برای به پا خاستگان صلح و محیط زیست
https://t.iss.one/Sopskf/7078?single
✍️رئوف آذری*
این دو پست فوق الذکر اولی با عنوان گردشگری و صلح به مناسبت روزجهانی گردشگری، با ارایه خوب مهندس محمد درویش عزیز
https://t.iss.one/Sopskf/7072
و دیگری خبر خوب آیین تجلیل از استاد حسین آخانی بزرگوار در شب های بخارا و به همت استاد علی دهباشی نازنین را،
https://t.iss.one/Sopskf/7073
به اشتراک گذاشتیم تا یادی کنیم از این چند مرد صلح ورز تاریخ ساز؛
#مهندس_محمد_درویش،
#دکتر_حسین_آخانی
و
#استاد_علی_دهباشی
اگر بخواهیم چند شخصیت شهیر که تمام عیار پای محیط زیست ایستاده باشند و این اواخر هم تمام قد برای صلح( که همواره اولویت دارترین حوزه کنشگری نگارنده بوده)، قیام کرده باشند، معرفی کنیم، قطع یقین یکی از آنها محمد درویش نازنین است که در یک دهه اخیر، فرصت یافته ام از همسفری ها، هموندی ها و حتی هم بنیانگذاری هایش، درس نکته ها برگیرم.
دوم،
اگر قصد کنیم یکی از متعهدترین، به روزترین و دلسوزترین دانشمندان و اساتید دانشگاه های مادر کشور را که پیشگام التقاط و اتصال و انتقال دانش دانشگاهی به بدنه اجتماع و کف خیابان هستند، نام ببریم، نتوان از پروفسور حسین آخانی، ذکر خیری نکرد.
به ویژه او که در بحران کرونا، از زمره پیشگامانی بودند که کلاس داری و تدریس را به بهانه ویروس کرونا واننهادند و حتی بیش از ایام عادی، تلاش کرده، دانشجو جذب نموده و مفاهیم پایه گیاهشناسی را با لایوها و کلیپ های آموزشی شان، انقال دادند.
سوم،
استاد علی دهباشی نازنین
که یک تنه، یک وزارت ارشاد اند و کمتر کسی در جغرافیای ایران زمین، چون او متعهد به پاسداشت بزرگان و معرفی سرمایه های انسانی و نمادین گهرسرزمین مان و فعالیت مؤثر فرهنگی هستند.
پیشا و پساکرونا، #سردشت، اولین شهر قربانی جنگ افزارهای شیمیایی جهان و منادی میعادگاه صلح جهانی و شهر صلح و مهربانی، از لطف مهندس محمد درویش در چالش بلوط نوازی، هم بنیانگذاری بلوطبانان پا به رکاب و خرید سی دوچرخه برقی برای پایش و پاسداشت ژینایی سردشت، و نیز لطف مشترک شان با حسین آخانی در #کمپین_نوچرخه[تحقق آرزوی بیش از پانصد کودک و نوجوان مناطق کم برخوردار] و تحت پوشش قرار دادن جغرافیای شمال غرب کشور از اشنویه تا هه ورامان و سرپل زهاب با بیش از یکصد و اندی کودکان این بخش از جغرافیای وطن، بهره مند شد و بعدتر نیز لطف مشترک محمد درویش و علی دهباشی، در پیشنهادنوازی شب بلوط و اقدام عملی به تحقق آن مدعا را شاهد بودیم.
اینک نیز هموندی این دو، رویدادی را نشانه رفته که به غایت مشعوف کننده و مایه مسرت است:
#شب_حسین_آخانی،
به دعوت مهندس درویش،
و البته بی دعوت شان به پاس همه آنچه قبل ترها، جناب آخانی در حق این سرزمین ادا کرده اند، خود را متعهد به حضور و تشرف به مجلس آیین تجلیل و تکریم استاد کرده بودیم که از بد حادثه یا به قول مهندس درویش، سنت ناتمامی داستان ها و قصه ها، حادثه ای و ضرورت والده نوازی و فورس ماژورِ والده تکریمی، افتخار حضور در جمع این سه شایسته مرد و جمع فرهیخته بانوان و جامعه به پاخاستگان وطن، اینبار، نصیب نشد ولی تماس تلفنی و ادای احترام به استاد و این نکته نگاشت را محملی ساختیم تا وفای به لطف خوبان و رسم جوانمردی را پاس داشته باشیم.
