#باهمیم برای سلامِ به تفنگ ها!
رئوف آذری*

@Raoufazari

بخش اعظم زندگی ام در نقطه ی صفرمرزی و در بحبوحه ی نابسامانی های اداری، اقتصادی، سیاسی،فرهنگی و جنگی آن به ویژه در اثنای جنگ تحمیلی رژیم بعث سپری شده است به نحوی که جدا از گلوله های تفنگی، گلوله های توپ و تانک و بمب های هوایی و مهم تر از همه آنها، #بمب_شیمیایی نیز تجربه و استنشاق کرده ام و قسمی از بهترین هایم نیز قربانی شده اند!

اما همه اینها حتی برای چند لحظه هم، مرا در دایره تند خشونت نغلتاند و صدالبته نیز اگر گاه گاهی، ناخواسته و سرخوشانه، نیز اخم در هم فرو برده ام یاد تأکیدات اول بچگی هایم می افتادم و از هرگونه خشم، نفرت پیدا می کردم که البته قسم اعظم آن را مدیون، نصایح گُهربار و عمل مهرورزانه فرشته ای هستم که #دایه_گیان ( به معنای مادر عزیزم) نام نهاده ام❤

امروز که در آستانه طولانی ترین شب سال هستیم و قرار است در دل تاریکی های سال، لختی، فارغ از #جنگ، #تحریم، و اخبار ناخوشایند #رسانه ها و تمامی نامهربانی های عالم، با خانواده کنار هم گرد آییم و از #مهر، #عشق و #آشتی، سخن گوییم چه خوبست که به بچه های مان که نسل فردای زندگی هستند و شهروندان یا احیانا" مدیران آینده(البته اگر شایستگی ها، ملاک گزینش ها شود)، مؤكداً و از سر عشق و مهر سفارش کنیم که حتی به #تفنگ_ها هم سلام کنند و سلام کنند و سلام دهند تا شاید #تفنگداران نیز #عشق و #مهر را فهم کنند و بگیرند و از این به بعد، از لوله های تفنگ شان، به جای #گلوله، #گُل، شلیک کنند...

ایمان دارم می شود اگر که همدلانه اراده کنیم چنین کنیم و چنین کنند کودکان امروز و آینده داران فردای زندگی...

و اگر که از فرصت #یلدا و دیگر مناسبت ها و نیز #رسانه و شبکه های اجتماعی، هوشمندانه و پیشبرانه و صلح مدارانه بهره گیریم...

می شود، چرا نشود وقتی که ما
#باهمیم🌷❤

--------
*فعال صلح و مهربانی، دبیر کارگروه "سواد رسانه و مسئولیت اجتماعی" انجمن سواد رسانه ای ایران
**نقل تصویر: پیچ دکتر احسان محمدی

🌷❤🌷

#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#رئوف_آذری
#مسئولیت_اجتماعی
#شب_یلدا
#باهمیم
#سلامی_به_تفنگ_ها
#عشق
#مهربانی
#فردای_صلح
@sopskf
------------------

https://www.instagram.com/p/BrpBilClbX5/?utm_source=ig_share_sheet&igshid=6zw1g46rf63e

‍ ☀️ یلدا

یلدا مبارکِ آن کسی است که می داند امشب بلندترین شب سال است و از فردا هم این شب، کوتاه تر نخواهد شد اما باز هم این شبِ دراز و این غصه دنباله دار را جشن می گیرد؛ چون جسارتش را دارد که حتی اگر خورشید نتابید؛ خودش بتابد هر قدر که می تواند.

یلدا مبارکِ آن کسی است که قلبش همان انار تَرَک خورده ای است که تمنّای ‌رسیدن داشت، اما نرسید.
همان کسی که قاچی لبخند بر اندوهش می نشانَد سرخ، تا همه باور کنند، که‌ زمستان به خندوانه ای تاب آوردنی می شود.

یلدا مبارکِ کسی است که هر چله را با چله بعدی سر می کند اما نه چین به پیشانی می آورد و نه روحِ چاک چاکش را بر بندِ رختِ تماشا می اندازد.
او خودش را و زمستانش را زیر کرسیِ حکایت‌های کهن گرم می کند ‌و گوش می سپارد به مادربزرگ روزگار که زندگی را و رمز و رازش را در بقچه قصه هایش پیچیده است.

یلدا مبارکِ کسی است که آجیل او مشکلاتش است اما مشکل گشایی را با سرانگشت های تدبیرش، تمرین می کند. همان کسی که دهانِ تلخ ِ ایام را به نُقل و نباتِ عشق شیرین می کند و چای می نوشد در استکانِ نازکِ خاطرخواهیش تا سحر.

یلدا مبارکِ کسی است که مهمانی جز تنهایی ندارد اما با همان تنهایی گل می گوید و گل می شنود و قصه می بافد و شعر سر می اندازد.

