#Hafta_ijodkorlari
#7_ta_iqtidor
#Nazm
#1_kun
Osiyman - bepulga savob pullagan,
Kechirdim, kechirim bilmaganni ham.
Balki gunohlarim boʻyim boʻylagan,
Balki tavbalarim talabimdan kam.
Oʻylarim oʻyadi bagʻrim tigʻ qadar
Yo Robbim, eng odil hukmni oʻqi.
Jismimni kuydirar olovlar qalab,
Hislarim koʻmilgan yuragim oʻti.
Bilib bilmaslikka olmoqlar qiyin,
Jimman, lek vujudim titratar isyon.
Yuziga har turli niqoblar taqib,
Bir-birin koʻziga choʻp solar inson.
Ortiga qaytarmi iymon keltirib,
Chap yoʻlga burilib ketgan qadamlar
Yetti bukilar-u sajda oʻrniga,
Mansabning etagin oʻpar odamlar.
Zamon ertagini tinglamasman hech,
Haq yozgan haq yoʻldan chiqmaslik uchun.
Har dam qudratiga iqror keltirgum
Va Oʻzi koʻrsatar ilohiy kuchin!
Osiyman - bepulga savob pullagan...
Kechirdim, Xoliqdan kelmadim ustun!
✍: Jumanazarova Hilola,
Ogahiy nomidagi ijod maktabining 11-"B" sinf o‘quvchisi
Ogahiy ijod maktabi matbuot xizmati
👉Telegram|👉 Facebook|
👉YouTube| 👉 Instagram|
#7_ta_iqtidor
#Nazm
#1_kun
Osiyman - bepulga savob pullagan,
Kechirdim, kechirim bilmaganni ham.
Balki gunohlarim boʻyim boʻylagan,
Balki tavbalarim talabimdan kam.
Oʻylarim oʻyadi bagʻrim tigʻ qadar
Yo Robbim, eng odil hukmni oʻqi.
Jismimni kuydirar olovlar qalab,
Hislarim koʻmilgan yuragim oʻti.
Bilib bilmaslikka olmoqlar qiyin,
Jimman, lek vujudim titratar isyon.
Yuziga har turli niqoblar taqib,
Bir-birin koʻziga choʻp solar inson.
Ortiga qaytarmi iymon keltirib,
Chap yoʻlga burilib ketgan qadamlar
Yetti bukilar-u sajda oʻrniga,
Mansabning etagin oʻpar odamlar.
Zamon ertagini tinglamasman hech,
Haq yozgan haq yoʻldan chiqmaslik uchun.
Har dam qudratiga iqror keltirgum
Va Oʻzi koʻrsatar ilohiy kuchin!
Osiyman - bepulga savob pullagan...
Kechirdim, Xoliqdan kelmadim ustun!
✍: Jumanazarova Hilola,
Ogahiy nomidagi ijod maktabining 11-"B" sinf o‘quvchisi
Ogahiy ijod maktabi matbuot xizmati
👉Telegram|👉 Facebook|
👉YouTube| 👉 Instagram|
#Hafta_ijodkorlari
#7_ta_iqtidor
#Hikoya
#1_kun
Xorg'in yo'lovchi.
Qorong'ulik.
Qo'rquv. Aqldan ozdirar darajadagi vahima. Mavhumlik. Xavotir. Javobsiz savollar. Birinchi bor Azamat uyquni sog'ingandi. Tun bag'riga yashiringan bu hislardan uyquga qochishni istagandi. Baxtga qarshi, uyquning o'zi qochgandi.
" - Xudojon...
Borliging qandoq yaxshi-a... Menga nima bo'lyapti?! Ular nega bunday qilishyapti? To'g'risi, tushunmayapman. Men ularni yaxshi ko'rardim-ku. Ularni sen uchun yaxshi ko'rardim-ku. Ularni do'stligi shumi..? Suyukligimni sadoqatichi? Aqalli, bir bor yo'qlab kelishmadi-ya.
... Bilmayman. Hech narsani bilishni xohlamayman. Ko'zlarimni bir soniyaga yumushni va qayta ochmaslikni istayman...
Ular hayollarimni ham , hayotimni ham tark etishlarini istayman.
... Onam, jonim onam. Meni ham o'sha kech o'zingiz bilan olib ketsangiz bo'lmasmidi..? Chalajon, yarimmurda qilib tashlab ketmasdan. Otamni ham qiynab qo'ydim. Ona, eshityapsizmi? Men ketishim kerak edi. Siz emas , men. Halokat sababchisi menman-ku, jabrini otam ikkovingiz tortyapsiz..."
Deraza tagidan kimningdir yo'talgani eshitildi.
- Azamat, uyqung kelmayotgan bo'lsa , ayvonga olib chiqay. Toza havoda o'zingga biroz kelib olasan.
Azamat javob berish o'rniga g'amgin o'ylari ortidan ergashdi. Otasi Azamatni aravachasiga o'tkazdi. Ayvoncha biroz salqin bo'lgani uchun kichkina choyshab ham tashlab qo'ydi ustiga.
Oy qishloqni o'zining nurli yo'rgagiga o'rab ulgurgandi. Qishloq shirin uyquda. Yoqimli sukunat hukmronlik qiladi. Ota-o'g'il ayvon labida sukunat dengiziga sho'ng'ishdi. Bir muddat nigohlar to'qnashdi. Ular tilga kirdi. So'zlashdi. Sukunatni buzib Azamat:
- Ota, bir narsa so'rasam maylimi?
Otasi nigohi bilan rizolik bildirdi.
- Shu yoshimgacha ko'p narsa izladim. Balki siz ham izlagandirsiz. Do'stlik, sevgi, ishonch, vafo, sadoqat. Ularni topdim deb o'ylagandim. Yaxshilab e'tibor bersam , faqatgina o'ylabman. Ularni hech birini topa olmabman. Kimga suyunsam, kimni yaxshi ko'rsam har doim yarim yo'lda qolib ketdim. Ularni orqasidan jimgina kuzatib.
Ota istehzoli kulib qo'ydi va gap boshladi:
- Eh, o'g'lim. Sen ham bu dunyoda bor narsani izlasang toparmiding. O'g'lim, insonlar shoshadi. Kimnidir do'st deb atashga, kimnidir yor deyishga shoshib qoladi. Tanishuvning ilk kunidayoq o'sha insondan umid qila boshlaydi. Unga suyanadi, unga talpinadi.
Oxir oqibat nima bo'ladi?
Barcha umidlar ilk shamol esishidayoq uchib ( o'chib) ketadi.
Men ham uni odamlardan ko'p izladim. Juda ko'p. Lekin topmadim. Topolganim yo'q.Lekin Allohdan izlagandim topdim. U bilan do'st bo'ldim. Uni sevdim. Unga ishondim. Unga tavakkal qildim.
- Baxt-chi?! U qayerda ? Manzilichi?
- O'g'lim, har birimiz bir yo'lchimiz, yo'lovchimiz. Umrimiz davomida nimanidir izlaymiz. Kimdir baxt, kimdir boylik, kimdir omad. Manzil aniq emas . Ammo yo'lning oxiri bor. Yo'l qachonki tugasa o'sha biz izlagan manzil. Sening , mening , har bir yo'lovchining manzilidir.
- Ota, yo'limni yakuni ko'rinib qoldi. Manzilim ham aniq bo'lyapti borgan sari.
- Jonim bolam. Unday dema. Yaxshi niyat qil. Hali hammasi yaxshi bo'lub ketadi. Yur , salqin tushib qoldi. Uyga kiraylik . Dorilaringni beraman, keyin damingni olasan.
✍: Begmatova Dilnura,
Ogahiy nomidagi ijod maktabining 10-"A" sinf o‘quvchisi
Ogahiy ijod maktabi matbuot xizmati
👉Telegram|👉 Facebook|
👉YouTube| 👉 Instagram|
#7_ta_iqtidor
#Hikoya
#1_kun
Xorg'in yo'lovchi.
