#Hafta_ijodkorlari
#7_ta_iqtidor
#Rassomchilik
#6_kun
🌠: Rajabova Bibinur,
Ogahiy nomidagi ijod maktabining 11-"B" sinf o‘quvchisi
Ogahiy ijod maktabi matbuot xizmati
👉Telegram|👉 Facebook|
👉YouTube| 👉 Instagram|
#7_ta_iqtidor
#Rassomchilik
#6_kun
🌠: Rajabova Bibinur,
Ogahiy nomidagi ijod maktabining 11-"B" sinf o‘quvchisi
Ogahiy ijod maktabi matbuot xizmati
👉Telegram|👉 Facebook|
👉YouTube| 👉 Instagram|
#Hafta_ijodkorlari
#7_ta_iqtidor
#Nazm
#6_kun
Sodiq do‘st
Ko‘zlarim toliqdi baxtni kutmoqdan,
Yurak-chi, sabrimga o‘ralgan ilhaq.
Tilimdan uchmagan so‘zlar qasdini
Ko‘zlarim oladi, sotadi har vaqt.
Qo‘llarim ham ba'zan dosh bermas dilni
Yondirgan so‘zlarni yoza olmoqqa.
Qog'oz ham kuyadi olov so‘zlardan
Faqat qalam chidar men-la yonmoqqa...
✍: Boynazarova Muxlisa,
Ogahiy nomidagi ijod maktabining 11-"A" sinf o‘quvchisi
Ogahiy ijod maktabi matbuot xizmati
👉Telegram|👉 Facebook|
👉YouTube| 👉 Instagram|
#7_ta_iqtidor
#Nazm
#6_kun
Sodiq do‘st
Ko‘zlarim toliqdi baxtni kutmoqdan,
Yurak-chi, sabrimga o‘ralgan ilhaq.
Tilimdan uchmagan so‘zlar qasdini
Ko‘zlarim oladi, sotadi har vaqt.
Qo‘llarim ham ba'zan dosh bermas dilni
Yondirgan so‘zlarni yoza olmoqqa.
Qog'oz ham kuyadi olov so‘zlardan
Faqat qalam chidar men-la yonmoqqa...
✍: Boynazarova Muxlisa,
Ogahiy nomidagi ijod maktabining 11-"A" sinf o‘quvchisi
Ogahiy ijod maktabi matbuot xizmati
👉Telegram|👉 Facebook|
👉YouTube| 👉 Instagram|
#Hafta_ijodkorlari
#7_ta_iqtidor
#Nazm
#6_kun
Bir soʻz ayt
Bir soʻz ayt yurakdan hayqirib,
Yurakman, deganga yetib borsin ul!
Botgan shams orqaga qayrilib,
Togʻlarning bagʻridan unib chiqsin gul!
Bir soʻz ayt... Har dilga muhrini bossin,
Izlari oʻchmasin asrlar osha.
Soʻzing qadring ila qadding koʻtarsin,
Yashayman, desang gar shundayin yasha!
Bir soʻz ayt koʻngilning tilida,
Uygʻonsin Ona yer...
Uygʻot zaminni.
Kamaysin havoyi soʻzlar bittaga,
Va toʻldir zamonning bitta kamini!
Bir soʻz ayt... Olovday lovlagan,
Taftidan kul boʻlsin hatto otash ham.
Mardlarga yarashar haq soʻzni aytib,
Jonini jabborga berib yashash ham!
✍: Jumanazarova Hilola,
Ogahiy nomidagi ijod maktabining 11-"B" sinf o‘quvchisi
Ogahiy ijod maktabi matbuot xizmati
👉Telegram|👉 Facebook|
👉YouTube| 👉 Instagram|
#7_ta_iqtidor
#Nazm
#6_kun
Bir soʻz ayt
Bir soʻz ayt yurakdan hayqirib,
Yurakman, deganga yetib borsin ul!
Botgan shams orqaga qayrilib,
Togʻlarning bagʻridan unib chiqsin gul!
Bir soʻz ayt... Har dilga muhrini bossin,
Izlari oʻchmasin asrlar osha.
Soʻzing qadring ila qadding koʻtarsin,
Yashayman, desang gar shundayin yasha!
Bir soʻz ayt koʻngilning tilida,
Uygʻonsin Ona yer...
Uygʻot zaminni.
Kamaysin havoyi soʻzlar bittaga,
Va toʻldir zamonning bitta kamini!
Bir soʻz ayt... Olovday lovlagan,
Taftidan kul boʻlsin hatto otash ham.
Mardlarga yarashar haq soʻzni aytib,
Jonini jabborga berib yashash ham!
