#کمپین مهربانی های کوچک
#نمونه ی ۱۲۴
#رئوف آذری
@Raoufazari
#ایده پرداز و مدیر کمپین
#نگارش (۹تیر۹۵)------------------
# مهربانی از جنس دوستداری زیست محیط
رودخانه زاب سالهاست روندگی و جریان و زیبایی مسیرخوداختیارش، الهام بخش مثل ها و افسانه ها و داستان های بومی و منطقه ای بوده و از طرفی هویت ساز و هویت بخش فرهنگی ویژه در اطراف و اکناف خود به درازنای تاریخ سرزمین مان!
در پی #جنبش جیب و تخریب زیست محیطی،سدسازی ها و حفرچاه های عمیق، انتقال آب و درکل دستکاری های طبیعت، کشورمان شاید بیش از هرجای دنیا گرفتار بحران های زیست محیطی شده است و "زاب" نیز یکی از صیدهای آن شکارچیان هم عصر!
می گویند دریاچه ارومیه را با انتقال آن احیاء می کنند ولی این طبق اظهار نظر شخصیت هایی چون، پروفسور کردوانی " دروغی بزرگ" است که اصلا" موجب احیاء در آن بالادست نخواهد شد،بلکه این انتقال خود فاجعه ای دیگر نیز خلق خواهد کرد و به حتم، ویرانی دیگر چون ویرانی ای که سرمنشأ آن طرح های میلیاردی و طمع متولیان در دریاچه ارومیه سبب سازش شد، به وقوع خواهد پیوست!
اما در این پایین دست هستند عزیزانی که آن اندازه که دل شان در گرو هویت شان با "زاب" است به همان نسبت داغدار فاجعه دریاچه ارومیه و کانی بل و جنگل های بلوط زاگرس و شمال و تالاب فلان و فلان و...
بر همین باور گاهگاهی حرکاتی اثربخش در میان این مردمان قابل مشاهده است که هریک خود در قاب مهربانی با زیست محیط جا خوش می کنند:
۱•اعتراض مدنی به انتقال آب زاب در کنار علاقه و اقدام میدانی برای احیاء دریاچه ارومیه ونیز واکنش به تخریب های زیست محیطی ناشی از عملیات اجرایی سدملی کولسه ونیز مین های بجا مانده از جنگ !
۲• عملیات نجات ماهی کوچولوهای گرفتار در گل و لای هدیه شده ماشین های سنگین و کارخانجات شن و ماسه فعال درعملیات اجرایی سد و نیز تیمار پرستوها و گنجشکان بیمار و حیوانات و پرندگان دیگر
۳•پییشنهاد و اعلام آمادگی نجات جنگل های بلوط منطقه و به ویژه فعالیت میدانی در اطفاء حریق جنگل ها
۴•عملیات پاکسازی های محیطی و کمر خم کردن برای برداشتن آشغال دورریخت دیگران
۵•تمهید برگزاری جلسات و نشست های ملی،منطقه ای و شهرستانی در راستای ابلاغ و اطلاع رسانی چالش های زیست محیطی منطقه و اهتمام بیشتر مسئولان به وظایف ذاتی خود
۶• طرح ایده های بکر در زمینه ی حفاظت و احیاء زیست محیط و راه اندازی گروه ها و کمپین های زیست محیطی و سبز
درودشان باد این مهربانان با زیست محیط را که سال های دور، تاریخ جهان ، از بزرگ مهربانی های شان بیشتر خواهد نگاشت...
***اهتمام به زیست محیط،بستری ارزنده برای اثبات روح مهرورزی مهربانان...
🌹🌹🌹🌹
https://telegram.me/joinchat/Ahy1TDwcjLFq-xK87MhCOQ
به ما بپیوندید تا با سرسوزن امید،به جراحی جهانشهر بپردازیم وغده ی نامهربانی ها (دروغ،تظاهر،توهم توطئه، خشم، تجاوز،ترور،قتل و کشتار،غم و اندوه و...) را بیرون کشیم و بذر مهربانی در دل آن بکاریم.
#نمونه ی ۱۲۴
#رئوف آذری
@Raoufazari
#ایده پرداز و مدیر کمپین
#نگارش (۹تیر۹۵)------------------
# مهربانی از جنس دوستداری زیست محیط
رودخانه زاب سالهاست روندگی و جریان و زیبایی مسیرخوداختیارش، الهام بخش مثل ها و افسانه ها و داستان های بومی و منطقه ای بوده و از طرفی هویت ساز و هویت بخش فرهنگی ویژه در اطراف و اکناف خود به درازنای تاریخ سرزمین مان!