Qorong'ulik.
Qo'rquv. Aqldan ozdirar darajadagi vahima. Mavhumlik. Xavotir. Javobsiz savollar. Birinchi bor Azamat uyquni sog'ingandi. Tun bag'riga yashiringan bu hislardan uyquga qochishni istagandi. Baxtga qarshi, uyquning o'zi qochgandi.
" - Xudojon...
Borliging qandoq yaxshi-a... Menga nima bo'lyapti?! Ular nega bunday qilishyapti? To'g'risi, tushunmayapman. Men ularni yaxshi ko'rardim-ku. Ularni sen uchun yaxshi ko'rardim-ku. Ularni do'stligi shumi..? Suyukligimni sadoqatichi? Aqalli, bir bor yo'qlab kelishmadi-ya.
... Bilmayman. Hech narsani bilishni xohlamayman. Ko'zlarimni bir soniyaga yumushni va qayta ochmaslikni istayman...
Ular hayollarimni ham , hayotimni ham tark etishlarini istayman.
... Onam, jonim onam. Meni ham o'sha kech o'zingiz bilan olib ketsangiz bo'lmasmidi..? Chalajon, yarimmurda qilib tashlab ketmasdan. Otamni ham qiynab qo'ydim. Ona, eshityapsizmi? Men ketishim kerak edi. Siz emas , men. Halokat sababchisi menman-ku, jabrini otam ikkovingiz tortyapsiz..."
Deraza tagidan kimningdir yo'talgani eshitildi.
- Azamat, uyqung kelmayotgan bo'lsa , ayvonga olib chiqay. Toza havoda o'zingga biroz kelib olasan.
Azamat javob berish o'rniga g'amgin o'ylari ortidan ergashdi. Otasi Azamatni aravachasiga o'tkazdi. Ayvoncha biroz salqin bo'lgani uchun kichkina choyshab ham tashlab qo'ydi ustiga.
Oy qishloqni o'zining nurli yo'rgagiga o'rab ulgurgandi. Qishloq shirin uyquda. Yoqimli sukunat hukmronlik qiladi. Ota-o'g'il ayvon labida sukunat dengiziga sho'ng'ishdi. Bir muddat nigohlar to'qnashdi. Ular tilga kirdi. So'zlashdi. Sukunatni buzib Azamat:
- Ota, bir narsa so'rasam maylimi?
Otasi nigohi bilan rizolik bildirdi.
- Shu yoshimgacha ko'p narsa izladim. Balki siz ham izlagandirsiz. Do'stlik, sevgi, ishonch, vafo, sadoqat. Ularni topdim deb o'ylagandim. Yaxshilab e'tibor bersam , faqatgina o'ylabman. Ularni hech birini topa olmabman. Kimga suyunsam, kimni yaxshi ko'rsam har doim yarim yo'lda qolib ketdim. Ularni orqasidan jimgina kuzatib.
Ota istehzoli kulib qo'ydi va gap boshladi:
- Eh, o'g'lim. Sen ham bu dunyoda bor narsani izlasang toparmiding. O'g'lim, insonlar shoshadi. Kimnidir do'st deb atashga, kimnidir yor deyishga shoshib qoladi. Tanishuvning ilk kunidayoq o'sha insondan umid qila boshlaydi. Unga suyanadi, unga talpinadi.
Oxir oqibat nima bo'ladi?
Barcha umidlar ilk shamol esishidayoq uchib ( o'chib) ketadi.
Men ham uni odamlardan ko'p izladim. Juda ko'p. Lekin topmadim. Topolganim yo'q.Lekin Allohdan izlagandim topdim. U bilan do'st bo'ldim. Uni sevdim. Unga ishondim. Unga tavakkal qildim.
- Baxt-chi?! U qayerda ? Manzilichi?
- O'g'lim, har birimiz bir yo'lchimiz, yo'lovchimiz. Umrimiz davomida nimanidir izlaymiz. Kimdir baxt, kimdir boylik, kimdir omad. Manzil aniq emas . Ammo yo'lning oxiri bor. Yo'l qachonki tugasa o'sha biz izlagan manzil. Sening , mening , har bir yo'lovchining manzilidir.
- Ota, yo'limni yakuni ko'rinib qoldi. Manzilim ham aniq bo'lyapti borgan sari.
- Jonim bolam. Unday dema. Yaxshi niyat qil. Hali hammasi yaxshi bo'lub ketadi. Yur , salqin tushib qoldi. Uyga kiraylik . Dorilaringni beraman, keyin damingni olasan.
✍: Begmatova Dilnura,
Ogahiy nomidagi ijod maktabining 10-"A" sinf o‘quvchisi
Ogahiy ijod maktabi matbuot xizmati
👉Telegram|👉 Facebook|
👉YouTube| 👉 Instagram|
Telegram
Ogahiy ijod maktabi
🔴Ogahiy ijod maktabi faoliyati;
✏️Eng yangi ijod namunalari;
🏆Erishilgan yutuqlar;
📚Ta'sirchan-tarbiyaviy ma'lumotlar;
👍Maktab, viloyat va Respublika miqyosida o‘tkaziladigan turli tanlovlar.
📲Murojaat uchun: (62)226 20 92
@ogahiymurojaat_bot
✏️Eng yangi ijod namunalari;
🏆Erishilgan yutuqlar;
📚Ta'sirchan-tarbiyaviy ma'lumotlar;
👍Maktab, viloyat va Respublika miqyosida o‘tkaziladigan turli tanlovlar.
📲Murojaat uchun: (62)226 20 92
@ogahiymurojaat_bot
#Hafta_ijodkorlari
#7_ta_iqtidor
#Nasr
#1_kun
Martinga maktub
(Epistolyar hikoya)
***
(Jek Londonning "Martin Iden" asaridan ta'sirlanib...)
To'g'risini aytsam, kimga va nimaga maktub yozishimni ham bilmay qoldim. Aslini olganda, xatni odamlarga nimadir o'rgatish, va yoxud odamlardan nimadir o'rganish maqsadida yozmayman, yozolmayman ham. Chunki maktublar hislarni eltuvchi qush kabidir men uchun. Va hozirgi maktubim Martin Idenga yozilmoqda.
Kel, dildan suhbatlashamiz. Oradan shuncha vaqt o'tib senga maktub yozarkanman, ko'nglim biroz og'ridi. Bilaman, sen meni tanimaysan. Ammo sening so'zlaring-u ko'zlaring menga tanish. Senda o'zgachalik bor. Bu o'zgachalik seni odamlardan ajratib turadi. Shunday gap bor: odamlarday bo'lsanggina yashay olasan. O'zgachalikni har kim har xil tushunadi. Sening o'zgachaligingni odamlar tushuna olishmadi. Hattoki eng yaqin deb bilganing ham...
Eh Martin, nega, axir? Shuncha harakat besamarmi endi? Nega aynan bunday beshafqat qismat sening taqdiringga bitilgan? Nega?.. Tushunolmayapman. Tushuna olmasam ham kerak. Ba'zan shafqatsiz taqdir dastidan yaxshi insonlar ham bu dunyoni tark etishadi. Sen birozgina chidashing kerak edi, xolos... Boshqa hech narsa qilishing shart emasdi!..
