketdi. Endi shoirning o'zi yoq. Ammo Muhammad Yusuf deb atalmish she'riyat bor! Bu she'riyat aslo zavol bilmaydi”.
Abdulla Oripov nomidagi ijod maktabining 9-sinf o'quvchisi Omonova Madina
Foydalanilgan adabiyotlar:
1. “Bevafo ko'p ekan” Muhammad Yusuf ,“O'zbekiston” 2018-yil.
2. “Muhammad Yusuf zamondoshlari xotirasida” Muhammad Yusuf, “DAVR PRESS” 2019-yil nashri.
#Ijodiy_tògarak_faoliyati
El shonini kuylagan shoir
(Muhammad Yusuf tavalludining 70 yilligiga bag'ishlanadi)
O’zbekiston xalq shoiri Muhammad Yusuf o’zining qisqa, ammo mazmundor umri va ijodiy faoliyati davomida boy adabiy meros qoldirdi.Vatan ozodligi, xalq baxti,yurtning nurafshon kelajagini yonib kuylagan iste’dodli shoirning asarlari millat e’tirofiga sazovor bo’ldi va qalblardan chuqur joy oldi.Uning har bir she’ridan shoirning chin inson va jo’shqin ijodkor sifatidagi yorqin siymosi, qalb kechinmalari, hayotga va odamlarga o’zgacha mehri haqida yaxlit tasavvur hosil bo’lishi aniq.Bilasizmi,so’z bilan ko’ngil tubiga kirish mumkin. So’z bilan toshbag’irlarni eritish mumkin. Ammo, bu oson bo’lmaydi. Muhammad Yusuf esa o’z so’zi bilan xalqimiz yuragidan joy olgan, so’zi bilan haq gapni aytolgan ijodkor edi. Uning barcha she’rlari allaqachon muxlislarga yod bo’lib ketgan, ohanglarga solib qo’shiq qilib aytilgan bo’lsa hamki o’z jozibasini yo’qotgani yo’q. Chunki uning bitgan barcha satrlari o’zining xalqona ruhi, sodda va samimiyligi, ohanglarining sermazmun va ravonligi bilan ajralib turadi. Bunday shaffoflik, samimiylik o’quvchini o’ziga rom qiladi, tafakkur va tasavvur, xayol va hayrat olamiga yetaklaydi.
Har kimning ham sochlariga oq tushsin,
Ajin tushsin yuzlariga, dog’ tushsin.
Har kimning ham quvvat ketib belidan,
Qo’llariga aso-bir tayoq tushsin.
Iymoni sog’,yuzga kirib yorug’ yuz,
To’ylar ko’rib yelkasidan tog’ tushsin.
Va jismiga so’nggi safar oldidan
O’z o’g’lining qo’lidan tuproq tushsin.
Ushbu she’rda shoir yangi g’oya yaratdi desak noto’g’ri bo’lmaydi.Chunki, bu she’r yozilishidan avval samimiy kishilarning bari har bir insonga chin ko’ngildan “doimo yasharib yuring, sochingizga oq oralamasin asnosidagi iliq tilaklar bildirishgan. Biroq Muhammad Yusuf bu sherida bu tilaklarning asl ma'nosini qoldirib, so'zlarning qarama-qarshisiga o'zgartirgan. Biz onajonimizga dil izhori sifatida aytadigan “sochingizga oq oralamasin” gapida bu so'zlar “doimo yasharib yuring”, “uzoq umr koring” ma'nolarini anglatadi. “Tilak” nomli she'ridagi “har kimning ham sochlariga oq tushsin” misrasida ham u “ har kim yoshini yashasin”, “uzoq umr korib, keksalik davronini sursin” ma'nosini ifodalaydi. Ushbu sh'er yarim tunda Yahyo Tog'aning uyqusirab aytgan “Har kimning ham sochlariga oq tushsin” misrasi sabab bolib dunyoga keladi.
