شهادت بزرگان بر همت صلح سازی شهروندان سردشت
https://t.iss.one/Sopskf/5889
تابلوها و نمادها، نشانگان سطح تکامل خرد بشری اند و آنچه شاید با کتاب ها و سخنرانی ها، نتوان گفت، با یک تصویر، نقاشی، نماد و تابلو، می توان نقل کرد و فهماند!
فحوای تابلوها و برداشت مخاطب، گرچه ناشی از اندیشه و حزم سفارش دهنده، نقاش و نگارنده اند اما قطع یقین، مخاطب نیز در تعهد به آن، بازنشر و غنای آن، کم نقش نیست و چه بسا، همین چرخه هموندی در اندیشه و عمل، موجد گفتمانی فرهنگ ساز و رفتاری به غایت پیشرو گردد که مرزها را بشکافد...
سردشت و شهروندانش، گرچه از دیرزمان در این نقطه صفر مرزی و شمال غربی ترین نقشه گربه ای ایران، رنج و محنت و نقمت مرزنشینی و مرزداری را تقبل کرده و قربانی ها در جنگ و نزاع و درگیری تاریخی ابناء بشر و حکومت های خودخواه، تجربه کرده اند اما به شهادت بزرگان، همچنان تاب آور نشان داده و شورمندی شان را در مخابره پیامی شگرف در عصریخبندان همزیستی مسالمت آمیز، پاس داشته اند.
اینان گرچه، طعم تلخ جنگ و بمباران و شیمیایی چون هیروشیما و حلبچه، چشیده اند اما جز ایامی معدود و تحمیلی، در حصار تنگ مظلومیت و واماندگی و سوگ جمعی، نماندند و در پسا هرکشاکش و قربانی دادنی، مجدد جوانه زده و چتر مهر گشودند و دنیایی عاری از جنگ، سلاح کشتارجمعی و ژینوساید و اکوساید بشر تحمیل طلبیدند و هرگاه نیافتند خود در ساختن آن، همت گماشتند چرا که باور داشتند:
"ِزندگی، در صدف خود، گهر ساختن است
در دل شعله، فرو رفتن و نگداختن است"
اینک در پساپاییز جنبش ژینا و زمستان طبیعت، بزرگانی که در آن وانفسای همزیستی در جغرافیای گهرسرزمین مان، همواره، چراغ در دست با انبان امید و خرمن راه حل، مسایل را شکافته و زندگی را پاس داشتند، شهادت می دهند که سردشت و سردشتی ها، جوانه همت شان را به درخت پرثمری رهنمون شده اند و مدرسه ای به وسعت جهان و دانشگاهی به تاریخ مصیبت، بنا نهاده اند که هر طالب صلحی و مهرجویی، می تواند از آن، جرعه ها، امید و حلم و علم و عمل برگیرد.
اینبار، پروفسور دکتر علی صاحبی، روان شناس فرهیخته و صاحب سبک و تجربه در مکتب گلاسر که مرجع علمی بسیاری از شایستگان این حوزه است، از سردشت و شهر صلح و مهربانی و اندیشه والای صلح ورزی و صلح سازی و مهربانی شهروندان این دیار می گوید.
امید که شایسته این نگاه و این الطاف باشیم و بیش از پیش در مسیر صلح سازی و مهربانی، همت ورزیم
تو مگو همه جنگ اند و زصلح من چه آید
تو یکی نه ای، هزاری، چراغ خود برافروز
🌹❤🌹
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#سردشت
#شهرصلح_و_مهربانی
#تابلوهای_شهری
#شهادت_بزرگان
#دکتر_علی_صاحبی
@sopskf
https://t.iss.one/Sopskf/5889
تابلوها و نمادها، نشانگان سطح تکامل خرد بشری اند و آنچه شاید با کتاب ها و سخنرانی ها، نتوان گفت، با یک تصویر، نقاشی، نماد و تابلو، می توان نقل کرد و فهماند!
فحوای تابلوها و برداشت مخاطب، گرچه ناشی از اندیشه و حزم سفارش دهنده، نقاش و نگارنده اند اما قطع یقین، مخاطب نیز در تعهد به آن، بازنشر و غنای آن، کم نقش نیست و چه بسا، همین چرخه هموندی در اندیشه و عمل، موجد گفتمانی فرهنگ ساز و رفتاری به غایت پیشرو گردد که مرزها را بشکافد...