باشد که عصر دوشنبه، شانزدهم مهرماه، تلاقی این سه و آن بسیار دیگر، بدنوشت سیاسیون شرانگیز جهان را به سرنوشت نکوی صلح، حداقل در گام اول برای وطن، در پی داشته باشد.
قدردان رادمردان و شایسته بانوان ایران زمینیم و بهترین ها را برای ملت و وطن و جغرافیای زیست مشترک، آرزومندیم...
___
*کنشگر صلح و محیط زیست
🌹❤️🌹
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#شب_حسین_آخانی
#تکریم_مهربانان_صلح_ساز
#شانزدهم_مهر
@sopskf
https://t.iss.one/Sopskf/7078?single
✍️رئوف آذری*
این دو پست فوق الذکر اولی با عنوان گردشگری و صلح به مناسبت روزجهانی گردشگری، با ارایه خوب مهندس محمد درویش عزیز
https://t.iss.one/Sopskf/7072
و دیگری خبر خوب آیین تجلیل از استاد حسین آخانی بزرگوار در شب های بخارا و به همت استاد علی دهباشی نازنین را،
https://t.iss.one/Sopskf/7073
به اشتراک گذاشتیم تا یادی کنیم از این چند مرد صلح ورز تاریخ ساز؛
#مهندس_محمد_درویش،
#دکتر_حسین_آخانی
و
#استاد_علی_دهباشی
اگر بخواهیم چند شخصیت شهیر که تمام عیار پای محیط زیست ایستاده باشند و این اواخر هم تمام قد برای صلح( که همواره اولویت دارترین حوزه کنشگری نگارنده بوده)، قیام کرده باشند، معرفی کنیم، قطع یقین یکی از آنها محمد درویش نازنین است که در یک دهه اخیر، فرصت یافته ام از همسفری ها، هموندی ها و حتی هم بنیانگذاری هایش، درس نکته ها برگیرم.
دوم،
اگر قصد کنیم یکی از متعهدترین، به روزترین و دلسوزترین دانشمندان و اساتید دانشگاه های مادر کشور را که پیشگام التقاط و اتصال و انتقال دانش دانشگاهی به بدنه اجتماع و کف خیابان هستند، نام ببریم، نتوان از پروفسور حسین آخانی، ذکر خیری نکرد.
به ویژه او که در بحران کرونا، از زمره پیشگامانی بودند که کلاس داری و تدریس را به بهانه ویروس کرونا واننهادند و حتی بیش از ایام عادی، تلاش کرده، دانشجو جذب نموده و مفاهیم پایه گیاهشناسی را با لایوها و کلیپ های آموزشی شان، انقال دادند.
سوم،
استاد علی دهباشی نازنین
که یک تنه، یک وزارت ارشاد اند و کمتر کسی در جغرافیای ایران زمین، چون او متعهد به پاسداشت بزرگان و معرفی سرمایه های انسانی و نمادین گهرسرزمین مان و فعالیت مؤثر فرهنگی هستند.
پیشا و پساکرونا، #سردشت، اولین شهر قربانی جنگ افزارهای شیمیایی جهان و منادی میعادگاه صلح جهانی و شهر صلح و مهربانی، از لطف مهندس محمد درویش در چالش بلوط نوازی، هم بنیانگذاری بلوطبانان پا به رکاب و خرید سی دوچرخه برقی برای پایش و پاسداشت ژینایی سردشت، و نیز لطف مشترک شان با حسین آخانی در #کمپین_نوچرخه[تحقق آرزوی بیش از پانصد کودک و نوجوان مناطق کم برخوردار] و تحت پوشش قرار دادن جغرافیای شمال غرب کشور از اشنویه تا هه ورامان و سرپل زهاب با بیش از یکصد و اندی کودکان این بخش از جغرافیای وطن، بهره مند شد و بعدتر نیز لطف مشترک محمد درویش و علی دهباشی، در پیشنهادنوازی شب بلوط و اقدام عملی به تحقق آن مدعا را شاهد بودیم.