O'zbekiston Qahramoni Said Ahmad Muhammad Yusuf haqida shunday deydi: “Muhammad Yusuf pokiza inson edi. U odamlarni o'ylatgan, kuldirgan, yig'latgan, topgan-tutganini odamlar ustidan sochgan saxiylik timsoli edi. U hammani o'ziga do'st deb bilardi. Hech kimni begona qilmasdi. Qo'lida borini do'stlariga tarqatmagunicha, cho'ntagi bo'shab qolmagunicha ko'ngli to'lmasdi. Muhammad Yusuf tez og'izga tushdi. Birorta shoir uningdek tez nom chiqarmagan, nomdor bo'lmagan. Ochig'ini aytsam, Muhammadga ko'z tegdi Aslini olganda, asl shoirlar uzoq yashamaydilar. Ammo ortidan abadiy yashaydigan meros qoldirib ketadilar. U mana shunday o'lmas meros qoldirdi. Muhammad muxlislarining yuragini o'rtab ketdi. Endi shoirning o'zi yoq. Ammo Muhammad Yusuf deb atalmish she'riyat bor! Bu she'riyat aslo zavol bilmaydi”.
Abdulla Oripov nomidagi ijod maktabining 9-sinf o'quvchisi Omonova Madina
Foydalanilgan adabiyotlar:
1. “Bevafo ko'p ekan” Muhammad Yusuf ,“O'zbekiston” 2018-yil.
2. “Muhammad Yusuf zamondoshlari xotirasida” Muhammad Yusuf, “DAVR PRESS” 2019-yil nashri.
#Yoz_ilhomlari
#Ijodiy_tògarak
* * *
Doʻstim,
Uzoq ketma mendan yiroqqa
Ogʻzimdagi ilon qilsa ham hamla.
Hujumin qaytarar posbon tishlarim,
(Ammo abad davom etmas bu qamal).
Oʻrgimchak toʻriday nafis qalbingga
Alining tigʻidek nayzam tegmasin.
Doʻstim,
Bir panjara bilan oʻrab qoʻy
Alpomish kelbatli yurak tegrasin.
Doʻstim,
Seni sevdim Qodiriy kabi,
Soʻngsiz dushmanlaring menga ham dushman.
Sen mangu yonimda boʻlsang agarda,
Osmonni hech kimga bermas bir qushman.
Oshnolarim ichra vafosiz hamda
Men uchun havodek kerakli doʻstim!
Isming Haqiqatdir, men seni koʻrmay,
Senga gʻoyibona ishq bilan oʻsdim.
Doʻstim, uzoq ketma mendan yiroqqa...
Abdulla Oripov nomidagi ijod maktabining 9-sinf o'quvchisi Boyqobilov Hikmatbek.
#Ijodiy_tògarak
* * *
Doʻstim,
Uzoq ketma mendan yiroqqa
Ogʻzimdagi ilon qilsa ham hamla.
Hujumin qaytarar posbon tishlarim,
(Ammo abad davom etmas bu qamal).
Oʻrgimchak toʻriday nafis qalbingga
Alining tigʻidek nayzam tegmasin.
Doʻstim,
Bir panjara bilan oʻrab qoʻy
Alpomish kelbatli yurak tegrasin.
Doʻstim,
Seni sevdim Qodiriy kabi,
Soʻngsiz dushmanlaring menga ham dushman.
Sen mangu yonimda boʻlsang agarda,
Osmonni hech kimga bermas bir qushman.
Oshnolarim ichra vafosiz hamda
Men uchun havodek kerakli doʻstim!
Isming Haqiqatdir, men seni koʻrmay,
Senga gʻoyibona ishq bilan oʻsdim.
Doʻstim, uzoq ketma mendan yiroqqa...
Abdulla Oripov nomidagi ijod maktabining 9-sinf o'quvchisi Boyqobilov Hikmatbek.
#Ijodiy_tògarak
Diyora Keldiyorova ( Oltin medal sohibasiga bagʻishlanadi)
Ishonchning koʼksiga shijoat tuyib,
Moviy kenglikdagi uchqur ot boʼlib,
Bugun oʻzbek nomin olamga yoyib,
Gʻalaba muborak,ey oʻzbek qizi.
Madhiya kuy sochar yoniq qalbingda,
Hilpiraydi bayroq aziz boshingda,
Oʻzbekning gʻururi sening qoʻlingda,
Gʻalaba muborak,ey oʻzbek qizi.
Ustoz koʼzidagi quvonchdirsan sen,
Ota-onang faxri-yu, iftixorsan sen,
Elimiz suygan farzandi ham sen,
Gʻalaba muborak,ey oʻzbek qizi.
