چالش نهالی برای عزیزی
و
جوانه های صلح و مهربانی سردشت در سنندج...
https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/1231?single


بلوطبانان پا به رکاب، برای حضور در نشست تخصصی رد پای آب در جامعه مصرفی مدرن و رونمایی از کتابی با همین نام از هوکسترا و ترجمه دکترصلاح ویسی و وریا لطفی دعوت بودند.

از طرفی #یونس و #بهروز دو جوان روستایی نقاط صفر مرزی که به توصیه مشاور، از کولبر-دانش آموزی فاصله گرفته و با مهارت آموزی در کلاس های مهربانی، آشتی و گفت و گوی مدارس الگویی، از عادت مرسوم هم ولایتی های خود در تخریب محیط زیست و قتل و عام بلوط ها، فاصله گرفته و این سال ها خود به پرورش چندین هزار جوانه بلوط صلح و مهربانی، مشغول شده بودند، منتظر دست مهری بودند تا بر سر تلاش و رنجی که در پرورش شش هزار نهال متحمل شده بودند، کشیده شود!

آن سوتر، استاد، برادر و دوست فرهیخته مان، #دکتر_محمدخانی از پینجوین(شهر یادگیرنده)، فرکانس لطف و مهربانی اش را با کاشت نهالی برای راهبر و تسهیلگر بلوطبانان و جمعی از اساتید به نام وطن در قالب چالش نهالی برای عزیزی، ارسال کرده و پاسخی درخور می طلبید که گرچه در تهران و خانه اندیشمندان، پاسخ داده شد اما به قدر انتظار نبود!

قرار بود راهبر بلوطبانان و رییس کمیته محیط زیستی کرسی سلامت اجتماعی یونسکو-#مهندس_محمد_درویش هم باشد و جمعی از اساتید و فرهیختگان و فعالان دگر نیز

آن سوتر، سردشت مدعی برند صلح و مهربانی و شهر صلح!

باید که ایده ای بروز می کرد، پرداخت می شد و در سنندج جان می گرفت که الحق رییس دانشگاه، معاون اجتماعی و فرهنگی و نیز رییس و اساتید و عوامل دانشکده منابع طبیعی و انجمن های علمی، محیط زیستی و معماری بزرگوارانه پای کارآمدند و متولیان فضای سبز سنگ تمام گذاشتند که ردپای دکتر صلاح ویسی عزیز ودانشجویانش، بیش از همه مشهود بود..

حال نیاز بود در پاسخ به چالش، در پی عزیزی کاوش می کردیم تا نهالی به نامش غرس کنیم  که در نهایت به رقمی معادل یکصد و بیست و دو شهید بمباران شیمیایی رسیدیم و بنا براین شد که جوانه های پرورش یافته یونس و بهروز را خریداری و به سنندج و دانشگاه کردستان، حمل کنیم که چنین اتفاق افتاد و روز موعود فرار رسید.

همه آمده بودند از رییس و معاونان و مدیران دانشکده ها تا دانشجویان و اساتید و اعضای انجمن های علمی و ویژه تر نیز فعالان محیط زیست چند استان و اساتید و فرهیختگان سردشتی مقیم سنندج و کودکانی از جنس الماس...

دکتر ویسی دست به فرمان شد،
دکتر مولانی استارت زد
و دکتر قادرزاده، یار شد
و مهندس درویش، نقشه راه ریخت تا حرکتی جان گیرد که قطار عزیزان را نه در دلِ خاک که بر روح خاک سوار کند.

وچنین شد که
۱۲۲
جوانه  صلح و مهربانیِ سردشت، در زمین محوطه دانشکده منابع طبیعی
دانشگاه کردستان، با دستان مبارک مشارکت کنندگان غرس شدند و در شهرک دانشگاهی سنندج و در قلب دانشگاه کردستان و همسایه دانشکده منابع طبیعی، جوانه های صلح و مهربانی کاشت شدند تا بلکه، بلوطبانان پا به رکاب؛
با دستانی پُر در نشست تخصصی ردپای آب که بناست آب های پنهان، مجازی، سبز، آبی و خاکستری را تعقیب کنند و به چرخه طبیعت بازگردانند، شرکت کرده
و
همزمان نیز یونس و بهروز،
به کارآفرینی اجتماعی شان دلخوش و امیدوار شده
و چالش نهالی برای عزیزی،
به نام شهدای بمباران شیمیایی-عزیزترینی که رفتند تا ما بمانیم-، تداومی مبارک را شاهد باشد و شخصیت های شخیص حاضر در رویداد رونمایی نیز نفسی چاق کنند...

