‍ ‍ نامه آروین آذری، 10 ساله به پدربزرگ شهیدش،شهید عبدالله معروفی از شهدای بمباران شیمیایی سردشت


"سلام ودرود خدا به روح پرکشیده ات در آسمان که مانند پروانه ای معصوم، پر می کشد پدربزرگ مهربانم
ای کاش بودی ومن را در آغوش گرمت می فشردی!
نگاه مهربانت را نثارم می کردی.
هروقت که به خانه ای که ساختی و یادگار توست می روم باتو بودنت و هم صحبت شدنم با تو، احساس وجود مبارکت با قاب عکسی که روی تاقچه است، تقسیم می کنم که ای کاش می بودی!
چهره نورانی و ماکت روی قاب عکس،نشان از وجودت در بهشت برین است.
پدر بزرگ مهربانم،منتظرم باش شاید روزی برسد بتوانم پیشت بیایم و درآغوشت بگیرم و خاطره های احساس بودن باتو را به واقعیت تبدیل کنم و به خود ببالم و بگویم که دوستت دارم.
ای کاش می بودی!
ای فرشته نامه برم،به پدر بزرگم که خونت پایمان[پایمال] نشد و جسم سوخته و بی گناهت بی جواب نماند!
خداوند بزرگ و بی همتا،ظلم ظالمان را بی جواب نمی گذارد.
صدام جلاد و خون آشام را به سزای اعمالش رساند تا تسکینی باشد برای روح بازماندگان...
پدر بزرگ مهربانم دوستت دارم و قول می دهم با خون تو،درخت بلوط صلح را آبیاری کنم.
به امید دیدار... نوه ات: آروین
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

#کمپبن_مهربانی_های_کوچک
#بمباران_شیمیایی_سردشت
#نامه_ای_به_پدربزرگ_شهیدم
#آروین_آذری
#هفتم_تیر_1366
#درخت_صلح

@kindness_chalenge