Toʼmaris yoʼliga qadam tashlagan,
Maqsadin qoʼlidan mahkam ushlagan,
Oʻzbek qizlariga namunadir u,
Oʻzbekning oʼz qizi Diyoradir u.
Gulsevar Umirzoqova
Abdulla Oripov nomidagi ijod maktabining 10-sinf o‘quvchisi
Diyora Keldiyorova ( Oltin medal sohibasiga bagʻishlanadi)
Ishonchning koʼksiga shijoat tuyib,
Moviy kenglikdagi uchqur ot boʼlib,
Bugun oʻzbek nomin olamga yoyib,
Gʻalaba muborak,ey oʻzbek qizi.
Madhiya kuy sochar yoniq qalbingda,
Hilpiraydi bayroq aziz boshingda,
Oʻzbekning gʻururi sening qoʻlingda,
Gʻalaba muborak,ey oʻzbek qizi.
Ustoz koʼzidagi quvonchdirsan sen,
Ota-onang faxri-yu, iftixorsan sen,
Elimiz suygan farzandi ham sen,
Gʻalaba muborak,ey oʻzbek qizi.
Toʼmaris yoʼliga qadam tashlagan,
Maqsadin qoʼlidan mahkam ushlagan,
Oʻzbek qizlariga namunadir u,
Oʻzbekning oʼz qizi Diyoradir u.
Gulsevar Umirzoqova
Abdulla Oripov nomidagi ijod maktabining 10-sinf o‘quvchisi
#Ijodiy_tògarak
UMMON ICHRA GAVHAR, DUR…
(Badia)
Dars boshlandi. O‘qituvchi o‘quvchilardan Alisher Navoiy haqida fikr bildirishlarini so‘radi. Temurjon Navoiyni buyuk so‘z sultoni dedi. Lola esa uni bitmas-tuganmas xazina deb atadi. Nodira osmondagi nur sochuvchi yulduzlarga mengzadi. Buyuk shoirga ehtirom sifatida keltirilgan ta’riflar shu qadar ko‘payib ketdiki, o‘quvchilar parta boshidan javob keltirganlari uchunmi, hamma gaplar aytib bo‘lingandek edi, nazarimda. Shunda birdan xayolimga tinch va osuda, salobatli, to‘lqinlari mayin jimirlab turgan Ummon gavdalandi. Navoiy – Ummon dedim, birdan hayajonlanib. Ustozimga gapim yoqdi shekilli, fikrimda davom etishimni istagandek ma’noli qaradi. Shu damda o‘zimni go‘yoki ummon ichida his qildim.
Navoiy Ummoni! U yerda ko‘zni quvnatguvchi cheksiz xazina yotibdi. Undagi qimmatbaho injular, duru gavharlar xayolimni tortdi. “Ustoz, undagi xazina tugab qolsa-chi”, - deyman, hayratimni yashirmasdan. Sen aslo xavotirlanma, barchaga yetadi, - dedilar ustozim miyig‘ida kulib, bu xazina olgan sari ko‘payadi. Ustozimning bu so‘zlaridan taskin topgan ko‘nglim o‘z jomini Ummonga tutadi. Qatragina olib sipqoraman. Haqiqatdan ham, tiriklik suvi! Shunday kezda shu suvdan bebahra qolayotganlarga achinaman.
Chindan ham, Navoiy – butun olam shoiri, koinot osmonidagi porloq yulduz, buyuklik cho‘qqisidagi so‘nmas quyosh, olam ahlining ma’naviy chanqog‘ini qondirguvchi zilol suvli buloq. U she’riyat sohibqironi!
Navoiyning g‘azalu dostonlari qalbimni butunlay rom etib, muhabbatimni oshirdi. Go‘zal va betakror misralari xorg‘inlik ingan tanamga jon bo‘lib inganday bo‘ldi.
Ummon tubiga so‘zsiz sho‘ng‘iyman. Mana, katta ganjina topdim – “XAMSA”! Ushbu nodir namunani o‘qir ekanman, do‘stlarimning barcha ta’riflari rost ekanligiga imon keltiraman. “Hayrat ul-abror”! men uni o‘qib chiqdim! Yaxshi kishilarni hayratlantirgan bu gavhar mening ham hayratimga hayrat qo‘shdi. Uning ichidan inson odob-axloqi, yurish-turishi, muomalasi, imon-e’tiqodi borasidagi ehtiyojlarning barchasi uchun asqotadigan marjonlarni teraman.
