🔷وزیر دفاع جدید آمریکا

🔹دقایقی پیش، با نتیجه نزدیک ۵۱ به ۵۰ رأی‌گیری در سنای آمریکا که با رای تساوی‌شکن جی‌ دی وانس معاون رئیس‌جمهور همراه بود، پیت هگزس به عنوان وزیر دفاع جدید آمریکا منصوب شد.

🔹سرگرد سابق ارتش و مجری شبکه فاکس نیوز، نماینده تفکرات ملی‌گرایی مسیحی، صهیونیسم مسیحی و اسلام‌هراسی در دولت جدید آمریکا خواهد بود. وی همچنین سابقه حمایت از اقدام نظامی علیه خاک ایران را در کارنامه دارد.

#آمریکا #سیاست

Archivist
@Partisan2015

🔶به قرن نوزدهم خوش آمدید

🔸نیمه دوم قرن بیستم، جهان شاهد رقابت دو ابرقدرت بلامنازع و نظم مورد حمایتشان بود. این تقابل میان دو ایدئولوژی شکل گرفت که هر یک خود را منجی بشریت و قهرمان مبارزه با نیروهای «شیطانی» تعریف می‌کردند و در نهایت با برتری ایالات متحده به پایان رسید. در سال‌های پس از جنگ سرد، آمریکای پیروز فرصت یافت تا رویای تحقق جهانی مبتنی بر آرمان‌های خود را دنبال کند. در این «نظم قانون‌مدار» آمریکایی، قرار بود کشورها مطابق هنجارهای بین‌المللی رفتار کنند، رقابت‌های امنیتی قدرت‌های گذشته به تاریخ بپیوندند و جهان به تدریج خوشحال و خندان مملو از لیبرال دموکراسی‌ها و روابط اقتصادی مبتنی بر تجارت آزاد گردد!

🔸این نظم به ظاهر قانون‌مدار، بر محور نهادهای بین‌المللی آمریکا‌محور مانند ناتو، سازمان تجارت جهانی و صندوق بین‌المللی پول شکل گرفت که در عمل ابزارهایی برای تثبیت و گسترش نظم مورد نظر واشنگتن بر جهان بودند. غرب به رهبری آمریکا نیز از تأکید بر گفتمان برتری اخلاقی خود، پایبندی به قوانین جهانی و دفاع از ارزش‌های انسانی، هم‌چون پرده‌ای طلایی برای توجیه سیاست‌ها و تامین منافع خود استفاده می‌کرد.

🔸اما اکنون این نقاب چندین‌ساله در حال فروپاشی است و واقعیت خشن «حاکمیت زور بر روابط بین‌الملل»، خود را آشکارتر از همیشه نشان می‌دهد. آمریکا پس از کمک به چین برای ادغام در اقتصاد جهانی، خود را بازنده بازی تجارت آزاد می‌بیند، اروپا ناتوان از حفظ باغ آرمان‌شهر خود، از هجوم «جنگل بیرونی» هراسان است و جامعه بین‌المللی در برابر جنایات علیه فلسطینیان و تلاش‌های علنی برای پاک‌سازی نژادی آنان، سکوت مرگباری پیشه کرده است.

🔸جنگ‌های دو دهه اخیر آمریکا در خاورمیانه و تجاوز روسیه به اوکراین که توسط ضامن‌های قوانین جهانی یعنی اعضای دائم شورای امنیت با شعار «مبارزه با تروریسم» یا «مقابله با تهدیدات امنیتی» توجیه شدند، ضربات مهلکی به ادعای شکننده حاکمیت قانون در عرصه جهانی وارد کرده‌اند. واشنگتن نیز با جلوگیری خصمانه از همکاری اقتصادی متحدانش با چین و به‌کارگیری بی‌پرده از تهدیدات اقتصادی و نظامی علیه کشورهای کوچکتر در دوران ترامپ بار دیگر نقاب دروغین «اخلاق‌گرایی» و «قانون‌مندی» را از چهره روابط بین‌الملل برداشت.

🔸جهان امروز بار دیگر به صحنه رقابت بی‌امان قدرت‌های بزرگ تبدیل شده است، رقابتی که حتی وابستگی متقابل اقتصادی نیز نمی‌تواند از شدت آن بکاهد. کشورهای ضعیف‌تر قربانی توازن قوای جدید هستند و قدرت‌های بزرگ دیگر حتی در ظاهر نیز تمایلی به پنهان‌کردن واقعیت خشن حاکم بر نظام بین‌الملل ندارند. به راستی که به قرن نوزدهم بازگشته‌ایم، عصری که در آن زور  تنها ادبیات و واقعیت حاکم بر دیپلماسی جهانی است.