اینک نیز هموندی این دو، رویدادی را نشانه رفته که به غایت مشعوف کننده و مایه مسرت است:
#شب_حسین_آخانی،
به دعوت مهندس درویش،
و البته بی دعوت شان به پاس همه آنچه قبل ترها، جناب آخانی در حق این سرزمین ادا کرده اند، خود را متعهد به حضور و تشرف به مجلس آیین تجلیل و تکریم استاد کرده بودیم که از بد حادثه یا به قول مهندس درویش، سنت ناتمامی داستان ها و قصه ها، حادثه ای و ضرورت والده نوازی و فورس ماژورِ والده تکریمی، افتخار حضور در جمع این سه شایسته مرد و جمع فرهیخته بانوان و جامعه به پاخاستگان وطن، اینبار، نصیب نشد ولی تماس تلفنی و ادای احترام به استاد و این نکته نگاشت را محملی ساختیم تا وفای به لطف خوبان و رسم جوانمردی را پاس داشته باشیم.
باشد که عصر دوشنبه، شانزدهم مهرماه، تلاقی این سه و آن بسیار دیگر، بدنوشت سیاسیون شرانگیز جهان را به سرنوشت نکوی صلح، حداقل در گام اول برای وطن، در پی داشته باشد.
قدردان رادمردان و شایسته بانوان ایران زمینیم و بهترین ها را برای ملت و وطن و جغرافیای زیست مشترک، آرزومندیم...
___
*کنشگر صلح و محیط زیست
🌹❤️🌹
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#شب_حسین_آخانی
#تکریم_مهربانان_صلح_ساز
#شانزدهم_مهر
@sopskf
Telegram
بنیاد توسعه صلح و مهربانی های کوچک
Forwarded from محمد درویش
🟢 به افتخار شب حسین آخانی! 🟢
📚 @darvishnameh
✍️ آنچه در ادامه میآید، متن سخنرانیام در شب پرشکوه و فراموشنشدنی حسین آخانی در ۱۶ مهر ۱۴۰۳ است. سپاس از شما که تالار بزرگ و خاطرهانگیز استاد جلیل شهناز در خانه هنرمندان ایران را با حضور متراکم و پرشور خویش، چنان فشرده و کوچک کردید ...
1️⃣ میگویند: آنکه در میان مردمان بدون نقاب راه میرود، بهای سنگینی پرداخت خواهد کرد. و حسین آخانی، در شمار مردمانی است که سنگینترین بها را پرداخت کرده، اما نفس کم نیاورده ...
2️⃣ بیشک او یکی از آن دوستداشتنیترین، خالصترین و بینقابترین آدمهای روزگار ماست که از بخت خوش محمد درویش، اغلب در طرف اوست! وگرنه معلوم نبود تاکنون چندبار باید نواخته میشدم؟ با وجود آنکه هر دو جفت چهار هم آورده و متولد ۱۳۴۴ هستیم.
3️⃣ راست آن است که حسین به سهولت میتوانست و میتواند در جایگاهی امن و فاخر در بین جامعه علمی بومشناسان بینالمللی به زیست پژوهشمحورانه خود ادامه دهد. او بیشتر از بسیاری از همتایانش کوشیده تا در مجامع علمی جهان از مایملک زیستشناختی ایران گفته و با اندوختههای ژنتیکی زمین آشنا شود. تقریباً با دانشمندانی از همه قارههای جهان آشناست و بیش از هر گیاهشناس دیگری شاید نمونههای گیاهی از ایران و دهها کشور دیگر جمعآوری کرده و حاصل یافتههایش را در قالب چهار کتاب و ۱۱۰ مقاله علمی در معرض دید پژوهشگران و علاقهمندان قرار داده است.
4️⃣ اما اگر امشب به همت امیر سرفراز و نستوه بخارا، علی دهباشی عزیز و مجله گرانسنگش، هفتصد و هفتاد و دومین شب بخارا به شب حسین آخانی اختصاص یافته و چنین جمعیت پرشوری در شامگاه شانزدهمین روز از مهرماه ۱۴۰۳، خود را به آیین نکوداشتش در تالار خاطرهانگیز استاد جلیل شهناز در خانه هنرمندان ایران رساندهاند، دلیلش فقط پاسداشت حرمت یک استاد تمام دانشگاه تهران با کلی مقاله، پژوهش و اکتشافات گیاهشناسی جورواجور نیست!