“Hayrat ul-abror”dagi har bir hikoyat aziz insoningizning sizga aytmoqchi bo‘lgan bir o‘giti kabi qadrli. Undagi hikmatlar sizga islomu imondan saboq beradi. Ular sizni go‘yoki Ayubdek to‘g‘ri yo‘lga boshlaydiki, siz undagi o‘g‘ri misol qilmishlaringizdan hijolat tortasiz. Bu esa barcha xatolaringizni tuzatish imkonini hadya etadi. Ayniqsa, Xuroson ta’rifi keltirilgan saboqlar sizni Vatanni arzirli muhabbat bilan sevishga chorlaydi. Yana kim uning yanglig‘: “…Sening tog‘laring oldida falak ham sodda dasht kabidir”, - deya oladi.
Ota-onamizni birdek yaxshi ko‘rib, qadrlashga undashi-chi!
Boshni fido ayla ato boshig‘a,
Jismni qil sadqa ano qoshig‘a.
Tun-kuningga aylagali nur posh,
Birisin oy angla, birisin quyosh.
Navoiy – eng buyuk buyuk qalb sohibi sifatida tanilganki, uning saxovati oldida Hotami Toyi ham lol.
Navoiy ijodining ohangrabosi menda she’riy hayot uyg‘otdi. Uning barhayot gulshanidan butun umr gul termoq istagim bor!
Shu qadar jo‘shib so‘zlardimki, tengdoshlarim meni jon qulog‘i bilan tinglashardi. Hamma birdan qarsak chalib yubordi.
Menga olqish olib bergan Navoiy dahosiga ta’zim!
Malika O'roqova
Abdulla Oripov nomidagi ijod maktabining 9-sinf o'quvchisi
UMMON ICHRA GAVHAR, DUR…
(Badia)
Dars boshlandi. O‘qituvchi o‘quvchilardan Alisher Navoiy haqida fikr bildirishlarini so‘radi. Temurjon Navoiyni buyuk so‘z sultoni dedi. Lola esa uni bitmas-tuganmas xazina deb atadi. Nodira osmondagi nur sochuvchi yulduzlarga mengzadi. Buyuk shoirga ehtirom sifatida keltirilgan ta’riflar shu qadar ko‘payib ketdiki, o‘quvchilar parta boshidan javob keltirganlari uchunmi, hamma gaplar aytib bo‘lingandek edi, nazarimda. Shunda birdan xayolimga tinch va osuda, salobatli, to‘lqinlari mayin jimirlab turgan Ummon gavdalandi. Navoiy – Ummon dedim, birdan hayajonlanib. Ustozimga gapim yoqdi shekilli, fikrimda davom etishimni istagandek ma’noli qaradi. Shu damda o‘zimni go‘yoki ummon ichida his qildim.
Navoiy Ummoni! U yerda ko‘zni quvnatguvchi cheksiz xazina yotibdi. Undagi qimmatbaho injular, duru gavharlar xayolimni tortdi. “Ustoz, undagi xazina tugab qolsa-chi”, - deyman, hayratimni yashirmasdan. Sen aslo xavotirlanma, barchaga yetadi, - dedilar ustozim miyig‘ida kulib, bu xazina olgan sari ko‘payadi. Ustozimning bu so‘zlaridan taskin topgan ko‘nglim o‘z jomini Ummonga tutadi. Qatragina olib sipqoraman. Haqiqatdan ham, tiriklik suvi! Shunday kezda shu suvdan bebahra qolayotganlarga achinaman.
Chindan ham, Navoiy – butun olam shoiri, koinot osmonidagi porloq yulduz, buyuklik cho‘qqisidagi so‘nmas quyosh, olam ahlining ma’naviy chanqog‘ini qondirguvchi zilol suvli buloq. U she’riyat sohibqironi!
Navoiyning g‘azalu dostonlari qalbimni butunlay rom etib, muhabbatimni oshirdi. Go‘zal va betakror misralari xorg‘inlik ingan tanamga jon bo‘lib inganday bo‘ldi.