✍: Jumanazarova Hilola,
Ogahiy nomidagi ijod maktabining 11-"B" sinf o‘quvchisi
Ogahiy ijod maktabi matbuot xizmati
👉Telegram|👉 Facebook|
👉YouTube| 👉 Instagram|
#Hafta_ijodkorlari
#7_ta_iqtidor
#Nasr
#6_kun
Xaridor qiz.
Hadicha endigina o'n sakkizga kirishiga qaramay umrining sanoqli kunlari qolgandi. Yo'li tugab, manzili ko'rinay deb qolgandi. Oila-a'zolari bir ahvolda. Kecha-yu kunduz Allohga nola qilishadi. Hadichaga da'vo tilab.
Hadicha yo'lning tezroq tugashini, manzilga tezroq borishni xohlardi. Tug'ilganimdan beri uyimdagilar ro'shnolik ko'rmadi deb kuyunardi. Hadichani uy yutib yuborar derdi. To'rt devor uni tobora siqib kelardi. Dori-darmonlar. Unga achinish ko'zi bilan qaragan nigohlar uni battar azoblardi. Uyda o'tirib yuragini siqmasdan, ko'cha havo almashtirishni afzal ko'rdi. Ko'ngli tusagan joylarga bordi. Sayr qildi. Xiyobonni aylandi. Ko'chadagi mushuklar bilan birga o'ynadi. Vaqtini chog' o'tkazdi. Uyga qaytyotganida ko'zi burchakdagi bir kitob do'koniga tushdi. Xiyol ichkariga nazar soldi. Ko'zi kitob sotuvchisiga tushdi. U o'zi tengi xushbichim va yuzidan nur yog'ilayotgan yigit ekan. Ikkilanib turdi va do'konga qarab yo'l oldi. Ichkariga kirdi. Boshqa olam. Boshqacha dunyo. Kitoblarni ko'rib ko'zing quvnaydi, diling yayraydi. Do'kon eshigi ikki olamni bog'lab turgan tuynukka o'xshaydi. Eshikdan chiqsang boshqa olam. Tashvish-u muommolar, dard-u sitamlar.
Eshikdan kirsang boshqa dunyo. Tashvishlarsiz xotirjam hayot. Sakinat. Beg'uborlik. Eng muhimi bu olamda o'lim yo'q. Yo'qotish-u xiyonatlar yo'q. Aldovlar yo'q. Hadicha do'konni bir aylanib chiqdi va sevimli kitobini qo'liga ushlab burchakdagi stoldan joy oldi. Deraza tomonga qarab mutolaaga kirishdi. Hamma mutolaa bilan band. Kimdir kitobni sotib olib o'z uyida mutolaasiga kirishsa, kimdir bu yerda. Hadicha ham sotuv bo'limiga yo'l oldi. Qo'lida kitob , yuzida tabassum bilan.
- Assalomu aleykum . Shu kitobni o'rab berolmaysizmi?
- Assalomu aleykum . Yaxshimisiz? Hozir shu kishinikini o'rab beray.
Hadicha sotuvchi ishini yakunlaguncha, navbat o'ziga kelguncha kutib turdi. Sotuvchi o'z ishiga sidqidildan kirishgandi. Yuzida tabassum bilan kuzatardi xaridorlarni.
- O'tkan kunlarmi?
- Ha , O'tkan kunlar. Sevimli kitobim.
- Bir xil kitobni yoqtirar ekanmiz.
- Bo'lib turadi. Sevimli kitobimni takror-takror sotib olgim , takror-takror o'qigim kelaveradi.
- Yaxshi kitob. Men ham ko'p bor o'qiganman. Zaynab haqmi yo.
- Albatta nohaq.
- Haq bo'lsa-chi.
- Siz bilan bir fikr almashishimiz kerak ekan.
- Menda bunga ortiqcha vaqt qolmagan.
- Bugunmas. Balki ertaga. Yo indin.
- Unda ham vaqtim yetmasa kerak. Menimcha.
Sotuvchi miyig'ida kulib qo'ydi.
- Vaqtiz juda tig'iz ekan-a. Unda sizni vaqtizni olmay. Hozir kitobni o'rab chiqaman.
Sotuvchi boshqa bir og'iz ham gapirmadi. Kitobni chiroyli qilib o'rab olib chiqdi. Qiz kitobni olib, yo'lida davom ettirdi. Uyiga kelsa uni butun oila-a'zolari va shaxsiy shifoxonasi kutib turardi. Hadicha kitobni ochmasdan ham javonga qo'ydi. Va shifoxonasi tomon yo'l oldi.
Hadicha har kuni yo'lini shu do'kon tomonga boradigan burdi. Har kuni shu tomonda Hadicha uchun ish topiladi va shuning bahonasida do'konga bir zumga bo'lsa ham kirib chiqadi. Bugun ham yo'l oldi. Yana o'sha tanish chehralar. Yana o'sha tanish kitoblar.
- Assalomu aleykum. Kitobni o'rab bering.
