جنگ درون و خشونت برون صدامیان و مٲموریت ما
https://t.iss.one/Sopskf/6383
✍️رئوف آذری
هفده سال از اعدام یکی از خشونت ورزترین دیکتاتورهای تاریخ گذشت.
آثاری که دوران کودکی و رخدادها و وقایع آن دوران، بر روح وروان تا جهان آدمی می گذارند، در هیچ دوره تاریخی دیگر زدودنی نیست گرچه تعدیل شدنی و کاستنی باشد!
بسیار با خود کلنجار می روم که در دوران کودکی تا نوجوانی و جوانی صدام و صدامیان نوعی چه اتفاق و رخدادهایی به وقوع پیوسته که چنین قسی القلب شان می کند و فجایعی چون سردشت، حلبچه و انفال را خلق می کنند؟!
صدام ها و هیتلرها و نتانیاهوها، می آیند و می کُشند و می روند اما آنچه از فجایع شان باقی می ماند، هولناک است چه اینکه اینان عجیب در تکثیر نسل خود، حتی در جبهه مقابل توفیق نصیب می برند و تٲسف زاست اگر که بگوییم عقده های فروخورده، رنج های تحمیلی، زخم های عمیق، نوامیس دریده، خون های ریخته شده و جان های ستانده شده، همگی به صورت قارچی در تکثیر سلول دیکتاتور خود را نشان می دهند!
دیکتاتورها، تکثیر می شوند و قارچی هم تکثیر می شوند اما یادمان باشد که طبیعت روزگار و خصلت زندگی و تقدیر یزدان بر آنست که همین دنیا را به دار مکافاتی برای دیکتاتورها تبدیل می کند و تا امروز کمتر صدام و صدام نوعی بوده که از این سرای فانی به سلامت عبور کرده باشد و به فجیع ترین شیوه یا رذیل ترین رخداد، تقاص پس نداده باشد و نسلی و نسل هایی از نزدیکان پس ازخود را نیز شرمنده و روسیاه روزگار و تاریخ نکرده باشد!
باید که امید داشت که دستان قهار یزدان و لطف کم مثالش، ظالم و مظلوم را به حال خود رها نخواهد کرد اما همیشه گفته اند، از تو حرکت و از خدا برکت..
اگر می خواهیم صدام و هیتلر و هم کیشان شان در وجود ما نیز تکثیر نشوند، لازم و واجب است که هر شب، اواخر شب، تصاویر آن جلادان و فاجعه آفرینان تاریخ را و ویژه صحنه های آخر زندگی شان را پیش چشم خود مرور کنیم و لقمان گفتنی،
تعهد کنیم از هر آنچه سبب پسماند خشونت در روح و روان و جهان کودکان می شود و سپس در اعمال و کردار خشونت ورزان نمود یافته، بروز کرده و می کند، پرهیز کنیم که متقابل صلح نیز، این ظرفیت را دارد که از ناصلحی ها، برخاستنی، آموختنی و تکثیر شدنی باشد ...
همچنان که مردمان هیروشیما، سردشت و حلبچه این چند دهه، چنین کردند:
نسل شیمیایی چشیده و فاجعه دیده، پس از روزگارانی زیست در شوکِ زخم، رنج و درد تنهایی، دوباره چون ققنوسی از دل رنج برخاستند و از سرِ فهم عمیق با عهدی وثیق، عزم کردند تا از خانه تا خیابان و از مدرسه تا معبد ومسجد و دانشگاه، عشق به خود، همنوع و دیگری و طبیعت نهادینه کنند و مرزهای دگر تحمیل باور تک ساحتی و تک منظری را وانهند، در تعمیق فهم جهان های خود و دیگری همت گمارند و مرزهای تهدید و اختلاف و تفاوت را به سمت ارتباط و تعامل و موهبت تنوع و حق بر زندگی و صلح جابجا کنند و...
همانست که امروز گرچه در آغاز راهند اما شعار " من و ما، طعم تلخ جنگ، فاجعه، تبعیض، تنهایی و زخم خردل و شیمیایی چشیدیم، شما و آنها نباید بچشید و بچشند"
و همان نیز موجب شد تابلوی مظلوم نمایی از پیشانی شهر بردارند و عنوان شهر صلح و مهربانی و پایتخت آشتی اختیار کنند.