در پی #جنبش جیب و تخریب زیست محیطی،سدسازی ها و حفرچاه های عمیق، انتقال آب و درکل دستکاری های طبیعت، کشورمان شاید بیش از هرجای دنیا گرفتار بحران های زیست محیطی شده است و "زاب" نیز یکی از صیدهای آن شکارچیان هم عصر!
می گویند دریاچه ارومیه را با انتقال آن احیاء می کنند ولی این طبق اظهار نظر شخصیت هایی چون، پروفسور کردوانی " دروغی بزرگ" است که اصلا" موجب احیاء در آن بالادست نخواهد شد،بلکه این انتقال خود فاجعه ای دیگر نیز خلق خواهد کرد و به حتم، ویرانی دیگر چون ویرانی ای که سرمنشأ آن طرح های میلیاردی و طمع متولیان در دریاچه ارومیه سبب سازش شد، به وقوع خواهد پیوست!
اما در این پایین دست هستند عزیزانی که آن اندازه که دل شان در گرو هویت شان با "زاب" است به همان نسبت داغدار فاجعه دریاچه ارومیه و کانی بل و جنگل های بلوط زاگرس و شمال و تالاب فلان و فلان و...
بر همین باور گاهگاهی حرکاتی اثربخش در میان این مردمان قابل مشاهده است که هریک خود در قاب مهربانی با زیست محیط جا خوش می کنند:
۱•اعتراض مدنی به انتقال آب زاب در کنار علاقه و اقدام میدانی برای احیاء دریاچه ارومیه ونیز واکنش به تخریب های زیست محیطی ناشی از عملیات اجرایی سدملی کولسه ونیز مین های بجا مانده از جنگ !
۲• عملیات نجات ماهی کوچولوهای گرفتار در گل و لای هدیه شده ماشین های سنگین و کارخانجات شن و ماسه فعال درعملیات اجرایی سد و نیز تیمار پرستوها و گنجشکان بیمار و حیوانات و پرندگان دیگر
۳•پییشنهاد و اعلام آمادگی نجات جنگل های بلوط منطقه و به ویژه فعالیت میدانی در اطفاء حریق جنگل ها
۴•عملیات پاکسازی های محیطی و کمر خم کردن برای برداشتن آشغال دورریخت دیگران
۵•تمهید برگزاری جلسات و نشست های ملی،منطقه ای و شهرستانی در راستای ابلاغ و اطلاع رسانی چالش های زیست محیطی منطقه و اهتمام بیشتر مسئولان به وظایف ذاتی خود
۶• طرح ایده های بکر در زمینه ی حفاظت و احیاء زیست محیط و راه اندازی گروه ها و کمپین های زیست محیطی و سبز
درودشان باد این مهربانان با زیست محیط را که سال های دور، تاریخ جهان ، از بزرگ مهربانی های شان بیشتر خواهد نگاشت...
***اهتمام به زیست محیط،بستری ارزنده برای اثبات روح مهرورزی مهربانان...
🌹🌹🌹🌹
https://telegram.me/joinchat/Ahy1TDwcjLFq-xK87MhCOQ
به ما بپیوندید تا با سرسوزن امید،به جراحی جهانشهر بپردازیم وغده ی نامهربانی ها (دروغ،تظاهر،توهم توطئه، خشم، تجاوز،ترور،قتل و کشتار،غم و اندوه و...) را بیرون کشیم و بذر مهربانی در دل آن بکاریم.
Forwarded from محمد درویش
🌳ما دوباره ریشه‌ها را در خاک مستحکم می‌کنیم!🌳
🇮🇷 @darvishnameh
1️⃣ در آخرین روز سفرم به الگِن - ۳۰ فروردین ۱۴۰۰ - با مشاهده حال و روز این بلوطِ دویست‌ساله در دامنه‌های مشرف به روستا که متاسفانه به دلیل جاده‌سازی غیراصولی و ریزش خاک، حجم بزرگی از ریشه‌هایش بیرون افتاده و کج شده بود، از مهدی طباطبایی عزیز خواهش کردم تا مسوولیت عملیات نجات این درخت ارزشمند را به عنوان نماد الگن برعهده گیرد که خوشبختانه او و آسیه - همسرش - با کمال میل پذیرفتند و اینک همانطور که در تصاویر می‌بینید، حالا با خیال راحت این بلوط تناور می‌تواند تا دستکم هزار سال آینده به آفتاب سلام داده و نوادگانِ نوادگانِ ... الگنی‌های امروز هم از موهبت سایه، اکسیژن، جبروت و میوه‌هایش بهره‌مند شوند.