- Uka, sen shoshmay tur. Opangni vaqti juda tig'iz. Oldin uniki o'rab beray.
Hadicha bu kesatik nima uchunligini tushuna olmagandi. Sotuvchi kitobni har doimgidek✍: Jumanazarova Hilola,
Ogahiy nomidagi ijod maktabining 11-"B" sinf o‘quvchisi chiroyli qilib o'rab olib chiqdi. Hadicha uni olib uyi tomon otlandi. Bugun uni katta oilasi va shaxsiy shifoxonasi kutib olmadi. Bugun uni bo'm-bo'sh uy qarshi oldi. Uydagilar mehmonga ketishgan. Hamshiralar ham bugun kelishmabdi. Kitobni yana o'ramini buzmay javonga qo'ydi. Kunlar shu taxlit o'taverdi. Javon takror-takror o'qilgan , lekin o'rami buzilmagan kitoblarga to'lib ketdi. Hadichaning tushlikdan oldin do'konga borishi odatiy holga aylandi.
Bugun ham tushlikdan oldin do'konga bordi. Sotuvchi uni ochiq chehra bilan kutib oldi. Tanlagan kitobini o'rab berdi:
#7_ta_iqtidor
#Nasr
#6_kun
Xaridor qiz.
Hadicha endigina o'n sakkizga kirishiga qaramay umrining sanoqli kunlari qolgandi. Yo'li tugab, manzili ko'rinay deb qolgandi. Oila-a'zolari bir ahvolda. Kecha-yu kunduz Allohga nola qilishadi. Hadichaga da'vo tilab.
Hadicha yo'lning tezroq tugashini, manzilga tezroq borishni xohlardi. Tug'ilganimdan beri uyimdagilar ro'shnolik ko'rmadi deb kuyunardi. Hadichani uy yutib yuborar derdi. To'rt devor uni tobora siqib kelardi. Dori-darmonlar. Unga achinish ko'zi bilan qaragan nigohlar uni battar azoblardi. Uyda o'tirib yuragini siqmasdan, ko'cha havo almashtirishni afzal ko'rdi. Ko'ngli tusagan joylarga bordi. Sayr qildi. Xiyobonni aylandi. Ko'chadagi mushuklar bilan birga o'ynadi. Vaqtini chog' o'tkazdi. Uyga qaytyotganida ko'zi burchakdagi bir kitob do'koniga tushdi. Xiyol ichkariga nazar soldi. Ko'zi kitob sotuvchisiga tushdi. U o'zi tengi xushbichim va yuzidan nur yog'ilayotgan yigit ekan. Ikkilanib turdi va do'konga qarab yo'l oldi. Ichkariga kirdi. Boshqa olam. Boshqacha dunyo. Kitoblarni ko'rib ko'zing quvnaydi, diling yayraydi. Do'kon eshigi ikki olamni bog'lab turgan tuynukka o'xshaydi. Eshikdan chiqsang boshqa olam. Tashvish-u muommolar, dard-u sitamlar.
Eshikdan kirsang boshqa dunyo. Tashvishlarsiz xotirjam hayot. Sakinat. Beg'uborlik. Eng muhimi bu olamda o'lim yo'q. Yo'qotish-u xiyonatlar yo'q. Aldovlar yo'q. Hadicha do'konni bir aylanib chiqdi va sevimli kitobini qo'liga ushlab burchakdagi stoldan joy oldi. Deraza tomonga qarab mutolaaga kirishdi. Hamma mutolaa bilan band. Kimdir kitobni sotib olib o'z uyida mutolaasiga kirishsa, kimdir bu yerda. Hadicha ham sotuv bo'limiga yo'l oldi. Qo'lida kitob , yuzida tabassum bilan.
- Assalomu aleykum . Shu kitobni o'rab berolmaysizmi?
- Assalomu aleykum . Yaxshimisiz? Hozir shu kishinikini o'rab beray.
Hadicha sotuvchi ishini yakunlaguncha, navbat o'ziga kelguncha kutib turdi. Sotuvchi o'z ishiga sidqidildan kirishgandi. Yuzida tabassum bilan kuzatardi xaridorlarni.
- O'tkan kunlarmi?
- Ha , O'tkan kunlar. Sevimli kitobim.
- Bir xil kitobni yoqtirar ekanmiz.
- Bo'lib turadi. Sevimli kitobimni takror-takror sotib olgim , takror-takror o'qigim kelaveradi.
- Yaxshi kitob. Men ham ko'p bor o'qiganman. Zaynab haqmi yo.
- Albatta nohaq.
- Haq bo'lsa-chi.
- Siz bilan bir fikr almashishimiz kerak ekan.
- Menda bunga ortiqcha vaqt qolmagan.
- Bugunmas. Balki ertaga. Yo indin.
- Unda ham vaqtim yetmasa kerak. Menimcha.