و مبارک روزی شد که در دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست دانشگاه کردستان، پرچم سبز سردشتیان صلح آفرین و نیز بلوطبانان پابه رکاب، چالشگران نهالی برای عزیزی و نیز قلم به دستان ردپای آب و البته دانش سبز منظر و دانشگاهی صلح گستر با هم به اهتزاز در آمد
و پیام شگرفِ
#نه_به_جنگ،
نه به ژینوساید و اکوساید
و بله به تفاهم، #صلح و طبیعت بانی و جنگل داری
را  در دل زمانه ی پرآشوب به جهان، مخابره کرد...

تا بادا چنین بادا...🙏

🌳❤️🚴
#بلوطبانان_پا_به_رکاب
#رد_پای_آب
#چالش_نهالی_برای_عزیزی
#همت_همدلانه
#فرصت_بازآفرینی
#جوانه_بلوط_صلح_و_مهربانی
#سردشت
#پینجوین
#جوانرود
#سنندج
#کردستان
#زاگروس
#ایران
#جهان
@oaktree_loverbikers

یک قاشق بذرِ صلح و مهربانی

حتی اگر تنها ابزارمان، یک قاشق غذاخوری باشد، باز دستانِ مان را قوّت می بخشیم، زمین را بشکافند تا سخاوتمندانه، بذر بلوط صلح و مهربانی بکارند و قوت زمین بخشند...

بهمن ماه، فرصتی پیش آمد تا پیشانشستی تحلیلی در مرکز مطالعات و تحقیقات دانشگاه تهران، بازدیدی از موزه عروسک های نمایشی داشته باشیم...

محوطه دل انگیز موزه، بر آن مان داشت تا فضای موزه را با بذر بلوط صلح و مهربانی، بیشتر بیاراییم...

غزم مان جزم بود اما چون کوله همراه نداشتیم، تنها ابزار کارمان، قاشق غذاخوری ای شد که مهربان خواهری از پیشخوان کافه، پیش آورد.

فرصت، غنیمتی بود تا ادای تکلیف کنیم و بویژه در آن هوای آلوده پایتخت و چندی پسا روز هوای پاک، بخشی از بذور درختی پالایشگر و اکسیژن ساز‌ چون بلوط  را در خاک حیاط موزه، بنشانیم...

امیدواریم این بذر با مهر و رصد و خدمت سال های ابتدایی موزه دار و کافه دار، جان گیرند، رشد کنند
و طراوت و سرسبزی را برای سال های دور، به رهگذران، بازدیدکنندگان، عوامل موزه و دگر شهروندان تقدیم دارند..

یک قاشق بذر صلح و مهربانی، تقدیم دل اقیانوسی پایتخت نشینان ایران زمین

https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/1345

سفیری از جمع بلوطبانان پا به رکاب شهر صلح و مهربانی🙏

🌳❤🚴
#بلوطبانان_پا_به_رکاب
#بذر_بلوط_صلح_و_مهربانی
#موزه_عروسک_های_نمایشی

@oaktree_loverbikers

قبل تر خبر داده بودیم که بناست شبی از شب های بخارا را به لطف استاد علی دهباشی-آن یک تنه، یک وزارت-، به #بلوط، اختصاص دهیم و کمی از بلوط و مهربانی هایش، نامهربانی ها و بحران دامنگیرش و نیز راهبردها و راهکارها برای فردای سلامتی اش، سخن گوییم...

اینک، در پیشا این رویداد مهم و معتبر، سعی داریم از زبان شما مخاطب عزیز، بلوط را توصیف کنیم...


اگر بلوط دوست هستید و چون ما عاشق بلوط و استواری اش، ذیل همین پست👇 کامنت بزنید و بلوط را در یک کلمه، جمله یا پاراگراف، توصیف کنید.

