tarikhe_shafahi_sardasht1396hekmat.pdf
3.6 MB
بُرشی از کتاب پژوهشی تاریخ شفاهی بمباران شیمیایی سردشت
پژوهشگر:
خانم #ریزان_حکمت
استاد راهنما: دکتر علیرضا ملایی
انتشارات: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
سال انتشار:١٣٩٦
---
بازنشر به مناسبت تجلیل از پژوهشگر👇
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
@sopskf
پژوهشگر:
خانم #ریزان_حکمت
استاد راهنما: دکتر علیرضا ملایی
انتشارات: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
سال انتشار:١٣٩٦
---
بازنشر به مناسبت تجلیل از پژوهشگر👇
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
@sopskf
تجلیل از پژوهشگرِ حوزه تاریخ شفاهی بمباران شیمیایی سردشت
https://t.iss.one/Sopskf/6487
زندگی کوتاه است و شما نمی خواهید دراین حیرت بمانید که اگر به پاخاسته بودید، چه اتفاقی می افتاد(رائول سینگ)
سردشت، مدعی شهر صلح و مهربانی، شهری است در شمال غربی کشور، آنجا که جنگل های زاگروس، در شرف جان گرفتن و آغاز جاری شدن در نوار غربی کشوراند
این شهر، به تبع داشتن ۱۱۴ کیلومتر مرز مشترک با اقلیم کوردستان(عراق سابق)،همواره در معرض آسیب های مرزی بوده و صدالبته مواهبش نیز همواره در سفره کسانِ خاص، خلیده است!
در جریان جنگ ایران و عراق، سردشت بارها و بارها مورد حمله زمینی، توپخانه ای، کاتیوشایی و هوایی قرارگرفت و از اولین ها در مهر ۱۳۵۹[اولین بمباران های هوایی) تا آخرین ها هفتم تیرماه ۱۳۶۶ (بمباران شیمیایی) را نصیب بُرده و از جمعیت حدود هیجده هزاری وقت، فقط در فاجعه بمباران شیمیایی، بیش از هشت هزار نفر، جانباز و شهید، قربانی داده است..
درگیری چندجانبه ساختار حاکمیتی، دسترس ناپذیری برای اصحاب رسانه خارجی و محرومیت از رسانه های محلی شاخص، همواره خاکستر فراموشی بر این رخدادهای تلخ که دست کمی از ژینوساید و اکوساید نداشته اند، پاشیده اند که البته بعد از سالها بازنمایی هایی از آن را در یادداشت هایی چون "روح سرگردان ملی(دکتر محسن رنانی)، فیلم های مستندی چون سپیده دمی که بوی لیمو می داد(آزاده بیزارگیتی) و درخت گردو(محمد حسین مهدویان) و... در سال های پساحادثه می توان دید!
در این میان البته شهروندان دغدغه مند سردشتی هم، گرچه با حداقل ها،اما کم نگذاشتند و گه گُداری، با هنرنمایی(تئاتر، موسیقی، نقاشی و ...)و نیز بازنمایی مکتوب برخی وقایع در قالب روایت گری ها و البته پژوهش های میدانی و مصاحبه های عمیق، برخی زوایای پنهان وقایع تلخ تاریخی را هویدا کرده اند.
از جمله آنها، حسین محمدیان، کارشناس اداره جهادکشاورزی و نیز جناب رشیدی با روایتگری های معمول و...
خانم #ریزان_حکمت،
#REZAN_HEKMAT
هم یک از چند معدود شهروندانی بود که در خلٲ رسانه و یک مرکز تحقیقاتی، در عنفوان جوانی، باری سنگین بر دوش گرفت و راهروهای بیمارستانی را در پی والدین جانبازش، به پژوهشگاهی درخور، تبدیل کرد و با انجام تعداد زیادی مصاحبه های حضوری، محصولی تحت عنوان "تاریخ شفاهی بمباران شیمیایی" بار آورد که بدون شک، از منابع قابل اتکاء برای پژوهش های بنیادین بعدی حول آثار و پیامدهای بمباران شیمیایی و رفرنسی قابل توجه می باشد..