Sotuvchi miyig'ida kulib qo'ydi.
- Vaqtiz juda tig'iz ekan-a. Unda sizni vaqtizni olmay. Hozir kitobni o'rab chiqaman.
Sotuvchi boshqa bir og'iz ham gapirmadi. Kitobni chiroyli qilib o'rab olib chiqdi. Qiz kitobni olib, yo'lida davom ettirdi. Uyiga kelsa uni butun oila-a'zolari va shaxsiy shifoxonasi kutib turardi. Hadicha kitobni ochmasdan ham javonga qo'ydi. Va shifoxonasi tomon yo'l oldi.
Hadicha har kuni yo'lini shu do'kon tomonga boradigan burdi. Har kuni shu tomonda Hadicha uchun ish topiladi va shuning bahonasida do'konga bir zumga bo'lsa ham kirib chiqadi. Bugun ham yo'l oldi. Yana o'sha tanish chehralar. Yana o'sha tanish kitoblar.
- Assalomu aleykum. Kitobni o'rab bering.
- Uka, sen shoshmay tur. Opangni vaqti juda tig'iz. Oldin uniki o'rab beray.
Hadicha bu kesatik nima uchunligini tushuna olmagandi. Sotuvchi kitobni har doimgidek✍: Jumanazarova Hilola,
Ogahiy nomidagi ijod maktabining 11-"B" sinf o‘quvchisi chiroyli qilib o'rab olib chiqdi. Hadicha uni olib uyi tomon otlandi. Bugun uni katta oilasi va shaxsiy shifoxonasi kutib olmadi. Bugun uni bo'm-bo'sh uy qarshi oldi. Uydagilar mehmonga ketishgan. Hamshiralar ham bugun kelishmabdi. Kitobni yana o'ramini buzmay javonga qo'ydi. Kunlar shu taxlit o'taverdi. Javon takror-takror o'qilgan , lekin o'rami buzilmagan kitoblarga to'lib ketdi. Hadichaning tushlikdan oldin do'konga borishi odatiy holga aylandi.
Bugun ham tushlikdan oldin do'konga bordi. Sotuvchi uni ochiq chehra bilan kutib oldi. Tanlagan kitobini o'rab berdi:
Ogahiy ijod maktabi
Photo
#Hafta_ijodkorlari
#7_ta_iqtidor
#Nasr
#6_kun
Teskari haqiqat
Odamlar kabi tabassum qilayotgan daraxt o'z kulgusi tufayli gullar bilan bezalgan bir pallada musavvir zavq bilan uning rasmini chizardi. Bu shunday rasm ediki, go'yo musavvir butun dunyo baxtini kichkina qog'ozga sig'dira olgandi. Mo'yqalam rassom qo'lida betakror raqs tushayotgandek o'ynardi. Uning go'zal "raqsidan" ta'sirlanganlar mo'yqalamdan so'rashdi:
– Nega bunchalik xursandsan?
– Odamlarning baxtli onlarida yonida bo'lsang edi, sen ham juda baxtli va xursand bo'larding.
Xuddi o'sha joyda yana bir odam nimalardandir bezovta, juda g'alati holda ko'rinardi. Uning qo'lida qog'oz va qalam. Qog'oz jimgina tinglar, qalam esa ko'ngli yumshab ketgan insondek yum-yum yig'lardi.
– Ey qalam, nega yig'layapsan?
Qalam ho'rsingancha javob berdi:
– Odamlarning dardlarini tinglaganingda edi, sen ham mendek ko'z yosh to'kkan bo'larding...
✍: Komila Bahodirova,
Ogahiy ijod maktabining 11-"A" sinf o'quvchisi
Ogahiy ijod maktabi matbuot xizmati
👉Telegram|👉 Facebook|
👉YouTube| 👉 Instagram|
#7_ta_iqtidor
#Nasr
#6_kun
Teskari haqiqat
Odamlar kabi tabassum qilayotgan daraxt o'z kulgusi tufayli gullar bilan bezalgan bir pallada musavvir zavq bilan uning rasmini chizardi. Bu shunday rasm ediki, go'yo musavvir butun dunyo baxtini kichkina qog'ozga sig'dira olgandi. Mo'yqalam rassom qo'lida betakror raqs tushayotgandek o'ynardi. Uning go'zal "raqsidan" ta'sirlanganlar mo'yqalamdan so'rashdi:
– Nega bunchalik xursandsan?
– Odamlarning baxtli onlarida yonida bo'lsang edi, sen ham juda baxtli va xursand bo'larding.
Xuddi o'sha joyda yana bir odam nimalardandir bezovta, juda g'alati holda ko'rinardi. Uning qo'lida qog'oz va qalam. Qog'oz jimgina tinglar, qalam esa ko'ngli yumshab ketgan insondek yum-yum yig'lardi.
