‍ ‍ #هنر_قیچی_جنگ و کاشتن #نهال_صلح در حضور مدیرکل سازمان منع سلاح های شیمیایی (opcw)،
دکتر جهانگیری سفیر جمهوری اسلامی در هلند، مدیران و راویان موزه صلح، رییس پژوهشکده جانبازان و کاروان سفیران #صلح_و_مهربانی

توسط کودک سردشتی

#آروین_آذری

دوشنبه ۱۲ تیرماه ۹۶ - پارک شهر و ضلع جنوبی موزه صلح تهران- یادمان شهدا


بیایید همراه آن کودک سردشتی و جمع سفیران صلح و مهربانی سردشت، جنگ، کین و عداوت را از سرزمین دل قیچی کنیم و گل صلح و مهربانی را در کهکشان انسانیت بکاریم...

#سالگرد_بمباران_شیمیایی

#پیام_صلح_و_مهربانی_کودک_سردشتی
#آروین_آذری
#مدیرکل_سازمان_منع_سلاح_های_شیمیایی
#پارک_شهر
#موزه_صلح
#تهران
#سفیران_صلح_و_مهربانی_سردشت
#opcw

#الفبای_صلح_و_مهربانی
@havalani_ashti

منادیان صلح و مهربانی سردشت،
در نشست سالانه سازمان منع کاربرد جنگ افزارهای شیمیایی
OPCW

https://t.iss.one/Sopskf/5911


تیمی از مدیران و اعضای انجمن دفاع از حقوق مصدومان شیمیایی سردشت که از چندسال قبل به عضویت سازمان منع کاربرد جنگ افزارهای شیمیایی، در آمده بود، امسال نیز طبق روال معمول، در این نشست حضور یافتند.

انجمن دفاع از حقوق مصدومان شیمیایی سردشت که در پسا اولین یادواره های مردمی فاجعه بمباران شیمیایی و در اوایل دهه هشتاد با اقدام دیرهنگام جمعی از جانبازان و بازماندگان خانواده شهدای شیمیایی شکل گرفت، در فاصله حدود دو دهه از فعالیت خود،
موفق به حضور در این سازمان و کسب دو کُرسی در اجلاس آن،
و نیز حضور در دادگاه لاهه با همراهی روح سرگردان ملی-مام قادر مولانپور، محور فیلم سینمایی درخت گردو-و چند جانباز دیگر که منجر به محکومیت #فرانس_فان_آنرات شد و عقد پیمان خواهرخواندگی با هیروشیما و حلبچه و شرکت متقابل در سالیادها، شده است.

نمایندگان انجمن، هر ساله، مصادف با اجلاس
OPCW
،اقدام بر پایی نمایشگاه عکس فاجعه شیمیایی می کنند که معمولن مورد بازدید شرکت کنندگان و از جمله رییس سازمان قرار می گیرد.

همچنین در اولین حضور خود، پیشنهاد شهروندان سردشتی را جهت معرفی شهر شهیدشان،
به عنوان "شهر آشتی"، مکتوب و ممهور به امضای جمعی از نمایندگان حاضر، تقدیم رییس وقت سازمان کردند که گرچه نتیجه آن مشهود نبود ولی عزم شهروندان در ابرام بر عاملیت پیام صلح و مهربانی، استمرار داشته است که اجرای حدود یکصد پروژه با محوریت این شعار از جمله تغییر تابلوی ورودی شهر از "به اولین شهر قربانی جنگ افزارهای شیمایی جهان"، به "میعادگاه صلح جهانی" و-شهر صلح و مهربانی-خوش آمدید، زبانزد شایستگان وطن و فعالان حوزه صلح ایران و جهان بوده است.

امید که حضور مستمر نمایندگان این شهر و فعالان صلح این جغرافیا، دریچه هایی از امید و زندگی بگشاید و بسترهایی برای عبور از جنگ و نزاع، بدفهمی، بدگزینی، و بدسیاستی، تخریب و تهدید، تضییع حقوق و ناعدالتی و نابرابری، توهم و توطئه، درگیری و فاجعه و دیگر رذایل مدیریتی مهیا گرداند.