سعی شود کاربست واژگان با واقعیت بلوط و اثر و عظمتش سازگار باشد و نه کم بگذاریم و نه بیش که حقیقت، آسیب نبیند...

🌳❤🚴
#بلوطبانان_پا_به_رکاب
#شب_بلوط
#بلوط_نمایی
@oaktree_loverbikers

زندگی در امتداد بلوط

https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/1383


بذری بودم افتاده پای درختی...

انگشتی خزید بر تنه ام و تلنگری زد و از مادر، جدایم ساخت

در جیب کوله ای چپانده شدم و رهی دور و دراز همقدم یار شدم
ساعاتی گذشت و از خلوت به شلوغی و از شلوغی به خلوت تغییر وضعیت دادیم و در نهایت محکم کوبیده شدیم به کف سرد سرامیکی در کف انباری!

گرچه سردتر از جایی نبود که بودم ولی سایه سنگینی داشت خفه ام می کرد...

یک، دو و سه و چند روز‌و هفته همچنان در این خلوتکده، خاکستر فراموشی بر سر و رویم تلنبار می شد تا اینکه؛

عصر هنگامی، همان دست سر برآورد و دستم بگرفت و سمت پله ها، همراهم برد...
پله اول، دوم و یازدهم هم بالا رفتیم و دربی گشوده شد.

یک راست سمت آشپزخانه رفتیم و تابه خود آمدم لای دستمالی کاغذی سفیدِ خیسی، پیچانده شدم.

حتم داشتم، کارم تمام است و این کفن مرگم است و باید سمت قبرستان، ره پویم ولی چندی در همین انتظار، عمر کاهیدم تا به ناگاه، مسیر عوض شد و در تُنگی پر آب، غرقم کردند!

چندی گذشت و از دو سو احساس می کردم، کشیده می شوم.
انگار رؤیاهایم را از دو سو، بیرون می کشیدند و این هر اول صبحی در دل تاریکی و غرق در آب ادامه داشت تا اینکه...

جان گرفتم و جوانه زدم و رشد کردم و آنگاه که رمقی یافتم در پی مادر، دلم لک زدن و بیقراری شروع کرد...

بیقراری ام چنان غلیان کرد که همان دست یار، مجدد انگشتی چرخاند و از‌غرقاب تنگ آبی، نجاتم بخشید و در دل خاک مادر و آشیانی بزرگ تر از تُنگ، به نام گُلدان جایم داد..

اینجا کمی آرام تر شده بودم، چون گِلی که رویم را پوشاند، عجیب بوی مادر می داد..

دوره شیرخوارگی تا کودکی را سریع پیمودم واینک هر روز چشمم به در است، بلکه دستان مسیحایی دگری سررسد و مرا به زادگاه اصلی ام و همان پهنه خالی جنگلی برگرداند ...

امروز جنگل بیش ار هرزمانی به بذر و جوانه همدلی نیازمند است تا حتی اگر از لای دستمال سفیدی هم جانپرور شده باشی، سبزی را به باغچه امیدش بپاشی وجان افزایی و جان نستانی..

سپاس دستان مهری که به جنگل حیات دوباره می بخشد و به جوانه نیز اعتمادی شگرف...

شک نکنید روزگاران بهتر از امروز را خواهیم ساخت.

#بلوطبانان_پا_به_رکاب
#شب_بلوط
#جوانه_های_بلوط_صلح_و_مهربانی
----

فیلم:اینترنت

شب بلوط
و
فرصت بلوط تکریمیِ بلوط دانان، بلوطبانان و بلوط نوازان

https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/1401?single


شاید ببش از دو سال و بیشتر بودکه انتظار چین روزی داشتیم.
از علی دهباشی و محمد درویش سپاس باید گفت که بلوطبان نوازی شان به شب بلوط، رساندمان...

اینجا تهران است و خانه اندیشمندان علوم انسانی و تالار فردوسی...

ساعاتی قبل از شروع مراسم، برای مهندس درویش نوشتیم و از دغدغه مان درباب ظرفیت سالن و اوضاع ترافیک و ... گفتیم که اطمینان خاطر دادند و گفتند:"نگران نباشید،خواهند آمد"!