– Ey qalam, nega yig'layapsan?
Qalam ho'rsingancha javob berdi:
– Odamlarning dardlarini tinglaganingda edi, sen ham mendek ko'z yosh to'kkan bo'larding...
✍: Komila Bahodirova,
Ogahiy ijod maktabining 11-"A" sinf o'quvchisi
Ogahiy ijod maktabi matbuot xizmati
👉Telegram|👉 Facebook|
👉YouTube| 👉 Instagram|
Telegram
Ogahiy ijod maktabi
🔴Ogahiy ijod maktabi faoliyati;
✏️Eng yangi ijod namunalari;
🏆Erishilgan yutuqlar;
📚Ta'sirchan-tarbiyaviy ma'lumotlar;
👍Maktab, viloyat va Respublika miqyosida o‘tkaziladigan turli tanlovlar.
📲Murojaat uchun: (62)226 20 92
@ogahiymurojaat_bot
✏️Eng yangi ijod namunalari;
🏆Erishilgan yutuqlar;
📚Ta'sirchan-tarbiyaviy ma'lumotlar;
👍Maktab, viloyat va Respublika miqyosida o‘tkaziladigan turli tanlovlar.
📲Murojaat uchun: (62)226 20 92
@ogahiymurojaat_bot
#7_ta_iqtidor
#2_mavsum
#6_kun
#Nazm
LOLAQIZG'ALDOQ
(M.Yusuf she'riga nazira)
Zalvorli tog‘larda mardona kulib,
Yerdan bosh ko‘tardi lolaqizg‘aldoq.
Ta‘rifini so‘ylab, tanti yellarga,
Muhammad Yusufni kutadi mushtoq.
Boshini tik tutar,
egmaydi sira,
Hatto kechalari bosmaydi mudroq,
"Iltijo" lar qilib tongdan, shomgacha ,
Muhammad Yusufni kutadi mushtoq.
Sekin ko‘taradi, o‘z pardasin tun,
Dilkash shoirini izlar qizg‘aldoq.
Qayta ko‘rmasligin bilsa-da lekin,
Muhammad Yusufni kutadi mushtoq.
✍️: Ro‘zimatova Mohinur,
Ogahiy nomidagi ijod maktabining 9-"B" sinf o‘quvchisi
👉 |Telegram| |Facebook|
👉 |YouTube| |Instagram|
#2_mavsum
#6_kun
#Nazm
LOLAQIZG'ALDOQ
(M.Yusuf she'riga nazira)
Zalvorli tog‘larda mardona kulib,
Yerdan bosh ko‘tardi lolaqizg‘aldoq.
Ta‘rifini so‘ylab, tanti yellarga,
Muhammad Yusufni kutadi mushtoq.
Boshini tik tutar,
egmaydi sira,
Hatto kechalari bosmaydi mudroq,
"Iltijo" lar qilib tongdan, shomgacha ,
Muhammad Yusufni kutadi mushtoq.
Sekin ko‘taradi, o‘z pardasin tun,
Dilkash shoirini izlar qizg‘aldoq.
Qayta ko‘rmasligin bilsa-da lekin,
Muhammad Yusufni kutadi mushtoq.
✍️: Ro‘zimatova Mohinur,
Ogahiy nomidagi ijod maktabining 9-"B" sinf o‘quvchisi
👉 |Telegram| |Facebook|
👉 |YouTube| |Instagram|
#7_ta_iqtidor
#2_mavsum
#6_kun
#Nasr
Mushukning ko'zyoshi
Sodiq aka hash-pashga qaramay mushukni bo'ynidan tortqilab tashqariga olib chiqdi. Uning yunglari shamolda chiroyli bo'lib uchar, ko'zlari ma'yus bir dardli edi. Sodiq aka bo'lsa uni urib-tepib haydab soldi.
- Bor ket, -deya mushukning ortidan baqira ketdi.
Sodiq akaning farzandlari baravariga so'rashdi:
- Nega bunday qildingiz?, -dedilar mushukning ortidan yig'lab qolisharkan....
Batafsil
👇👇👇👇
https://telegra.ph/MUSHUKNING-KOZ-YOSHI-01-08
👉 |Telegram| |Facebook|
👉 |YouTube| |Instagram|
#2_mavsum
#6_kun
#Nasr
Mushukning ko'zyoshi
Sodiq aka hash-pashga qaramay mushukni bo'ynidan tortqilab tashqariga olib chiqdi. Uning yunglari shamolda chiroyli bo'lib uchar, ko'zlari ma'yus bir dardli edi. Sodiq aka bo'lsa uni urib-tepib haydab soldi.
- Bor ket, -deya mushukning ortidan baqira ketdi.
Sodiq akaning farzandlari baravariga so'rashdi:
- Nega bunday qildingiz?, -dedilar mushukning ortidan yig'lab qolisharkan....