Ummon tubiga so‘zsiz sho‘ng‘iyman. Mana, katta ganjina topdim – “XAMSA”! Ushbu nodir namunani o‘qir ekanman, do‘stlarimning barcha ta’riflari rost ekanligiga imon keltiraman. “Hayrat ul-abror”! men uni o‘qib chiqdim! Yaxshi kishilarni hayratlantirgan bu gavhar mening ham hayratimga hayrat qo‘shdi. Uning ichidan inson odob-axloqi, yurish-turishi, muomalasi, imon-e’tiqodi borasidagi ehtiyojlarning barchasi uchun asqotadigan marjonlarni teraman.
“Hayrat ul-abror”dagi har bir hikoyat aziz insoningizning sizga aytmoqchi bo‘lgan bir o‘giti kabi qadrli. Undagi hikmatlar sizga islomu imondan saboq beradi. Ular sizni go‘yoki Ayubdek to‘g‘ri yo‘lga boshlaydiki, siz undagi o‘g‘ri misol qilmishlaringizdan hijolat tortasiz. Bu esa barcha xatolaringizni tuzatish imkonini hadya etadi. Ayniqsa, Xuroson ta’rifi keltirilgan saboqlar sizni Vatanni arzirli muhabbat bilan sevishga chorlaydi. Yana kim uning yanglig‘: “…Sening tog‘laring oldida falak ham sodda dasht kabidir”, - deya oladi.
Ota-onamizni birdek yaxshi ko‘rib, qadrlashga undashi-chi!
Boshni fido ayla ato boshig‘a,
Jismni qil sadqa ano qoshig‘a.
Tun-kuningga aylagali nur posh,
Birisin oy angla, birisin quyosh.
Navoiy – eng buyuk buyuk qalb sohibi sifatida tanilganki, uning saxovati oldida Hotami Toyi ham lol.
Navoiy ijodining ohangrabosi menda she’riy hayot uyg‘otdi. Uning barhayot gulshanidan butun umr gul termoq istagim bor!
Shu qadar jo‘shib so‘zlardimki, tengdoshlarim meni jon qulog‘i bilan tinglashardi. Hamma birdan qarsak chalib yubordi.
Menga olqish olib bergan Navoiy dahosiga ta’zim!
Malika O'roqova
Abdulla Oripov nomidagi ijod maktabining 9-sinf o'quvchisi
#Tanlovga
#Eng_uluĝ_eng_aziz
#Ijodiy_tògarak
✅Ijodiy tanlov ishtirokchisi ijod maktabining 9-sinf o'quvchisi Gulhayo Narzullayeva
BAHORNI KUTIB…
Bobomdan qolgan bog‘imiz bo‘lardi… Zerikkan paytlarim boqqa chiqib aylanardim. Mana, bugun ham darsdan toliqib keldim va charchog‘imni bosish uchun o‘zimni boqqa urdim. Sim to‘siqdan shundoqqina ko‘rinib turgan qo‘shni bog‘da qo‘shnimiz gullarni parvarish qilayotgandi. U negadir ko‘zimga har doim maxzun ko‘rinardi. Qo‘shni ayol ishga shunchalik berilib ketgan ediki, so‘rashib o‘tay “Meni ko‘rib sal kayfiyati ko‘tarilar” deya yonlariga bordim. So‘rashgandan so‘ng u kishiga “hali bahor kelmadi, siz uni intizorlik bilan kutarkansiz-a?” deya kulimsirab gapirdim. Qo‘shnimiz biroz sukut saqlab, gapira ketdilar: “Ayol uchun farzand sog‘inchi og‘ir ekan. Agar u qiz bola bo‘lsa, judayam qiyin. O‘g‘lim o‘qishga ketib bir oyda bir kelsa-da, qizim o‘n kungina sayohatga ketganida uni sog‘inib qolardim. Yigit kishi har yerda ham o‘zini eplay oladi. Lekin qiz bola suv, suvga tegsang loyqalanadi, qoladi. Uni eplash ham qiyin. Qiz bolaning joni qirqta bo‘lsa ham, Alloh bir marotaba yashash imkonini berar ekan. 2000-yilning yoz oylari. O‘g‘limni tug‘ilgan kunini nishonladik. Ertasiga