سردشت و شهروندانش، گرچه از دیرزمان در این نقطه صفر مرزی و شمال غربی ترین نقشه گربه ای ایران، رنج و محنت و نقمت مرزنشینی و مرزداری را تقبل کرده و قربانی ها در جنگ و نزاع و درگیری تاریخی ابناء بشر و حکومت های خودخواه، تجربه کرده اند اما به شهادت بزرگان، همچنان تاب آور نشان داده و شورمندی شان را در مخابره پیامی شگرف در عصریخبندان همزیستی مسالمت آمیز، پاس داشته اند.
اینان گرچه، طعم تلخ جنگ و بمباران و شیمیایی چون هیروشیما و حلبچه، چشیده اند اما جز ایامی معدود و تحمیلی، در حصار تنگ مظلومیت و واماندگی و سوگ جمعی، نماندند و در پسا هرکشاکش و قربانی دادنی، مجدد جوانه زده و چتر مهر گشودند و دنیایی عاری از جنگ، سلاح کشتارجمعی و ژینوساید و اکوساید بشر تحمیل طلبیدند و هرگاه نیافتند خود در ساختن آن، همت گماشتند چرا که باور داشتند:
"ِزندگی، در صدف خود، گهر ساختن است
در دل شعله، فرو رفتن و نگداختن است"
اینک در پساپاییز جنبش ژینا و زمستان طبیعت، بزرگانی که در آن وانفسای همزیستی در جغرافیای گهرسرزمین مان، همواره، چراغ در دست با انبان امید و خرمن راه حل، مسایل را شکافته و زندگی را پاس داشتند، شهادت می دهند که سردشت و سردشتی ها، جوانه همت شان را به درخت پرثمری رهنمون شده اند و مدرسه ای به وسعت جهان و دانشگاهی به تاریخ مصیبت، بنا نهاده اند که هر طالب صلحی و مهرجویی، می تواند از آن، جرعه ها، امید و حلم و علم و عمل برگیرد.
اینبار، پروفسور دکتر علی صاحبی، روان شناس فرهیخته و صاحب سبک و تجربه در مکتب گلاسر که مرجع علمی بسیاری از شایستگان این حوزه است، از سردشت و شهر صلح و مهربانی و اندیشه والای صلح ورزی و صلح سازی و مهربانی شهروندان این دیار می گوید.
امید که شایسته این نگاه و این الطاف باشیم و بیش از پیش در مسیر صلح سازی و مهربانی، همت ورزیم
تو مگو همه جنگ اند و زصلح من چه آید
تو یکی نه ای، هزاری، چراغ خود برافروز
🌹❤🌹
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#سردشت
#شهرصلح_و_مهربانی
#تابلوهای_شهری
#شهادت_بزرگان
#دکتر_علی_صاحبی
@sopskf
Telegram
بنیاد توسعه صلح و مهربانی های کوچک
❤1
CamScanner 05-03-2023 18.40.pdf
1.1 MB
ریز برنامه های اجرایی دهمین جشنواره بیت و حیران...
این جشنواره، گرچه با وقفه های مواجه بوده است اما یک دهه کامل است که با حضور هنرمندان حوزه فولکلور موسیقی و آواز ایران، در سردشت_شهر صلح و مهربانی-، برگزار می شود.
موسیقی و آواز از صلح سازهای اینجهانی اند که همواره نقش بارزی در برون ریز رنج ها و نمایش شادی ها داشته اند و ویژه در این برهه زمانی، از اولویت دارترین نیازهای این سرزمین اند.
🌹❤️🌹
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#جشنواره_سراسری_بیت
#سردشت
#شهرصلح_و_مهربانی
@sopskf
این جشنواره، گرچه با وقفه های مواجه بوده است اما یک دهه کامل است که با حضور هنرمندان حوزه فولکلور موسیقی و آواز ایران، در سردشت_شهر صلح و مهربانی-، برگزار می شود.
موسیقی و آواز از صلح سازهای اینجهانی اند که همواره نقش بارزی در برون ریز رنج ها و نمایش شادی ها داشته اند و ویژه در این برهه زمانی، از اولویت دارترین نیازهای این سرزمین اند.
🌹❤️🌹
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#جشنواره_سراسری_بیت
#سردشت
#شهرصلح_و_مهربانی
@sopskf
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
سردشت، شهر صلح و مهربانی، امسال نیز میزبان جشنواره بیت و حیران است...
