کلنگ مهربانی بر سفره کمپین مهربانی های کوچک

چهارسال قبل که بذرکمپین مهربانی های کوچک را با الهام از یادداشت استحصالی محمدرضاشعبانعلی از متنی انگلیسی، در زمین شبکه های اجتماعی کاشتیم باور داشتیم روزی و روزگاری جوانه ای حاصل خواهد آمد که بلوط صلح و مهربانی اش خواهیم خواند و شاخ و برگش چنان چتری خواهد گشود که در سایه سارش، مزرعه عشق، رویش را جشن خواهد گرفت... چندی نگذشت که دوستانی از جوانرود، در قبال ایده ی مبارک چالش بلوط،طلب شان را از کمپین مطرح کردند و همان بس بود تا امانت داری مان را اثبات کنیم و تسویه ای مبارک شکل گیرد!

جوانه کوچک بارآوری شده کمپین مهربانی سردشت به جوانرود رسید و الحق و الانصاف مورد الطاف کنشگران جوانرودی عزیز قرار گرفت و بارها با قطار کردن مهربانی های کوچک و بزرگ، کمپین نوازی را به اعلاء رساندند و حلقه ای از مهربانان پویا و پیگیر، هر روز صحنه ای دل انگیز خلق و گزارش کردند و کمپین را مدیون در صحنه بودن شان ساختند.

این روزها، همراهان کمپین مهربانی های کوچک در جوانرود، سفره های افطاری مهربانی می آرایند و از دل آن نیز، رؤياي سال های دور توسعه دانایی در جغرافیای مهربانی می پرورند... امروز، مهربان تیموری با همدلی و همراهی بزرگ مهربانان جوانرودی، اسوه و پیشقراولی از مهربانان را در حلقه مهر خود تا روستای چوکل ئاواي جوانرود همسفر شدند و #کلنگ_مهربانی را بر سفره کمپین چنان هنرمندانه به خدمت گرفتند که درس آموز مکتب مسئوليت در بهاری ترین ماه خدا شد!

امروز به لطف بزرگ مهربانان، #کلنگ_ها نه برای تخریب و شخم زنی همزیستی، بلکه برای غرس #جوانه_دانایی برفرق سر رفتند و سوی زمین برگشتند تا یادمان داده باشند که می شود کلنگ بود اما بر دستان عاشقان دانا رفت و همزیست مهربانی شد و جوانه عشق و دانایی پرور شد...

درود بر مهربان کنشگران مهربانی سرزمین مهر و بلوط و جوانه های عشق ودانایی
سپاس همدلی و همراهی بزرگ پیشقراولان صلح و مهربانی و تبریک به مردمان خونگرم بهره مند از محصول جوانه دانایی
🌹❤️🌹
------
* تحریر برمبنای گزارش مهربانان تیمور مرادی، دکتر محمدخانی و کتایون محمودی


#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#رئوف_اذری
#مسئوليت_اجتماعي
#نمايندگی_کمپین_مهربانی_های_کوچک_جوانرود
#کلنگ_زنی_مدرسه
#چوکل_ئاوا
@sopskf

https://www.instagram.com/p/Bx5qiiwli_0/?igshid=ztus02pd776u

سالگرد بمباران شیمیایی سردشت
و
مسئولیت ما؟!
#رئوف_اذری

تاریخ ملت ها و سرزمین ها، ده ها و صدها، یادمان تلخ و‌شیرین را ثبت کرده و به نسل های بعد، نقل کرده است..
در سال های آغازین تحصیل مان، وقتی با درسی به نام تاریخ مواجه شدیم در ضرورت کارکرد آن آمده بود:« برای عبرت از گذشته و گذشتگان»

نمی دانم ما ایرانی ها، چقدر از تاریخ گذشته، عبرت گرفته و بر غنای فرهنگ و تمدن مان افزوده ایم اما می دانم که؛

هیچگاه، به قدرِ داشته های تاریخی، بر انباشته های ذهنی و فرهنگی نیفزوده ایم و همین نقطه ضعف تاریخی هم هست که امروز پس از چهار دهه از انقراض سلسله به نام پادشاهی و جایگزینی انقلابی مردمی به نام جمهوریت، همچنان اندر خم کوچه بن بست نظارت استصوابی، درمانده ایم!