Batafsil
👇👇👇👇
https://telegra.ph/MUSHUKNING-KOZ-YOSHI-01-08
👉 |Telegram| |Facebook|
👉 |YouTube| |Instagram|
Telegraph
MUSHUKNING KO‘Z YOSHI
Shamolning esishidan daraxtlar dag'-dag' titrar, shoxlari har tarafga tebranib turardi. Shamol huddi yig'layotgan qizdek ayuhannos ovoz bilan o'shqirardi. Osmon har narsa solingan sho'rva qozonidek edi go'yo, chunki ham yomg'ir yog'ar, ham chaqmoq chaqar…
Ogahiy ijod maktabi
Photo
#7_ta_iqtidor
#2_mavsum
#6_kun
#Nasr
Ilinj
(hikoya)
Qahraton qish. Havo ancha sovuq, keng dalalarga tushgan oppoq qirovlar bugun Faridaning boshiga tushganday bo'ladi. Mashina ichida dalalarni kuzatib kelar ekan har zamonda dadasi Ahmad akaga ko'z tashlab qo'yardi. Kasalxonadan uyiga yetay deb ham qoldiki, lekin Ahmad aka qiziga biron bir soʻz demadi. Farida dadasiga gapirmasa-da, uning tushkun va gʻamgin holatini sezib yurardi. Shu tarzda Faridaga yo'l uzoq tuyuldimi yo yaqinmi sezmay qoldi. Ahmad aka Faridani mashinadan ko'tarib uyga olib kirdi. Yarim tun, Farida birdan uygʻonib ketdi. Sezdiki, narigi xonadan onasining yig'lagan ovoziga uygʻonibdi. "Qizim endi o'ladimi, men bunga qanday chidayman? Qizim gulday hayoti endi qanday kechadi" degan gaplarni eshitdi. Endigina 18 yoshni qarshilagan Faridaga bu gaplar hayotini batamom to'xtatib qo'yganday tuyildi. Endi u uchun boshlangan umidsiz kunlar o'taverardi. Bora-bora uning qoʻllari ham ishlamay qoldi. Toʻshakga mixlanib qolgan Farida ana bir yildirki, ko'chaga ham chiqmaydi, hech kim bilan gaplashmaydi. Faqatgina oxirgi paytlarda, hovlisi orqasida urushda qatnashib kelganlar bir bo'lib tinchligimiz nishonasi deb barpo qilishgan kattagina bogʻga chiqib xazon barglarni o'zining hayotiga o'xshatardi. Bog'ni yaratgan insonlarning koʻpchiligi mayib-majruh bo'lishiga qaramay, hech biri mehnat qilishdan toʻxtashmaydi.
Shu tariqa kunlar o'tar, har bir kun Farida uchun zulmat edi. Derazadan o'qishga ketayotgan dugonalarini kuzatib shunaqangi qayg'uga botdiki, hatto yashagisi ham kelmay qoldi. Nima qilarini bilmay yana bogʻ tomon ketdi. Bahor kirib kelishi bilan yam-yashil daraxtlar, shunaqangi chiroyli gullagan ediki, Farida bu manzarani ko'rib kechasi negadir toʻyib-toʻyib yig'ladi. Keyin sekin yonidagi kundaligini oldida boshidan kechirganlarini, bog'ni tasvirlab yozdi. Endi Farida hech narsani oʻylamay, faqatgina rangsiz o'tgan kunlarini qogʻozga tushirardi. Uning bu yozganlaridan shunday chiroyli bir asar yaraldiki, go'yo bu dunyoni tark etayotgan insonning yashash qanchalik go'zal ekanligini tasvirlagandek.
Bir kuni uning uyiga Farida o'qiydigan institutdagi talabalar va dugonalari kelishdi. Ular Faridaning bunday ahvolga tushib qolganiga achinishib, uning necha haftadan beri tozalanmay, chang bosib ketgan xonasini yig'ishtirishga yordam berganday bo`lishib, ketishdi. Oradan bir oycha vaqt o'tib uning uyini jurnalistlar bosib ketdi va Faridani so'zga tuta boshlashdi.
-Aytingchi, siz "Ilinj" nomli kitobingizni qanday yozgansiz?
- Siz buni qayerdan bilasiz? - dedi Farida qoʻllari ishlamasligidan noqulay ahvolga tushib.
- Voy, bu nima deganingiz, xabaringiz yoʻqmi? Sizning kitobingizni institut talabalari nashr qildirish uchun berishibdi. Hozir sizning kitobingizni oʻqimagan inson qolmadi. Hatto tarjimonlarimiz ham kitobni tarjima qilish taraddudiga tushib qolishgan. Siz buni aslida kimga bagʻishlab yozgansiz?