Sen sevgingni topganingda qanday quvongan bo'lsam, o'sha sevgini yo'qotganingda ham shunchalik xafa bo'ldim. Lekin eng ayanchlisi bu emas... Eng ayanchlisi odamlarning senga bo'lgan munosabati edi. Martabang oshgani sayin, odamlar boshidagi munosabatlarini unutgancha, senga yaxshi muomalada bo'lishdi. Va buning hammasi boylik, mansab tufayligina bo'ldi. Esingdami, Rufning ota-onasi eng boshida seni yoqtirishmasdi. Asarlaring mashhur bo'lib ketgandan keyin nima bo'ldi? Seni muvaffaqiyatga erisholmay, qiynalib yurgan vaqtingda tashlab ketgan o'sha qiz mansab uchun oldingga qaytib keldi... O'shanda bir savol tug'ildi xayolimda: odamlar shunchalar yomonmi?.. Shunchalar ikkiyuzlamachimi ular?.. Sen kabi men ham odamlar yaxshiligiga, ular yomon bo'lmasliklariga ishonardim. Toki o'z ko'zim bilan ko'rmagunimcha, albatta... Ha, aytishadi-ku, vaqt o'tgach odamlar asl yuzlarini ko'rsatishadi. Keyin esa yashashdan ma'no qolmaydi... Lekin shunda ham yashash kerak! Ularga sen kimligingni ko'rsatishing kerak edi!..
Albatta, sen ham xuddi shunday o'ylagandirsan balki. Ha, bunday haqiqatni anglash qiyin. Yo'q, anglash emas, aslida, tushungandan so'ng ko'nikish qiyin... Ko'nikish uchn esa vaqt kerak. Ammo sen besabrlik qilding! Bu eng katta xato edi, eshityapsanmi, xato! Va endi bu xatoni ham to'g'irlab bo'lmaydi. Imkonsiz...
Lekin sen ko'nikishing kerak edi, Martin. Dunyoda samimiy insonlar ham bor edi, hozir ham mavjud. Aynan ular uchun yashashing kerak edi... Ularga umid berishing mumkin edi... Sening o'limingdan so'ng, samimiy va qalbi pok insonlarning soni kamaydi...
Javobsiz savollar sohiliga sho'ng'ib, seni ham o'sha mash'u, voqealarni eslashga majbur qildim. Ma'zur tutgaysan.
Nima bo'lgan taqdirda ham, odamlar seni unutmaydi.
Adolatsizlikka chiday olmagan ahmoq qiz...
✍: Komila Bahodirova,
Ogahiy ijod maktabining 11-"A" sinf o'quvchisi
Ogahiy ijod maktabi matbuot xizmati
👉Telegram|👉 Facebook|
👉YouTube| 👉 Instagram|
#7_ta_iqtidor
#Nasr
#1_kun
Martinga maktub
(Epistolyar hikoya)
***
(Jek Londonning "Martin Iden" asaridan ta'sirlanib...)
To'g'risini aytsam, kimga va nimaga maktub yozishimni ham bilmay qoldim. Aslini olganda, xatni odamlarga nimadir o'rgatish, va yoxud odamlardan nimadir o'rganish maqsadida yozmayman, yozolmayman ham. Chunki maktublar hislarni eltuvchi qush kabidir men uchun. Va hozirgi maktubim Martin Idenga yozilmoqda.
Kel, dildan suhbatlashamiz. Oradan shuncha vaqt o'tib senga maktub yozarkanman, ko'nglim biroz og'ridi. Bilaman, sen meni tanimaysan. Ammo sening so'zlaring-u ko'zlaring menga tanish. Senda o'zgachalik bor. Bu o'zgachalik seni odamlardan ajratib turadi. Shunday gap bor: odamlarday bo'lsanggina yashay olasan. O'zgachalikni har kim har xil tushunadi. Sening o'zgachaligingni odamlar tushuna olishmadi. Hattoki eng yaqin deb bilganing ham...
Eh Martin, nega, axir? Shuncha harakat besamarmi endi? Nega aynan bunday beshafqat qismat sening taqdiringga bitilgan? Nega?.. Tushunolmayapman. Tushuna olmasam ham kerak. Ba'zan shafqatsiz taqdir dastidan yaxshi insonlar ham bu dunyoni tark etishadi. Sen birozgina chidashing kerak edi, xolos... Boshqa hech narsa qilishing shart emasdi!..
Sen sevgingni topganingda qanday quvongan bo'lsam, o'sha sevgini yo'qotganingda ham shunchalik xafa bo'ldim. Lekin eng ayanchlisi bu emas... Eng ayanchlisi odamlarning senga bo'lgan munosabati edi. Martabang oshgani sayin, odamlar boshidagi munosabatlarini unutgancha, senga yaxshi muomalada bo'lishdi. Va buning hammasi boylik, mansab tufayligina bo'ldi. Esingdami, Rufning ota-onasi eng boshida seni yoqtirishmasdi. Asarlaring mashhur bo'lib ketgandan keyin nima bo'ldi? Seni muvaffaqiyatga erisholmay, qiynalib yurgan vaqtingda tashlab ketgan o'sha qiz mansab uchun oldingga qaytib keldi... O'shanda bir savol tug'ildi xayolimda: odamlar shunchalar yomonmi?.. Shunchalar ikkiyuzlamachimi ular?.. Sen kabi men ham odamlar yaxshiligiga, ular yomon bo'lmasliklariga ishonardim. Toki o'z ko'zim bilan ko'rmagunimcha, albatta... Ha, aytishadi-ku, vaqt o'tgach odamlar asl yuzlarini ko'rsatishadi. Keyin esa yashashdan ma'no qolmaydi... Lekin shunda ham yashash kerak! Ularga sen kimligingni ko'rsatishing kerak edi!..
Albatta, sen ham xuddi shunday o'ylagandirsan balki. Ha, bunday haqiqatni anglash qiyin. Yo'q, anglash emas, aslida, tushungandan so'ng ko'nikish qiyin... Ko'nikish uchn esa vaqt kerak. Ammo sen besabrlik qilding! Bu eng katta xato edi, eshityapsanmi, xato! Va endi bu xatoni ham to'g'irlab bo'lmaydi. Imkonsiz...
Lekin sen ko'nikishing kerak edi, Martin. Dunyoda samimiy insonlar ham bor edi, hozir ham mavjud. Aynan ular uchun yashashing kerak edi... Ularga umid berishing mumkin edi... Sening o'limingdan so'ng, samimiy va qalbi pok insonlarning soni kamaydi...
Javobsiz savollar sohiliga sho'ng'ib, seni ham o'sha mash'u, voqealarni eslashga majbur qildim. Ma'zur tutgaysan.
Nima bo'lgan taqdirda ham, odamlar seni unutmaydi.
Adolatsizlikka chiday olmagan ahmoq qiz...
✍: Komila Bahodirova,
Ogahiy ijod maktabining 11-"A" sinf o'quvchisi
Ogahiy ijod maktabi matbuot xizmati
👉Telegram|👉 Facebook|
👉YouTube| 👉 Instagram|
Telegram
Ogahiy ijod maktabi
🔴Ogahiy ijod maktabi faoliyati;
✏️Eng yangi ijod namunalari;
🏆Erishilgan yutuqlar;
📚Ta'sirchan-tarbiyaviy ma'lumotlar;
👍Maktab, viloyat va Respublika miqyosida o‘tkaziladigan turli tanlovlar.
📲Murojaat uchun: (62)226 20 92
@ogahiymurojaat_bot
✏️Eng yangi ijod namunalari;
🏆Erishilgan yutuqlar;
📚Ta'sirchan-tarbiyaviy ma'lumotlar;
👍Maktab, viloyat va Respublika miqyosida o‘tkaziladigan turli tanlovlar.
📲Murojaat uchun: (62)226 20 92
@ogahiymurojaat_bot
#Hafta_ijodkorlari
#7_ta_iqtidor
#Rassomchilik
#1_kun
🌠: Amatova Muxlisa,
Ogahiy nomidagi ijod maktabining 10-"A" sinf o‘quvchisi
Ogahiy ijod maktabi matbuot xizmati
👉Telegram|👉 Facebook|
👉YouTube| 👉 Instagram|
#7_ta_iqtidor
#Rassomchilik
#1_kun
🌠: Amatova Muxlisa,
Ogahiy nomidagi ijod maktabining 10-"A" sinf o‘quvchisi
Ogahiy ijod maktabi matbuot xizmati
👉Telegram|👉 Facebook|
👉YouTube| 👉 Instagram|
#Hafta_ijodkorlari
#7_ta_iqtidor
#Nazm
#1_kun
**
Bu izhor emasdi. Yo'q, izhor emas
Bu yurak qatidan bir qadah qondir.
