خاڵ خدری قادری
و
میرزا ڕەحمانی وەهابزادە،
دوو سامانێ ئاشتی نەتەوەیی...

https://t.iss.one/Sopskf/5543

مام خدر قادری(هنرمند بی بدیل بیت و حیران) و میرزا رحمان وهابزاده(باستان شناس شهیر و مدیرکل سابق میراث و فرهنگی آذربایجان شرقی)، دو سرمایه صلح جغرافیای ملی ...


مام خدر(خله ده رزی یا خدر گه رماوی)، گرچه خود محصول شرایط زیست نابسامان جغرافیایی و مرزنشینی است و هر چه نامُرادی و نامهربانی تاریخی از فقر و نداری تا یتیمی و چوپانی، آوارگی و بی خانمانی و فرزند و نوه ای بیمار و توانخواه، و... نصیب برده و تجربه کرده و طعم تلخ زندگی نیز بسیار چشیده است اما همچنان سرپا، تاب آور و‌ استوار، ققنوس وار، سربرافراشته و به مدد ارتباط وثیق و خالص با خالق و‌ مسجد و‌ خانه خدا، نای فلوت(شمشال)، نوای حیران و طنین بیت واره هایش، ضمن بازیابی و بازآفرینی خود و سوار شدن بر زمانه و روزگارنامُراد، با نگهداشت چهارچوب خانواده، در اجتماع پیرامونی نیز فرح بخش، امیدزا و زندگی ساز نشان داده، و با افزودن بر میراث ماندگار هنرِ ملت، نقش وطن نوازی و‌ صلح سازی هم بر دوش گرفته و ‌الحق که شایسته و فخر آفرین نشان داده است و یادگاری ماندگار، به نسل های بعدی، منتقل کرده است...

ایشان ضمن مشارکت در جشنواره های ملی و منطقه ای، به فستیوال های بین المللی از جمله مسکو نیز دعوت شده و جایزه ویژه هنری کسب کرده و در داخل نیز ضمن کسب تندیس طلایی بلوط مهارت و‌ استادی، نشان درجه یک هنر معادل دکتری آکادمیک از دست وزیر ارشاد دریافت کرده و تندیس مبارکش با دستان هنرمند ضیاءالدینی، ساخته شده و بر میدان مشرف به خیابان های هیروشیما و حلبچه (دو‌شهر خواهرخوانده شهر صلح ) نصب شده است..


مهندس عبدالرحمان وهاب زاده نیز، از جنس مام خدرقادری است که همچو او، یتیمی در اوان کودکی و تجربه زندگی روستایی در دوره نوجوانی داشته و سپس به لطف و حمایت و‌ترغیب سرپرستی فرهنگی به نام میرزاوهاب(برادربزرگ)، تحصیلات عمومی و آکادمیکی را دنبال و ابتدا از آموزگاری در روستاها تا مدیریت فرهنگی و هنری ادارات در اوان انقلاب را نصیب برده و در اوج اختلافات قومی نژادی و زبانی، در دو استان آذربایجان غربی و شرقی، شرف میراث داری داشته و به زعم شایستگان غالب و مغلوب در ساختار قدرت پساانقلاب، در زمره ی فاخرترین چهره های باستان شناسی کشور قرار گرفته که اینک سال ها پس از مدیریت پروژه های ملی و بین المللی و سال ها کسوت مدیرکلی میراث فرهنگی استان آذربایجان شرقی، همچنان پایه شور و مشورت چه در داخل و چه خارج کشور است که از مهم ترین ویژگی اش، خروج از مرزهای تعصب نژادی و زبانی و وجاهت و وزن تخصصی اش در ساختار دگم بروکراسی کشور ویژه در بخش میراث فرهنگی و ماندگار باستانی است که سرشت روحش را با صلح درون و منادی صلح برون پرورده است...

ایشان درپیشادیدار وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با مام خدرقادری، فرصت غنیمت شمرد و از رابطه نان و فرهنگ و حکمروایی فرهنگی، سخن گفت تا نماینده اعزامی دولت را همسنگ دغدغه فرهنگ بر هفت خوان نداری و‌ سفره خالی و آسیب فرهنگی متعاقب آن که تهدیدی جدی بر صلح پایدار است، آشنا کرده باشد...

عصر سی ام اردیبهشت و ‌پسادیدار وزیر و‌ نماینده دولت از روستای باغی، مجالی دست داد تا به یُمن کسب جایزه اُسکارپایداری- جایزه جهانی انرژی گلوب ایران- توسط #رئوف_آذری، در دامان سردشت_شهر صلح و مهربانی-، و رو به روی روستای باغی و در دل جنگل های بلوط و مشرف به دریاچه سد ملی سردشت، جمع کوچک فامیلی تجمیع شوند و از زبانِ برنده جایزه اول بخش جوانان اسکارپایداری، مناقب این دو‌سرمایه انسانی سردشت،کوردستان، ایرانذ و جهان، واکاوی شود...

بلکه تلنگُری شود بر جوانان و میراث داری و صلح نوازی شان در آینده...

🌹❤️🌹
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهرباني_هاي_كوچك
#شهر_صلح_و_مهربانی
#سردشت
#سرمایه_های_انسانی
#خانواده_صلح_نواز
#سرمایه_های_صلح_ساز
#مام_خدر_قادری
#رحمان_وهابزاده
#رئوف_آذری

@sopskf