Forwarded from عکس نگار
خدا كند انگورها برسند
جهان مست شود
تلوتلو بخورند خیابان ها
به شانه هم بزنند رئیس جمهورها و گداها...
مرزها مست شوند،
براي لحظه ای
تفنگ ها یادشان برود دریدن را
كاردها یادشان برود بریدن را،
قلم ها آتش را آتش بس بنویسند.
خدا كند مستی به اشیاء سرایت كند
پنجره ها دیوارها را بشكنند...
و برای چند لحظه
دنیا مست شود از صلح و دوستی...
عید باشد همه جا و همه وقت!
️تجویز راهبردی:
مرزها را ما گذاشته ایم. خودمان هم می توانیم برداریم. برای رهایی از این چهارمتری مصنوعی راهش این است که از "چهار کلمه قدرتمند" استفاده کنیم. چرا؟ و چرا که نه؟ بعضی واژه ها قدرت تخریب گری بالایی دارند مانند چرا؟ این واژه می تواند تمام مرزهای ذهنی و حتی عینی را جابه جا کند. و برخی واژه ها بسیار گشاینده و بازکننده هستند مانند چرا که نه؟
این چهار کلمه دروازه مستی هستند. مستی ای که باعث می شود از زندگی محدود مصنوعی در چاردیواری هایی خفه کننده به زندگی طبیعی بازگردیم. بگذارید با یک مثال آن تشریح کنم:
از خودتان بپرسید چرا من به عنوان مدیر انتظار دارم که همیشه افرادی که در چارت سازمانی در رده پایین تر هستند به دیدن من بیایند؟ و تصور کنید که شما به اتاق آن ها بروید و از خود بپرسید چرا که نه؟
این مرزها را بشکنید بگذارید جهان مست شود."
نمی دانم خودتعریفی است یا باز توهم، اگر که بگویم شاید قبل از چرخش قلم دکترعزیز، دقیقاً ازسال 90 بر این راهبرد تمرکز کردم و اصلی ترین، دلایل ایده ایجاد همین کمپین(مهربانی های کوچک) نیز متعاقب دغدغه های مرتبط با چنین راهبردی شکل گرفت از جمله اینکه استارت کار وب سایت بالویزان زندگی(سفیران زندگی) با 25 شاخه کاری، نامه هایم به رییس جمهوری،گروه های الفبای شهروندی، جهانشهراسوه های شهروندی، شبکه همدلی، شبکه فعلان مدنی سردشت(با 10 زیرشاخه از جمله تریبون همدلی و بالویزانی ژینگه)، چالش جهانی بلوط، هه فالانی ئاشتی(دوستداران صلح)،چالش مهربانی، و... با همین دغدغه راهبردی ایجاد و دنبال شدند!
اما از حق نباید گذشت که بزرگان پیش گفته و از جمله دکتر لشکربلوکی عزیز، با قلم زیبانگار و ذهن تیزپرداز و علم نافع شان، حقی بر گردن ما شهروندان ایرانی و به ویژه نسل فردا خواهند گذاشت که حیف است و عیب که در ادای این حق، تساهل به خرج دهیم.
شخصاً واجب می دانم به پاس همه مطالب خوب شان در وب سایت، کانال تلگرامی و اثرات مکتوب و مصورشان، سپاس شان گویم و در پی مجالی باشم تا حضوری نیز با لوح سپاس کمپین، محضرشان شرفیاب شوم.
فعلا به همین بسنده می کنم که چون زیره به کرمان بردن، معرف لینک کانال شان باشم و مهربان گزارشگران مهربانی را به بهره گیری هفتگی از آن، سفارش نمایم تا همگی چاشنی های مهربانی از آن برگیریم...
@Dr_Lashkarbolouki
#کمپین_مهربانی_های_کوچک
#رئوف_آذری
#مهربانی_با_تخصص
#دکتر_لشکر_بلوکی
#راهبردی_برای_رهایی
#مدیریت_استراتژیک https://t.iss.one/joinchat/AAAAADwcjLGWfyVvmh8gEw
جهان مست شود
تلوتلو بخورند خیابان ها
به شانه هم بزنند رئیس جمهورها و گداها...