Sen bilan ko'ringan orzular emas,
Sog'inchli, armonli, hijronli ondir.
Tushimda ko'ringan sen emas eding:
Men ishqsiz sira ham bo'lmasdim paydo.
Armonli orzusan-ne sinoat bu?
Tushlarimda borsan, o'nggimda ro'yo...
🌠: Baxtiyorov Jahongir,
Ogahiy nomidagi ijod maktabining 10-"B" sinf o‘quvchisi
Ogahiy ijod maktabi matbuot xizmati
👉Telegram|👉 Facebook|
👉YouTube| 👉 Instagram|
#7_ta_iqtidor
#Nazm
#1_kun
**
Bu izhor emasdi. Yo'q, izhor emas
Bu yurak qatidan bir qadah qondir.
Sen bilan ko'ringan orzular emas,
Sog'inchli, armonli, hijronli ondir.
Tushimda ko'ringan sen emas eding:
Men ishqsiz sira ham bo'lmasdim paydo.
Armonli orzusan-ne sinoat bu?
Tushlarimda borsan, o'nggimda ro'yo...
🌠: Baxtiyorov Jahongir,
Ogahiy nomidagi ijod maktabining 10-"B" sinf o‘quvchisi
Ogahiy ijod maktabi matbuot xizmati
👉Telegram|👉 Facebook|
👉YouTube| 👉 Instagram|
#seminar_trening
#ixtisoslashtirilgan_maktablar
#1_kun
⚡️Bugun Xiva shahridagi Prezident maktabida Agentlik tizimidagi 11 ta ixtisoslashtirilgan ta'lim muassasalari pedagoglari uchun barcha fanlardan:
➖ Yangi baholash tizimining yutuqlari va yuzaga kelgan muammolarni bartaraf etish
➖ O’quvchilarning amaliy ko’nikmalarini rivojlantirish
mavzularida o'quv seminarlari o'tkazildi.
💢 Pedagoglar o'quv jarayonini rejalashtirish, ta’lim samaradorligini ta’minlash, o‘quvchining ehtiyojini hisobga olgan holda ta’lim dasturlarini amalga oshirish, hamkasblar va o‘quvchilarning ota-onalari bilan hamkorlik qilish singari mavzularda o‘zaro fikr almashdilar.
📸 Fotolavhalarda 2-smena dars jarayonlaridan lavhalar.
🌐 Telegram | Facebook
#ixtisoslashtirilgan_maktablar
#1_kun
⚡️Bugun Xiva shahridagi Prezident maktabida Agentlik tizimidagi 11 ta ixtisoslashtirilgan ta'lim muassasalari pedagoglari uchun barcha fanlardan:
➖ Yangi baholash tizimining yutuqlari va yuzaga kelgan muammolarni bartaraf etish
➖ O’quvchilarning amaliy ko’nikmalarini rivojlantirish
mavzularida o'quv seminarlari o'tkazildi.
💢 Pedagoglar o'quv jarayonini rejalashtirish, ta’lim samaradorligini ta’minlash, o‘quvchining ehtiyojini hisobga olgan holda ta’lim dasturlarini amalga oshirish, hamkasblar va o‘quvchilarning ota-onalari bilan hamkorlik qilish singari mavzularda o‘zaro fikr almashdilar.
📸 Fotolavhalarda 2-smena dars jarayonlaridan lavhalar.
🌐 Telegram | Facebook
#7_ta_iqtidor
#2_mavsum
#1_kun
#Nazm
Ona ruhi.
Tong saharda jimlik quturib,
Zambaraklar ota boshlar to'p.
Quyosh bu tong chiqmadi qo'rqib,
Tiriklardan o'lik tani ko'p.
Dov-daraxtlar qizardi chunon,
Shoxlaridan qon tomardi jim.
O'lim go'daklarni qilganda nishon,
Tinchlikning hur bayrog'i g'ijim.
Ko'kragiga tig' tekkan ona,
Farzandidan uzmas ko'zini.
Jajji qo'llar qonni suv deya,
Ichmoq bo'lar bulab yuzini.
Ona ko'zi asta oldi tin,
Go'dak atrofida g'amli sharpalar.
Tirnar edi oyog'i ostin,
Hozirgina o'lgan murdalar.
Qo'rqqandanmi ona bag'ridan,
Izlar edi o'ziga panoh.
Soniya sayin yerning qa'riga,
Otilardi minglab begunoh.
Ona ruhi farzandin quchib,
Qoldirmasdan taqdir kasriga.
Bunday la'nat dunyodan qo'rqib,
Olib ketdi yerning qa'riga.
✍: Ro‘zimatova Mohinur,
Ogahiy nomidagi ijod maktabining 9-"B" sinf o‘quvchisi
Ogahiy ijod maktabi matbuot xizmati
👉Telegram|👉 Facebook|
👉YouTube| 👉 Instagram
#2_mavsum
#1_kun
#Nazm
Ona ruhi.
Tong saharda jimlik quturib,
Zambaraklar ota boshlar to'p.
Quyosh bu tong chiqmadi qo'rqib,
Tiriklardan o'lik tani ko'p.
Dov-daraxtlar qizardi chunon,
Shoxlaridan qon tomardi jim.
O'lim go'daklarni qilganda nishon,
Tinchlikning hur bayrog'i g'ijim.
Ko'kragiga tig' tekkan ona,
Farzandidan uzmas ko'zini.
Jajji qo'llar qonni suv deya,
Ichmoq bo'lar bulab yuzini.
Ona ko'zi asta oldi tin,
Go'dak atrofida g'amli sharpalar.
Tirnar edi oyog'i ostin,
Hozirgina o'lgan murdalar.
Qo'rqqandanmi ona bag'ridan,
Izlar edi o'ziga panoh.
Soniya sayin yerning qa'riga,
Otilardi minglab begunoh.
Ona ruhi farzandin quchib,
Qoldirmasdan taqdir kasriga.
Bunday la'nat dunyodan qo'rqib,
Olib ketdi yerning qa'riga.
✍: Ro‘zimatova Mohinur,
Ogahiy nomidagi ijod maktabining 9-"B" sinf o‘quvchisi
Ogahiy ijod maktabi matbuot xizmati
👉Telegram|👉 Facebook|
👉YouTube| 👉 Instagram
Ogahiy ijod maktabi
Photo
#7_ta_iqtidor
#2_mavsum
#1_kun
#Nasr
Jannatdan maktub
Charx uyalibgina togʻlar ortidan bosh chiqarar ekan uning iliq nurlari oppoq bulutlarga tushib toʻqpushti rangli ufq hosil qildi. Bu goʻzal ufq oʻzining jilokorligi bilan falakning nozik boʻyniga yarashgan tumor boʻlib turardi. Undagi bulutlar esa xuddi yosh qizning yuziga surtilgan momiq upa kabi edi. Ammo upalar orasida faqat oq emas, balki, qoralari ham bor. Yaʼni ular osmonni qora qoshining oʻsmasiday edi. Shunday rangdor boʻlib turardi.