یلدا مبارکِ کسی ست که حافظش خداست و جهان، دیوان شعر اوست و هر وقت که تفال می زند غزلی می آید با ردیف غم مخور
یلدا مبارک اوست که همیشه زمزمه می کند:

ای دل غمدیده حالت بهْ شود دل بد مکن
وین سرِ شوریده باز آید به سامان غم مخور

✍️#عرفان_نظرآهاری
🕯@erfannazarahari
#یلدا_مبارک_است

درسِ استاد
---
✍ #یلدا_دمیرچی

💎‍ استاد نازنینی داشتیم در دوران دانشجویی. تلاش می‌کرد حرف‌های درشت اجتماعی را به گونه‌ای با شوخی و خنده بیان کند که آدم لذت ببرد.
روز اول کلاس، آمد روی صندلی نشست و بی‌مقدمه و بدون حال‌و‌احوال‌پرسی رو به یکی از پسرهای کلاس کرد و گفت:
"اگه امروز که از خونه اومدی بیرون، اولین نفر تو خیابون بهت می‌گفت زیپت بازه، چی کار می‌کردی؟"
پسره گفت: "زود چک‌اش می‌کردم."
استاد گفت:
"اگر نفر دوم هم می‌گفت زیپت بازه، چطور؟"
پسره گفت: "با شک، دوباره زیپم رو چک می‌کردم."
استاد پرسید: "اگر تا نفر دهمی که می‌دیدی، می‌گفت زیپت بازه، چطور؟"
پسره گفت: "شاید دیگه محل نمی‌ذاشتم."
استاد ادامه داد‌: "فرض کن از یه جا به بعد، دیگه هرکی از جلوت رد می‌شد، یه نگاه به زیپت می‌انداخت و می‌خندید. اون موقع چی‌کار می‌کردی؟"
پسره هاج و واج گفت‌:
"شاید لباسم رو می‌انداختم روی شلوارم."
استاد با پرسش بعدی، تیر خلاص رو زد :
"حالا اگر شب، عروسی دعوت باشی، حاضری بری؟"
پسره گفت: "نه! ترجیح می‌دم جایی نرم تا بفهمم چه مرگمه."
استاد یهو برگشت با حالتی خنده‌دار گفت:
"دِ لامصبا! انسان این‌جوریه که اگر هی بهش بگن داری گند می‌زنی، حالا هرچی باشه، باورش می‌شه داره گند می‌زنه.
امروز صبح سوار تاکسی شدم، راننده از کنار هر زن راننده ای رد می‌شد، کلی بوق و چراغ می‌زد. آخر سر هم با صدای بلند داد می‌زد که: "بتمرگ تو خونه‌ات با این دست فرمونت."
خب این زن بدبخت روزی ده بار این رو از این و اون بشنوه، دست‌فرمونش خوب هم که باشه، اعتماد به نفسش به فنا می‌ره!
پس‌فردا می‌خواین ازدواج کنین، دوست دارین شریک زندگی‌تون یه دختر بی‌اعتماد‌به‌نفس باشه یا یکی که اعتمادبه‌نفسش به شما انرژی بده؟"
بعد برگشت رو به همه کلاس و گفت:
"حواس‌تون باشه! اگر امنیت هر آدمی رو از میون ببرین، نه تنها خدا طعم شیرین زندگی رو بهتون حروم می‌کنه، جهانی رو که توش قراره زندگی کنین رو هم خراب می‌کنید."
دو سال بود دانشجو بودیم، هیچ‌وقت نشده‌ بود این‌جوری به قضیه نگاه کنیم.
یادم میاد بهترین تعاملات دانشجویی زندگی‌مون، بعد از کلاس اون استاد شروع شد؛ تعاملاتی با بیش‌ترین تلاش برای ساختن و نگهداری امنیت آدمای دور و برمون
----
•نقل از واتساپ دوست هموندم مهندس مهرپسند
🌹❤️🌹

#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#درس_استاد
#مسئولیت_اجتماعی

@sopskf

مناسبت ها و فرصت معرفی تنوع فرهنگی

https://t.iss.one/Sopskf/5337

آن چه اعیاد و مناسبت ها را چه در شرع و
دین و سنت حضرت و چه در فرهنگ و عرف و متن اجتماع، مبارک می کند، فرصت هموندی های خالص و‌ناب و مهربانه ای است که ماحصل تبادل همدلانه ی مهرشان، صلحی است پایدار به وسعت قلب های خالصی که از مرزبندی ها، عبور کرده و با مرزدَری های قراردادی، تشعشع پیام عشق و امید و دوستی را به تاریکستان های تاریخی ذهن، تابانده است و تحت هیچ شرایطی و با هیچ بهانه ای، موهبت همزیستی رفاقتی را به نقمت بدزیستی رقابتی، معاوضه نخواهد کرد.. یلدا و یلداهای تقویمی، بهانه هایی بیش نیستند برای ترویج فرهنگ مسئولیت اجتماعی هریک از ما جهت افزودن بر دامنه جغرافیایی صلح پایدار در جهانشهری که همگی ما، چند صباحی بیش، مهمانش نیستیم... یلدا و یلداهای نوعی، فرصت های بی بدیلی اند برای هم فهمی و معرفی فرهنگ های متنوع بومی و کسب لذت از گونه گونی رنگ ها، نژادها، زبان ها، و آواها و سنت های نهفته در معماری کهن فرهنگی جغرافیای زیست جمعی ما.. بیایید یلداها را بهانه کنیم برای معرفی این پاره فرهنگ های بومی-جغرافیایی تا از از کنار هم چیدن پازل شان، معجونی خلق کنیم به فحوای کامل عشق،صلح و دوستی...

#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#روز_جهانی_همبستگی_بشر
#یلدا
#مسئولیت_اجتماعی
#فرصت_هموندی
#معرفی_تنوع_فرهنگی

@sopskf
https://www.instagram.com/sopskf/p/CXyQfxlq3ei/?utm_medium=copy_link