و چنین شد که سالن فردوسی در مقابل عاشقان بلوط کم آورد و ساعات پایانی نیز به جای خلوت شدن صندلی ها، این صندلی ها بودند که شرمنده به پاایستادگان برای ادای مسئولیت اجتماعی و عاشقان بلوط شدند!

علی دهباشی، تولیت و راهبری شب بلوط را در دست داشت
و سخنوران علمی،
با تسهیلگری محمد درویش،
هریک از مناقب درخت گفتند:

دکتر مصطفی خوشنویس، دکترحمیدرضا عباسی
و
دکترمحی الدین محمدخانی،

از موهبت بلوط، منزلت زیستی و قدمت مهربانی شان
و خود مهندس محمد درویش نیز،
از همت و الطاف بلوط نوازان در خلق بهانه هایی برای سرکردن زمستان زاگروس و البرز و هیرکانی و...

آمانج قربانی،
محیط بان کامیارانی و کنشگر سبزاندیش وطن از پروژه های آموزشی و راهبری محلی
و
علی طهماسبی،
آتش نشان و روزنامه نگار قلعه تُلی خوزستانی از طرح های اقتصادمحور و کارآفرینی های اجتماعی بلوط یار...

خالد فرج زاده و هیدی محمدنژاد هم از طراحی های فضای سبز شهری با بلوط و فلسفه الهام بخش پایداری بلوط ها و داستان بلوطی که در جیب کودک انفال شده جوانه زد!

فرید رضایی،
هنرمند شاخص هه ورامانی هم با ضایعات بلوط، داستان زندگی زاگروس را بازآفرینی کرد و دست آخر؛

رئوف آذری
(دبیر اجرایی شب بلوط)،
نیز در آخرین دقایق برنامه از پیمان نامه سیزده بندی سخن گفت که ‌ۥاز فرد فرد این جغرافیا تا نهادها، مؤسسات، سیستم قانوگذار، ‌اجرا و قضا را ‌‌به ادای مسئولیت اجتماعی و ترویج و اقدامات الهام بخش بلوط نوازانه و سایر گونه های گیاهی، جانوری و درختی داری فرا می خواند.

[چکیده پیمان نامه به لطف گروه اینفوگرافیک، روی تابلو به نمایش درآمد و همزمان نیز جهت اخذ امضای مشارکت کنندگان درسالن جنبی روی شاسی قرار گرفت]

دو تابلوی جوانه بلوط ریشه دار و شاخه دار نیز برای معرفی گونه بلوط به نماد صلح و مهربانی
و نیز تعیین روز درخت داری
[به پیشنهاد بلوطبانان پا به رکاب سردشت و موسسه نیک بنیادان مهرگان کرمانشاه]،
روی شاسی رفتند تا اثر انگشت مشارکت کنندگان را کنار خود داشته باشند.

رونمایی از عروسک بلیطک،
مصاحبه های تخصصی،
توزیع سیزده تندیس
+سیزده جوانه بلوط صلح و مهربانی
+لوح های تجلیل پاسخ دهندگان به فراخوان
و عکس های یادگاری،
نیز پایان بخش مراسم شب بلوط بودند.

واجب می دانیم از؛
خانه اندیشمندان علوم انسانی
به پاس دراختیار گذاشتن سالن فردوسی
و
دکتر محمدایران منش و
مهربانو سوری کعبیان نژاد،
و
مهندس سوران محمودپور، بابت خوانِ کرم و سفره مهر و الطاف بی شائبه شان در مهمان نوازی شهرستانی ها

و همچنین؛
مهندس محمدعلی کولیوند
و
مهربانو بهاره امیری،
از مؤسسه نیك بنیادان مهرگان کرمانشاه در بلوطبان نوازی و نیز هدایای ویژه[کیسه های پارچه ای]
برای مشارکت کنندگان، سپاسگزاری ویژه داشته باشیم.