- Oʻzimga va yana oʻzimga - dedi Farida va jurnalistning qoʻlidagi kitobnga koʻzi tushdi. U kitobning muqovasiga " Farida Odilova", "Ilinj" deb katta harflar bilan yozilgandi.
Farida bu kitobni jurnalist qoʻlidan olishga intilib, uni OʻZ QOʻLLARI BILAN olganini oʻzi ham bilmay qoldi.
Bu moʻjiza edi....
✍Botirova Go‘zal,
Ogahiy nomidagi ijod maktabining 9-"A" sinf o‘quvchisi
👉 |Telegram| |Facebook|
👉 |YouTube| |Instagram|
#2_mavsum
#6_kun
#Nasr
Ilinj
(hikoya)
Qahraton qish. Havo ancha sovuq, keng dalalarga tushgan oppoq qirovlar bugun Faridaning boshiga tushganday bo'ladi. Mashina ichida dalalarni kuzatib kelar ekan har zamonda dadasi Ahmad akaga ko'z tashlab qo'yardi. Kasalxonadan uyiga yetay deb ham qoldiki, lekin Ahmad aka qiziga biron bir soʻz demadi. Farida dadasiga gapirmasa-da, uning tushkun va gʻamgin holatini sezib yurardi. Shu tarzda Faridaga yo'l uzoq tuyuldimi yo yaqinmi sezmay qoldi. Ahmad aka Faridani mashinadan ko'tarib uyga olib kirdi. Yarim tun, Farida birdan uygʻonib ketdi. Sezdiki, narigi xonadan onasining yig'lagan ovoziga uygʻonibdi. "Qizim endi o'ladimi, men bunga qanday chidayman? Qizim gulday hayoti endi qanday kechadi" degan gaplarni eshitdi. Endigina 18 yoshni qarshilagan Faridaga bu gaplar hayotini batamom to'xtatib qo'yganday tuyildi. Endi u uchun boshlangan umidsiz kunlar o'taverardi. Bora-bora uning qoʻllari ham ishlamay qoldi. Toʻshakga mixlanib qolgan Farida ana bir yildirki, ko'chaga ham chiqmaydi, hech kim bilan gaplashmaydi. Faqatgina oxirgi paytlarda, hovlisi orqasida urushda qatnashib kelganlar bir bo'lib tinchligimiz nishonasi deb barpo qilishgan kattagina bogʻga chiqib xazon barglarni o'zining hayotiga o'xshatardi. Bog'ni yaratgan insonlarning koʻpchiligi mayib-majruh bo'lishiga qaramay, hech biri mehnat qilishdan toʻxtashmaydi.
Shu tariqa kunlar o'tar, har bir kun Farida uchun zulmat edi. Derazadan o'qishga ketayotgan dugonalarini kuzatib shunaqangi qayg'uga botdiki, hatto yashagisi ham kelmay qoldi. Nima qilarini bilmay yana bogʻ tomon ketdi. Bahor kirib kelishi bilan yam-yashil daraxtlar, shunaqangi chiroyli gullagan ediki, Farida bu manzarani ko'rib kechasi negadir toʻyib-toʻyib yig'ladi. Keyin sekin yonidagi kundaligini oldida boshidan kechirganlarini, bog'ni tasvirlab yozdi. Endi Farida hech narsani oʻylamay, faqatgina rangsiz o'tgan kunlarini qogʻozga tushirardi. Uning bu yozganlaridan shunday chiroyli bir asar yaraldiki, go'yo bu dunyoni tark etayotgan insonning yashash qanchalik go'zal ekanligini tasvirlagandek.
Bir kuni uning uyiga Farida o'qiydigan institutdagi talabalar va dugonalari kelishdi. Ular Faridaning bunday ahvolga tushib qolganiga achinishib, uning necha haftadan beri tozalanmay, chang bosib ketgan xonasini yig'ishtirishga yordam berganday bo`lishib, ketishdi. Oradan bir oycha vaqt o'tib uning uyini jurnalistlar bosib ketdi va Faridani so'zga tuta boshlashdi.
-Aytingchi, siz "Ilinj" nomli kitobingizni qanday yozgansiz?
- Siz buni qayerdan bilasiz? - dedi Farida qoʻllari ishlamasligidan noqulay ahvolga tushib.
- Voy, bu nima deganingiz, xabaringiz yoʻqmi? Sizning kitobingizni institut talabalari nashr qildirish uchun berishibdi. Hozir sizning kitobingizni oʻqimagan inson qolmadi. Hatto tarjimonlarimiz ham kitobni tarjima qilish taraddudiga tushib qolishgan. Siz buni aslida kimga bagʻishlab yozgansiz?
- Oʻzimga va yana oʻzimga - dedi Farida va jurnalistning qoʻlidagi kitobnga koʻzi tushdi. U kitobning muqovasiga " Farida Odilova", "Ilinj" deb katta harflar bilan yozilgandi.