2️⃣ همانطور که می‌دانید در جای جای زاگرس، هیرکانی، ارسباران و توران - نواحی مرکزی و حاشیه بیابان ایران - ما با چنین درختان کهنسالی روبرو هستیم که اگر به موقع به دادشان برسیم، به راحتی می‌توانند تا چندصد سال بیشتر به طبیعت وطن خدمت کنند.
3️⃣ سال‌ها پیش جوانی در اطراف پارسیان در مورد یکی از درختان انجیر معابد چنین کرده بود که گزارشش را در وبلاگم منتشر کردم. همچنین علی طهماسبی و یارانش در قلعه‌تُل هم دو سال پیش چنین کردند و اینک رئوف آذری و بلوط‌بانانِ پا‌به‌رکاب و عزیزش در سردشت هم به نشانه سی دوچرخه برقی که سال گذشته به نمایندگی از شما مردم شریف در کارزار #رویای_سردشت تقدیم‌شان کردم تا پایش‌گر طبیعت ارزشمندشان باشند، تصمیم گرفتند سی پایه بلوط را که به چنین دردی مبتلا شده‌اند، شناسایی، تیمار و مرمت کنند.
4️⃣ بیاییم سال هزار و چهارصد را به سال شناسایی درختانی اختصاص دهیم که ریشه‌هاشان از خاک بیرون افتاده و نیاز به کمک من و تو دارند تا صدها سال بیشتر به وطن خدمت کنند. اینگونه چراغ خود را همچنان بیافروزیم و کارِ درست را انجام داده و گوش خود را بر نفیرهای ناامیدکننده‌ای که طوطی‌وار می‌گویند: "خانه از پای‌بست ویران است" بربندیم و اگر شده برای یک درخت، یک حیوان یا یک انسان روزگاری بهتر آفریده و دلیل حال خوب هم بمانیم.
5️⃣ درود بر سعید انصاریان و همه الگنی‌های عزیز که اگر همت، عشق، باور، امید و ایمان آنها نبود، شاید اینک در سیاه‌ترین سال فلاکت‌بار اقتصادی ایران، چنین به تماشای سپیدی‌ها دلخوش نبوده و نبودیم ...
.
#مهدی_طباطبایی
#آسیه_رنجبر
#آهسته_چون_بلوط
#درنگ_در_جزییات_امور
#علی_طهماسبی
#قلعه_تل
#رئوف_آذری
#بلوطبانان_پا_به_رکاب
#سردشت
#جنبش_شناسایی_درختان_ریشه_در_باد
https://www.instagram.com/tv/COXaYGflvzF/?igshid=1x28dhq52tfa7
🇮🇷 @darvishnameh
1️⃣ در آخرین روز سفرم به الگِن - ۳۰ فروردین ۱۴۰۰ - با مشاهده حال و روز این بلوطِ دویست‌ساله در دامنه‌های مشرف به روستا که متاسفانه به دلیل جاده‌سازی غیراصولی و ریزش خاک، حجم بزرگی از ریشه‌هایش بیرون افتاده و کج شده بود، از مهدی طباطبایی عزیز خواهش کردم تا مسوولیت عملیات نجات این درخت ارزشمند را به عنوان نماد الگن برعهده گیرد که خوشبختانه او و آسیه - همسرش - با کمال میل پذیرفتند و اینک همانطور که در تصاویر می‌بینید، حالا با خیال راحت این بلوط تناور می‌تواند تا دستکم هزار سال آینده به آفتاب سلام داده و نوادگانِ نوادگانِ ... الگنی‌های امروز هم از موهبت سایه، اکسیژن، جبروت و میوه‌هایش بهره‌مند شوند.
