#ارتباط_بین_سعادت_کودکان_و_حالات_آلت_جنسی
🤔#پرسش
❔روایت عجیب در کتب شیعه
امام صادق(ع) می‌فرماید: امام علی(ع) فرمود: «وقتی پسر بچه‌ای؛ بیضه‌اش افتاده، آلتش کوچک و دیدی آرام دارد، امید به خوبى و آسودگى از بدى او باشد، و اگر بیضه بچه‌ای؛ سخت، آلتش بزرگ و دیدی تیز دارد نه امید به خوبى او است و نه آسودگى از بدیش»
💠#پاسخ💠
👌روایت مورد استناد ، این نقل کتاب شریف کافی است که امام صادق ع از علی ع نقل می کند که فرمود ؛
«ُ إِذَا كَانَ الْغُلَامُ مُلْتَاثَ الْأُدْرَةِ ، صَغِيرَ الذَّكَرِ سَاكِنَ النَّظَرِ فَهُوَ مِمَّنْ يُرْجَى خَيْرُهُ وَ يُؤْمَنُ شَرُّهُ قَالَ وَ إِذَا كَانَ الْغُلَامُ شَدِيدَ الْأُدْرَةِ كَبِيرَ الذَّكَرِ حَادَّ النَّظَرِ فَهُوَ مِمَّنْ لَا يُرْجَى خَيْرُهُ وَ يُؤْمَنُ شَرُّهُ »
«اگر پسر بچه، خصيه هايش بهم نپيچيده و سست و آويزان باشد و آلتش كوچك باشد، و نگاه كردن او آرام و ساكن باشد، از كسانى است كه اميد خير درباره اش مى رود و از شرّ او مصون مى باشند. و اگر پسر بچه خصيه هايش محكم و شديد باشد، و آلتش بزرگ باشد، و نگاه و نظر او تند باشد، از كسانى است كه اميد خير در او نمى رود، و از شرّش مصون نتوان بود».
📚الکافی ج 6 ص 51
❕حال توجه به نکاتی لازم است ؛
1⃣این روایت ، سندا ضعیف است ، زیرا در سند آن ، « خلیل بن عمرو الیشکری » وجود دارد که مجهول بوده و توثیقی ندارد ؛
📚مستدرکات رجال الحدیث ، ج 3 ص 342
👌لذا علامه مجلسی ، این روایت را مجهول قلمداد می کند ؛
📚مراه العقول ج 21 ص 89
2⃣چنان که بارها گفته ایم ، ما ماموریم که روایتی را که موافق قرآن است بگیریم ، چرا که امام صادق علیه السلام فرمود ؛
« روایتی که از ما نقل می شود را تصدیق نکنید مگر زمانی که موافق با کتاب خدا باشد » « لا تصدق علینا الا ما وافق کتاب الله »
📚وسائل الشیعه ج 27 ص 123
3⃣در روایات اهلبیت ع هم مانند قرآن ، متشابه و محکم است ، متشابه یعنی کلامی که چند وجه در معنای آن متصور است و محکم یعنی کلامی که جز یک وجه ، مفهومی دیگری ندارد ، ما باید متشابهات را بازگشت به محکمات بدهیم ، چنان که علامه مجلسی متذکر این نکته می شود ؛
📚بحار الانوار ج 2 ص 185 « انظروا الی محکمات الاخبار التی لا تحتمل الا وجها واحدا و ردوا المتشابهات التی تحتمل وجوها الیها »
❕ امام رضا ع فرمود ؛
« مَنْ رَدَّ مُتَشَابِهَ الْقُرْآنِ إِلَى مُحْكَمِهِ هُدِيَ إِلى صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ ثُمَّ قَالَ إِنَّ فِي أَخْبَارِنَا مُتَشَابِهاً كَمُتَشَابِهِ الْقُرْآنِ وَ مُحْكَماً كَمُحْكَمِ الْقُرْآنِ فَرُدُّوا مُتَشَابِهَهَا إِلَى مُحْكَمِهَا وَ لَا تَتَّبِعُوا مُتَشَابِهَهَا دُونَ مُحْكَمِهَا فَتَضِلُّوا »
« کسی که متشابهات قرآن را به محکمات ارجاع دهد ، به راه مستقیم ، رهنمون شده است ، در اخبار ما نيز، همچون قرآن، محكم و متشابه وجود دارد. پس، اخبار متشابه ما را به محكمات آن ارجاع دهيد وبدون توجه به محكمات آن از متشابهاتش پيروى مكنيد كه گمراه مى شويد. »
📚عیون الاخبار ج 1 ص 290
4⃣از محکمات و مسلمات قرآنی و روایی آن است که شرط رستگاری ، ایمان و عمل صالح است ، نه بزرگی و کوچکی آلت ، و سفت بودن و شل بودن بیضه ها ، چنان که خداوند می فرماید ؛
«مَنْ عَمِلَ صَالِحاً مِّنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنثَى وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْيِيَنَّهُ حَيَاةً طَيِّبَةً وَلَنَجْزِيَنَّهُمْ أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ» « هر كس كار شايسته اى انجام دهد، خواه مرد باشد يا زن، در حالى كه مؤمن است، او را به حياتى پاك زنده مى داريم، و پاداش آنها را به بهترين اعمالى كه انجام مى دادند، خواهيم داد» ( نحل 97 )
❕این مساله ، در روایات فراوانی نیز مورد تاکید واقع شده است ؛
📚بحار الانوار ، ج 65 ص 149 باب 19 ... « الحث علی العمل و التقوی »