Mana bugun xoʻrozning qichqirigʻidan oldin Shirin erta tongni qarshiladi. Qishloqning chekka joyida joylashgan hovlida yashardi u. Tagʻin bu uyda yangi birinchi kunlari hali. Uch kunlik oydek kelin. U 4 yil deganda shaharda oʻqishdan qaytdi. Bir oy oʻtar-oʻtmas "Oila" nomli darvozaning ilk eshiklaridan oʻtdi. Hozir esa hovlilarni supurmoqchi shekilli sariq rangli, zarlar bilan bezalgan kiyimlarini kiyib, bir qoʻliga supurgi, bir qoʻliga chelak koʻtarib tashqariga chiqdi. Sal salqin havo qaynoq, yaqinda uyqudan chiqqan tanini junjiktirib yubordi. Lekin tezda hovlidan oqib oʻtayotgan shildir suvli ariqdan chelagini toʻldirib olarkan yarim bilagi suvga botdi. Shu payt darvoza eshigi "taq-taq" qilib qoʻydi. Labida begʻubor tabassumi ila unga boqarkan, qisqa qadamlar ila eshik oldiga bordi. Eshikni ochishdan avval boshidagi quyoshdek yorqin doʻppisini toʻgʻirlab oʻng qoʻlini koʻksiga qoʻydi, keyin esa uni temir qulfiga asta iligini olib borib uni ochdi. Eshikni ortida hech zot yoʻq edi. Soʻng hayron boʻlib tashqari tomon chiqdi. U yon bu yonga qaradi. Shu on avzoyi buzuq osmon yigʻlay boshladi. Qoʻlini boshiga qoʻyib panalarkan ortiga qaytayotib oyogʻi tagida nimadir borligini bildi va oyoq ostiga qaradi. Kalishini tagidagi narsa bir qalin konvert ekaniga amin boʻldi. U ostonaning tagida turar, binafsha marka yopishgan, sariq rangli konvert...
Uni asta qoʻliga olib hovlisidagi pana bir joyga oʻtdi. Konvertni u yon bu yoniga qarab hayron boʻlarkan uni ochdi. Konvert ichida uch varaq qogʻoz va ularda qandaydir xatlar yozilgʻi turardi. Sekinlik bilan uni oʻqiy boshladi. Xat boshida "Jannatdan maktub" deya yozilgandi. Sirli nigohlarini xatga tikar ekan unda shunday soʻzlar yozilgandi:
Xat
Jannatdan maktub
Assalomu alaykum mening qalbi ipak tolasi kabi mayin boʻlgan onajonim. Yaxshi yuribsizmi, ahvolingiz yaxshimi, ismingiz kabi shirin soʻzlar gapirib yuribsizmi?! Yaxshi-yaxshi ovqatlar yeb qorningizni toʻq tutayapsizmi? Onajonim har kuni, har safar sizga xat yozaman deyman-u xat yuborish navbatim kelmagan edi. Ha "Nega" deysizmi? Bu yerda menga oʻxshagan bolalar koʻp-da ular ham onalarini sogʻingan, xat yozadilar. Xullas, navbat yetmay qoldi.
Mendan soʻrasangiz shu men yuribman yoki boshidan aytaman, chunki yana qachon yozish navbatim keladi. Mehribonim zeriktirib qoʻymayman degan umiddaman.
Boshidan boshlasam oʻsha kuni yuragim urmay qolgan edi. Qalbim ila ruhim sira ajralgisi kelmas endi yarala boshlagan, yumshoq boʻgʻzimga achchiq bir narsalar tiqilardi. Bu ogʻriqli boʻldi. Ammo jonsiz tanam oq kiyimli bir ayolni qoʻlida turar ekan, ruhim tanamdan chiqib toʻgʻri osmonga uchdi. Oʻshanda oppoq bulutlari bor, sariq rangli nurlar yogʻilib turadigan, barcha oq rangli kiyimlarda yuradigan joyga keldim.
Bu joydagi odamlarning bari baxtli edi. Mana ancha paytdan buyon sizni sogʻinaman, sizni iliq bagʻringizga bosh qoʻygim, siz bilan birga vaqt oʻtkazgim, "Onajon" deb bor kuchim ila dunyolarga jar solgim keladi. Bu qanday ogʻir, lekin shunda ham sizni olis-olisdan kuzatib turaman. Oʻzi bu xatni yozishimdan asl maqsad sizga bir muhim gapni aytishimdir. Yaqinda xabarchi farishtalar sizni "Olovli joyga keladi" deb aytishdi. U biz yashaydigan joydagi uzun koʻprikning qoq ostida joylashgan.
Oʻsha joy juda qoʻrqinchli u yerda bahaybat ilonlar, olovli joylar bor, insonlar jazolanadi, biroq oʻsha yerga yomon insonlar tushadi.
#2_mavsum
#1_kun
#Nasr
Jannatdan maktub
Charx uyalibgina togʻlar ortidan bosh chiqarar ekan uning iliq nurlari oppoq bulutlarga tushib toʻqpushti rangli ufq hosil qildi. Bu goʻzal ufq oʻzining jilokorligi bilan falakning nozik boʻyniga yarashgan tumor boʻlib turardi. Undagi bulutlar esa xuddi yosh qizning yuziga surtilgan momiq upa kabi edi. Ammo upalar orasida faqat oq emas, balki, qoralari ham bor. Yaʼni ular osmonni qora qoshining oʻsmasiday edi. Shunday rangdor boʻlib turardi.
Mana bugun xoʻrozning qichqirigʻidan oldin Shirin erta tongni qarshiladi. Qishloqning chekka joyida joylashgan hovlida yashardi u. Tagʻin bu uyda yangi birinchi kunlari hali. Uch kunlik oydek kelin. U 4 yil deganda shaharda oʻqishdan qaytdi. Bir oy oʻtar-oʻtmas "Oila" nomli darvozaning ilk eshiklaridan oʻtdi. Hozir esa hovlilarni supurmoqchi shekilli sariq rangli, zarlar bilan bezalgan kiyimlarini kiyib, bir qoʻliga supurgi, bir qoʻliga chelak koʻtarib tashqariga chiqdi. Sal salqin havo qaynoq, yaqinda uyqudan chiqqan tanini junjiktirib yubordi. Lekin tezda hovlidan oqib oʻtayotgan shildir suvli ariqdan chelagini toʻldirib olarkan yarim bilagi suvga botdi. Shu payt darvoza eshigi "taq-taq" qilib qoʻydi. Labida begʻubor tabassumi ila unga boqarkan, qisqa qadamlar ila eshik oldiga bordi. Eshikni ochishdan avval boshidagi quyoshdek yorqin doʻppisini toʻgʻirlab oʻng qoʻlini koʻksiga qoʻydi, keyin esa uni temir qulfiga asta iligini olib borib uni ochdi. Eshikni ortida hech zot yoʻq edi. Soʻng hayron boʻlib tashqari tomon chiqdi. U yon bu yonga qaradi. Shu on avzoyi buzuq osmon yigʻlay boshladi. Qoʻlini boshiga qoʻyib panalarkan ortiga qaytayotib oyogʻi tagida nimadir borligini bildi va oyoq ostiga qaradi. Kalishini tagidagi narsa bir qalin konvert ekaniga amin boʻldi. U ostonaning tagida turar, binafsha marka yopishgan, sariq rangli konvert...
Uni asta qoʻliga olib hovlisidagi pana bir joyga oʻtdi. Konvertni u yon bu yoniga qarab hayron boʻlarkan uni ochdi. Konvert ichida uch varaq qogʻoz va ularda qandaydir xatlar yozilgʻi turardi. Sekinlik bilan uni oʻqiy boshladi. Xat boshida "Jannatdan maktub" deya yozilgandi. Sirli nigohlarini xatga tikar ekan unda shunday soʻzlar yozilgandi:
Xat
Jannatdan maktub
Assalomu alaykum mening qalbi ipak tolasi kabi mayin boʻlgan onajonim. Yaxshi yuribsizmi, ahvolingiz yaxshimi, ismingiz kabi shirin soʻzlar gapirib yuribsizmi?! Yaxshi-yaxshi ovqatlar yeb qorningizni toʻq tutayapsizmi? Onajonim har kuni, har safar sizga xat yozaman deyman-u xat yuborish navbatim kelmagan edi. Ha "Nega" deysizmi? Bu yerda menga oʻxshagan bolalar koʻp-da ular ham onalarini sogʻingan, xat yozadilar. Xullas, navbat yetmay qoldi.