یکی از ارزشمندی های پژوهش خانم حکمت، در ثبت و ضبط خاطرات و روایتگری افرادی چون وه ستا قادر مولان پور(سوژه اصلی فیلم درخت گردو)است که اکنون، کوچ رحلت گزیده اند و دیگر، صدای شان شنیده نمی شود و رنج دوران، در سیمای شان، مشهود نیست و چه بسا اگر این نبود، آن نبود!
بنیاد(م) توسعه صلح و مهربانی، در تداوم مٲموریت تکریم از شایستگان وطن، اینبار به سراغ آن پژوهشگر متعهد رفت تا مراتب امتنان دغدغه مندان شهری را محضرشان ابلاغ دارد..
چهارشنبه شب بعد از شکست تلخ فوتبال ایران در مرحله نیمه نهایی جام ملت های آسیا مقابل قطر، بهانه ای دگر آفریدیم تا این زمستان های سخت و دشوار دگرتحمیل را پشت سر بگذاریم.
محفل گرم، صمیمی و تخصصی زوج
رحمانی-حکمت، مجالی آفرید تا با اهدای لوح سپاس بنیاد توسعه صلح و مهربانی، مهربانی، تلاش و همت پژوهشی خانم ریزان حکمت را در نگهداشت بخش اعظم تاریخ شفاهی بمباران شیمایی سردشت، پاس داریم...
پ.ن:
این کتاب، ماحصل پژوهشی میدانی از خانم ریزان حکمت(همکار فرهنگی)
با راهنمایی
دکتر علیرضا ملایی توانی،
استاد تمام گروه پژوهشی تاریخ فکری و فرهنگی ایران در پژوهشکده تاریخ پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
است که در نیمه اول دهه ۹۰ انجام و سال ۱۳۹۶ گزارش نهایی آن در انتشارات پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، به چاپ رسیده است.
+تصاویری از این کتاب پژوهشی به پیوست است👇
https://t.iss.one/Sopskf/6486
🌹❤🌹
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#رخدادهای_بزرگ
#بمباران_شیمیایی_سردشت
#پژوهش_های_ماندگار
#تاریخ_شفاهی
#ریزان_حکمت
#علیرضا_ملایی
@sopskf
https://t.iss.one/Sopskf/6487
زندگی کوتاه است و شما نمی خواهید دراین حیرت بمانید که اگر به پاخاسته بودید، چه اتفاقی می افتاد(رائول سینگ)
سردشت، مدعی شهر صلح و مهربانی، شهری است در شمال غربی کشور، آنجا که جنگل های زاگروس، در شرف جان گرفتن و آغاز جاری شدن در نوار غربی کشوراند
این شهر، به تبع داشتن ۱۱۴ کیلومتر مرز مشترک با اقلیم کوردستان(عراق سابق)،همواره در معرض آسیب های مرزی بوده و صدالبته مواهبش نیز همواره در سفره کسانِ خاص، خلیده است!
در جریان جنگ ایران و عراق، سردشت بارها و بارها مورد حمله زمینی، توپخانه ای، کاتیوشایی و هوایی قرارگرفت و از اولین ها در مهر ۱۳۵۹[اولین بمباران های هوایی) تا آخرین ها هفتم تیرماه ۱۳۶۶ (بمباران شیمیایی) را نصیب بُرده و از جمعیت حدود هیجده هزاری وقت، فقط در فاجعه بمباران شیمیایی، بیش از هشت هزار نفر، جانباز و شهید، قربانی داده است..