اکنون رسالت همگانی است تا در خلق تصاویر و گفتمان مهرافزا و نیز بازنمایی نمادها و نمودهای صلح گستر، نهایت همت معمول دارند تا فرصت تکثیر صدام و هیتلر و نتانیاهوهای فاجعه آفرین را برای همیشه از ساحت زیست هموندانه زیستمندان جهان بستانند...
باشد که روزگاران بهتر از امروز نیز بیافرینیم..
___
*کنشگر صلح و محیط زیست
🌹❤️🌹
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#فجایع_بزرگ
#صدام
#هیتلر
#رفتن_رذیلانه
#فرصت_بازآفرینی
#همت_همدلانه
#صلح_گستری
@sopskf
https://t.iss.one/Sopskf/6383
✍️رئوف آذری
هفده سال از اعدام یکی از خشونت ورزترین دیکتاتورهای تاریخ گذشت.
آثاری که دوران کودکی و رخدادها و وقایع آن دوران، بر روح وروان تا جهان آدمی می گذارند، در هیچ دوره تاریخی دیگر زدودنی نیست گرچه تعدیل شدنی و کاستنی باشد!
بسیار با خود کلنجار می روم که در دوران کودکی تا نوجوانی و جوانی صدام و صدامیان نوعی چه اتفاق و رخدادهایی به وقوع پیوسته که چنین قسی القلب شان می کند و فجایعی چون سردشت، حلبچه و انفال را خلق می کنند؟!
صدام ها و هیتلرها و نتانیاهوها، می آیند و می کُشند و می روند اما آنچه از فجایع شان باقی می ماند، هولناک است چه اینکه اینان عجیب در تکثیر نسل خود، حتی در جبهه مقابل توفیق نصیب می برند و تٲسف زاست اگر که بگوییم عقده های فروخورده، رنج های تحمیلی، زخم های عمیق، نوامیس دریده، خون های ریخته شده و جان های ستانده شده، همگی به صورت قارچی در تکثیر سلول دیکتاتور خود را نشان می دهند!
دیکتاتورها، تکثیر می شوند و قارچی هم تکثیر می شوند اما یادمان باشد که طبیعت روزگار و خصلت زندگی و تقدیر یزدان بر آنست که همین دنیا را به دار مکافاتی برای دیکتاتورها تبدیل می کند و تا امروز کمتر صدام و صدام نوعی بوده که از این سرای فانی به سلامت عبور کرده باشد و به فجیع ترین شیوه یا رذیل ترین رخداد، تقاص پس نداده باشد و نسلی و نسل هایی از نزدیکان پس ازخود را نیز شرمنده و روسیاه روزگار و تاریخ نکرده باشد!
باید که امید داشت که دستان قهار یزدان و لطف کم مثالش، ظالم و مظلوم را به حال خود رها نخواهد کرد اما همیشه گفته اند، از تو حرکت و از خدا برکت..
اگر می خواهیم صدام و هیتلر و هم کیشان شان در وجود ما نیز تکثیر نشوند، لازم و واجب است که هر شب، اواخر شب، تصاویر آن جلادان و فاجعه آفرینان تاریخ را و ویژه صحنه های آخر زندگی شان را پیش چشم خود مرور کنیم و لقمان گفتنی،
تعهد کنیم از هر آنچه سبب پسماند خشونت در روح و روان و جهان کودکان می شود و سپس در اعمال و کردار خشونت ورزان نمود یافته، بروز کرده و می کند، پرهیز کنیم که متقابل صلح نیز، این ظرفیت را دارد که از ناصلحی ها، برخاستنی، آموختنی و تکثیر شدنی باشد ...
همچنان که مردمان هیروشیما، سردشت و حلبچه این چند دهه، چنین کردند:
نسل شیمیایی چشیده و فاجعه دیده، پس از روزگارانی زیست در شوکِ زخم، رنج و درد تنهایی، دوباره چون ققنوسی از دل رنج برخاستند و از سرِ فهم عمیق با عهدی وثیق، عزم کردند تا از خانه تا خیابان و از مدرسه تا معبد ومسجد و دانشگاه، عشق به خود، همنوع و دیگری و طبیعت نهادینه کنند و مرزهای دگر تحمیل باور تک ساحتی و تک منظری را وانهند، در تعمیق فهم جهان های خود و دیگری همت گمارند و مرزهای تهدید و اختلاف و تفاوت را به سمت ارتباط و تعامل و موهبت تنوع و حق بر زندگی و صلح جابجا کنند و...