در دهمین جشنواره بیت و حیران، شاهد طنین موسیقی صلح و نوای مهربانی هستیم.
موسیقی ای که رنج را برون ریز می کند و شادی را تکثیر...
نوایی که درمانگر سرطان وطن است و آوازی که تنفس جان و صیقل دهنده روح ...
در سردشت باید باشید و در سالن شهدای بمباران شیمیایی هفتم تیر سردشت تا فهم کنید این مردمان، چگونه با دعوت از رنگین کمان شایستگان، الفبای صلح و مهربانی را هجی می کنند🙏
سردشت، گرچه این روزها، زخم خورده و رنجور است اما فرداهایش را باید از امروز، دید و چشید که چگونه با همت نسل جدید، راه های نرفته را جسورانه، خواهد رفت ...
راهی که جز مدارای پیامبرانه، تاب آوری بلوط وش و روندگی زاب الهام، نخواهد بود و جز خیر و برکت، رحمت و مهربانی، صلح و همزیستی، دریچه ای نخواهد گشود...
🌹❤🌹
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#جشنواره_سراسری_بیت
#سردشت
#شهرصلح_و_مهربانی
@sopskf
در دهمین جشنواره بیت و حیران، شاهد طنین موسیقی صلح و نوای مهربانی هستیم.
موسیقی ای که رنج را برون ریز می کند و شادی را تکثیر...
نوایی که درمانگر سرطان وطن است و آوازی که تنفس جان و صیقل دهنده روح ...
در سردشت باید باشید و در سالن شهدای بمباران شیمیایی هفتم تیر سردشت تا فهم کنید این مردمان، چگونه با دعوت از رنگین کمان شایستگان، الفبای صلح و مهربانی را هجی می کنند🙏
سردشت، گرچه این روزها، زخم خورده و رنجور است اما فرداهایش را باید از امروز، دید و چشید که چگونه با همت نسل جدید، راه های نرفته را جسورانه، خواهد رفت ...
راهی که جز مدارای پیامبرانه، تاب آوری بلوط وش و روندگی زاب الهام، نخواهد بود و جز خیر و برکت، رحمت و مهربانی، صلح و همزیستی، دریچه ای نخواهد گشود...
🌹❤🌹
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#جشنواره_سراسری_بیت
#سردشت
#شهرصلح_و_مهربانی
@sopskf
فاجعه ژینوساید و اکوساید جنگ و یادواره های درس آموز پسارویداد
https://t.iss.one/Sopskf/5913
هفتم تیرماه سال یکهزار و سیصد وشصت و شش شمسی، گرچه اولین و آخرین حرمت شکنی مقام شامخ انسان و زندگی جمعی و تخریب محیطی نبود ولی از زمره تراژدیک ترین تخاصم بشری و نیز مخرب ترین جنایت محیط زیست جمعی بود؛
#بمباران_شیمیایی_سردشت
این رویداد و رخدادهای پیش و پساجنگ ایران و عراق، گرچه ضربه ای کارگر به روح و روان زیستمندان جغرافیای سردشت وارد کرد و وااسفا نیز در سکوت رسانه ای و کم تدبیری متولیان وقت و پسارویداد نیز، هیچگاه همسنگِ خود، محمل عبرت آموزی قدرت ها و دولت ها و البته جبران ناکرده ها برای این جغرافیا نشد ولی تلنگری جدی آفرید بر ذهن مردمانی فراموش شده در پستوهای تاریخی و مظلوم در ادوار حکمروایی وطن؛
-آنان که به تبعیت از ساختارهای بروکراسی هدایت شده و سیستم های معیوب حمایت شده، روزگارانی درازدامن با حُجب ذاتی و استراتژی تحمیلی، هویت شان را به مظلومیت، تاب آوری رنج و مدارای با درد و حصر و حرج مرزنشینی گره زده بودند!-.
این مردمان، علی رغم همه فشارها، تحدیدها، تهدیدها، چنان تلنگُری از نسل کُشی و طبیعت تخریبی شان گرفتند که؛
شعارشان؛
صلح شد و مهربانی
و منش شان؛
صلح سازی و مهرورزی
و
شهرشان؛
شهر صلح و مهربانی...
سالگشت ها و یادیارهای فاجعه،
محملی شد برای تعمیق مفاهیم بنیادین همزیستی مسالمت آمیز، گفتمان صلح و چشم انداز زندگی بهتر در محیطی سبزتر و سالم تر...