سپاس از همگی و به امید گونه نوازی های گیاهی، درختی و جانوری این سرزمین به بهترین وجه ممکن و میسور و به پاخاستن همگانی برای ادای مسئولیت اجتماعی در قبال وطن و زیستمندانش 🙏


🌳❤️🚴
#بلوطبانان_پا_به_رکاب
#شب_های_بخارا
#علی_دهباشی
#محمد_درویش
#رئوف_آذری
#شب_بلوط
#گردهمایی_عاشقان_بلوط
#تهران
#خانه_اندیسمندان_علوم_انسانی

@oaktree_loverbikers

--
کلیک کنید و مجموعه تصاویر را ملاحظه بفرمایید👇

بلوط ناجی قبیله
و
احسان محمدی شاخص مسئولیت پذیری اجتماعی

https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/1462?single


✍️رئوف آذری*

برنامه شب بلوط در آستانه نهایی شدن بود که ذهنم در نوشخند احسان محمدی، قلاب شد و همان لبخندش، سبب شد بندی از بنود پیمان نامه شب بلوط به وزارت ورزش و فدراسیون های تابعه برسد!

احسان محمدی را به مدد شبکه های اجتماعی و مناسبت نگاری ها و البته در لحظه نگاری هایش و با کتاب هایش شناختم و اولین ملاقات حضوری مان، در مراسم سالانه جایزه صلح و محیط زیست بود که ایشان به پاس قلم مسئولیت نگارش برای طبیعت و در زیست بوم وطن و نگارنده به پاس همت تشکل سازی گروه بالویزانی ژینگه
Balvezani_Jinga
با فحوای سفیران طبیعت و فعالیت چالش بلوط،دعوت شده بودیم(۱۳۹۷).
هر دو تابلویی سبزرنگ و بزرگ در دست، در صف جایزه بگیران محیط زیستی و زیر نور فلش دوربین ها، همدیگر را یافتیم و همان آغازی شد بر پایانی که فعلن، متصور نیست...

تا از شب بلوط، خبرش کردم رئوف نوازی اش، شروع شد و گفت:"گرچه مقدمات برنامه ریزی بازی با ترکمنستان و حجم کارهای فدراسیون فوتبال، مجالی برایش نگذاشته ولی حتم داشته باشید، شما و بلوط را فراموش نخواهم کرد و یادداشتی تقدیم خواهم کرد"

چندی گذشت و ما به شب بلوط، نزدیک شده بودیم و از یادداشت خبری نشد!

پیام دادم و عرض کردم:"المؤمن اذا وعد وفی"
اعتذاری طلبید و دقایقی بعد، یادداشت را ارسال کرد. تا ملاحظه کردم، چشمم در خطایی خلید و با تعجب، پیام دادم. شما، چنین چرا؟[حتی یک خطای نگارشی هم از ایشان، بعید به نظر می رسید]

فوری عذر طلبید و عکسی ازجلسه فدراسیون فوتبال فرستاد و نوشت:
"در این شرایط نوشتم و حتما گاف دارم🥶"

حقیقت بطلبید، در مقام یک دوست و والاتر در هیٲت مقامی پُرطمطراق در جمع مدیران انجمن ترویج فرهنگ مسئولیت اجتماعی(نایب رییس)، خیلی شرمسارش شدم وقتی فهمیدم که آن بزرگوار، چه سان با حداعلای مسئولیت پذیری، فشار متقبل شده تا دوست نوازی و البته بلوط نوازی اش را و وفای به عهدش را پاسخ داده باشد...

باری به هرجهت در آن شرایط، نگاشت و باز پُرمغز نگاشت که واجب دیدیم شما همراهان خوب بلوطبانان را و شب بلوط را نیز در این پیام نغز، سهیم گردانیم به آن امید که همگی مسئولیت را در قبال بلوط ها و سایر گونه های درختی، گیاهی و جانوری وطن، احسان آسا، مطمع نظر داشته باشیم و به تناسب نام و منزلت و مقام مان، مسئولیت پذیری مان را نشان دهیم..

اسلایدها را ورق بزنید تا روایتی دیگر از بلوط و همزیستانش را ملاحظه کنیم و بیشتر درنگ ورزیم...

