دو نگرش، دوتصمیم و دو سرنوشت
#رئوف_آذری*
«آن چه، سرنوشت ما را تعیین می کند، شرایط زندگی مان نیست، بلکه تصمیم های ماست.
بدبختی یا خوشبختی ما، معلول اندیشه و عمل ماست»ادیسون
تصویر بالایی، مربوط به اعلامیه ی مجلس ترحیم پنج کولبر کورد کورانی از منطقه صومای برادوست شهرستان ارومیه در ایران است!
تصویر پایینی، مربوط به دو گردشگر اروپایی است که در تداوم سفرشان، بعد ازسه ماه،به شهر هه ولیر اقلیم کوردستان رسیده اند!
در تصویر اولی، جغرافیای میزبان ایران است و با حکومتی تاریخی و مقتدر
در تصویر دوم هم، جغرافیای میزبانِ گردشگران، محدوده ای محصور و فرافدرالی شبیه، به نام اقلیم کردستان!
در تصویر اول، جوانان روستایی از ایران، جیب شان خالی اما رؤیای شان سفره، ثروت و مکنت و منزلت!
در تصویر دوم، جوانانی از روستا-شهرهایی از آلمان و‌انگلیس با جیب های خالی اما، رؤیای شان، شناخت بیشتر از جهان و ساکنانش!
در تصویر اول، سرنوشت پنج جوان از یک روستای ایران، مرگ با تلی از بهمن برفی در مسیر کولبری و مرزبین دو‌کشور، رسانه ای شد!
در تصویر دوم، سرنوشت دو جوان روستا-شهر اروپایی، کار در قبال مسکن و خوراک در قهوه خانه ای از شهر مقصد گردشگری شان!
تفاوت و‌تمایز در دو سرنوشت با شرایط مشابه(حداقل برخورداری های مادی)چیست؟!
اولی بدون شغل و با حداقل امکان معیشت اما با سرنوشت تجربه ی تلخ مرگ در مسیر!
دومی بدون شغل و با حداقل معیشت اما با سرنوشت لذت از تجربه ی نابِ مسیر!
پنج جوان کورد در جغرافیای ایران یادگرفته اند برای تأمین حداقل ها، در رقابتی سخت جان بر کف نهند
اما؛
دو جوان آلمانی و انگلیسی، در جغرافیای اروپا(فارغ از معذوریت های اخلاقی که قضاوت ما نیست)،، یاد گرفته اند تا با رفاقتی دلپذیر، محدودیت های معیشتی را پشت سرگذارند و تولدی دوباره و چندباره تجربه کنند!
رسانه های داخلی گزارش کردند که جسد پنج جوان کولبر ایرانی را در کوهستان های ترکیه از زیر آوار بهمن برفی بیرون کشیدند!
و
رسانه ای از اقلیم کردستان، با کلیپی گزارش کرد که دو جوان اروپایی را در کافه ای یافته اند که به مشتریان خدمات رسانی می کردند!
در اولی، سرنوشت مرگ برای نانِ سفره!
و
در دومی، سرنوشت کار برای تداوم سفر و تجربه ای جدید؟!
چه عواملی موجبات شکل گیری این نگرش های متمایز، تصمیمات متفاوت و دو سرنوشت دلگزا و دلپذیر می شوند؟
جالب است بدانید جوان آلمانی، همچنان که در تصویر مشاهده می کنید، حدود سه ماه است بدون پاپوش و کفش، در سفر است تا ثابت کند با حداقل ها هم، سفر و تحقق رؤیایش ممکن است!
تفاوت این نگرش،تصمیم و سرنوشت ها، نشان چیست؟
چه باید کرد؟!
بخشی اشاره شد و مابقی با شما خوبان در کامنت ها...
-----
*فعال صلح و مهربانی، کنشگر سواد رسانه ای
🔘تسلیت ویژه به بازماندگان و خانواده های داغدار کوران و اهالی منطقه ی صومای برادوست
🌹❤️🌹
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#تلنگری_جدی
#سرنوشت
#بد_نوشت
#به_نوشت
@sopskf
---
https://www.instagram.com/p/CKgwmGQLkou/?igshid=1jlnjbp5fj7by
#رئوف_آذری*
«آن چه، سرنوشت ما را تعیین می کند، شرایط زندگی مان نیست، بلکه تصمیم های ماست.
بدبختی یا خوشبختی ما، معلول اندیشه و عمل ماست»ادیسون
تصویر بالایی، مربوط به اعلامیه ی مجلس ترحیم پنج کولبر کورد کورانی از منطقه صومای برادوست شهرستان ارومیه در ایران است!
تصویر پایینی، مربوط به دو گردشگر اروپایی است که در تداوم سفرشان، بعد ازسه ماه،به شهر هه ولیر اقلیم کوردستان رسیده اند!