5️⃣ حسین را دوست داریم چون اهل نشستن بر برج عاج نبود و کوشید تا معرفت گسترده خویش به ابزار علمی و نگرانیهایش از آینده بومشناختی، علمی و فرهنگی ایران را به زبانی ساده با مردمانی که دوستش دارد، طرح کند. او هرگز از دانشجویانش نخواست که دوچرخه سوار شوند؛ اما دانشجویان و همکارانش دیدند که او اهل رکاب است؛ او به همه آنچه که تمنای تحققش را دارد، عمل میکند، در منزلش تفکیک زباله را با همه دردسرهایش انجام میدهد، برای خود یک لیوان و قمقمه شخصی دارد، خط قرمزش استفاده از وسایل پلاستیکی یکبار مصرف است و تاکنون کسی حسین را ندیده که چیزی دود کند جز کله طبیعتستیزان قلدرمابی که استاد دود دادن آنهاست بدون ترس، سلحشورانه و شجاعانه.
6️⃣ حسین آخانی زندگی دشواری را سپری کرده و برای تصاحب هر آنچه دارد، بسیار جنگیده، شاید مثل خیلی از کنشگران مدنی درگیر با یک سامانه تمامیتخواه، پیروزیهای دندانگیری را تجربه نکرده باشد، اما همیشه توانسته با شکستهایی که زنده از آنها بیرون آمده، غافلگیرمان کند. او خوب میداند که بندرگاه همیشه امنترین نقطه برای کشتیهاست، اما کشتی را برای لنگر انداختن در بندرگاه نساختهاند. برای همین است که هرجا لازم بوده، بیمحابای فرداها دل به امواج خروشان میزند و از تهدیدهای حقوقی رفتن به دادگاه نمی هراسد. حسین میتوانست یک زندگی آرام و مرفه را در بهترین پایگاههای گیاهشناسی جهان تجربه کند، اما او ماند و برای مایملک محیطزیستی وطنش جنگید و میجنگد ...
7️⃣ باورم این است که اگر ایران، ایران مانده با وجود این همه اتفاقات جورواجور و اغلب یه جورایی ناجور، به مدد مردمان خردمند و توانمند، شجاع و پاکدستی است که آینده ایران را بر آینده خود مهمتر میشمارند ...
باید به افتخار چنین دانشمندِ پرافتخار و مردمی کلاه از سر برداشت و ساعتها ایستاده تشویقش کرد ...
https://t.iss.one/darvishnameh/12840
#شب_حسین_آخانی
#سخنرانی_محمد_درویش
📚 @darvishnameh
✍️ آنچه در ادامه میآید، متن سخنرانیام در شب پرشکوه و فراموشنشدنی حسین آخانی در ۱۶ مهر ۱۴۰۳ است. سپاس از شما که تالار بزرگ و خاطرهانگیز استاد جلیل شهناز در خانه هنرمندان ایران را با حضور متراکم و پرشور خویش، چنان فشرده و کوچک کردید ...
1️⃣ میگویند: آنکه در میان مردمان بدون نقاب راه میرود، بهای سنگینی پرداخت خواهد کرد. و حسین آخانی، در شمار مردمانی است که سنگینترین بها را پرداخت کرده، اما نفس کم نیاورده ...
2️⃣ بیشک او یکی از آن دوستداشتنیترین، خالصترین و بینقابترین آدمهای روزگار ماست که از بخت خوش محمد درویش، اغلب در طرف اوست! وگرنه معلوم نبود تاکنون چندبار باید نواخته میشدم؟ با وجود آنکه هر دو جفت چهار هم آورده و متولد ۱۳۴۴ هستیم.
3️⃣ راست آن است که حسین به سهولت میتوانست و میتواند در جایگاهی امن و فاخر در بین جامعه علمی بومشناسان بینالمللی به زیست پژوهشمحورانه خود ادامه دهد. او بیشتر از بسیاری از همتایانش کوشیده تا در مجامع علمی جهان از مایملک زیستشناختی ایران گفته و با اندوختههای ژنتیکی زمین آشنا شود. تقریباً با دانشمندانی از همه قارههای جهان آشناست و بیش از هر گیاهشناس دیگری شاید نمونههای گیاهی از ایران و دهها کشور دیگر جمعآوری کرده و حاصل یافتههایش را در قالب چهار کتاب و ۱۱۰ مقاله علمی در معرض دید پژوهشگران و علاقهمندان قرار داده است.