سردشت و شهروندان مرزنشین رنجورش، مستحق برخورداری از صلح پایداراند و در استیفای این حق، همواره نشان داده اند اهل علم، حلم و ایده و عمل اند که صدالبته انتظار می رود نمایندگان مردمی در مجلس شورا، شورای شهر و شهرداری و نیز شورای تٲمین و فرهنگ عمومی و همه متولیان از ذیل تا صدر، گشوده تر از قبل، تسهیلگر تحقق خواست مردمی و نیز زدودن سیمای فقر، محرومیت و فاجعه، رنج ژینوساید و زخم اکوساید از این جغرافیا و این مردم ذیحق باشند ..

🌹❤🌹
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#سردشت
#بمباران_شیمیایی
#انجمن_دفاع_از_حقوق_مصدومین_شیمیایی
#سازمان_منع_کاربرد_سلاح_های_شیمیایی
#پیام_صلح_و_مهربانی
#هلند

@sopskf

فاجعه ژینوساید و اکوساید جنگ و یادواره های درس آموز پسارویداد

https://t.iss.one/Sopskf/5913


هفتم تیرماه سال یکهزار و سیصد وشصت و شش شمسی، گرچه اولین و آخرین حرمت شکنی مقام شامخ انسان و زندگی جمعی و تخریب محیطی نبود ولی از زمره تراژدیک ترین تخاصم بشری و نیز مخرب ترین جنایت محیط زیست جمعی بود؛
#بمباران_شیمیایی_سردشت

این رویداد و رخدادهای پیش و پساجنگ ایران و عراق، گرچه ضربه ای کارگر به روح و روان زیستمندان جغرافیای سردشت وارد کرد و وااسفا نیز در سکوت رسانه ای و کم تدبیری متولیان وقت و پسارویداد نیز، هیچگاه همسنگِ خود، محمل عبرت آموزی قدرت ها و دولت ها و البته جبران ناکرده ها برای این جغرافیا نشد ولی تلنگری جدی آفرید بر ذهن مردمانی فراموش شده در پستوهای تاریخی و مظلوم در ادوار حکمروایی وطن؛
-آنان که به تبعیت از ساختارهای بروکراسی هدایت شده و سیستم های معیوب حمایت شده، روزگارانی درازدامن با حُجب ذاتی و استراتژی تحمیلی، هویت شان را به مظلومیت، تاب آوری رنج و مدارای با درد و حصر و حرج مرزنشینی گره زده بودند!-.

این مردمان، علی رغم همه فشارها، تحدیدها، تهدیدها، چنان تلنگُری از نسل کُشی و طبیعت تخریبی شان گرفتند که؛
شعارشان؛
صلح شد و مهربانی
و منش شان؛
صلح سازی و مهرورزی
و
شهرشان؛
شهر صلح و مهربانی...

سالگشت ها و یادیارهای فاجعه،
محملی شد برای تعمیق مفاهیم بنیادین همزیستی مسالمت آمیز، گفتمان صلح و چشم انداز زندگی بهتر در محیطی سبزتر و سالم تر...

همایش های کوهنوردی مناسبتی که حدود سه دهه زمان برد تا برون جغرافیای مصیبت را در برگیرند، گرچه باز با فشار و حصر و تهدید مواجه اند اما چون جریان زاب، موانع تاریخی را پشت سرگذاشته اند و می طلبند که آنِ دگر شوند تا آنِ دگر کنند بلکه کمی و حداقل کمی، مردمان رنجور و سایر زیستمندان دردچشیده، در طبیعت زخم خورده شان، نَفَسی چاق کنند و روانی پالایش و روحی را جلا دهند..

مجال دهیم و فرصت را قدر دانیم و از خرمن مدرسه تعاملی اش، درس ها برگیریم تا بلکه فردایِ مان، بهتر از امروز و دیروز و پریروزهای تاریخ زیست جمعی مان باشد.

