درهم تنیدگی های زندگی این عصر، آن چنان فضا را بر انسان تنگ کرده است که یادمان می رود، پیرامون مان #بهشتی منتظرمان است...

صدافسوس آن گاه نیز که یادمان می افتد و قدم در مینیاتور وجودش می گذاریم، آن چنان سرمست می شویم که از گیاه تا درخت، از آب تا هوا و خاکش را به تاراج می بریم و اینگونه است که #بهشت_طبیعت، از ما گریزان و ما نیز از آن غافل می شویم!

باید که فکری کرد...

کتری زغالی برداریم اما از شاخه های خشکیده درختان برای درست کردن #چای_زغالی، بهره گیریم تا هم درختان، با حضور ما، از نفس کشیدن، نیفتند و هم ما نیز هوایی در دل این بهشت خدادادی تازه کنیم....

#طعم_بهشت، گوارای وجودتان باد🌷


@sopskf