qizalog‘imni tobi qochdi. Ko‘p yo‘talib o‘pkasini uzolmay qoldi, shifokorga olib bordim. Avvaliga oddiy shamollash deyishdi. Keyinchalik ahvoli og‘irlashdi, yurishga ham qiynalib qoldi. Ancha kunlik tekshiruvlardan so‘ng saratonligi aniqlandi. Qizimga aytmadik. O‘sha kundan boshlab ko‘nglimga g‘ulg‘ula tushdi. Atigi olti oy umri qolgan edi. Buni undan yashirdik, lekin bizning horg‘in yurganimizni ko‘rib o‘zi aytib qoldi: “Bilaman, men o‘laman. O‘lsam ham bahorni ko‘rib o‘lsam bo‘ldi”,- dedi va o‘g‘limni yoniga borib “aka, o‘qishdan qaytguningizcha bahorni olib keling, men uni kutib turaman”,- dedi ko‘z yoshlarini yashirolmay. Oradan olti oy o‘tdi. Bahorgacha bir oylar qolgandi. Taqdir o‘yinini qarangki, qizalog‘im bu yorug‘ dunyoni tark etdi. O‘zimga kelishim qiyin bo‘ldi. Shu bog‘ga chiqib o‘zimni chalg‘itadigan bo‘ldim. Gohida osmondan uchib o‘tgan qaldirg‘ochlardan bahorni so‘rayman, nega bahorni ertachiroq olib kelmaganini aytib armon qilaman. Agar bahor tezroq kelganida qizalog‘im uni ko‘rib, o‘n ikki bahorni nishonlab ketarmidi, deya o‘ylab qolaman. Bahorni nafaqat o‘limidan oldin, balki har yili ko‘zlari to rt bo‘lib kutardi. Bog‘dagi bu manzaralardan nima uchun qizim bahorni kutib yashaganini bildim. Bahor sizning qalbingizga ezgulik urug‘larini sepib sizga kayfiyat ulasharkan. To‘g‘ri men ham bahorni kutib yashayman. Lekin mening qizalog‘im uni chin qalbidan kutardi. Agar hozir hayot bo‘lganida, o‘n sakkiz bahorini nishonlardi”-deya ko‘zlaridagi yoshni artdilar. Yaralarini yangilaganim uchun uzr so‘radim va uyga kirdim. O‘ylab qarasam, men bahorni u kishichalik kutmas ekanman. Men bahorni shunchaki daraxt shoxlarini sindirib dovchalarni terib yeyish, sho‘xliklar qilish uchun kutar ekanman…
#Eng_uluĝ_eng_aziz
#Ijodiy_tògarak
✅Ijodiy tanlov ishtirokchisi ijod maktabining 9-sinf o'quvchisi Gulhayo Narzullayeva
BAHORNI KUTIB…
Bobomdan qolgan bog‘imiz bo‘lardi… Zerikkan paytlarim boqqa chiqib aylanardim. Mana, bugun ham darsdan toliqib keldim va charchog‘imni bosish uchun o‘zimni boqqa urdim. Sim to‘siqdan shundoqqina ko‘rinib turgan qo‘shni bog‘da qo‘shnimiz gullarni parvarish qilayotgandi. U negadir ko‘zimga har doim maxzun ko‘rinardi. Qo‘shni ayol ishga shunchalik berilib ketgan ediki, so‘rashib o‘tay “Meni ko‘rib sal kayfiyati ko‘tarilar” deya yonlariga bordim. So‘rashgandan so‘ng u kishiga “hali bahor kelmadi, siz uni intizorlik bilan kutarkansiz-a?” deya kulimsirab gapirdim. Qo‘shnimiz biroz sukut saqlab, gapira ketdilar: “Ayol uchun farzand sog‘inchi og‘ir ekan. Agar u qiz bola bo‘lsa, judayam qiyin. O‘g‘lim o‘qishga ketib bir oyda bir kelsa-da, qizim o‘n kungina sayohatga ketganida uni sog‘inib qolardim. Yigit kishi har yerda ham o‘zini eplay oladi. Lekin qiz bola suv, suvga tegsang loyqalanadi, qoladi. Uni eplash ham qiyin. Qiz bolaning joni qirqta bo‘lsa ham, Alloh bir marotaba