---
پ.ن: تصاویر، بازنمایه ای اند از صعود گروهی کوهنوردان شهرستان های سردشت، میرآباد، پیرانشهر، مریوان، بانه، بوکان و ...در پنج شنبه و جمعه ۲٨و۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۲ در پیشاسالگرد فاجعه شیمیایی سردشت با شعار "طبیعت وطن، هویت ماست"

🌹❤🌹

#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#همایش_های_کوهنوردی_مناسبتی
#بمباران_شیمیایی_سردشت
#ژینوساید
#اکوساید
#پیام_صلح_و_مهربانی
#شهرصلح_و_مهربانی

@sopskf
....
تصاویر بیشتر در صفحه اینستاگرام بنیاد👇
https://www.instagram.com/p/CsgUxRsLw2q/?igshid=MzRlODBiNWFlZA==

داستان لوگویی که نماد شد

https://t.iss.one/Sopskf/5950

گاهی وقت ها، یک تصویر، کتابی و تاریخی و دنیایی پیام منتقل می کند و در این بین، لوگوها، همواره ترکیبی اند از آنچه برنامه ریزی می شود تا در نگاه اول فهمیده شود.

لوگوی مناسبتی هفتم تیر، یک از این دست تصاویری ترکیبی است که فحوای نهفته در آن، با هنرنمایی ذهنی خلاق، داستانی است پرمغز...
می پرسم چه شد که به این تصویر رسیدید؟
می گوید:"راستش، پیشنهاد اولیه، از طرف هیٲت کوهنوردی و برای همایش مناسبتی هفتم تیر در منطقه سەری گۆمێ(سال نود و سه) طرح شد که ماحصل، تلاشی چندساعته، آنی شد که عبارات کاربستی در متن لوگو، معرف آنست.
بعدها. خبر دادند که لوگوی طراحی شده با کاراکترهای کاربردی اینجانب، مورد تٲیید بزرگان قوم، قرار نگرفته و نیازمند اصلاح است که مجالی نشد و لوگویی به ظاهر لوگو، از طراحی دگر جایگزین شد.
اما همان سال در برنامه های جنبی هفتم تیرماه، شاهد درج لوگویی به ظاهر مشابه اما به غایت دستکاری شده را بر روی تیشرت های برخی شهروندان یافتم که تعجبم برانگیخت ولی دیگر کار از کار گذشته بود.

چند سالی بگذشت و هر سال، لوگویی و هر فصل سالگردی تغییری که نهایت بر این اراده استوارم ساخت تا مجدد دست به کارشوم و لوگویی ویژه، بیافرینم که باز مبنا، همان لوگوی آماده شده برای همایش کوهنوردی با جرح و تعدیل و اصلاحاتی کلی شد ولی الهام بخشی آن لوگو، فراموش نشدنی است.
اینک آن لوگو که با کاراکترهای تاریکی و روشنایی، آشتی، امید و ایمان به تغییر و در کل، گره زمین مزین است، نماد هفتم تیر و سالیاد آن فاجعه تراژدیک اما با طعم امید و برخاستن است...

امید که پشت هر اتفاق نامیمون و نا مبارکی، چنین پیامدی دل انگیز و راهبرانه خلق شود، بلکه روزگاران مان، کمی بهتر از امروز شود.

اما بدانیم که سیروان باباآغایی، همان طراح خلاق و خوش فکری است که اینک تولیت کتابخانه عمومی شهر را در چند مغازه استیجاری بر عهده دارد و پیشا فارغ التحصیلی در ارشد کتابداری دانشگاه علامه نیز دستی بر کاغذ می لغزاند و تصاویر ناب و راهبرانه، طراحی می کرد.

درودش باد که آشتی و امید و روشنایی، خمیرمایه همت و تلاشش است
🌹❤🌹

#بنیاد_توسعە_صلح_و_مهربانی
#نامهربانیهای_بزرگ
#بمباران_شیمیایی_سردشت
#مهربانی_های_کوچک
#تصویرگری
#لوگوی_سالگرد
#پیام_صلح_و_مهربانی
#سیروان_باباآغایی

@sopskf