همایش های کوهنوردی مناسبتی که حدود سه دهه زمان برد تا برون جغرافیای مصیبت را در برگیرند، گرچه باز با فشار و حصر و تهدید مواجه اند اما چون جریان زاب، موانع تاریخی را پشت سرگذاشته اند و می طلبند که آنِ دگر شوند تا آنِ دگر کنند بلکه کمی و حداقل کمی، مردمان رنجور و سایر زیستمندان دردچشیده، در طبیعت زخم خورده شان، نَفَسی چاق کنند و روانی پالایش و روحی را جلا دهند..
مجال دهیم و فرصت را قدر دانیم و از خرمن مدرسه تعاملی اش، درس ها برگیریم تا بلکه فردایِ مان، بهتر از امروز و دیروز و پریروزهای تاریخ زیست جمعی مان باشد.
---
پ.ن: تصاویر، بازنمایه ای اند از صعود گروهی کوهنوردان شهرستان های سردشت، میرآباد، پیرانشهر، مریوان، بانه، بوکان و ...در پنج شنبه و جمعه ۲٨و۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۲ در پیشاسالگرد فاجعه شیمیایی سردشت با شعار "طبیعت وطن، هویت ماست"
🌹❤🌹
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#همایش_های_کوهنوردی_مناسبتی
#بمباران_شیمیایی_سردشت
#ژینوساید
#اکوساید
#پیام_صلح_و_مهربانی
#شهرصلح_و_مهربانی
@sopskf
....
تصاویر بیشتر در صفحه اینستاگرام بنیاد👇
https://www.instagram.com/p/CsgUxRsLw2q/?igshid=MzRlODBiNWFlZA==
https://t.iss.one/Sopskf/5913
هفتم تیرماه سال یکهزار و سیصد وشصت و شش شمسی، گرچه اولین و آخرین حرمت شکنی مقام شامخ انسان و زندگی جمعی و تخریب محیطی نبود ولی از زمره تراژدیک ترین تخاصم بشری و نیز مخرب ترین جنایت محیط زیست جمعی بود؛
#بمباران_شیمیایی_سردشت
این رویداد و رخدادهای پیش و پساجنگ ایران و عراق، گرچه ضربه ای کارگر به روح و روان زیستمندان جغرافیای سردشت وارد کرد و وااسفا نیز در سکوت رسانه ای و کم تدبیری متولیان وقت و پسارویداد نیز، هیچگاه همسنگِ خود، محمل عبرت آموزی قدرت ها و دولت ها و البته جبران ناکرده ها برای این جغرافیا نشد ولی تلنگری جدی آفرید بر ذهن مردمانی فراموش شده در پستوهای تاریخی و مظلوم در ادوار حکمروایی وطن؛
-آنان که به تبعیت از ساختارهای بروکراسی هدایت شده و سیستم های معیوب حمایت شده، روزگارانی درازدامن با حُجب ذاتی و استراتژی تحمیلی، هویت شان را به مظلومیت، تاب آوری رنج و مدارای با درد و حصر و حرج مرزنشینی گره زده بودند!-.
این مردمان، علی رغم همه فشارها، تحدیدها، تهدیدها، چنان تلنگُری از نسل کُشی و طبیعت تخریبی شان گرفتند که؛
شعارشان؛
صلح شد و مهربانی
و منش شان؛
صلح سازی و مهرورزی
و
شهرشان؛
شهر صلح و مهربانی...
سالگشت ها و یادیارهای فاجعه،
محملی شد برای تعمیق مفاهیم بنیادین همزیستی مسالمت آمیز، گفتمان صلح و چشم انداز زندگی بهتر در محیطی سبزتر و سالم تر...
همایش های کوهنوردی مناسبتی که حدود سه دهه زمان برد تا برون جغرافیای مصیبت را در برگیرند، گرچه باز با فشار و حصر و تهدید مواجه اند اما چون جریان زاب، موانع تاریخی را پشت سرگذاشته اند و می طلبند که آنِ دگر شوند تا آنِ دگر کنند بلکه کمی و حداقل کمی، مردمان رنجور و سایر زیستمندان دردچشیده، در طبیعت زخم خورده شان، نَفَسی چاق کنند و روانی پالایش و روحی را جلا دهند..