همانست که امروز گرچه در آغاز راهند اما شعار " من و ما، طعم تلخ جنگ، فاجعه، تبعیض، تنهایی و زخم خردل و شیمیایی چشیدیم، شما و آنها نباید بچشید و بچشند"
و همان نیز موجب شد تابلوی مظلوم نمایی از پیشانی شهر بردارند و عنوان شهر صلح و مهربانی و پایتخت آشتی اختیار کنند.
اکنون رسالت همگانی است تا در خلق تصاویر و گفتمان مهرافزا و نیز بازنمایی نمادها و نمودهای صلح گستر، نهایت همت معمول دارند تا فرصت تکثیر صدام و هیتلر و نتانیاهوهای فاجعه آفرین را برای همیشه از ساحت زیست هموندانه زیستمندان جهان بستانند...
باشد که روزگاران بهتر از امروز نیز بیافرینیم..
___
*کنشگر صلح و محیط زیست
🌹❤️🌹
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#فجایع_بزرگ
#صدام
#هیتلر
#رفتن_رذیلانه
#فرصت_بازآفرینی
#همت_همدلانه
#صلح_گستری
@sopskf
Telegram
بنیاد توسعه صلح و مهربانی های کوچک
Forwarded from بلوطبانان پا به ركاب (Raouf Azari)
چالش نهالی برای عزیزی
و
جوانه های صلح و مهربانی سردشت در سنندج...
https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/1231?single
بلوطبانان پا به رکاب، برای حضور در نشست تخصصی رد پای آب در جامعه مصرفی مدرن و رونمایی از کتابی با همین نام از هوکسترا و ترجمه دکترصلاح ویسی و وریا لطفی دعوت بودند.
از طرفی #یونس و #بهروز دو جوان روستایی نقاط صفر مرزی که به توصیه مشاور، از کولبر-دانش آموزی فاصله گرفته و با مهارت آموزی در کلاس های مهربانی، آشتی و گفت و گوی مدارس الگویی، از عادت مرسوم هم ولایتی های خود در تخریب محیط زیست و قتل و عام بلوط ها، فاصله گرفته و این سال ها خود به پرورش چندین هزار جوانه بلوط صلح و مهربانی، مشغول شده بودند، منتظر دست مهری بودند تا بر سر تلاش و رنجی که در پرورش شش هزار نهال متحمل شده بودند، کشیده شود!
آن سوتر، استاد، برادر و دوست فرهیخته مان، #دکتر_محمدخانی از پینجوین(شهر یادگیرنده)، فرکانس لطف و مهربانی اش را با کاشت نهالی برای راهبر و تسهیلگر بلوطبانان و جمعی از اساتید به نام وطن در قالب چالش نهالی برای عزیزی، ارسال کرده و پاسخی درخور می طلبید که گرچه در تهران و خانه اندیشمندان، پاسخ داده شد اما به قدر انتظار نبود!
قرار بود راهبر بلوطبانان و رییس کمیته محیط زیستی کرسی سلامت اجتماعی یونسکو-#مهندس_محمد_درویش هم باشد و جمعی از اساتید و فرهیختگان و فعالان دگر نیز
آن سوتر، سردشت مدعی برند صلح و مهربانی و شهر صلح!
باید که ایده ای بروز می کرد، پرداخت می شد و در سنندج جان می گرفت که الحق رییس دانشگاه، معاون اجتماعی و فرهنگی و نیز رییس و اساتید و عوامل دانشکده منابع طبیعی و انجمن های علمی، محیط زیستی و معماری بزرگوارانه پای کارآمدند و متولیان فضای سبز سنگ تمام گذاشتند که ردپای دکتر صلاح ویسی عزیز ودانشجویانش، بیش از همه مشهود بود..
حال نیاز بود در پاسخ به چالش، در پی عزیزی کاوش می کردیم تا نهالی به نامش غرس کنیم که در نهایت به رقمی معادل یکصد و بیست و دو شهید بمباران شیمیایی رسیدیم و بنا براین شد که جوانه های پرورش یافته یونس و بهروز را خریداری و به سنندج و دانشگاه کردستان، حمل کنیم که چنین اتفاق افتاد و روز موعود فرار رسید.