Mendan soʻrasangiz shu men yuribman yoki boshidan aytaman, chunki yana qachon yozish navbatim keladi. Mehribonim zeriktirib qoʻymayman degan umiddaman.
Boshidan boshlasam oʻsha kuni yuragim urmay qolgan edi. Qalbim ila ruhim sira ajralgisi kelmas endi yarala boshlagan, yumshoq boʻgʻzimga achchiq bir narsalar tiqilardi. Bu ogʻriqli boʻldi. Ammo jonsiz tanam oq kiyimli bir ayolni qoʻlida turar ekan, ruhim tanamdan chiqib toʻgʻri osmonga uchdi. Oʻshanda oppoq bulutlari bor, sariq rangli nurlar yogʻilib turadigan, barcha oq rangli kiyimlarda yuradigan joyga keldim.
Bu joydagi odamlarning bari baxtli edi. Mana ancha paytdan buyon sizni sogʻinaman, sizni iliq bagʻringizga bosh qoʻygim, siz bilan birga vaqt oʻtkazgim, "Onajon" deb bor kuchim ila dunyolarga jar solgim keladi. Bu qanday ogʻir, lekin shunda ham sizni olis-olisdan kuzatib turaman. Oʻzi bu xatni yozishimdan asl maqsad sizga bir muhim gapni aytishimdir. Yaqinda xabarchi farishtalar sizni "Olovli joyga keladi" deb aytishdi. U biz yashaydigan joydagi uzun koʻprikning qoq ostida joylashgan.
Oʻsha joy juda qoʻrqinchli u yerda bahaybat ilonlar, olovli joylar bor, insonlar jazolanadi, biroq oʻsha yerga yomon insonlar tushadi.
#7_ta_iqtidor
#2_mavsum
#1_kun
#Nasr
Qahramon ona
Bahor edi. Maktabdan uyga kelsam onam hovlimizdagi supada boshini ushlagancha oʻtiribdi. Avvallari onamni hech bunay ahvolda koʻrmagan edim. Qoʻrqib ketdim va beixtiyor "Oyi sizga nima boʻldi" deb yuborganimni oʻzib bilmay qolibman. Oyim sekin boshini koʻtarib, birdan seskanib ketdilar. Bildimki, mening kelganimni ham sezmagan. Oʻsha payt ichkaridan qoʻlida qandaydir hujjatga oʻxshagan qogʻozlar bilan akam chiqib keldi. "Oyijon, iltimos, men harbiy boʻlishim uchun qancha harakat qildim, oʻqidim. Nega qarshilik qilyapsiz? " deb yalina boshladi. Men gap nimadaligini tushungandek boʻldim va etim jimirlab ketdi.
Onam meni va akamni dadam vafotidan soʻng yolgʻiz oʻzi yer-u koʻkka ishonmay oʻzi katta qildi. Otam vafot etganlarida men endigina maktabda harflarni oʻrganayotgan edim. Otam polkovnik boʻlgan. Dadam aytilishi ham qiyin boʻlgan, oʻzi ham jirkanch, xullas men tushunmaydigan allaqanday jinoyatchilarni ushlash paytida ogʻir jarohat olib , kasalxonada men maktabga bormaydigan kun 4 marta kelguncha yotib keyin osmonga uchib ketibdilar. Onam shunday deb aytganlar.
Mana akam ham harbiy bilim yurtini tamomladi. Endi chegara qoʻshinga ishga ketmoqchi ekan. Onam esa yolgʻiz oʻgʻlim yonimda bo'lsin deb jon kuydirar edi.
Vaqt ham shamoldek uchib oʻtib ketdi. Mana oradan 1 yil oʻtdi. Akam harbiy qoʻshinda chegarachi boʻlib xizmat qiladi. Har kuni oyim bilan xabarlashib ularning duolarini oladilar. Shu qoʻngʻiroqlar bilan onam ovunib yurardilar.
Kuz payti edi. Hovliga chiqsam onam yana gʻamgin holda oʻtiribdi. Men buning sababini bilardim. Yaʼni akamdan mana 4 kundirki xat-xabar yoʻq.
- Oyi qoʻying, balki ishlari koʻpayib ketgandir - dedim ovutmoqchi boʻlib.
Oyim indamadi. Aslida bunday hollarda onamdan javob emas, balki uning bu gapni eshitgani katta gap edi. Shu tariqa kunlar oʻtaverdi. Hafta, oy oʻtdi. Onamning xavotiri meni ham tashvishga sola boshladi. Oxiri onamni bu xavotir yiqitdi, yotib qoldi. Onamning kechalari uxlamasdan yigʻlab chiqishlarini bilardim. Bechora oyimning ahvolini koʻrib yurak-bagʻrim ezilardi.
Bir kuni eshik taqillab qoldi. Onam
- Eshikka oʻzim qarayman, sen ishingni qilaver - dedi-da, sekingina oʻrnidan turdi. Zoʻrgʻa eshik oldiga borib eshikni ochdi. Darvoza oldida mahallamizning "rais buva"si (mahalladagi hamma uni rais buva derdi) qoʻlida xat bilan turardi. Xatni onamga tutqazdi. Onam xatni ochib u yogʻini koʻrdi, bu yogʻini koʻrdi, keyin rais buvaga horgʻin koʻz tashladi:
-Buni oʻzing oʻqib beraqol. Menda buni oʻqishga na savod bor, na koʻz nurim yetadi. Rais buva xatni allanimalar deb oʻqib berdi. Lekin xatni eshita olmadim. Rais buva ketgach onam uyga kirdi. Shunda oyimning yuziga qarab na quvonchini, na qaygʻusini anglab boʻlardi, faqat yigʻlardi.
- Oyi tinchlikmi -deb qoʻlidagi xatni olmoqchi bo'ldim. Onam esa xatga tikilgancha jim o'tirib qoldi. Oradan bir soatlarcha vaqt o'tdi. Oyim birdaniga shaxdam qadamlar tashlab oshxonaga kirib ketdi. Men oʻzimcha " Tovba, onam tuzalib qolibdimi" deb hayron qoldim. Sekin orqasidan borib moʻralasam bir nimalar pishirishning harakatiga tushgan. Yugurib borib xatni oldim. Xatda shunday soʻzlar bor edi:
Assalomu alaykum ona.
Avvalo sizga shuni maʼlum qilamizki, Oʻgʻlingiz oʻzining vatanparvarligi , mardligi bilan vatanimizni, sizni , tinchligimizni saqlab qoldi. Vatanga Amir Temur, Manguberdidek mard oʻgʻlon tarbiyalab bergan sizdek ona oldida bosh egamiz. Oʻgʻlingiz sog-omon, tez kunlarda oldiningizga boradi. Rahmat sizga qahramon ona!!!
✍ Botirova Goʻzal,
Ogahiy nomidagi ijod maktabining 9-"A" sinf oʻquvchisi
Bizni ijtimoiy sahifalarimiz
👉Telegram|👉 Facebook|
👉YouTube| 👉 Instagram
#2_mavsum
#1_kun
#Nasr
Qahramon ona
Bahor edi. Maktabdan uyga kelsam onam hovlimizdagi supada boshini ushlagancha oʻtiribdi. Avvallari onamni hech bunay ahvolda koʻrmagan edim. Qoʻrqib ketdim va beixtiyor "Oyi sizga nima boʻldi" deb yuborganimni oʻzib bilmay qolibman. Oyim sekin boshini koʻtarib, birdan seskanib ketdilar. Bildimki, mening kelganimni ham sezmagan. Oʻsha payt ichkaridan qoʻlida qandaydir hujjatga oʻxshagan qogʻozlar bilan akam chiqib keldi. "Oyijon, iltimos, men harbiy boʻlishim uchun qancha harakat qildim, oʻqidim. Nega qarshilik qilyapsiz? " deb yalina boshladi. Men gap nimadaligini tushungandek boʻldim va etim jimirlab ketdi.