#آمریکا #اروپا #چین #سیاست

Archivist
@Partisan2015

🔷کلیپ پربازدید از سخنرانی اخیر سردار قالیباف، ریاست مجلس شورای اسلامی

🔹همان‌طور که در سخنان سردار گفته می‌شود، شروط آمریکا برای کاهش تحریم‌ها علاوه بر‌ خواسته‌های اتمی، شامل محدود کردن توان نظامی ایران، توقف توسعه موشک‌های بالستیک (بخوانید کاهش برد به چندصد کیلومتر)، تسلیحات نامتقارن (بخوانید توقف تولید پهپادها) و تسلیحات متعارف (بخوانید هیچ توان تهاجمی پذیرفتنی نیست) بوده و خواهد بود.

🔹این شروط اخیرا به صورت کاملا علنی و بدون کلماتی بیش‌تر یا کم‌تر، در فکت شیت موجود در وبگاه رسمی کاخ سفید منتشر شده‌اند و در پست ریپلای شده قابل مشاهده هستند.

🔹مشخصا چنین شروطی شامل نابودی توان نظامی و دفاعی کشور، با هیچ منطقی قابل پذیرش نبوده و عملا به معنای پذیرش نابودی  دولت و جغرافیا ایران به دست تهاجم خارجی هستند.

🔹همان‌طور که پیش‌تر بررسی کرده بودیم، شرایط لازم برای رسیدن به توافق بلند‌مدت برای برداشته شدن تحریم‌های اقتصادی وجود ندارد. پذیرش این واقعیت باید نقطه آغازین تصمیمات آتی کشور در این بازه خطرناک باشد.

#ایران #مذاکره #آمریکا #سیاست

Archivist
@Partisan2015

🔶اگر ایده‌ای برای حل مشکلات وجود ندارد، مشکلات جدیدی ایجاد کنید!

🔸در ادامه سیاست‌هایی که در دولت پیشین نیز دیده می‌شد، اخیراً شاهد اظهارات متعددی از سوی دولتمردان ایران در بالاترین سطوح بوده‌ایم که بر افزایش اختیارات مسئولین استانی، رئیس‌جمهور کردن هر استاندار و به‌طور کلی، تمرکززدایی از قدرت تأکید دارند. اما سوال اصلی این است که تفویض اختیار به استان‌ها و خرد کردن برنامه‌ریزی ملی به نفع برنامه‌ریزی محلی، بر پایه کدام تجربه موفق اتخاذ شده و در صورت عملی شدن، قرار است کدام مشکل را در اداره کشور حل کند؟

🔶تجربه پیشین

🔸شوراهای شهر و روستا و شهرداری‌ها مهم‌ترین تلاش ایران برای تمرکززدایی از قدرت بوده‌اند، تلاشی که می‌توان گفت با شکست همه‌جانبه مواجه شده است. با کاهش همان نظارت‌های نیم‌بند مرکزی، شوراهای شهر و شهرداری‌ها به یکی از فاسدترین نهادهای ایران تبدیل شده‌اند. این نهادها محل ارتکاب برخی از بزرگ‌ترین پرونده‌های فساد کشور بوده‌اند و تعداد قابل‌توجهی از نمایندگان سابق و حتی فعلی شوراها به اتهام فساد بازداشت شده‌اند. انتصاب‌های اتوبوسی و بی‌حساب‌وکتاب نیز از رفتارهای معمول در این نهادهاست.

🔸علاوه بر غرق بودن در فساد مالی، این نهادها به‌عنوان نماد مدیریت محلی، منشأ هزینه‌های اجتماعی و امنیتی گزافی نیز هستند. برای مثال، در استان‌هایی مانند آذربایجان غربی و خوزستان که نمونه‌ای درخشان از هم‌زیستی خرده‌فرهنگ‌های ایرانی برای ساختن یک کل واحد هستند، رقابت‌های انتخاباتی بر سر منافع اقتصادی حاصل از پیروزی در انتخابات، به تشدید گسل‌های اجتماعی انجامیده و عملاً تهدیدی در ابعاد گروهک‌های تروریستی برای امنیت ملی به شمار می‌آید.

🔶حل کدام مشکل؟

🔸ادامه روند استانی و محلی‌سازی برنامه‌ریزی و عملکرد شرکت‌های بزرگ ملی که در دولت پیشین آغاز شده بود، عملاً این بنگاه‌های اقتصادی و دارایی‌های ارزشمند ملی را به دام ائتلاف‌های محلی و شعارهای قومی و عوام‌فریبانه مسئولین همواره تشنه صندلی خواهد انداخت. این رویکرد با حماقتی دیگر به نام مدیریت بومی و بومی‌گزینی نیز ترکیب شده تا علاوه بر مبارزه با شایسته‌سالاری و محروم کردن پست‌های کلیدی از حضور نخبگان، قدرت بیشتری به مافیاهای فساد و نفوذ محلی ببخشد.