مجال دهیم و فرصت را قدر دانیم و از خرمن مدرسه تعاملی اش، درس ها برگیریم تا بلکه فردایِ مان، بهتر از امروز و دیروز و پریروزهای تاریخ زیست جمعی مان باشد.
---
پ.ن: تصاویر، بازنمایه ای اند از صعود گروهی کوهنوردان شهرستان های سردشت، میرآباد، پیرانشهر، مریوان، بانه، بوکان و ...در پنج شنبه و جمعه ۲٨و۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۲ در پیشاسالگرد فاجعه شیمیایی سردشت با شعار "طبیعت وطن، هویت ماست"
🌹❤🌹
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#همایش_های_کوهنوردی_مناسبتی
#بمباران_شیمیایی_سردشت
#ژینوساید
#اکوساید
#پیام_صلح_و_مهربانی
#شهرصلح_و_مهربانی
@sopskf
....
تصاویر بیشتر در صفحه اینستاگرام بنیاد👇
https://www.instagram.com/p/CsgUxRsLw2q/?igshid=MzRlODBiNWFlZA==
Telegram
بنیاد توسعه صلح و مهربانی های کوچک
@sopskf
با مهربانی، برای صلح به نام سردشت
https://t.iss.one/Sopskf/7593?single
هفتم تیر، سی و هشتمین سالگرد بمباران شیمیایی سردشت را در حالی سپری کردیم که در تنور جنگ تحمیلی دیگر، گرفتار شده بودیم و اگر آتش بسی موقت و محتمل شکننده نبود، شاید امکان هیچ گردهمایی نمی یافتیم، همچنان که سفر عزیزانمان از حلبچه(شهر خواهرخوانده سردشت) و گرمیان انفال شده و نیز قلعه دیزه بمباران شده روزگاران جنگ نیز ملغی شد و حتی از پایتخت تازه رهیده از حملات صهیون ها و مرکز استان درگیر تهاجمات موشکی نیز مسئول و متولی ای به سردشت نیامد و خودمان ماندیم و عزم جزمی در پاسداشت..
در این وانفسای جنگ دگر که شاید بیش از همه، ما رنج و درد و مصیبتش را فهم می کردیم، فرصت غنیمت شمردیم تا خواست دو دهه ای خود[کنشگران صلح و محیط زیست] را اینبار که تجربه تلخ جنگ حتی شهرهای عمقی را بیش از خطوط مرزی گرفتار کرده بود، فریاد بزنیم تا بلکه چون همیشه ایام که عدم تکرار تجربه تلخ بمباران شیمیایی را در جهان خواستار بودیم،اینبار بر هوشمندی دیپلماسی ایرانی و هموندی ها در نلغزیدن در جنگی دگر که محتمل فاجعه بارتر از تمام جنگهای دیگر تاریخ می نمود، تٲکید ورزیم.
ما که در دوران جنگ طبق آمارهای رسمی فقط در شهر سردشت، حدود سه هزار بار بمباران هوایی و توپخانه ای را و آن هم با بمب ناپالم و اخربار با چند بمب شیمیایی تجربه کرده و درک عمیقی از زخم ناسور جنگ را دهه ها با خود همراه داشتیم، بهترین گزینه ممکن برای به پاخاستن و ادای مسئولیت پیشگیری از جنگی پربسامد بودیم و گرچه در همان صبح روز بیست و سوم خردادماه سال جاری نیز اولین موشک ها را در چندقدمی خود، بالاجبار پذیرا شدیم اما باید که برای صلح و پیشگیری از جنگی ویرانگر، مٲموریت خود ادا می کردیم چه اینکه، آن رسالت چند دهه ای ما بود و اما ندا، تمنا و صدای مان تا به امروز هم کمتر رسانه ای را جلب و جذب کرده بود و همان؛
شک مان به یقین تبدیل و از رسانه و بلندگوی آن ناامید می نمودیم و به ناچار خود به میدان آمدیم تا بلکه بشود از راه چشم، فریادها را منتقل کرد و همان شد که استراتژی سکوت فعال، کمک کرد تا تشتت آرایی که بود، مرتفع و به نحوی هم فهمی، همدلی های پیشرانی آفرید که از نماینده تا فرماندار، شورای تٲمین، ان جی اوها و کنشگران اجتماعی، اصناف و جوانان و ورزشکاران همراه شدند و در عصر هفتم تیر و شب متعاقب آن یعنی مصادف با روز جهانی مبارزه با سلاح کشتارجمعی و شیمیایی در همایش شب شعر و هنر #هەناسەیەک_بۆ_ژیان (نفسی برای زندگی)، آن اتفاق میمون و آن عزم جمعی نمود و خواست دو دهه ای کنشگران، یکباره در خواست ملی تبلور یافت و آنی شد که می بینید:
یک ملت، یک شهر،
با مهربانی برای صلح ...