yashash imkonini berar ekan. 2000-yilning yoz oylari. O‘g‘limni tug‘ilgan kunini nishonladik. Ertasiga qizalog‘imni tobi qochdi. Ko‘p yo‘talib o‘pkasini uzolmay qoldi, shifokorga olib bordim. Avvaliga oddiy shamollash deyishdi. Keyinchalik ahvoli og‘irlashdi, yurishga ham qiynalib qoldi. Ancha kunlik tekshiruvlardan so‘ng saratonligi aniqlandi. Qizimga aytmadik. O‘sha kundan boshlab ko‘nglimga g‘ulg‘ula tushdi. Atigi olti oy umri qolgan edi. Buni undan yashirdik, lekin bizning horg‘in yurganimizni ko‘rib o‘zi aytib qoldi: “Bilaman, men o‘laman. O‘lsam ham bahorni ko‘rib o‘lsam bo‘ldi”,- dedi va o‘g‘limni yoniga borib “aka, o‘qishdan qaytguningizcha bahorni olib keling, men uni kutib turaman”,- dedi ko‘z yoshlarini yashirolmay. Oradan olti oy o‘tdi. Bahorgacha bir oylar qolgandi. Taqdir o‘yinini qarangki, qizalog‘im bu yorug‘ dunyoni tark etdi. O‘zimga kelishim qiyin bo‘ldi. Shu bog‘ga chiqib o‘zimni chalg‘itadigan bo‘ldim. Gohida osmondan uchib o‘tgan qaldirg‘ochlardan bahorni so‘rayman, nega bahorni ertachiroq olib kelmaganini aytib armon qilaman. Agar bahor tezroq kelganida qizalog‘im uni ko‘rib, o‘n ikki bahorni nishonlab ketarmidi, deya o‘ylab qolaman. Bahorni nafaqat o‘limidan oldin, balki har yili ko‘zlari to rt bo‘lib kutardi. Bog‘dagi bu manzaralardan nima uchun qizim bahorni kutib yashaganini bildim. Bahor sizning qalbingizga ezgulik urug‘larini sepib sizga kayfiyat ulasharkan. To‘g‘ri men ham bahorni kutib yashayman. Lekin mening qizalog‘im uni chin qalbidan kutardi. Agar hozir hayot bo‘lganida, o‘n sakkiz bahorini nishonlardi”-deya ko‘zlaridagi yoshni artdilar. Yaralarini yangilaganim uchun uzr so‘radim va uyga kirdim. O‘ylab qarasam, men bahorni u kishichalik kutmas ekanman. Men bahorni shunchaki daraxt shoxlarini sindirib dovchalarni terib yeyish, sho‘xliklar qilish uchun kutar ekanman…
#Ijodiy_tògarak
HOVLIMIZDAGI HAYVONOT OLAMI HAQIDA MASAL
Necha yil boʻlganin bilmaymiz, ammo
Shu hovlida yashab kelyapmiz sokin.
Bilmayman, bu gʻishtlar qachon qoʻyilgan?
Bilmayman uyni qay bobom qurganin.
Bagʻrin qumursqalar yemirgan chinor
Qay bobom qoʻlidan ekilgan ekan?
Omborda qarovsiz qolgan "qora uy"
Qaysi momom sabab tikilgan ekan?
Menga ayon faqat uning buguni,
Ertaga qay holda boʻlar, bilmadim.
Bir choʻpni sindirib koʻrdim ermak-chun,
Lek nihol qadashni xayol qilmadim.
Menga koʻproq qiziq hovlimizdagi
Hasharot, hayvonlar va qushlar holi.
Bir kun koʻzim tushdi, yigʻilgan xirmon
Donalarin tashir edi chumoli.
Necha bora yaqqol koʻrdim sichqonning
Mushuk dumin tinmay yalayotganin,
Qaldirgʻochni yoqib yubormoq uchun
Kaltakesak oʻtin qalayotganin.
Eslolmam, qaysidir tunda nogahon
Devordan bir tulki oshib tushgandi.
Oshqozonidagi tovuqxonaga
Yana ikki-uchta joʻja qoʻshgandi.
Akam bilan birga bu hodisani
Jim kuzatgan edik topolib bardosh.
Oʻylardik: "Sevimli mushugimizga
Tulkilar sanalgay yaqin qarindosh".