همه آمده بودند از رییس و معاونان و مدیران دانشکده ها تا دانشجویان و اساتید و اعضای انجمن های علمی و ویژه تر نیز فعالان محیط زیست چند استان و اساتید و فرهیختگان سردشتی مقیم سنندج و کودکانی از جنس الماس...
دکتر ویسی دست به فرمان شد،
دکتر مولانی استارت زد
و دکتر قادرزاده، یار شد
و مهندس درویش، نقشه راه ریخت تا حرکتی جان گیرد که قطار عزیزان را نه در دلِ خاک که بر روح خاک سوار کند.
وچنین شد که
۱۲۲
جوانه صلح و مهربانیِ سردشت، در زمین محوطه دانشکده منابع طبیعی
دانشگاه کردستان، با دستان مبارک مشارکت کنندگان غرس شدند و در شهرک دانشگاهی سنندج و در قلب دانشگاه کردستان و همسایه دانشکده منابع طبیعی، جوانه های صلح و مهربانی کاشت شدند تا بلکه، بلوطبانان پا به رکاب؛
با دستانی پُر در نشست تخصصی ردپای آب که بناست آب های پنهان، مجازی، سبز، آبی و خاکستری را تعقیب کنند و به چرخه طبیعت بازگردانند، شرکت کرده
و
همزمان نیز یونس و بهروز،
به کارآفرینی اجتماعی شان دلخوش و امیدوار شده
و چالش نهالی برای عزیزی،
به نام شهدای بمباران شیمیایی-عزیزترینی که رفتند تا ما بمانیم-، تداومی مبارک را شاهد باشد و شخصیت های شخیص حاضر در رویداد رونمایی نیز نفسی چاق کنند...
و مبارک روزی شد که در دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست دانشگاه کردستان، پرچم سبز سردشتیان صلح آفرین و نیز بلوطبانان پابه رکاب، چالشگران نهالی برای عزیزی و نیز قلم به دستان ردپای آب و البته دانش سبز منظر و دانشگاهی صلح گستر با هم به اهتزاز در آمد
و پیام شگرفِ
#نه_به_جنگ،
نه به ژینوساید و اکوساید
و بله به تفاهم، #صلح و طبیعت بانی و جنگل داری
را در دل زمانه ی پرآشوب به جهان، مخابره کرد...
تا بادا چنین بادا...🙏
🌳❤️🚴
#بلوطبانان_پا_به_رکاب
#رد_پای_آب
#چالش_نهالی_برای_عزیزی
#همت_همدلانه
#فرصت_بازآفرینی
#جوانه_بلوط_صلح_و_مهربانی
#سردشت
#پینجوین
#جوانرود
#سنندج
#کردستان
#زاگروس
#ایران
#جهان
@oaktree_loverbikers
و
جوانه های صلح و مهربانی سردشت در سنندج...
https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/1231?single
بلوطبانان پا به رکاب، برای حضور در نشست تخصصی رد پای آب در جامعه مصرفی مدرن و رونمایی از کتابی با همین نام از هوکسترا و ترجمه دکترصلاح ویسی و وریا لطفی دعوت بودند.
از طرفی #یونس و #بهروز دو جوان روستایی نقاط صفر مرزی که به توصیه مشاور، از کولبر-دانش آموزی فاصله گرفته و با مهارت آموزی در کلاس های مهربانی، آشتی و گفت و گوی مدارس الگویی، از عادت مرسوم هم ولایتی های خود در تخریب محیط زیست و قتل و عام بلوط ها، فاصله گرفته و این سال ها خود به پرورش چندین هزار جوانه بلوط صلح و مهربانی، مشغول شده بودند، منتظر دست مهری بودند تا بر سر تلاش و رنجی که در پرورش شش هزار نهال متحمل شده بودند، کشیده شود!
آن سوتر، استاد، برادر و دوست فرهیخته مان، #دکتر_محمدخانی از پینجوین(شهر یادگیرنده)، فرکانس لطف و مهربانی اش را با کاشت نهالی برای راهبر و تسهیلگر بلوطبانان و جمعی از اساتید به نام وطن در قالب چالش نهالی برای عزیزی، ارسال کرده و پاسخی درخور می طلبید که گرچه در تهران و خانه اندیشمندان، پاسخ داده شد اما به قدر انتظار نبود!