تصاویری که می بینید خیل منادیان صلح شهر صلح و مهربانی- سردشت- اند که اینک، همدل، همراه، همگرا و همصدا برای استقرار صلح و پایداری آن، هم قسم شده اند و چشم انتظارشان در همت نماینده مردم در مجلس شورا، فرمانداری، شهرداری و همکاری و ابرام فعالان شهری بر عنوان شهر صلح و مهربانی و باورمندی و پای بندی بر الفبای آن در مراودات شهروندی و حرفه ای و شغلی و از همه مهمتر خانوادگی و کاری است و از آن سو نیز مجلس شورا، شورای عالی انقلاب فرهنگی، وزارت کشور و ویژه وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی و سازمان برنامه و بودجه را به مدد می طلبند تا ضمن ثبت رویداد صلح سردشت، یاریگر خلق روزهای خوش برای سردشت و به کام توسعه و گردشگری صلح آن باشند.
چه بسا، شاید نمایندگی مقیم سازمان ملل متحد، دفتر یونسکو، یونیسف، یونیپ و... نیز در کنار سفارت کشورهای صلح دوست و نیز سایر نهادهای مرتبط بین المللی ویژه سازمان جهانی گردشگری نیز پای کار آمدند..
باشد که کارگذاری تابلوی جدید بر پیشانی شهر با عنوان "صلح و مهربانی"، و نیز همراهی شورای تٲمین و اداری شهرستان و استان و صدالبته انجمن علمی مطالعات صلح ایران با همکاری وراهبری های پژوهشی و رویدادمحور در پشت بند این خواست عمومی و تحقق شعار در عمل، راهبردهای پیشرانی پیش روی کنشگری ها و فریادهای صلح طلبی و کردار صلح منشی شهروندان سردشتی و خانواده شهدا و جانبازان به تصویر کشد...
صلح و مهربانی، مرام همیشگی همه باد🙏
٭با سپاس ویژه از مدیران و اعضای انجمن سەردەم سردشت برای تسهیلگری این رویداد تاریخی..
🌹❤️🌹
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#نامهربانی_های_بزرگ
#بمباران_شیمیایی
#مصیبت_جنگ
#سردشت
#غم_بزرگ
#کار_بزرگ
#شهرصلح_و_مهربانی
@sopskf
https://t.iss.one/Sopskf/7593?single
هفتم تیر، سی و هشتمین سالگرد بمباران شیمیایی سردشت را در حالی سپری کردیم که در تنور جنگ تحمیلی دیگر، گرفتار شده بودیم و اگر آتش بسی موقت و محتمل شکننده نبود، شاید امکان هیچ گردهمایی نمی یافتیم، همچنان که سفر عزیزانمان از حلبچه(شهر خواهرخوانده سردشت) و گرمیان انفال شده و نیز قلعه دیزه بمباران شده روزگاران جنگ نیز ملغی شد و حتی از پایتخت تازه رهیده از حملات صهیون ها و مرکز استان درگیر تهاجمات موشکی نیز مسئول و متولی ای به سردشت نیامد و خودمان ماندیم و عزم جزمی در پاسداشت..
در این وانفسای جنگ دگر که شاید بیش از همه، ما رنج و درد و مصیبتش را فهم می کردیم، فرصت غنیمت شمردیم تا خواست دو دهه ای خود[کنشگران صلح و محیط زیست] را اینبار که تجربه تلخ جنگ حتی شهرهای عمقی را بیش از خطوط مرزی گرفتار کرده بود، فریاد بزنیم تا بلکه چون همیشه ایام که عدم تکرار تجربه تلخ بمباران شیمیایی را در جهان خواستار بودیم،اینبار بر هوشمندی دیپلماسی ایرانی و هموندی ها در نلغزیدن در جنگی دگر که محتمل فاجعه بارتر از تمام جنگهای دیگر تاریخ می نمود، تٲکید ورزیم.