سپاس که هستید و ممنون که بلوط ها را با تسبیح واژگانتان، نوازش کردید🙏👇

@ehsanmohammadi95

----
*دبیر اجرابی شب بلوط
@sopskf

+برای مشاهده اسلایدها، لینک ذیل عنوان☝ را کلیک بفرمایید یا روی VIEW MESSAGE👇 انگشت بزنید.
🌳❤️🚴

#بلوطبانان_پا_به_رکاب
#مسوولیت_اجتماعی
#شب_های_بخارا
#شب_بلوط
#گردهمایی_عاشقان_بلوط
#نغز_نگاری_ها
#بلوط_نوازی
#دکتر_احسان_محمدی
#رئوف_آذری

@oaktree_loverbikers

اینفوگرافیِ
پیمان نامه شب بلوط

طراحی افتخاری، داوطلبانه و مسئولیت پذیرانه ی مرجع اینفوگرافیک ایران، مهندس میرطاهری و هموندان نیک نفس شان...🙏

*مسئولیت_اجتماعی، از #من و #ما، آغاز می شود
و اینبار #بلوط ها هستند که مورد نوازش مسئولیت پذیران اجتماعی قرار می گیرند.

پیمان نامه برگزار کنندگان و مشارکت کنندگان، #سیزده_بند نمادین را با محوریت شناختِ به هنگام بلوط و سایر گونه های بومی درختی، گیاهی و جانوری وطن مورد توجه قرار داده که در بنود مورد اجماع، منازل مسئولیت پذیری اجتماعی اقشار،  صنوف گونه گون و نیز سیستم قانونگذاری، اجرایی و قضایی را خطاب قرار داده بود تا هریک به تناسب وسع و امکان خود، طبیعت نوازی داشته و در حفظ و نگهداری و الهام گیری از گونه های ارزشمند و نفیس، فعالانه در میدان باشند...

🌳❤️🚴
#بلوطبانان_پا_به_رکاب
#مسوولیت_اجتماعی
#شب_های_بخارا
#شب_بلوط
#گردهمایی_عاشقان_بلوط
#پیمان_نامه
#خانه_اندیسمندان_علوم_انسانی
#مرجع_اینفوگرافیک_ایران

@oaktree_loverbikers
@infograph

بوسه سپاس بر سری که به زندگی تعظیم می کند و بذر صلح می کارد...

🌳#ویانا، کودک سردشتی، اولین نونهالی بود که در جریان پویش بذرکاری در #گردی_غەوزە

#GRDI_GHAVZA

که در پاییز سال جاری در تپه مشرف به شهر سردشت، برگزار شد، حضور یافت و با دستان کوچکش، چندها بذر بلوط صلح و مهربانی، در دل خاکی نشاء کرد که قبل تر و در جریان جنگ هشت ساله، محل دپوی چندده هزار تن گلوله خمپارە و کاتیوشا و ...بود...

اینک او عزم کرده است جای گلوله و خمپاره، بذر زندگی و صلح بکارد و جای بوی باروت، اکسیژن حاصل آورد...


بنیاد توسعه صلح و مهربانی، از ابتدای دهه ۹۰ عزم جزم کرد تا با تعریف مٲموریت نشاء بذر مهربانی و پرورش جوانه صلح، تغییری در مانیفیست زندگی در اولین شهر قربانی جنگ افزارهای شیمیایی خلق کند که این روزها و بعد از نهم خرداد ۱۳۹۹ و با شروع به کار رسمی #بلوطبانان_پا_به_رکاب، این مٲموریت به این بازوی محیط زیستی بنیاد. منتقل شده است.

مراسم تکریم همیاران طبیعت، فعالان محیط زیست و رسانه، آتش نشانان و گروه امدادی هلال احمر...


+سالن اجتماعات فرمانداری شهرستان سردشت،
با تولیت اداره منابع طبیعی سردشت


@oaktree_loverbikers

تقدس بخشی پیشنیان به درختان
و کارکرد ایجابی آن در حفاظت از ژینایی وطن...

