هزار بار مرا مرگ به از این سختی‌ست
برای مردم بدبخت، مرگ خوشبختی‌ست
گذشت عمر به جان کندن، ای خدا مُردم!
ز دست این‌همه جان کندن، این چه جان‌سختی‌ست؟
رسید جان به لبم، هرچه دست و پا کردم
برون نشد دگر این منتهای بدبختی‌ست!
رجال ما همه دزدند و دزد بدنام است
که دزد گردنه بدنام دزد پاتختی‌ست
رجال صالح ما، این رجال خنثایند!
که از رجال دگر، امتیازشان لختی‌ست
زنان کشور ما زنده‌اند و در کفنند
که این اصول سیه‌بختی از سیه‌رختی‌ست!
بمیر عشقی ار آسایش آرزو داری
که هر که مُرد، شد آسوده، زنده در سختی‌ست.
سال ۱۳۳۸ قمری
#میرزاده_عشقی
#حضرت_شعر
@Roshanfkrane
برای مردم بدبخت، مرگ خوشبختی‌ست
گذشت عمر به جان کندن، ای خدا مُردم!
ز دست این‌همه جان کندن، این چه جان‌سختی‌ست؟
رسید جان به لبم، هرچه دست و پا کردم
برون نشد دگر این منتهای بدبختی‌ست!
رجال ما همه دزدند و دزد بدنام است
که دزد گردنه بدنام دزد پاتختی‌ست
رجال صالح ما، این رجال خنثایند!
که از رجال دگر، امتیازشان لختی‌ست
زنان کشور ما زنده‌اند و در کفنند
که این اصول سیه‌بختی از سیه‌رختی‌ست!
بمیر عشقی ار آسایش آرزو داری
که هر که مُرد، شد آسوده، زنده در سختی‌ست.
سال ۱۳۳۸ قمری
#میرزاده_عشقی
#حضرت_شعر
@Roshanfkrane