Farida bu kitobni jurnalist qoʻlidan olishga intilib, uni OʻZ QOʻLLARI BILAN olganini oʻzi ham bilmay qoldi.
Bu moʻjiza edi....
✍Botirova Go‘zal,
Ogahiy nomidagi ijod maktabining 9-"A" sinf o‘quvchisi
👉 |Telegram| |Facebook|
👉 |YouTube| |Instagram|
#7_ta_iqtidor
#2_mavsum
#6_kun
#Rassomchilik
🌠: O‘razmetova Gulsevar,
Ogahiy nomidagi ijod maktabining 10-"B" sinf o‘quvchisi
👉 |Telegram| |Facebook|
👉 |YouTube| |Instagram|
#2_mavsum
#6_kun
#Rassomchilik
🌠: O‘razmetova Gulsevar,
Ogahiy nomidagi ijod maktabining 10-"B" sinf o‘quvchisi
👉 |Telegram| |Facebook|
👉 |YouTube| |Instagram|
#7_ta_iqtidor
#2_mavsum
#6_kun
#Nazm
Izlam
Haybatli yoʻllarda madori qochgan,
Moziydan bugunga kelmoq istamas.
Beoʻxshov oʻylarning sirini ochgan,
Beoʻxshov oʻylarga bitta soʻz demas.
Daydi koʻchalarda daydi yurardi,
Qalblardan qidirdi oʻzga bir uchqun.
Tunda derazadan boqib turardi,
Momomning ertagin eshitmoq uchun.
Vujudi tirnalgan, yoʻllarda sayoq,
Ohhhh,
Malham boʻlolmaydi Alisherlari.
Menku yuragimni yozaman, biroq,
Hijolat tortadi yetim sheʼrlarim.
Dod,
Ayvondagi koʻrpachalarda,
Hoʻngrab yotar edi bir odam-majnun.
Derdi:"xarob boʻldim chang koʻchalarda,
Biroq suv sepgandim,
gul ekkandim bundan yurmoqlik uchun.
Manam hayrooon boqib soʻzlardim tilsiz,
Muzlab ketti hatto bugun ich-etim.
Oʻzimdan hijolat tortardim shu chogʻ,
Chunki shu yoʻllarda oʻynagan edim.
Shunda, eshik ochib kirib keldi,
Voh,
Najot istab turdi haligi odam.
Unga boqib turdi biroooz xayrxoh,
Keyin...
Vatanga doʻppisin kiygizdi, otam.
✍ Nigina Rustamboyeva,
Ogahiy nomidagi ijod maktabining 8-"A" sinf o‘quvchisi
#2_mavsum
#6_kun
#Nazm
Izlam
Haybatli yoʻllarda madori qochgan,
Moziydan bugunga kelmoq istamas.
Beoʻxshov oʻylarning sirini ochgan,
Beoʻxshov oʻylarga bitta soʻz demas.
Daydi koʻchalarda daydi yurardi,
Qalblardan qidirdi oʻzga bir uchqun.
Tunda derazadan boqib turardi,
Momomning ertagin eshitmoq uchun.
Vujudi tirnalgan, yoʻllarda sayoq,
Ohhhh,
Malham boʻlolmaydi Alisherlari.
Menku yuragimni yozaman, biroq,
Hijolat tortadi yetim sheʼrlarim.
Dod,
Ayvondagi koʻrpachalarda,
Hoʻngrab yotar edi bir odam-majnun.
Derdi:"xarob boʻldim chang koʻchalarda,
Biroq suv sepgandim,
gul ekkandim bundan yurmoqlik uchun.
Manam hayrooon boqib soʻzlardim tilsiz,
Muzlab ketti hatto bugun ich-etim.
Oʻzimdan hijolat tortardim shu chogʻ,
Chunki shu yoʻllarda oʻynagan edim.
Shunda, eshik ochib kirib keldi,
Voh,
Najot istab turdi haligi odam.
Unga boqib turdi biroooz xayrxoh,
Keyin...
Vatanga doʻppisin kiygizdi, otam.
✍ Nigina Rustamboyeva,
Ogahiy nomidagi ijod maktabining 8-"A" sinf o‘quvchisi
#7_ta_iqtidor
#2_mavsum
#6_kun
#Rassomchilik
🌠: Kuziboyeva Shohruza,
Ogahiy nomidagi ijod maktabining 8-"A" sinf o‘quvchisi
👉 |Telegram| |Facebook|
👉 |YouTube| |Instagram
#2_mavsum
#6_kun
#Rassomchilik
🌠: Kuziboyeva Shohruza,
Ogahiy nomidagi ijod maktabining 8-"A" sinf o‘quvchisi
👉 |Telegram| |Facebook|
👉 |YouTube| |Instagram