حلبچه، آرامگاه عەبابەیلی، جنب مزار عادله خان اردلان
--
*یادداشتی حول محور فوق با قلم #رئوف_آذری

مطالعه این یادداشت، کمک زیادی به فهم کلیپ خواهد کرد👇

https://telegra.ph/%D8%AA%D9%82%D8%AF%D8%B3-%D8%A8%D8%AE%D8%B4%DB%8C-%D9%87%D9%88%D8%B4%D9%85%D9%86%D8%AF%D8%A7%D9%86%D9%87-%D9%BE%DB%8C%D8%B4%DB%8C%D9%86%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D9%87-%D8%AF%D8%B1%D8%AE%D8%AA%D8%A7%D9%86-%D8%AE%D8%AF%D9%85%D8%AA%DB%8C-%D8%B4%D8%A7%D8%AE%D8%B5-%D8%A8%D9%87-%DA%98%DB%8C%D9%86%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D9%88%D8%B7%D9%86-03-23
---
#بلوطبانان_پا_به_رکاب
#مهربانی_های_کوچک
#ایده_های_سبز
#تقدس_بخشی_درختان
#الهام_بخش_کنشگری_سبز

@oaktree_loverbikers

یادمان شهدای حلبچه در آغوش جوانه های بلوط صلح و مهربانی
✍️رئوف آذری*

https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/1510

#محمد_محمد_سعید، فرزند شهید محمد سعید، از بازماندگان شهدای شیمیایی حلبچه است که نامش را از پدر شهیدش، به عاریت گرفته است!


سابقه آشنایی مان با محمد به سال ۱۳٨۷ و مراسم سالگرد بمباران شیمایی حلبچه، بر می گردد. 

آن زمان، ایشان کارمند یادمان حلبچه بود.

سال ۱۳۹۶ نیز در مراسم غرس ۵ نهال بلوطی که تحت عنوان جوانه صلح و مهربانی از سردشت، همراه برده بودیم، بزرگوارانه، حضوری سبز داشت و در این فاصله زمانی، هرگاه خواستیم،  از بلوط های مان که نماد ۵ هزار شهید حلبچه بود، سُراغی بگیریم، از ایشان، مدد می گرفتیم و بزرگوارانه، فیلم و عکس ارسال می کرد.

جالب که چندی بعد، خودش دست به کارشد و چند نهال بلوط دیگر کاشت که نمونه باقی اش را کنار خود با قامتی رعنا دارد.

بعدتر نیز پویشی راه انداخت و طی آن همچنان که خودش گزارش داد، توفیق یافته بودند حدود چهارهزار بذر بلوط و بنه و زالزالک در اطراف ساختمان یادمان بکارند که اکثریت شان، بار آمده اند و به نشان سرزندگی، نشاط و امید به جوانه زدن دوباره ، نوید بخش فردای سبزاند...

کاک محمد، این اواخر مسئولیت مدیریت یادمان را برعهده گرفته است که امسال نیز در بدو ورودمان به حلبچه با همراهی رییس امور شهدا و نماینده مردم حلبچه در مجلس نمایندگان عراق و رییس انجمن قربانیان و نیز رییس شبکه ان جی اوهای مدنی، به استقبال مان آمد.

فرصت غنیمت شمردیم و ذکر خیری از اقدام ارزشمند ایشان در بذرکاری و نهالکاری متعاقب حضور و اقدام قبلی هیٲت سردشت در محیط اطراف یادمان، کردیم و برای دوران تصدی مسئولیت جدیدش نیز تمنای توفیق و ماندگاری خیرمؤثرشان همسنگ عُمر بلوط ها کردیم...

-----
پ.ن: کاک محمد در گزارش‌ سال قبل عنوان کردند که متٲسفانه از سرجمع ۵ نهال غرس شده قبلی ما، فقط دوتای شان باقی مانده است.

در جریان حضور اخیرمان در مراسم سالگرد بمباران شیمیایی حلبچه، سه نهال به قصد ترمیم همراه بردیم که کاک محمد و مجموعه کارکنان یادمان و امور شهدا و نیز نمایندگان ان جی اوهای حاضر، در جریان غرس وجایگزینی، مجدد بزرگوارانه، همراه شدند...
----
*کنشگر صلح و محیط زیست، نایب رییس هیٲت مدیره انجمن ترویج فرهنگ مسئولیت اجتماعی

🌳❤🚴
#بلوطبانان_پا_به_رکاب
#مهربانی_های_کوچک
#سردشت
#حلبچه
#سالگرد_بمباران_شیمیایی
#مسئولیت_اجتماعی
#بلوط_نوازی
#یادمان_حلبچه


@oaktree_loverbikers