Onam meni va akamni dadam vafotidan soʻng yolgʻiz oʻzi yer-u koʻkka ishonmay oʻzi katta qildi. Otam vafot etganlarida men endigina maktabda harflarni oʻrganayotgan edim. Otam polkovnik boʻlgan. Dadam aytilishi ham qiyin boʻlgan, oʻzi ham jirkanch, xullas men tushunmaydigan allaqanday jinoyatchilarni ushlash paytida ogʻir jarohat olib , kasalxonada men maktabga bormaydigan kun 4 marta kelguncha yotib keyin osmonga uchib ketibdilar. Onam shunday deb aytganlar.
Mana akam ham harbiy bilim yurtini tamomladi. Endi chegara qoʻshinga ishga ketmoqchi ekan. Onam esa yolgʻiz oʻgʻlim yonimda bo'lsin deb jon kuydirar edi.
Vaqt ham shamoldek uchib oʻtib ketdi. Mana oradan 1 yil oʻtdi. Akam harbiy qoʻshinda chegarachi boʻlib xizmat qiladi. Har kuni oyim bilan xabarlashib ularning duolarini oladilar. Shu qoʻngʻiroqlar bilan onam ovunib yurardilar.
Kuz payti edi. Hovliga chiqsam onam yana gʻamgin holda oʻtiribdi. Men buning sababini bilardim. Yaʼni akamdan mana 4 kundirki xat-xabar yoʻq.
- Oyi qoʻying, balki ishlari koʻpayib ketgandir - dedim ovutmoqchi boʻlib.
Oyim indamadi. Aslida bunday hollarda onamdan javob emas, balki uning bu gapni eshitgani katta gap edi. Shu tariqa kunlar oʻtaverdi. Hafta, oy oʻtdi. Onamning xavotiri meni ham tashvishga sola boshladi. Oxiri onamni bu xavotir yiqitdi, yotib qoldi. Onamning kechalari uxlamasdan yigʻlab chiqishlarini bilardim. Bechora oyimning ahvolini koʻrib yurak-bagʻrim ezilardi.
Bir kuni eshik taqillab qoldi. Onam
- Eshikka oʻzim qarayman, sen ishingni qilaver - dedi-da, sekingina oʻrnidan turdi. Zoʻrgʻa eshik oldiga borib eshikni ochdi. Darvoza oldida mahallamizning "rais buva"si (mahalladagi hamma uni rais buva derdi) qoʻlida xat bilan turardi. Xatni onamga tutqazdi. Onam xatni ochib u yogʻini koʻrdi, bu yogʻini koʻrdi, keyin rais buvaga horgʻin koʻz tashladi:
-Buni oʻzing oʻqib beraqol. Menda buni oʻqishga na savod bor, na koʻz nurim yetadi. Rais buva xatni allanimalar deb oʻqib berdi. Lekin xatni eshita olmadim. Rais buva ketgach onam uyga kirdi. Shunda oyimning yuziga qarab na quvonchini, na qaygʻusini anglab boʻlardi, faqat yigʻlardi.
- Oyi tinchlikmi -deb qoʻlidagi xatni olmoqchi bo'ldim. Onam esa xatga tikilgancha jim o'tirib qoldi. Oradan bir soatlarcha vaqt o'tdi. Oyim birdaniga shaxdam qadamlar tashlab oshxonaga kirib ketdi. Men oʻzimcha " Tovba, onam tuzalib qolibdimi" deb hayron qoldim. Sekin orqasidan borib moʻralasam bir nimalar pishirishning harakatiga tushgan. Yugurib borib xatni oldim. Xatda shunday soʻzlar bor edi:
Assalomu alaykum ona.
Avvalo sizga shuni maʼlum qilamizki, Oʻgʻlingiz oʻzining vatanparvarligi , mardligi bilan vatanimizni, sizni , tinchligimizni saqlab qoldi. Vatanga Amir Temur, Manguberdidek mard oʻgʻlon tarbiyalab bergan sizdek ona oldida bosh egamiz. Oʻgʻlingiz sog-omon, tez kunlarda oldiningizga boradi. Rahmat sizga qahramon ona!!!
✍ Botirova Goʻzal,
Ogahiy nomidagi ijod maktabining 9-"A" sinf oʻquvchisi
Bizni ijtimoiy sahifalarimiz
👉Telegram|👉 Facebook|
👉YouTube| 👉 Instagram
#7_ta_iqtidor
#2_mavsum
#1_kun
#Nazm
Shunday insonlar bor...
Hayot deb atalmish qora qozonda
Yonib-kuyib oxir pishganlari bor.
Oʻzligin oʻzagin anglolmay yurgan,
Oʻzganing qoʻliga boʻlar ekan zor.
Shunday insonlar bor, yiqilsa nogoh,
Suyanib qolguvchi najot izlaydur.
Qayga borsa, oʻzin manfaatin oʻylab,
Falak yuzin koʻzlab, qanot izlaydur.
Shunday insonlar bor, yolgʻonni rost deb,
Kumushni oltinga qilar mushtarak.
Yolgʻon va'dalarin berar-u, ammo
Tosh suvga otilgandek ketar bedarak.
Shunday insonlar bor, doʻstingman deydi.
Foydang tegib tursa, qoʻling siqar u.
Gar yillarni yamlab kelsa bitta gʻam,
Qalbingni parchalab, joning siqar u.
Shunday insonlar bor, gʻiybatchi, makkor,
Oʻzganing aybini dunyoga yoyar.
Bilmaski, bu ishi hech qilmaydi kor,
Soʻng Jannat kalitin qoʻldan boy berar.
Yigʻlama nomardning mish-mishini deb,
Ogʻrinma hayotning yoz-u qishi deb,
Dunyoning boʻgʻuvchi tashvishini deb.
Oxir jon qiynalar oʻz qilmishin deb.
✍️: O‘razmetova Gulsevar,
Ogahiy nomidagi ijod maktabining 10-"B" sinf o‘quvchisi
Bizni ijtimoiy sahifalarimiz
👉Telegram|👉 Facebook|
👉YouTube| 👉 Instagram
#2_mavsum
#1_kun
#Nazm
Shunday insonlar bor...
Hayot deb atalmish qora qozonda
Yonib-kuyib oxir pishganlari bor.
Oʻzligin oʻzagin anglolmay yurgan,
Oʻzganing qoʻliga boʻlar ekan zor.
Shunday insonlar bor, yiqilsa nogoh,
Suyanib qolguvchi najot izlaydur.
Qayga borsa, oʻzin manfaatin oʻylab,
Falak yuzin koʻzlab, qanot izlaydur.
Shunday insonlar bor, yolgʻonni rost deb,
Kumushni oltinga qilar mushtarak.
Yolgʻon va'dalarin berar-u, ammo
Tosh suvga otilgandek ketar bedarak.
Shunday insonlar bor, doʻstingman deydi.
Foydang tegib tursa, qoʻling siqar u.
Gar yillarni yamlab kelsa bitta gʻam,
Qalbingni parchalab, joning siqar u.
Shunday insonlar bor, gʻiybatchi, makkor,
Oʻzganing aybini dunyoga yoyar.
Bilmaski, bu ishi hech qilmaydi kor,
Soʻng Jannat kalitin qoʻldan boy berar.
Yigʻlama nomardning mish-mishini deb,
Ogʻrinma hayotning yoz-u qishi deb,
Dunyoning boʻgʻuvchi tashvishini deb.
Oxir jon qiynalar oʻz qilmishin deb.
✍️: O‘razmetova Gulsevar,
Ogahiy nomidagi ijod maktabining 10-"B" sinf o‘quvchisi
Bizni ijtimoiy sahifalarimiz
👉Telegram|👉 Facebook|
👉YouTube| 👉 Instagram
#7_ta_iqtidor
#2_mavsum
#1_kun
#Nazm
Koʻngil borki...
