#کمپین-مهربانی های کوچک
#نمونه ی ۱۳۵
#رئوف-آذری
@Raoufazari
#ایده پرداز-مدیر کمپین
# سی ام#مردادماه ۹۵------------------
#خوشه چینی مهربانی از خرمن تجارب بزرگان
هفته گذشته شبی حول و حوش ساعت ۱۰شب، زنگ گوشی همراهم به صدا درآمد!
آن طرف بزرگ مردی بعد از سلام علیک و پرس و جو از احوال، غرض از تماس را صرفا" ادای تکلیف رسم دوستی و یادآوری روزهای خوش همکاری" عنوان کردند!
عزیز مهربانی که همواره حکم برادر بزرگ را در طول دوران همکاری ایفا کرده و در طول ۳۰ سال خدمت بی منت خود در عرصه فرهنگی،ذره ای کوتاهی نکرد و همواره بیش از آنچه وظیفه داشت، عمل کرد،و بی تعارف الگوی خلوص،نظم،سلامت و صداقت در کار بود!
فرهنگی بازنشسته ای که بزرگواری کردند و بعد از ایامی فاصله و دوری، مجدد پیش قدم شدند و ضمن گله مندی از برخی شرایط روزگار بر" اراده اش برای تداوم برادری ها " سخن راندند!
این بزرگ مهربان با آن تنها یک تماس تلفنی اش، درسی بزرگ برای همه داشت و آن:
" کم هزینه بودن، مهربانی است"
*گاهی می شود حتی با یک تلفن، اثبات کرد که مهربانیم!
**گاهی حتی با یک "سلام علیک" ی می توان ثابت کرد که خوش قلبیم!
*** گاهی تنها و تنها با یک احوالپرسی ساده، می توان جای خود را در دلی برای همیشه تثبیت کرد!
ولی افسوس که ما بشرجماعت، بسیاری از فرصت ها را بی دلیل از دست می دهیم و حتی افسوسش را هم بدهکار می شویم!!!
آن عزیز مهربان را سپاسگزارم که یادم آورد که چندی است به نسبت روابط دوستی ام سهل انگار شده ام و شاید فضای شبکه های اجتماعی بی تأثیر نبوده است!
سپاسگزار آن بزرگ مهربانم که تلنگری وارد ساخت تا بیش از پیش در پی نگهداشت و حفظ رابطه های دوستی و فامیلی ام باشم!
سپاسگزار "کریم آغا خضری" آن همکار خوش سیما و خوش قلب و دوست داشتنی هستم که حتی در دوران بازنشستگی اش نیز درس آموزی مکتب پرمهرش را نصیبم ساخت و درسی دیگر در پی همه درس های دوران اشتغال مشترک مان در تنها مرکز شبانه روزی شهر را تقدیمم کرد!
چه بسیارند بزرگ مهربانانی که در کسوت بازنشستگی به سر می برند و ما غافل از سال ها تجربه های ارزشمندشان هستیم و این خرمن معرفتی شان که به بهای گزافی حاصل شده است، بسیار نامهربانانه مورد بی توجهی قرار گرفته است!
مهربان بودن را باید از مهربانان آموخت و هر از گاهی در مکتب شان زانوی تلمذ بر زمین نهاد و خوشه چین خرمن تجارب و معرفت شان شد...
تنها اراده ای کافی است تا محضر یکی از این بزرگان، شرفیاب شویم و بهره ها از سفره ی مهرشان نصیب بریم...
لحظه ها را قدر باید نهاد و زمان را غنیمت باید شمرد و رفت تا محضر پر لطف شان...
🌹🌹🌹
--------------------
https://telegram.me/joinchat/Ahy1TDwcjLFq-xK87MhCOQ
به ما بپیوندید تا با سرسوزن امید،به جراحی جهانشهر بپردازیم وغده ی نامهربانی ها (دروغ،تظاهر،توهم توطئه، خشم، تجاوز،ترور،قتل و کشتار،تخریب زیست محیط،غم و اندوه و...) را بیرون کشیم و بذر مهربانی در دل آن بکاریم.