در تصویر اولی، جغرافیای میزبان ایران است و با حکومتی تاریخی و مقتدر
در تصویر دوم هم، جغرافیای میزبانِ گردشگران، محدوده ای محصور و فرافدرالی شبیه، به نام اقلیم کردستان!
در تصویر اول، جوانان روستایی از ایران، جیب شان خالی اما رؤیای شان سفره، ثروت و مکنت و منزلت!
در تصویر دوم، جوانانی از روستا-شهرهایی از آلمان و‌انگلیس با جیب های خالی اما، رؤیای شان، شناخت بیشتر از جهان و ساکنانش!
در تصویر اول، سرنوشت پنج جوان از یک روستای ایران، مرگ با تلی از بهمن برفی در مسیر کولبری و مرزبین دو‌کشور، رسانه ای شد!
در تصویر دوم، سرنوشت دو جوان روستا-شهر اروپایی، کار در قبال مسکن و خوراک در قهوه خانه ای از شهر مقصد گردشگری شان!
تفاوت و‌تمایز در دو سرنوشت با شرایط مشابه(حداقل برخورداری های مادی)چیست؟!
اولی بدون شغل و با حداقل امکان معیشت اما با سرنوشت تجربه ی تلخ مرگ در مسیر!
دومی بدون شغل و با حداقل معیشت اما با سرنوشت لذت از تجربه ی نابِ مسیر!
پنج جوان کورد در جغرافیای ایران یادگرفته اند برای تأمین حداقل ها، در رقابتی سخت جان بر کف نهند
اما؛
دو جوان آلمانی و انگلیسی، در جغرافیای اروپا(فارغ از معذوریت های اخلاقی که قضاوت ما نیست)،، یاد گرفته اند تا با رفاقتی دلپذیر، محدودیت های معیشتی را پشت سرگذارند و تولدی دوباره و چندباره تجربه کنند!
رسانه های داخلی گزارش کردند که جسد پنج جوان کولبر ایرانی را در کوهستان های ترکیه از زیر آوار بهمن برفی بیرون کشیدند!
و
رسانه ای از اقلیم کردستان، با کلیپی گزارش کرد که دو جوان اروپایی را در کافه ای یافته اند که به مشتریان خدمات رسانی می کردند!
در اولی، سرنوشت مرگ برای نانِ سفره!
و
در دومی، سرنوشت کار برای تداوم سفر و تجربه ای جدید؟!
چه عواملی موجبات شکل گیری این نگرش های متمایز، تصمیمات متفاوت و دو سرنوشت دلگزا و دلپذیر می شوند؟
جالب است بدانید جوان آلمانی، همچنان که در تصویر مشاهده می کنید، حدود سه ماه است بدون پاپوش و کفش، در سفر است تا ثابت کند با حداقل ها هم، سفر و تحقق رؤیایش ممکن است!
تفاوت این نگرش،تصمیم و سرنوشت ها، نشان چیست؟
چه باید کرد؟!
بخشی اشاره شد و مابقی با شما خوبان در کامنت ها...
-----
*فعال صلح و مهربانی، کنشگر سواد رسانه ای
🔘تسلیت ویژه به بازماندگان و خانواده های داغدار کوران و اهالی منطقه ی صومای برادوست
🌹❤️🌹
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#تلنگری_جدی
#سرنوشت
#بد_نوشت
#به_نوشت
@sopskf
---
https://www.instagram.com/p/CKgwmGQLkou/?igshid=1jlnjbp5fj7by
Instagram
مسئوليت پذيري براي صلح
✍🏻رئوف آذري
https://t.iss.one/Sopskf/5403
«...غالب مسایل بزرگ روزانه، با اراده به عمل هریک از ما در حوزه توانایی خود، قابل حل خواهد بود.»
جان ایزو
-------
«خسته ای می پرسد:
رستگاری مان کو؟
به عبث، قله کوهی را در پیله مِه،
می نمایانیمش
وکسی نیست، بگوید باری
رستگاری، قدمی است
که زجا برکندت!»
جعفر کوش آبادی
---
💢امروز، دگر بار، ناقوس جنگ به صدا در آمده و جلوی چشم من و شما و ما، پرندگان، کودکان و زنان، در پی شلیک موشک و انفجار بمب خودخواهی یک شیفته قدرت،و ناامن شدن آشیانه و خانه، مجبور به کوچ شده اند و‌پدر و برادر، با چشمانی اشکبار، با نام دفاع از ناموس و وطن، فرزند و عیال را ترک و تفنگ بر دوش گذاشته و به صفوف جبهه و‌جنگ پیوستند!
چنگی دگر و گلویی دگر و جنگی دگر...
ولع قدرت و حرص اخلاق دریدگی تا کی؟
در این وانفسای جنگ و جدال قدرت، مسئولیت و رسالت من و شما و ما چه باید باشد و چه می تواند باشد؟!