ما که در دوران جنگ طبق آمارهای رسمی فقط در شهر سردشت، حدود سه هزار بار بمباران هوایی و توپخانه ای را و آن هم با بمب ناپالم و اخربار با چند بمب شیمیایی تجربه کرده و درک عمیقی از زخم ناسور جنگ را دهه ها با خود همراه داشتیم، بهترین گزینه ممکن برای به پاخاستن و ادای مسئولیت پیشگیری از جنگی پربسامد بودیم و گرچه در همان صبح روز بیست و سوم خردادماه سال جاری نیز اولین موشک ها را در چندقدمی خود، بالاجبار پذیرا شدیم اما باید که برای صلح و پیشگیری از جنگی ویرانگر، مٲموریت خود ادا می کردیم چه اینکه، آن رسالت چند دهه ای ما بود و اما ندا، تمنا و صدای مان تا به امروز هم کمتر رسانه ای را جلب و جذب کرده بود و همان؛
شک مان به یقین تبدیل و از رسانه و بلندگوی آن ناامید می نمودیم و به ناچار خود به میدان آمدیم تا بلکه بشود از راه چشم، فریادها را منتقل کرد و همان شد که استراتژی سکوت فعال، کمک کرد تا تشتت آرایی که بود، مرتفع و به نحوی هم فهمی، همدلی های پیشرانی آفرید که از نماینده تا فرماندار، شورای تٲمین، ان جی اوها و کنشگران اجتماعی، اصناف و جوانان و ورزشکاران همراه شدند و در عصر هفتم تیر و شب متعاقب آن یعنی مصادف با روز جهانی مبارزه با سلاح کشتارجمعی و شیمیایی در همایش شب شعر و هنر #هەناسەیەک_بۆ_ژیان (نفسی برای زندگی)، آن اتفاق میمون و آن عزم جمعی نمود و خواست دو دهه ای کنشگران، یکباره در خواست ملی تبلور یافت و آنی شد که می بینید:
یک ملت، یک شهر،
با مهربانی برای صلح ...
تصاویری که می بینید خیل منادیان صلح شهر صلح و مهربانی- سردشت- اند که اینک، همدل، همراه، همگرا و همصدا برای استقرار صلح و پایداری آن، هم قسم شده اند و چشم انتظارشان در همت نماینده مردم در مجلس شورا، فرمانداری، شهرداری و همکاری و ابرام فعالان شهری بر عنوان شهر صلح و مهربانی و باورمندی و پای بندی بر الفبای آن در مراودات شهروندی و حرفه ای و شغلی و از همه مهمتر خانوادگی و کاری است و از آن سو نیز مجلس شورا، شورای عالی انقلاب فرهنگی، وزارت کشور و ویژه وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی و سازمان برنامه و بودجه را به مدد می طلبند تا ضمن ثبت رویداد صلح سردشت، یاریگر خلق روزهای خوش برای سردشت و به کام توسعه و گردشگری صلح آن باشند.
چه بسا، شاید نمایندگی مقیم سازمان ملل متحد، دفتر یونسکو، یونیسف، یونیپ و... نیز در کنار سفارت کشورهای صلح دوست و نیز سایر نهادهای مرتبط بین المللی ویژه سازمان جهانی گردشگری نیز پای کار آمدند..
باشد که کارگذاری تابلوی جدید بر پیشانی شهر با عنوان "صلح و مهربانی"، و نیز همراهی شورای تٲمین و اداری شهرستان و استان و صدالبته انجمن علمی مطالعات صلح ایران با همکاری وراهبری های پژوهشی و رویدادمحور در پشت بند این خواست عمومی و تحقق شعار در عمل، راهبردهای پیشرانی پیش روی کنشگری ها و فریادهای صلح طلبی و کردار صلح منشی شهروندان سردشتی و خانواده شهدا و جانبازان به تصویر کشد...
صلح و مهربانی، مرام همیشگی همه باد🙏
٭با سپاس ویژه از مدیران و اعضای انجمن سەردەم سردشت برای تسهیلگری این رویداد تاریخی..
🌹❤️🌹
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#نامهربانی_های_بزرگ
#بمباران_شیمیایی
#مصیبت_جنگ
#سردشت
#غم_بزرگ
#کار_بزرگ
#شهرصلح_و_مهربانی
@sopskf
Telegram
بنیاد توسعه صلح و مهربانی های کوچک