2️⃣ همانطور که می‌دانید در جای جای زاگرس، هیرکانی، ارسباران و توران - نواحی مرکزی و حاشیه بیابان ایران - ما با چنین درختان کهنسالی روبرو هستیم که اگر به موقع به دادشان برسیم، به راحتی می‌توانند تا چندصد سال بیشتر به طبیعت وطن خدمت کنند.
3️⃣ سال‌ها پیش جوانی در اطراف پارسیان در مورد یکی از درختان انجیر معابد چنین کرده بود که گزارشش را در وبلاگم منتشر کردم. همچنین علی طهماسبی و یارانش در قلعه‌تُل هم دو سال پیش چنین کردند و اینک رئوف آذری و بلوط‌بانانِ پا‌به‌رکاب و عزیزش در سردشت هم به نشانه سی دوچرخه برقی که سال گذشته به نمایندگی از شما مردم شریف در کارزار #رویای_سردشت تقدیم‌شان کردم تا پایش‌گر طبیعت ارزشمندشان باشند، تصمیم گرفتند سی پایه بلوط را که به چنین دردی مبتلا شده‌اند، شناسایی، تیمار و مرمت کنند.
4️⃣ بیاییم سال هزار و چهارصد را به سال شناسایی درختانی اختصاص دهیم که ریشه‌هاشان از خاک بیرون افتاده و نیاز به کمک من و تو دارند تا صدها سال بیشتر به وطن خدمت کنند. اینگونه چراغ خود را همچنان بیافروزیم و کارِ درست را انجام داده و گوش خود را بر نفیرهای ناامیدکننده‌ای که طوطی‌وار می‌گویند: "خانه از پای‌بست ویران است" بربندیم و اگر شده برای یک درخت، یک حیوان یا یک انسان روزگاری بهتر آفریده و دلیل حال خوب هم بمانیم.
5️⃣ درود بر سعید انصاریان و همه الگنی‌های عزیز که اگر همت، عشق، باور، امید و ایمان آنها نبود، شاید اینک در سیاه‌ترین سال فلاکت‌بار اقتصادی ایران، چنین به تماشای سپیدی‌ها دلخوش نبوده و نبودیم ...
.
#مهدی_طباطبایی
#آسیه_رنجبر
#آهسته_چون_بلوط
#درنگ_در_جزییات_امور
#علی_طهماسبی
#قلعه_تل
#رئوف_آذری
#بلوطبانان_پا_به_رکاب
#سردشت
#جنبش_شناسایی_درختان_ریشه_در_باد
https://www.instagram.com/tv/COXaYGflvzF/?igshid=1x28dhq52tfa7
Forwarded from بلوطبانان پا به ركاب (Raouf Azari)
جنبش تٲمین نیازهای سبز جوانان شهر صلح و مهربانی
https://t.iss.one/oaktreeloverbikers/841
این روزها، همه زخم خورده ایم و در جنبش هایی که جامعه شناسان و اهل سیاست، چندین و چندها عنوان بر آن می گذارند و باز هم در فهم نوع کنش و خواست زنان و نسل جوان و ویژه آنانی که با نسل زِد، طبقه بندی می شوند. کم می آورند، گرفتاریم
اما کمی که درنگ کنیم واقعیت هایی را می بینیم که ستمی نابخشودنی خواهد بود اگر باز مدعای دشواری فهم این نسل را داشته باشیم!
در همرکابی هایی که با جمع بلوطبانان پا به رکاب عزیزم، گاه و بیگاه به مسیرهای روستایی و نقاط صفر مرزی سردشت، برنامه ریزی می کنیم با زنانی مواجه می شویم که چون #دایکه_پیروزه، #یوسف شان در معبر کولبری از فاصله یک متری توسط تفنگدار مرزی تیر خورده و ناقص شده است اما باز دست بر آسمان، شاکر یزدان و سپاسگزار آن تفنگدار است که می توانست تیر آخر را هم شلیک کند و نکرد! (قبلا داستان این مادر بیتوشی در صفحه بنیاد توسعه صلح و مهربانی، همرسانی شده است)😭
بسیار با کودکان، نوجوانان و جوانانی در روستاها، روبه رو می شویم که در زمین های خاکی، شیب دار و سنگلاخی چنان پر شور و نشاط، فوتبال و والیبال بازی می کنند، انگار که در ورزشگاه های بزرگ ملی توپ می زنند و جالب که اکثرشان، پس از یک شب بیداری در مسیر جان ستان کولبری یا در پایان یک روز کار یدی یا کمک به والدین در کشت و زرع وبرداشت محصول، وارد میدان شده اند و آنگاه که پای درد و دل شان، می نشینی، آرزوی بزرگ شان، داشتن یک زمین محصور بازی است که توپ شان را بتواند از غلتیدن در سراشیبی تند و گرفتن مجال و نفس بازی، برهاند!