درگیری چندجانبه ساختار حاکمیتی، دسترس ناپذیری برای اصحاب رسانه خارجی و محرومیت از رسانه های محلی شاخص، همواره خاکستر فراموشی بر این رخدادهای تلخ که دست کمی از ژینوساید و اکوساید نداشته اند، پاشیده اند که البته بعد از سالها بازنمایی هایی از آن را در یادداشت هایی چون "روح سرگردان ملی(دکتر محسن رنانی)، فیلم های مستندی چون سپیده دمی که بوی لیمو می داد(آزاده بیزارگیتی) و درخت گردو(محمد حسین مهدویان) و... در سال های پساحادثه می توان دید!
در این میان البته شهروندان دغدغه مند سردشتی هم، گرچه با حداقل ها،اما کم نگذاشتند و گه گُداری، با هنرنمایی(تئاتر، موسیقی، نقاشی و ...)و نیز بازنمایی مکتوب برخی وقایع در قالب روایت گری ها و البته پژوهش های میدانی و مصاحبه های عمیق، برخی زوایای پنهان وقایع تلخ تاریخی را هویدا کرده اند.
از جمله آنها، حسین محمدیان، کارشناس اداره جهادکشاورزی و نیز جناب رشیدی با روایتگری های معمول و...
خانم #ریزان_حکمت،
#REZAN_HEKMAT
هم یک از چند معدود شهروندانی بود که در خلٲ رسانه و یک مرکز تحقیقاتی، در عنفوان جوانی، باری سنگین بر دوش گرفت و راهروهای بیمارستانی را در پی والدین جانبازش، به پژوهشگاهی درخور، تبدیل کرد و با انجام تعداد زیادی مصاحبه های حضوری، محصولی تحت عنوان "تاریخ شفاهی بمباران شیمیایی" بار آورد که بدون شک، از منابع قابل اتکاء برای پژوهش های بنیادین بعدی حول آثار و پیامدهای بمباران شیمیایی و رفرنسی قابل توجه می باشد..
یکی از ارزشمندی های پژوهش خانم حکمت، در ثبت و ضبط خاطرات و روایتگری افرادی چون وه ستا قادر مولان پور(سوژه اصلی فیلم درخت گردو)است که اکنون، کوچ رحلت گزیده اند و دیگر، صدای شان شنیده نمی شود و رنج دوران، در سیمای شان، مشهود نیست و چه بسا اگر این نبود، آن نبود!
بنیاد(م) توسعه صلح و مهربانی، در تداوم مٲموریت تکریم از شایستگان وطن، اینبار به سراغ آن پژوهشگر متعهد رفت تا مراتب امتنان دغدغه مندان شهری را محضرشان ابلاغ دارد..
چهارشنبه شب بعد از شکست تلخ فوتبال ایران در مرحله نیمه نهایی جام ملت های آسیا مقابل قطر، بهانه ای دگر آفریدیم تا این زمستان های سخت و دشوار دگرتحمیل را پشت سر بگذاریم.
محفل گرم، صمیمی و تخصصی زوج
رحمانی-حکمت، مجالی آفرید تا با اهدای لوح سپاس بنیاد توسعه صلح و مهربانی، مهربانی، تلاش و همت پژوهشی خانم ریزان حکمت را در نگهداشت بخش اعظم تاریخ شفاهی بمباران شیمایی سردشت، پاس داریم...
پ.ن:
این کتاب، ماحصل پژوهشی میدانی از خانم ریزان حکمت(همکار فرهنگی)
با راهنمایی
دکتر علیرضا ملایی توانی،
استاد تمام گروه پژوهشی تاریخ فکری و فرهنگی ایران در پژوهشکده تاریخ پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
است که در نیمه اول دهه ۹۰ انجام و سال ۱۳۹۶ گزارش نهایی آن در انتشارات پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، به چاپ رسیده است.
+تصاویری از این کتاب پژوهشی به پیوست است👇
https://t.iss.one/Sopskf/6486
🌹❤🌹
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#رخدادهای_بزرگ
#بمباران_شیمیایی_سردشت
#پژوهش_های_ماندگار
#تاریخ_شفاهی
#ریزان_حکمت
#علیرضا_ملایی
@sopskf
Telegram
بنیاد توسعه صلح و مهربانی های کوچک