Koʻngil borki, oʻzga koʻngil qoyalari tegib ketmas,
Ushlay olmas bir shoirning bilaklaridan.
Oʻlaksalar balandparvoz gap-soʻzlardan boʻlganda mast,
Hayo qilar oq bulutning yuraklaridan.
Koʻngil borki, zaxarhanda iltifotdan,
Oʻzin tiyib osmonlarga uchib ketgan.
Qadrin bilmas ikki kunlik bu dunyoga,
"Hasratlaring dunyo qadar ulkan" degan.
Daryolarga soʻngi tomchi boʻlmoq shartmas,
Koʻngillarning piri boʻlmish insonlarga.
Inson oʻzi oʻyinqaroq, oshiq, sarmast,
Qah-qah urib kulayotgan osmonlarga.
Koʻngil borki, daydi hislar karvoniga,
Fano dunyo ogʻushida madad boʻlgan.
Koʻngil borki, horgʻinlarda sarboniga,
Ishq oʻtida lahja boʻlib yonib bergan.
Koʻngil borki, oʻzga koʻngil qoyalari tegib ketmas...
✍ Nigina Rustamboyeva,
Ogahiy nomidagi ijod maktabining 8-"A" sinf o‘quvchisi
👉 |Telegram| |Facebook|
👉 |YouTube| |Instagram
#2_mavsum
#1_kun
#Nazm
Koʻngil borki...
Koʻngil borki, oʻzga koʻngil qoyalari tegib ketmas,
Ushlay olmas bir shoirning bilaklaridan.
Oʻlaksalar balandparvoz gap-soʻzlardan boʻlganda mast,
Hayo qilar oq bulutning yuraklaridan.
Koʻngil borki, zaxarhanda iltifotdan,
Oʻzin tiyib osmonlarga uchib ketgan.
Qadrin bilmas ikki kunlik bu dunyoga,
"Hasratlaring dunyo qadar ulkan" degan.
Daryolarga soʻngi tomchi boʻlmoq shartmas,
Koʻngillarning piri boʻlmish insonlarga.
Inson oʻzi oʻyinqaroq, oshiq, sarmast,
Qah-qah urib kulayotgan osmonlarga.
Koʻngil borki, daydi hislar karvoniga,
Fano dunyo ogʻushida madad boʻlgan.
Koʻngil borki, horgʻinlarda sarboniga,
Ishq oʻtida lahja boʻlib yonib bergan.
Koʻngil borki, oʻzga koʻngil qoyalari tegib ketmas...
✍ Nigina Rustamboyeva,
Ogahiy nomidagi ijod maktabining 8-"A" sinf o‘quvchisi
👉 |Telegram| |Facebook|
👉 |YouTube| |Instagram
#7_ta_iqtidor
#2_mavsum
#1_kun
#Nazm
Kun kelar...
Ko‘zimning pardasi ochilar pinhon,
Quyosh soyasi ketar ko‘nglimdan.
Meni deb o‘ksinma, yig‘lama ishon,
Sen aytar "so‘z"ni kutaman kimdan?
Kun kelar..
Ko‘zlarimda suzgan qayiqchalarning,
Yelkanlarin shamol eltar olisga.
Shunda ahvolimni aytib bergaysan,
Bir sochi sunbulga, go‘zal bir qizga.
Kun kelar...
Osmonlar boshimga qo‘nar,
Bulutlar qalbimga aytadi alla.
Dunyo xotirlari qalbimni ezar,
Ammo tuyg‘ularim kuylar baralla.
Kun kelar...kun kelar...
✍ Baxtiyorova Nargiza,
Ogahiy ijod maktabi ning 8-"B" sinf o‘quvchisi
👉 |Telegram| |Facebook|
👉 |YouTube| |Instagram
#2_mavsum
#1_kun
#Nazm
Kun kelar...
Ko‘zimning pardasi ochilar pinhon,
Quyosh soyasi ketar ko‘nglimdan.
Meni deb o‘ksinma, yig‘lama ishon,
Sen aytar "so‘z"ni kutaman kimdan?
Kun kelar..
Ko‘zlarimda suzgan qayiqchalarning,
Yelkanlarin shamol eltar olisga.
Shunda ahvolimni aytib bergaysan,
Bir sochi sunbulga, go‘zal bir qizga.
Kun kelar...
Osmonlar boshimga qo‘nar,
Bulutlar qalbimga aytadi alla.
Dunyo xotirlari qalbimni ezar,
Ammo tuyg‘ularim kuylar baralla.
Kun kelar...kun kelar...
✍ Baxtiyorova Nargiza,
Ogahiy ijod maktabi ning 8-"B" sinf o‘quvchisi
👉 |Telegram| |Facebook|
👉 |YouTube| |Instagram
#7_ta_iqtidor
#2_mavsum
#1_kun
#Rassomchilik
🌠: Kuziboyeva Shohruza,
Ogahiy nomidagi ijod maktabining 8-"A" sinf o‘quvchisi
👉 |Telegram| |Facebook|
👉 |YouTube| |Instagram
#2_mavsum
#1_kun
#Rassomchilik
🌠: Kuziboyeva Shohruza,
Ogahiy nomidagi ijod maktabining 8-"A" sinf o‘quvchisi
👉 |Telegram| |Facebook|
👉 |YouTube| |Instagram
#Agentlik_olimpiadasi
#Viloyat_bosqichi
#1_kun
✅ Bugun Ixtisoslashtirilgan ta'lim muassasalari agentligi tizimidagi Prezident, ijod va ixtisoslashtirilgan maktab o'quvchilari o'rtasida o'tkazilayotgan "STEM FANLARI OLIMPIADASI" ning Xorazm viloyati hududiy bosqichiga START berildi.
📍 Urganch shahar 1-son ixtisoslashtirilgan maktab-internatida fanlardan o‘tkazilmoqda.
➖Matematika (5-6-7-8-9-10-10-sinflar)
➖Science (5-6-7-sinflar)
📍Urganch shahridagi IT-Parkda:
➖Informatika (5-6-7-sinflar)
fanlardan o‘tkazilmoqda.
🌐 Telegram | Facebook
#Viloyat_bosqichi
#1_kun
✅ Bugun Ixtisoslashtirilgan ta'lim muassasalari agentligi tizimidagi Prezident, ijod va ixtisoslashtirilgan maktab o'quvchilari o'rtasida o'tkazilayotgan "STEM FANLARI OLIMPIADASI" ning Xorazm viloyati hududiy bosqichiga START berildi.
📍 Urganch shahar 1-son ixtisoslashtirilgan maktab-internatida fanlardan o‘tkazilmoqda.
➖Matematika (5-6-7-8-9-10-10-sinflar)
➖Science (5-6-7-sinflar)
📍Urganch shahridagi IT-Parkda:
➖Informatika (5-6-7-sinflar)
fanlardan o‘tkazilmoqda.
🌐 Telegram | Facebook
Forwarded from Maktabgacha va maktab ta'limi vazirligi
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
#No_comment
#Teatr_ibodatxonadir
✅ Prezident, ijod, ixtisoslashtirilgan maktab va maktab-internatlarning o‘quvchilar teatr jamoalari o‘rtasida o’tkazilayotgan teatr festivali jarayonlaridan videolavha.
#1_kun
Vazirlikning rasmiy sahifalariga ulanish:
❤ Telegram 🌐 Facebook
🌐 Youtube 🌐 Instagram
🔎 Veb-sayt 😄 Linkedin
#Teatr_ibodatxonadir
✅ Prezident, ijod, ixtisoslashtirilgan maktab va maktab-internatlarning o‘quvchilar teatr jamoalari o‘rtasida o’tkazilayotgan teatr festivali jarayonlaridan videolavha.
#1_kun
Vazirlikning rasmiy sahifalariga ulanish:
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
Forwarded from Ixtisoslashtirilgan ta'lim muassasalari agentligi