🔸در کنار این خطاهای راهبردی، ادبیاتی مبنی بر استفاده از «اقلیت‌ها» و «بانوان» نیز رواج یافته است. جدا از اینکه انتساب واژه‌ی تحقیرآمیز اقلیت به بخشی از مردم ایران چقدر نادرست است، تأکید بر استفاده از چنین ادبیاتی، در بهترین حالت نوعی توهین به بخشی از مردم و زنان ایرانی محسوب می‌شود که گویی آنان بدون تبعیض مثبت توانایی و شایستگی رسیدن به پست‌های مهم را ندارند و در بدترین حالت نیز این رویکرد به سمت نظام تقسیم قدرت بی‌حساب‌وکتاب مشابه لبنان و عراق بر اساس وابستگی‌های ایلی و قبیله‌ای حرکت خواهد کرد.

🔸منابع هیدروکربنی بوشهر و خوزستان، مس کرمان، ماشین‌سازی اراک، معادن سنگ‌آهن یزد و... همگی بخشی از اقتصاد و ساختار واحد ایران هستند. تکرار ایده‌های غیرمنطقی مانند نگه داشتن منابع هر استان در همان استان، برخلاف واقعیت وابستگی متقابل صنایع کشور و در تضاد با عقلانیت اقتصادی و نیاز کشور به یک برنامه‌ریزی کلان و یکپارچه کارآمد است.

🔶سیاست اشتباه یا فرار از مسئولیت؟

🔸تفویض بی‌حساب‌وکتاب اختیارات به استان‌ها و محلی‌سازی تصمیم‌گیری‌های کلان نه‌تنها تجربه موفقی در ایران نداشته، بلکه فساد، نابرابری، رانت‌خواری و تنش‌های اجتماعی را افزایش داده است. کشور برای پیشرفت نیازمند مدیریت کلان، یکپارچه و مبتنی بر شایسته‌سالاری است، نه تقسیم بی‌حساب قدرت که از ناتوانی و بی‌برنامگی تهران برای حل مشکلات سرچشمه گرفته و تنها منجر به گسترش فساد و ناکارآمدی خواهد شد. در شرایطی که مدیریت شورایی در کشور، اختلافات میان نهادی و ضعف دستگاه‌های حکومتی مشکلات بسیاری را ایجاد کرده‌اند، افزایش پیچیدگی دیوان‌سالاری و کاهش اختیارات و توان واکنش دولت به تغییرات سریع جهانی نمیتواند پاسخ مناسبی برای چالش‌های روز باشند.

#ایران #سیاست #دولت #فدرالیسم

Archivist
@Partisan2015

🔸آمریکا و اوکراین: در سایه بازی بزرگ

🔸کژفهمی واقعیت‌های ساده ژئوپلتیکی عملاً به یک سنت ایرانی تبدیل شده است. این عادت نادرست موجب شده است که در طی ۳ سال جنگ اوکراین، ایده‌های عجیبی مانند «تله بودن اوکراین برای مسکو»، «نقشه آمریکا برای نابودی توان نظامی روسیه» و سایر تحلیل‌های بی‌پایه و اساس، مقبولیت گسترده‌ای میان ایرانیان و حتی برخی از سیاستمداران کشور پیدا کند. وضعیتی به‌مراتب بغرنج‌تر نیز در میان کسانی دیده می‌شود که با باور به «تقابل غربِ آزادی‌خواه در برابر روسیه‌ی ستمگر»، پس از مدت‌ها نمایش پرچم اوکراین در حساب‌های کاربری خود، از تغییر مواضع واشنگتن دچار سردرگمی شده‌اند.

🔸برداشت‌های نادرست موجب می‌شوند که تغییر مواضع واشنگتن در قبال روسیه و اوکراین را به رفتار یک فرد یا جناح سیاسی تقلیل داده و واقعیت‌های کلان‌ را نادیده بگیریم. همچنین، ما معمولا تمایل داریم تصمیمات قدرت‌های بزرگ را کاملاً حساب‌شده و از پیش برنامه‌ریزی‌شده بدانیم. بااین‌حال، در دنیای واقعی، قدرت‌های بزرگ و به‌ویژه ایالات متحده، سابقه‌ای طولانی در تصمیمات اشتباه دارند، تصمیماتی که پس از صرف هزینه بسیار در نهایت اصلاح خواهند شد.

🔸تحریک خرس بزرگ

🔸پیگیری عضویت اوکراین و گرجستان در ناتو و تلاش برای خارج کردن این کشورها از حوزه نفوذ مسکو از همان ابتدا اشتباهی راه‌بردی برای آمریکا بود. در حقیقت، ورود این دو کشور به ناتو ارزش راه‌بردی قابل‌توجهی برای آمریکا نداشت و با عبور از خطوط قرمز مسکو، تنها مشکلات و سردردهایی مضمن برای واشنگتن ایجاد کرد.