🔸ادامه 👇
🤔#پرسش
❔روایت عجیب در کتب شیعه
امام صادق(ع) می‌فرماید: امام علی(ع) فرمود: «وقتی پسر بچه‌ای؛ بیضه‌اش افتاده، آلتش کوچک و دیدی آرام دارد، امید به خوبى و آسودگى از بدى او باشد، و اگر بیضه بچه‌ای؛ سخت، آلتش بزرگ و دیدی تیز دارد نه امید به خوبى او است و نه آسودگى از بدیش»
💠#پاسخ💠
👌روایت مورد استناد ، این نقل کتاب شریف کافی است که امام صادق ع از علی ع نقل می کند که فرمود ؛
«ُ إِذَا كَانَ الْغُلَامُ مُلْتَاثَ الْأُدْرَةِ ، صَغِيرَ الذَّكَرِ سَاكِنَ النَّظَرِ فَهُوَ مِمَّنْ يُرْجَى خَيْرُهُ وَ يُؤْمَنُ شَرُّهُ قَالَ وَ إِذَا كَانَ الْغُلَامُ شَدِيدَ الْأُدْرَةِ كَبِيرَ الذَّكَرِ حَادَّ النَّظَرِ فَهُوَ مِمَّنْ لَا يُرْجَى خَيْرُهُ وَ يُؤْمَنُ شَرُّهُ »
«اگر پسر بچه، خصيه هايش بهم نپيچيده و سست و آويزان باشد و آلتش كوچك باشد، و نگاه كردن او آرام و ساكن باشد، از كسانى است كه اميد خير درباره اش مى رود و از شرّ او مصون مى باشند. و اگر پسر بچه خصيه هايش محكم و شديد باشد، و آلتش بزرگ باشد، و نگاه و نظر او تند باشد، از كسانى است كه اميد خير در او نمى رود، و از شرّش مصون نتوان بود».
📚الکافی ج 6 ص 51
❕حال توجه به نکاتی لازم است ؛
1⃣این روایت ، سندا ضعیف است ، زیرا در سند آن ، « خلیل بن عمرو الیشکری » وجود دارد که مجهول بوده و توثیقی ندارد ؛
📚مستدرکات رجال الحدیث ، ج 3 ص 342
👌لذا علامه مجلسی ، این روایت را مجهول قلمداد می کند ؛
📚مراه العقول ج 21 ص 89
2⃣چنان که بارها گفته ایم ، ما ماموریم که روایتی را که موافق قرآن است بگیریم ، چرا که امام صادق علیه السلام فرمود ؛
« روایتی که از ما نقل می شود را تصدیق نکنید مگر زمانی که موافق با کتاب خدا باشد » « لا تصدق علینا الا ما وافق کتاب الله »
📚وسائل الشیعه ج 27 ص 123
3⃣در روایات اهلبیت ع هم مانند قرآن ، متشابه و محکم است ، متشابه یعنی کلامی که چند وجه در معنای آن متصور است و محکم یعنی کلامی که جز یک وجه ، مفهومی دیگری ندارد ، ما باید متشابهات را بازگشت به محکمات بدهیم ، چنان که علامه مجلسی متذکر این نکته می شود ؛
📚بحار الانوار ج 2 ص 185 « انظروا الی محکمات الاخبار التی لا تحتمل الا وجها واحدا و ردوا المتشابهات التی تحتمل وجوها الیها »
❕ امام رضا ع فرمود ؛
« مَنْ رَدَّ مُتَشَابِهَ الْقُرْآنِ إِلَى مُحْكَمِهِ هُدِيَ إِلى صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ ثُمَّ قَالَ إِنَّ فِي أَخْبَارِنَا مُتَشَابِهاً كَمُتَشَابِهِ الْقُرْآنِ وَ مُحْكَماً كَمُحْكَمِ الْقُرْآنِ فَرُدُّوا مُتَشَابِهَهَا إِلَى مُحْكَمِهَا وَ لَا تَتَّبِعُوا مُتَشَابِهَهَا دُونَ مُحْكَمِهَا فَتَضِلُّوا »
« کسی که متشابهات قرآن را به محکمات ارجاع دهد ، به راه مستقیم ، رهنمون شده است ، در اخبار ما نيز، همچون قرآن، محكم و متشابه وجود دارد. پس، اخبار متشابه ما را به محكمات آن ارجاع دهيد وبدون توجه به محكمات آن از متشابهاتش پيروى مكنيد كه گمراه مى شويد. »
📚عیون الاخبار ج 1 ص 290
4⃣از محکمات و مسلمات قرآنی و روایی آن است که شرط رستگاری ، ایمان و عمل صالح است ، نه بزرگی و کوچکی آلت ، و سفت بودن و شل بودن بیضه ها ، چنان که خداوند می فرماید ؛
«مَنْ عَمِلَ صَالِحاً مِّنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنثَى وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْيِيَنَّهُ حَيَاةً طَيِّبَةً وَلَنَجْزِيَنَّهُمْ أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ» « هر كس كار شايسته اى انجام دهد، خواه مرد باشد يا زن، در حالى كه مؤمن است، او را به حياتى پاك زنده مى داريم، و پاداش آنها را به بهترين اعمالى كه انجام مى دادند، خواهيم داد» ( نحل 97 )
❕این مساله ، در روایات فراوانی نیز مورد تاکید واقع شده است ؛
📚بحار الانوار ، ج 65 ص 149 باب 19 ... « الحث علی العمل و التقوی »
🔸ادامه 👇