همین یک ها و دوها و چندها را کم نگذاریم که در غیر اینصورت، ما نیز شریک جرمیم!
«اساساً هیچ اقدام مؤثری، بدون پرداخت هزینه، ممکن نیست و اگر کسی دغدغه اصلاح داشته باشد، ناگزیر باید به پرداخت هزینه تن در دهد و بدیهی است که ارزش هر اقدامی نیز متناسب با هزینه ای است که باید برای آن پرداخت و ارزش انسان ها دقیقاً به اندازه هزینه هایی است که برای اصلاح جامعه پرداخت می کنند.»
من امروز مسیر حدود هشتصدکیلومتر جاده را گز کرده ام تا به مسئولیت خود در قبال صلح و نه به جنگ، عمل کرده باشم!
آیا شما برای نه گفتن به جنگ و بله به صلح، حاضرید هزینه پرداخت کنید؟
اگر بله، چقدر و چگونه؟
---
*انتخاب جملات داخل گیومه: کتاب مسئولیت پذیری و‌به پا خاستن برای تغییر، نوشته جان ایزو، ترجمه فیروزی و حاطمی، انتشارات رسا
#بنیاد_صلح_و_مهربانی
#شبکه_فعالان_فرهنگ_صلح_ایران
#انجمن_ترویج_فرهنگ_مسئولیت_اجتماعی
#مؤسسه_نذر_فرهنگی
#مسئولیت_اجتماعی
#جنگ_افروزی_روسیه
#کوچ_پرندگان
#سرنوشت_کودکان
#بازی_بزرگان
#رسالت_من_و_شما
@sopskf
--
https://www.instagram.com/p/CaZcG90rwJp/?utm_medium=copy_link
✍🏻رئوف آذري
https://t.iss.one/Sopskf/5403
«...غالب مسایل بزرگ روزانه، با اراده به عمل هریک از ما در حوزه توانایی خود، قابل حل خواهد بود.»
جان ایزو
-------
«خسته ای می پرسد:
رستگاری مان کو؟
به عبث، قله کوهی را در پیله مِه،
می نمایانیمش
وکسی نیست، بگوید باری
رستگاری، قدمی است
که زجا برکندت!»
جعفر کوش آبادی
---
💢امروز، دگر بار، ناقوس جنگ به صدا در آمده و جلوی چشم من و شما و ما، پرندگان، کودکان و زنان، در پی شلیک موشک و انفجار بمب خودخواهی یک شیفته قدرت،و ناامن شدن آشیانه و خانه، مجبور به کوچ شده اند و‌پدر و برادر، با چشمانی اشکبار، با نام دفاع از ناموس و وطن، فرزند و عیال را ترک و تفنگ بر دوش گذاشته و به صفوف جبهه و‌جنگ پیوستند!
چنگی دگر و گلویی دگر و جنگی دگر...
ولع قدرت و حرص اخلاق دریدگی تا کی؟
در این وانفسای جنگ و جدال قدرت، مسئولیت و رسالت من و شما و ما چه باید باشد و چه می تواند باشد؟!
همین یک ها و دوها و چندها را کم نگذاریم که در غیر اینصورت، ما نیز شریک جرمیم!
«اساساً هیچ اقدام مؤثری، بدون پرداخت هزینه، ممکن نیست و اگر کسی دغدغه اصلاح داشته باشد، ناگزیر باید به پرداخت هزینه تن در دهد و بدیهی است که ارزش هر اقدامی نیز متناسب با هزینه ای است که باید برای آن پرداخت و ارزش انسان ها دقیقاً به اندازه هزینه هایی است که برای اصلاح جامعه پرداخت می کنند.»
من امروز مسیر حدود هشتصدکیلومتر جاده را گز کرده ام تا به مسئولیت خود در قبال صلح و نه به جنگ، عمل کرده باشم!
آیا شما برای نه گفتن به جنگ و بله به صلح، حاضرید هزینه پرداخت کنید؟
اگر بله، چقدر و چگونه؟
---
*انتخاب جملات داخل گیومه: کتاب مسئولیت پذیری و‌به پا خاستن برای تغییر، نوشته جان ایزو، ترجمه فیروزی و حاطمی، انتشارات رسا
#بنیاد_صلح_و_مهربانی
#شبکه_فعالان_فرهنگ_صلح_ایران
#انجمن_ترویج_فرهنگ_مسئولیت_اجتماعی
#مؤسسه_نذر_فرهنگی
#مسئولیت_اجتماعی
#جنگ_افروزی_روسیه
#کوچ_پرندگان
#سرنوشت_کودکان
#بازی_بزرگان
#رسالت_من_و_شما
@sopskf
--
https://www.instagram.com/p/CaZcG90rwJp/?utm_medium=copy_link
Telegram
بنیاد توسعه صلح و مهربانی های کوچک