🔸نکته کلیدی در این میان، ماهیت روسیه به‌عنوان یک قدرت بزرگ جهانی است. واقعیت این است که روسیه قدرتی در حال افول است. روسیه، اتحاد جماهیر شوروی نیست و تهدیدی برای تسلط بر سراسر اروپا به شمار نمی‌رود. در بلندمدت، روسیه درگیر دفاع از حوزه نفوذ باقی‌مانده خود در آسیای مرکزی، قفقاز و اروپای شرقی بوده و با روندهای جمعیتی چالش‌برانگیزی روبه‌روست.

🔸در واقع تضعیف توان نظامی روسیه، آمریکا را قدرتمندتر نخواهد کرد؛ چراکه روسیه برخلاف دوران جنگ سرد، رقیبی جهانی برای واشنگتن نیست. بااین‌حال، روسیه هم‌چنان به‌عنوان یک قدرت بزرگ نظامی قادر است موانعی جدی برای سیاست‌های آمریکا در اروپا و سایر نقاط جهان ایجاد کند. تمرکز بیش‌ازحد بر رقابت امنیتی با مسکو، با نیاز آمریکا برای مقابله با بر تهدید اصلی خود یعنی چین در تضاد است.

🔸اهمیت شکاف روسیه و چین، نسخه ۲.۰

🔸نتیجه دیگر سیاست‌های آمریکا سوق‌دادن روسیه به سمت وابستگی کامل به چین بوده است. در دنیایی ایده‌آل برای آمریکا، واشنگتن می‌توانست همانند دیدار نیکسون و مائو، روسیه را به هم‌کاری برای مهار چین ترغیب کند. نباید فراموش کرد که روسیه و چین در برخی مسائل ژئوپلتیکی دارای اختلافات بنیادین هستند و مسکو تمایلی به تبدیل‌شدن به شریک درجه دو چین ندارد. وابستگی اقتصادی روزافزون روسیه به چین نیز عمدتاً نتیجه فشارهای اقتصادی غرب و نه میل روس‌ها است.

🔸از سوی دیگر، مطلوب‌ترین سناریو برای روسیه، فاصله‌گرفتن از رقابت‌های میان دو قدرت بزرگ‌تر است. چنین وضعیتی نه‌تنها برای روسیه بلکه برای آمریکا نیز مفیدتر خواهد بود و می‌تواند به‌عنوان گامی مهم در راه‌برد مهار چین به شمار رود.

🔸چالش‌ها

🔸عوامل ژئوپلتیکی ذکرشده، تلاش آمریکا برای ایجاد شکاف میان روسیه و چین را توجیه می‌کنند و دولت جدید آمریکا این روند را سریع‌تر از پیش‌بینی‌ها به جریان انداخته است. بااین‌حال، موانع متعددی بر سر راه موفقیت این تلاش‌ها وجود دارد.

🔸روسیه به‌سادگی رفتارهای گذشته آمریکا و وعده‌های نقض‌شده از سال ۱۹۸۹ تاکنون را فراموش نخواهد کرد و برخلاف دوران پس از جنگ سرد اقداماتی عملی و نه قول‌های شفاهی نیاز خواهند بود. باوجود تمایل دولت فعلی آمریکا برای بهبود روابط با مسکو و توجیهات منطقی برای چنین رویکردی، جریان‌های روس‌ستیز قدرتمندی در میان نخبگان سیاسی ایالات متحده وجود دارد که به دلایل سیاسی و ایدئولوژیک به‌دنبال تقابل با روسیه هستند. علاوه‌براین، تضمینی برای موفقیت تلاش‌های واشنگتن در حل‌وفصل بحران اوکراین وجود ندارد؛ چراکه بسیاری از پرسش‌های اساسی درباره آینده این کشور همچنان بی‌پاسخ مانده است.

🔸تغییر سیاست‌های آمریکا در قبال روسیه و اوکراین نمونه‌ای از پیچیدگی‌های ژئوپلتیکی در جهان چندقطبی معاصر است. اقدامات واشنگتن در اروپا پس از پایان جنگ سرد به تقویت روابط مسکو و پکن منجر شده و تمرکز بر تقابل با روسیه، توانایی آمریکا برای مقابله با چالش اصلی خود را محدود کرده است. موانعی ساختاری و تاریخی بسیاری همچنان بر سر راه بازسازی روابط با مسکو قرار دارد. موفقیت یا شکست این راه‌برد پیامدهایی گسترده و طولانی‌مدت برای نظم جهانی به همراه خواهد داشت.

#آمریکا #روسیه #اوکراین #سیاست

🔸 Archivist
🔸 Partisan2015