مرزها مست شوند،
براي لحظه ای
تفنگ ها یادشان برود دریدن را
كاردها یادشان برود بریدن را،
قلم ها آتش را آتش بس بنویسند.
خدا كند مستی به اشیاء سرایت كند
پنجره ها دیوارها را بشكنند...
و برای چند لحظه
دنیا مست شود از صلح و دوستی...
عید باشد همه جا و همه وقت!
️تجویز راهبردی:
مرزها را ما گذاشته ایم. خودمان هم می توانیم برداریم. برای رهایی از این چهارمتری مصنوعی راهش این است که از "چهار کلمه قدرتمند" استفاده کنیم. چرا؟ و چرا که نه؟ بعضی واژه ها قدرت تخریب گری بالایی دارند مانند چرا؟ این واژه می تواند تمام مرزهای ذهنی و حتی عینی را جابه جا کند. و برخی واژه ها بسیار گشاینده و بازکننده هستند مانند چرا که نه؟
این چهار کلمه دروازه مستی هستند. مستی ای که باعث می شود از زندگی محدود مصنوعی در چاردیواری هایی خفه کننده به زندگی طبیعی بازگردیم. بگذارید با یک مثال آن تشریح کنم:
از خودتان بپرسید چرا من به عنوان مدیر انتظار دارم که همیشه افرادی که در چارت سازمانی در رده پایین تر هستند به دیدن من بیایند؟ و تصور کنید که شما به اتاق آن ها بروید و از خود بپرسید چرا که نه؟
این مرزها را بشکنید بگذارید جهان مست شود."
نمی دانم خودتعریفی است یا باز توهم، اگر که بگویم شاید قبل از چرخش قلم دکترعزیز، دقیقاً ازسال 90 بر این راهبرد تمرکز کردم و اصلی ترین، دلایل ایده ایجاد همین کمپین(مهربانی های کوچک) نیز متعاقب دغدغه های مرتبط با چنین راهبردی شکل گرفت از جمله اینکه استارت کار وب سایت بالویزان زندگی(سفیران زندگی) با 25 شاخه کاری، نامه هایم به رییس جمهوری،گروه های الفبای شهروندی، جهانشهراسوه های شهروندی، شبکه همدلی، شبکه فعلان مدنی سردشت(با 10 زیرشاخه از جمله تریبون همدلی و بالویزانی ژینگه)، چالش جهانی بلوط، هه فالانی ئاشتی(دوستداران صلح)،چالش مهربانی، و... با همین دغدغه راهبردی ایجاد و دنبال شدند!
اما از حق نباید گذشت که بزرگان پیش گفته و از جمله دکتر لشکربلوکی عزیز، با قلم زیبانگار و ذهن تیزپرداز و علم نافع شان، حقی بر گردن ما شهروندان ایرانی و به ویژه نسل فردا خواهند گذاشت که حیف است و عیب که در ادای این حق، تساهل به خرج دهیم.
شخصاً واجب می دانم به پاس همه مطالب خوب شان در وب سایت، کانال تلگرامی و اثرات مکتوب و مصورشان، سپاس شان گویم و در پی مجالی باشم تا حضوری نیز با لوح سپاس کمپین، محضرشان شرفیاب شوم.
فعلا به همین بسنده می کنم که چون زیره به کرمان بردن، معرف لینک کانال شان باشم و مهربان گزارشگران مهربانی را به بهره گیری هفتگی از آن، سفارش نمایم تا همگی چاشنی های مهربانی از آن برگیریم...
@Dr_Lashkarbolouki
#کمپین_مهربانی_های_کوچک
#رئوف_آذری
#مهربانی_با_تخصص
#دکتر_لشکر_بلوکی
#راهبردی_برای_رهایی
#مدیریت_استراتژیک https://t.iss.one/joinchat/AAAAADwcjLGWfyVvmh8gEw
