به هنگام شعله ور شدن اراده های جنگ، چه کنیم؟
✍رئوف آذری

https://t.iss.one/Sopskf/6176


جنگ کە شعله ور شود که شده است، هیچ کس نفع نمی برد نه آنکه کشته است و نه آنکه، کشته شده است چه اینکه اولی،
زندگی ای را گرفته است
و
دومی زندگی ای را باخته است!

اینجا و در باب موضوع فلسطین و اسراییل،
دهه هاست در بر همان پاشنه آشیل جنگ و عملیات و کشتار می چرخد و نه آن دو و رهبران شان،
بلکه همه آنهایی که با کلام، قلم، قدم، درهم و دینار و دلار یا اسلحه و مهمات و فضا و رسانه، به نحوی درتنور این اختلاف می دمند، شریک خون هایی اند که ریخته می شود و بسیار نیز از هر دو طرف، بیگناه قربانی می شوند!

کودکان و قسم بسیاری از زنان هر دو جبهه، ویژه آنانی که نه از تاریخ و نه از سیاست و نه ریشه های اختلاف، علمی، نقشی و دخالتی دارند، به کدامین گناه، باید آبرودری، خون ریزی و جان دهی عزیزان شان یا خودشان را ببیند؟!


کمی درنگ کنیم و ببینیم ما کجای این معادله ناهمسنگ اما از هر دو سو، بدتعریف و بدپرداخت قرار گرفته ایم و چگونه و به چه مقدار می توانیم شعله این حریق دامنگیر و دامنه دار را پایین بکشیم؟

به خداوندی خدا، رسالت انسانی و مٲموریت ایمانی ما بیش از امتثال به قهاریت یزدان، فیض بردن از رحمانیت پرورگار است و چه نکوست که همیشه حامل و عامل به خیر و نیکی، صلح و آشتی باشیم و قطعه ای از پازل راه حلی که تا به امروز، کامل نشده و انگار مٲموریت تکمیل کردنش با ماست...

چه خوش اقبال خواهیم بود اگر در این توحش پرتاب بمب و موشک و راکت، در این غوغای گلوله و غرش غول های آهنی، در این فریاد و واویلای هزاران مادر، خواهر، برادر و پدربزرگ و مادربزرگ و پدری فرتوت، ما جرعه ای آب باشیم که بر آتش خشم سربازی، بر دستور عملیات فرمانده ای و بر اتخاذ تصمیم ناکوکی، اثرگذار باشیم و اشکی از چشمی و زخمی از تنی بزداییم و گلوله ای از خشاب تفنگی کم کنیم ...

همین دیشب و دیروز و امروز، به ده و صد و هزار جسم بی جان، کم جان و مفقود و گروگان شد!

هزار چشم گریان و هزار دهان فریاد و وایلا و هزار دست و پا، سُست و کرخت شد!

چرا مرهمی بر زخم و چرا انگشتی برای زدودن اشک و چرا دستی برای نشستن بر شانه تکیده ای نباشیم؟

باور داشته باشیم ایمان مان با اراده صلح و قلبی مهربان و دستی رنج زدا، مستحکم تر و شٲن و کرامت مان نزد آن ارحم الراحمین والاتر خواهد رفت..

بیایید همه همدل و همصدا،
حتی اگر با منزلت، وجاهت، قدم و درهم و دینار و دلارمان نمی توانیم حلی بر این معضل درازدامن باشیم با کلام و قلم و دستان دعای مان،
نه تفوق با جنگ، بلکه تخلق به اخلاق صلح را برای ساکنان دو جغرافیا که هر دو در نوع و جنس شبیه،
اما در دین و مذهب و سیاست متفاوت اند، طلب کنیم.
چه این طلب خالصانه و تضرع خاضعانه ما به درگاه رحمانیت،
سبب شود حتی دین و مذهب و سیاست هم به نفع زیست مشترک، تبدیل و تحول و ارتقاء یابند.

شما را به خود و خدای تان،
بگذاریم کمی دنیا نفس راحتی بکشد و مردمان طعم همزیستی بچشند و بهشت را نه در رؤیا،
بلکه در عالم واقعیت ببینند..

بیایید ما اولین هایی باشیم که بعد از سده ها، سنگ بنای بهشتِ زیستِ در صلح را در این جهان کار می گذاریم...

بیایید ما اولین هایی باشیم که پس از دهه ها، زندگی را به لبخند وامی داریم
و
کودکان را مجال کودکی و مادری را عشق مادری و
پدری را صلابت پدری،
باز می گردانند..

بیایید جزو اولین هایی باشیم که اشک را نه شور و غمزا و دلگزا،
بلکه شیرین و شوق آفرین و دلنواز، جاری سازیم..

بیاییم ما اولین هایی باشیم که سازِخوش زندگی را در گوش جهان می نوازیم و از این ناکوکیِ زیست در جغرافیای جنگ و شعله های خشم در فضای زندگی، می کاهیم..


رئوف آذری
۱۶مهر۱۴۰۲
----------
*کنشگر صلح و محیط زیست،
تسهیلگر گروه صلح، مهربانی و همیاری و نایب رییس انجمن ترویج فرهنگ مسئولیت اجتماعی

🌹❤️🌹
#بنیاد_توسعە_صلح_و_مهربانی
#انجمن_ترویج_فرهنگ_مسئولیت_اجتماعی
#مهربانی_های_بزرگ
#ناقوس_جنگ
#فلسطین
#اسراییل
#شعله_های_خشم
#مسولیت_اجتماعی
#مٲموریت_رحمانی

@sopskf