Bobom aytgan edi: "Gʻolib boʻlmoq-chun
Jangda qalqon emas, urtoʻqmoq zarur".
Gʻolib yashamoqni istadik, demak,
Kaltakesaklarga oʻt qoʻymoq zarur!
Boyqobilov Hikmatbek
Abdulla Oripov nomidagi ijod maktabining 10-sinf o‘quvchisi.
HOVLIMIZDAGI HAYVONOT OLAMI HAQIDA MASAL
Necha yil boʻlganin bilmaymiz, ammo
Shu hovlida yashab kelyapmiz sokin.
Bilmayman, bu gʻishtlar qachon qoʻyilgan?
Bilmayman uyni qay bobom qurganin.
Bagʻrin qumursqalar yemirgan chinor
Qay bobom qoʻlidan ekilgan ekan?
Omborda qarovsiz qolgan "qora uy"
Qaysi momom sabab tikilgan ekan?
Menga ayon faqat uning buguni,
Ertaga qay holda boʻlar, bilmadim.
Bir choʻpni sindirib koʻrdim ermak-chun,
Lek nihol qadashni xayol qilmadim.
Menga koʻproq qiziq hovlimizdagi
Hasharot, hayvonlar va qushlar holi.
Bir kun koʻzim tushdi, yigʻilgan xirmon
Donalarin tashir edi chumoli.
Necha bora yaqqol koʻrdim sichqonning
Mushuk dumin tinmay yalayotganin,
Qaldirgʻochni yoqib yubormoq uchun
Kaltakesak oʻtin qalayotganin.
Eslolmam, qaysidir tunda nogahon
Devordan bir tulki oshib tushgandi.
Oshqozonidagi tovuqxonaga
Yana ikki-uchta joʻja qoʻshgandi.
Akam bilan birga bu hodisani
Jim kuzatgan edik topolib bardosh.
Oʻylardik: "Sevimli mushugimizga
Tulkilar sanalgay yaqin qarindosh".
Bobom aytgan edi: "Gʻolib boʻlmoq-chun
Jangda qalqon emas, urtoʻqmoq zarur".
Gʻolib yashamoqni istadik, demak,
Kaltakesaklarga oʻt qoʻymoq zarur!
Boyqobilov Hikmatbek
Abdulla Oripov nomidagi ijod maktabining 10-sinf o‘quvchisi.
#Ijodiy_tògarak
Sog'inch
Yurak qinim toʻldirar bu his,
Abadiyga oʻxshar sevinchi.
Hatto hech kim qoʻyolmas tashxis,
Oʻzgachadir vatan sogʻinchi.
Vujudimni aylagan makon,
Qaylargadir berkinib olmas.
Odamni odamga qiyoslash mumkin,
Vatanni Vatanga oʻxshatib boʻlmas.
Ehtimol, sen, tanigan daraxt,
Oʻxshash koʻplab uning soyasi.
Gʻalatidir lekin nimadir,
Begonadir mungli nolasi.
Sogʻinch hissi qayda boʻlmasin,
Hamroh menga, eng yaqin doʻstim.
Xoh xonamda xoh uyda boʻlsin,
Sogʻinmoqlik yomon odatim.
Abdulla Oripov nomidagi ijod maktabining 9-"A"sinf o'quvchisi Ziyodullayeva Laziza
Sog'inch
Yurak qinim toʻldirar bu his,
Abadiyga oʻxshar sevinchi.
Hatto hech kim qoʻyolmas tashxis,
Oʻzgachadir vatan sogʻinchi.
Vujudimni aylagan makon,
Qaylargadir berkinib olmas.
Odamni odamga qiyoslash mumkin,
Vatanni Vatanga oʻxshatib boʻlmas.
Ehtimol, sen, tanigan daraxt,
Oʻxshash koʻplab uning soyasi.
Gʻalatidir lekin nimadir,
Begonadir mungli nolasi.
Sogʻinch hissi qayda boʻlmasin,
Hamroh menga, eng yaqin doʻstim.
Xoh xonamda xoh uyda boʻlsin,
Sogʻinmoqlik yomon odatim.
Abdulla Oripov nomidagi ijod maktabining 9-"A"sinf o'quvchisi Ziyodullayeva Laziza