قرار بود راهبر بلوطبانان و رییس کمیته محیط زیستی کرسی سلامت اجتماعی یونسکو-#مهندس_محمد_درویش هم باشد و جمعی از اساتید و فرهیختگان و فعالان دگر نیز
آن سوتر، سردشت مدعی برند صلح و مهربانی و شهر صلح!
باید که ایده ای بروز می کرد، پرداخت می شد و در سنندج جان می گرفت که الحق رییس دانشگاه، معاون اجتماعی و فرهنگی و نیز رییس و اساتید و عوامل دانشکده منابع طبیعی و انجمن های علمی، محیط زیستی و معماری بزرگوارانه پای کارآمدند و متولیان فضای سبز سنگ تمام گذاشتند که ردپای دکتر صلاح ویسی عزیز ودانشجویانش، بیش از همه مشهود بود..
حال نیاز بود در پاسخ به چالش، در پی عزیزی کاوش می کردیم تا نهالی به نامش غرس کنیم که در نهایت به رقمی معادل یکصد و بیست و دو شهید بمباران شیمیایی رسیدیم و بنا براین شد که جوانه های پرورش یافته یونس و بهروز را خریداری و به سنندج و دانشگاه کردستان، حمل کنیم که چنین اتفاق افتاد و روز موعود فرار رسید.
همه آمده بودند از رییس و معاونان و مدیران دانشکده ها تا دانشجویان و اساتید و اعضای انجمن های علمی و ویژه تر نیز فعالان محیط زیست چند استان و اساتید و فرهیختگان سردشتی مقیم سنندج و کودکانی از جنس الماس...
دکتر ویسی دست به فرمان شد،
دکتر مولانی استارت زد
و دکتر قادرزاده، یار شد
و مهندس درویش، نقشه راه ریخت تا حرکتی جان گیرد که قطار عزیزان را نه در دلِ خاک که بر روح خاک سوار کند.
وچنین شد که
۱۲۲
جوانه صلح و مهربانیِ سردشت، در زمین محوطه دانشکده منابع طبیعی
دانشگاه کردستان، با دستان مبارک مشارکت کنندگان غرس شدند و در شهرک دانشگاهی سنندج و در قلب دانشگاه کردستان و همسایه دانشکده منابع طبیعی، جوانه های صلح و مهربانی کاشت شدند تا بلکه، بلوطبانان پا به رکاب؛
با دستانی پُر در نشست تخصصی ردپای آب که بناست آب های پنهان، مجازی، سبز، آبی و خاکستری را تعقیب کنند و به چرخه طبیعت بازگردانند، شرکت کرده
و
همزمان نیز یونس و بهروز،
به کارآفرینی اجتماعی شان دلخوش و امیدوار شده
و چالش نهالی برای عزیزی،
به نام شهدای بمباران شیمیایی-عزیزترینی که رفتند تا ما بمانیم-، تداومی مبارک را شاهد باشد و شخصیت های شخیص حاضر در رویداد رونمایی نیز نفسی چاق کنند...
و مبارک روزی شد که در دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست دانشگاه کردستان، پرچم سبز سردشتیان صلح آفرین و نیز بلوطبانان پابه رکاب، چالشگران نهالی برای عزیزی و نیز قلم به دستان ردپای آب و البته دانش سبز منظر و دانشگاهی صلح گستر با هم به اهتزاز در آمد
و پیام شگرفِ
#نه_به_جنگ،
نه به ژینوساید و اکوساید
و بله به تفاهم، #صلح و طبیعت بانی و جنگل داری
را در دل زمانه ی پرآشوب به جهان، مخابره کرد...
تا بادا چنین بادا...🙏
🌳❤️🚴
#بلوطبانان_پا_به_رکاب
#رد_پای_آب
#چالش_نهالی_برای_عزیزی
#همت_همدلانه
#فرصت_بازآفرینی
#جوانه_بلوط_صلح_و_مهربانی
#سردشت
#پینجوین
#جوانرود
#سنندج
#کردستان
#زاگروس
#ایران
#جهان
@oaktree_loverbikers
Telegram
بلوطبانان پا به ركاب