4️⃣ اما اگر امشب به همت امیر سرفراز و نستوه بخارا، علی دهباشی عزیز و مجله گرانسنگش، هفتصد و هفتاد و دومین شب بخارا به شب حسین آخانی اختصاص یافته و چنین جمعیت پرشوری در شامگاه شانزدهمین روز از مهرماه ۱۴۰۳، خود را به آیین نکوداشتش در تالار خاطرهانگیز استاد جلیل شهناز در خانه هنرمندان ایران رساندهاند، دلیلش فقط پاسداشت حرمت یک استاد تمام دانشگاه تهران با کلی مقاله، پژوهش و اکتشافات گیاهشناسی جورواجور نیست!
5️⃣ حسین را دوست داریم چون اهل نشستن بر برج عاج نبود و کوشید تا معرفت گسترده خویش به ابزار علمی و نگرانیهایش از آینده بومشناختی، علمی و فرهنگی ایران را به زبانی ساده با مردمانی که دوستش دارد، طرح کند. او هرگز از دانشجویانش نخواست که دوچرخه سوار شوند؛ اما دانشجویان و همکارانش دیدند که او اهل رکاب است؛ او به همه آنچه که تمنای تحققش را دارد، عمل میکند، در منزلش تفکیک زباله را با همه دردسرهایش انجام میدهد، برای خود یک لیوان و قمقمه شخصی دارد، خط قرمزش استفاده از وسایل پلاستیکی یکبار مصرف است و تاکنون کسی حسین را ندیده که چیزی دود کند جز کله طبیعتستیزان قلدرمابی که استاد دود دادن آنهاست بدون ترس، سلحشورانه و شجاعانه.
6️⃣ حسین آخانی زندگی دشواری را سپری کرده و برای تصاحب هر آنچه دارد، بسیار جنگیده، شاید مثل خیلی از کنشگران مدنی درگیر با یک سامانه تمامیتخواه، پیروزیهای دندانگیری را تجربه نکرده باشد، اما همیشه توانسته با شکستهایی که زنده از آنها بیرون آمده، غافلگیرمان کند. او خوب میداند که بندرگاه همیشه امنترین نقطه برای کشتیهاست، اما کشتی را برای لنگر انداختن در بندرگاه نساختهاند. برای همین است که هرجا لازم بوده، بیمحابای فرداها دل به امواج خروشان میزند و از تهدیدهای حقوقی رفتن به دادگاه نمی هراسد. حسین میتوانست یک زندگی آرام و مرفه را در بهترین پایگاههای گیاهشناسی جهان تجربه کند، اما او ماند و برای مایملک محیطزیستی وطنش جنگید و میجنگد ...
7️⃣ باورم این است که اگر ایران، ایران مانده با وجود این همه اتفاقات جورواجور و اغلب یه جورایی ناجور، به مدد مردمان خردمند و توانمند، شجاع و پاکدستی است که آینده ایران را بر آینده خود مهمتر میشمارند ...
باید به افتخار چنین دانشمندِ پرافتخار و مردمی کلاه از سر برداشت و ساعتها ایستاده تشویقش کرد ...
https://t.iss.one/darvishnameh/12840
#شب_حسین_آخانی
#سخنرانی_محمد_درویش
Telegram
محمد درویش
🟢 راز محبوبیت شگفتانگیز حسین آخانی چیست؟ 🟢
📚 @darvishnameh
✍️ همه آنها که شامگاه دیروز در شانزدهمین روز از مهر ۱۴۰۳ در موسم جشن کهن مهرگان خود را به تالار شهناز رسانده بودند، میدانند که چه میگویم ...
🧿 منتظر باشید ...
#شب_حسین_آخانی
#علی_دهباشی
…
📚 @darvishnameh
✍️ همه آنها که شامگاه دیروز در شانزدهمین روز از مهر ۱۴۰۳ در موسم جشن کهن مهرگان خود را به تالار شهناز رسانده بودند، میدانند که چه میگویم ...
🧿 منتظر باشید ...
#شب_حسین_آخانی
#علی_دهباشی
…