#سردشت، طبق جغرافیای قراردادی، شهری است در جنوب استان آذربایجان غربی و غرب کشوری گربه ای شکل به نام ایران..
این شهر با جمعیت هیجده هزاری وقت، در هفتم تیرماه سال یکهزار و سیصد و شصت وشش توسط جنگنده های رژیم بعث، #بمباران_شیمیایی شد و حدود نصف جمعیت شهری آن(هشت هزار و بیست و‌چهارنفر) مصدوم و‌ ده ها نفر نیز شهید شدند..

آن روزگاران، در ضعف ساختاری و شاید انحصارگرایی خبرگزاری ها و رسانه های داخلی و کم اقبالی رسانه های خارجی، این فاجعه قرن(اولین شهر غیرنظامی قربانی جنگ افزارهای شیمیایی جهان)مغفول ماند و بعد از آن نیز سال ها گذشت تا شورای دور اول شهر(کمیسیون فرهنگی،اجتماعی و حقوقی) اولین مراسم یادواره ی شهدا را برگزار کند(هفتم تیرماه هفتاد و‌شش)و‌پس از آن نیز چند جشنواره و ساخت چند فیلم مرتبط و نیمه مرتبط چون درخت گردو، بوی لیمو، میم مثل مادر و... در دستور کار قرار گرفت!

آنچه امروز در پس این فاجعه تاریخی شاهدیم، یادواره های نمایشی-فرمایشی و‌فرسایشی ستاد مدیر، حریق های سریالی جنگل های بلوط سردشت(کپسول های اکسیژن ساز و مدد رسان مصدومین زمان بمباران)، انتقال آب رودخانه زاب(تنها پرستار تاول زدای جانبازان شیمیایی)، شیرابه ی دپوی فاضلاب، آب شرب جانبازان و فرار مغزها و مهاجرت اجباری جوانان و صدالبته مرگ در غربت و غرق در آب های غریب(رامان و آرتین و خانواده ایران نژادها و مهری نبی زاده و...) و شلیک گاه و بیگاه به کولبران و مرگ نان آور خانواده های بازمانده از آن روزگاران مرزداری(نمونه دیروز پنجم تیرماه) و نیز هژمونی شدید امنیتی بر انواع کنشگری های مدنی و... دستاورد تحمل فاجعه در این جغرافیای نامرادی است!

و صدالبته در کنار همه ی این نامرادی ها، ابرام و اصرار کنشگران و فعالان مدنی شهر بر #صلح و همرسانی #مهربانی است که با حمایت شهروندانی نیک سیرت و اندک مسئولان مسئولیت شناس مسئولیت پذیر، در تابلوی ورودی شهرشان و نیز شعار سی و چهارمین یاواره ی شهدا-با مرهم آشتی، به کارزار درمان دردهای تاریخی مان خواهیم شتافت-هویداست...

فردا، هفتم تیرماه یکهزار و‌چهارصد،سی و‌ چهارمین سالگرد این ژینوساید است که با اکوساید فعلی در حال تکمیل پازل انقراض نسلی و محو جغرافیایی است..

#مسئولیت_امروز_من و‌شما و ما چیست؟
شما خواننده گرامی، چه فکر می کنید؟
کامنت و پیامت برای شراکت در تحمل این درد و رنج مکرر تاریخی این شهر و شهروندان نامرادش چیست؟

بنگار، شاید، نگاشته ات، مرهمی شد و تاریخی برای عبرت آیندگان...
----
*فعال صلح و‌مهربانی،کنشگر سواد رسانه ای

#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#مسئولیت_های_بزرگ
#بمباران_شیمیایی_سردشت
#یادواره_های_فرسایشی
#یادمان_های_تاریخی
#مسئولیت_ما

@sopskf
----
https://www.instagram.com/p/CQoP3p5LZKK/?utm_medium=copy_link