#نمونه ی ۱۳۵
#رئوف-آذری
@Raoufazari
#ایده پرداز-مدیر کمپین
# سی ام#مردادماه ۹۵------------------
#خوشه چینی مهربانی از خرمن تجارب بزرگان
هفته گذشته شبی حول و حوش ساعت ۱۰شب، زنگ گوشی همراهم به صدا درآمد!
آن طرف بزرگ مردی بعد از سلام علیک و پرس و جو از احوال، غرض از تماس را صرفا" ادای تکلیف رسم دوستی و یادآوری روزهای خوش همکاری" عنوان کردند!
عزیز مهربانی که همواره حکم برادر بزرگ را در طول دوران همکاری ایفا کرده و در طول ۳۰ سال خدمت بی منت خود در عرصه فرهنگی،ذره ای کوتاهی نکرد و همواره بیش از آنچه وظیفه داشت، عمل کرد،و بی تعارف الگوی خلوص،نظم،سلامت و صداقت در کار بود!
فرهنگی بازنشسته ای که بزرگواری کردند و بعد از ایامی فاصله و دوری، مجدد پیش قدم شدند و ضمن گله مندی از برخی شرایط روزگار بر" اراده اش برای تداوم برادری ها " سخن راندند!
این بزرگ مهربان با آن تنها یک تماس تلفنی اش، درسی بزرگ برای همه داشت و آن:
" کم هزینه بودن، مهربانی است"
*گاهی می شود حتی با یک تلفن، اثبات کرد که مهربانیم!
**گاهی حتی با یک "سلام علیک" ی می توان ثابت کرد که خوش قلبیم!
*** گاهی تنها و تنها با یک احوالپرسی ساده، می توان جای خود را در دلی برای همیشه تثبیت کرد!
ولی افسوس که ما بشرجماعت، بسیاری از فرصت ها را بی دلیل از دست می دهیم و حتی افسوسش را هم بدهکار می شویم!!!
آن عزیز مهربان را سپاسگزارم که یادم آورد که چندی است به نسبت روابط دوستی ام سهل انگار شده ام و شاید فضای شبکه های اجتماعی بی تأثیر نبوده است!
سپاسگزار آن بزرگ مهربانم که تلنگری وارد ساخت تا بیش از پیش در پی نگهداشت و حفظ رابطه های دوستی و فامیلی ام باشم!
سپاسگزار "کریم آغا خضری" آن همکار خوش سیما و خوش قلب و دوست داشتنی هستم که حتی در دوران بازنشستگی اش نیز درس آموزی مکتب پرمهرش را نصیبم ساخت و درسی دیگر در پی همه درس های دوران اشتغال مشترک مان در تنها مرکز شبانه روزی شهر را تقدیمم کرد!
چه بسیارند بزرگ مهربانانی که در کسوت بازنشستگی به سر می برند و ما غافل از سال ها تجربه های ارزشمندشان هستیم و این خرمن معرفتی شان که به بهای گزافی حاصل شده است، بسیار نامهربانانه مورد بی توجهی قرار گرفته است!
مهربان بودن را باید از مهربانان آموخت و هر از گاهی در مکتب شان زانوی تلمذ بر زمین نهاد و خوشه چین خرمن تجارب و معرفت شان شد...
تنها اراده ای کافی است تا محضر یکی از این بزرگان، شرفیاب شویم و بهره ها از سفره ی مهرشان نصیب بریم...
لحظه ها را قدر باید نهاد و زمان را غنیمت باید شمرد و رفت تا محضر پر لطف شان...
🌹🌹🌹
--------------------
https://telegram.me/joinchat/Ahy1TDwcjLFq-xK87MhCOQ
به ما بپیوندید تا با سرسوزن امید،به جراحی جهانشهر بپردازیم وغده ی نامهربانی ها (دروغ،تظاهر،توهم توطئه، خشم، تجاوز،ترور،قتل و کشتار،تخریب زیست محیط،غم و اندوه و...) را بیرون کشیم و بذر مهربانی در دل آن بکاریم.