به حکم علاقه مان به روحیات نوجوانان و جوانان، گاه نیز در اثنای بازی، یار کمکی شان می شویم و آنگاه بهتر فهم می کنیم آرزوی یک زمین استاندارد بازی، نزد آنان چه رٶیای دل انگیزی است..
در تصاویر پیوست، چند تصویر مربوط به روستای بیتوش، محل ملاقات مان با دایکه پیروزه و یوسف تیر خورده اش، در نقطه صفر مرزی سردشت است که به فاصله چندماه، تصویربرداری شده اند ولی حجم تفاوت، از زمین خاکی تا زمین فنس کشی شده و البته مسطح و چمن مصنوعی شده مشهود است..
کاش، این یک بار هم می توانستیم شور و شعف داشتن زمین چمن را با آن عزیزان شریک می شدیم..
این تفاوت محصول همت و پیگیری نماینده شهرستان در مجلس شورا، فرماندار، سایر متولیان و پاسخ به یک نیاز نسل امروزی است که همه اعجوبه شان می پندارند و از شور و شرِّشان نگرانند!
طبق اعلان، این نسخه در چند روستای دگر شهرستان نیز در شرف تکثیر است.
چه خردمندانه تصمیمی می بود که اگر حکمرانان، گاه گاه، چنین پاسخی همدلانه به خواست جوانان دیار صلح می دادند
و
چه دل انگیزتر می شد که خیرین فرهنگی نیز به این بخش ورود می کردند و همه با هم، جنبشی و پویشی برای پاسخ به نیازهای سبز کودکان، جوانان و زنان شهر صلح و مهربانی، خلق می کردیم و هر هفته و ماه و سال، زمین چمنی، ساختمانی آموزشی-مهارتی، و سکویی برای گفت و گو و هم شنویی در روستاها، افتتاح و تقدیم نسل پیشتاز و جمع پیشاهنگان جنبش روز می کردیم یا مجال شکل دادن محملی برای صلح کاوی، داشتیم و چنین در چنبره نگاه دگم سیاستی و بحران در پی بحران، گرفتار نمی شدیم...
این پویش و جنبش هاست که آینده یک سرزمین و زیست همدلانه شهروندان یک جغرافیا را تضمین می کنند و لازم است امروز این هزینه ها را تقبل کرد تا فردای زندگی جمعی مان سبزتر از امروز باشد.
بلوطبانان پا به رکاب، و بنیاد توسعه صلح و مهربانی، ضمن تشکر از متولیان مسأله شناس، همکار و خیرین علاقه مند، آمادگی دارند این پویش همه گیر و جامع را تا تحقق رٶیای هر روستا یک پروژه سبز، تسهیلگری و مدیریت کنند...
#بلوطبانان_پا_به_رکاب
#روستاوندی
#جنبش_پاسخ
#نیازهای_زیستی
#پویش_سبز
#زمین_های_ورزشی
@oaktreeloverbikers
@sopskf
----
تصاویر بیشتر
https://www.instagram.com/p/Ck5UYJnLDn4/?igshid=YmMyMTA2M2Y=
https://t.iss.one/oaktreeloverbikers/841
این روزها، همه زخم خورده ایم و در جنبش هایی که جامعه شناسان و اهل سیاست، چندین و چندها عنوان بر آن می گذارند و باز هم در فهم نوع کنش و خواست زنان و نسل جوان و ویژه آنانی که با نسل زِد، طبقه بندی می شوند. کم می آورند، گرفتاریم
اما کمی که درنگ کنیم واقعیت هایی را می بینیم که ستمی نابخشودنی خواهد بود اگر باز مدعای دشواری فهم این نسل را داشته باشیم!
در همرکابی هایی که با جمع بلوطبانان پا به رکاب عزیزم، گاه و بیگاه به مسیرهای روستایی و نقاط صفر مرزی سردشت، برنامه ریزی می کنیم با زنانی مواجه می شویم که چون #دایکه_پیروزه، #یوسف شان در معبر کولبری از فاصله یک متری توسط تفنگدار مرزی تیر خورده و ناقص شده است اما باز دست بر آسمان، شاکر یزدان و سپاسگزار آن تفنگدار است که می توانست تیر آخر را هم شلیک کند و نکرد! (قبلا داستان این مادر بیتوشی در صفحه بنیاد توسعه صلح و مهربانی، همرسانی شده است)😭
بسیار با کودکان، نوجوانان و جوانانی در روستاها، روبه رو می شویم که در زمین های خاکی، شیب دار و سنگلاخی چنان پر شور و نشاط، فوتبال و والیبال بازی می کنند، انگار که در ورزشگاه های بزرگ ملی توپ می زنند و جالب که اکثرشان، پس از یک شب بیداری در مسیر جان ستان کولبری یا در پایان یک روز کار یدی یا کمک به والدین در کشت و زرع وبرداشت محصول، وارد میدان شده اند و آنگاه که پای درد و دل شان، می نشینی، آرزوی بزرگ شان، داشتن یک زمین محصور بازی است که توپ شان را بتواند از غلتیدن در سراشیبی تند و گرفتن مجال و نفس بازی، برهاند!
به حکم علاقه مان به روحیات نوجوانان و جوانان، گاه نیز در اثنای بازی، یار کمکی شان می شویم و آنگاه بهتر فهم می کنیم آرزوی یک زمین استاندارد بازی، نزد آنان چه رٶیای دل انگیزی است..
در تصاویر پیوست، چند تصویر مربوط به روستای بیتوش، محل ملاقات مان با دایکه پیروزه و یوسف تیر خورده اش، در نقطه صفر مرزی سردشت است که به فاصله چندماه، تصویربرداری شده اند ولی حجم تفاوت، از زمین خاکی تا زمین فنس کشی شده و البته مسطح و چمن مصنوعی شده مشهود است..
کاش، این یک بار هم می توانستیم شور و شعف داشتن زمین چمن را با آن عزیزان شریک می شدیم..
این تفاوت محصول همت و پیگیری نماینده شهرستان در مجلس شورا، فرماندار، سایر متولیان و پاسخ به یک نیاز نسل امروزی است که همه اعجوبه شان می پندارند و از شور و شرِّشان نگرانند!
طبق اعلان، این نسخه در چند روستای دگر شهرستان نیز در شرف تکثیر است.
چه خردمندانه تصمیمی می بود که اگر حکمرانان، گاه گاه، چنین پاسخی همدلانه به خواست جوانان دیار صلح می دادند
و
چه دل انگیزتر می شد که خیرین فرهنگی نیز به این بخش ورود می کردند و همه با هم، جنبشی و پویشی برای پاسخ به نیازهای سبز کودکان، جوانان و زنان شهر صلح و مهربانی، خلق می کردیم و هر هفته و ماه و سال، زمین چمنی، ساختمانی آموزشی-مهارتی، و سکویی برای گفت و گو و هم شنویی در روستاها، افتتاح و تقدیم نسل پیشتاز و جمع پیشاهنگان جنبش روز می کردیم یا مجال شکل دادن محملی برای صلح کاوی، داشتیم و چنین در چنبره نگاه دگم سیاستی و بحران در پی بحران، گرفتار نمی شدیم...
این پویش و جنبش هاست که آینده یک سرزمین و زیست همدلانه شهروندان یک جغرافیا را تضمین می کنند و لازم است امروز این هزینه ها را تقبل کرد تا فردای زندگی جمعی مان سبزتر از امروز باشد.
بلوطبانان پا به رکاب، و بنیاد توسعه صلح و مهربانی، ضمن تشکر از متولیان مسأله شناس، همکار و خیرین علاقه مند، آمادگی دارند این پویش همه گیر و جامع را تا تحقق رٶیای هر روستا یک پروژه سبز، تسهیلگری و مدیریت کنند...
#بلوطبانان_پا_به_رکاب
#روستاوندی
#جنبش_پاسخ
#نیازهای_زیستی
#پویش_سبز
#زمین_های_ورزشی
@oaktreeloverbikers
@sopskf
----
تصاویر بیشتر
https://www.instagram.com/p/Ck5UYJnLDn4/?igshid=YmMyMTA2M2Y=
Telegram
بلوطبانان پا به ركاب