🟡🟣 حراج آثار هنری به ما چه می‌گویند؟
‼️ انتقادی بر اقتصاد محصولات رسانه‌ای
🔸 روزگاری اگر کسی می‌خواست با توسل به آثار هنری «کلاهبرداری» کند جعل آثار هنری رایج‌ترین جُرمی بود که مرتکب می‌شد. اورسن ولز در «ت مثل تقلب» تصویر درخشانی از این رویه رایج در عالم هنر بدست می‌دهد. دستبرد به گالری‌ها، موزه‌ها، و صندوق‌های مجموعه‌داران بزرگ نیز همواره راه دیگری برای پیمودن ره صدساله در چشم برهم‌زدنی بوده است.
🔸 اما فارغ از این رویه‌های رایج و مرسوم، آثار #هنری از ابتدای قرن بیستم کارکردی منحصربه‌فرد در نظام سرمایه و مبادلات مالی غیرقانونی پیدا کرده است: "#پولشویی از راه خرید و فروش آثار هنری"
⁉️ سازوکار قیمت‌گذاری آثار هنری چیست؟
🔸 در جهان #هنر هیچ سازوکار مشخص و مدوّنی برای قیمت‌گذاری آثار هنری وجود ندارد. نمودارهای عرضه-تقاضای اقتصاد لیبرالی، در بازار هنر از کار می‌افتند. بازار هنر بازاری بسته و محدود به شمار اندکی از فروشندگان (هنرمندان، گالری‌دارها، و مجموعه‌داران) و خریدارانی است که دور هم می‌نشینند و خودشان می‌بُرند و خودشان هم می‌دوزند.
🔸 وقتی چکش #حراج‌گردان پایین می‌آید قیمتی روی تابلو درج شده است که محصولِ «شبه‌رقابت» ترتیب داده شده بین تعداد انگشت‌شماری از افراد حاضر در این بازار است. بازار آثار هنری هیچ نسبتی با مفاهیم جاافتاده اقتصادی ندارد. به همین دلیل، سخن از «ارزش مصرفی» در آن, سخنی گزاف است. همه چیز بر اساس منطق ناب «ارزش مبادله» پیش می‌رود.
🔸 خرید و فروش آثار هنری «معاف از #مالیات» هستند. همین یک تبصره قانونی، در کنار تمام آنچه از سازوکارهای خرید و فروش و تعیین قیمت آثار هنری گفتیم این بخش را به «بهشت پولشویی» بدل می‌کند.
🔸 «یان وان آیک» در گوشه پائین تابلوی «ستایش برّه‌ی سحرآمیز» گروه‌های گوناگونی از افراد را تصویر کرده است. کشیش‌ها و اسقف‌ها، قاضی‌ها، شوالیه‌ها، خلوت‌گزیده‌ها، هم‌سرایان، و زائران همه و همه چشم به مرکز تصویر دوخته‌اند. برّه‌ای در میانه تصویر شده است که قرار است قربانی شود. این تصویر، تمثیل درخشانی از «بازار هنر» بدست می‌دهد.
🔸 در #نئولیبرالیسم متاخری که چون بختکی شوم بر سر امر همگانی و «حیات نیک» فرود آمده است، مناسبات کنونی بازار هنر «خودآئینی» هنر را به مسلخ بُرده است. هنری که روزگاری قرار بود «خودآئینی‌اش» راهی به سوی رهایی و رستگاری همگانی باز کند امروزه زیر فشارهای طاقت‌فرسای «بازاری انحصاری» به محمل پولشویی، فساد مالی، و تشدید نابرابری‌های اجتماعی-اقتصادی بدل شده است.
📌 منبع:
https://hamshahritraining.ir/4026
@HOD8HOD
‼️ انتقادی بر اقتصاد محصولات رسانه‌ای
🔸 روزگاری اگر کسی می‌خواست با توسل به آثار هنری «کلاهبرداری» کند جعل آثار هنری رایج‌ترین جُرمی بود که مرتکب می‌شد. اورسن ولز در «ت مثل تقلب» تصویر درخشانی از این رویه رایج در عالم هنر بدست می‌دهد. دستبرد به گالری‌ها، موزه‌ها، و صندوق‌های مجموعه‌داران بزرگ نیز همواره راه دیگری برای پیمودن ره صدساله در چشم برهم‌زدنی بوده است.
🔸 اما فارغ از این رویه‌های رایج و مرسوم، آثار #هنری از ابتدای قرن بیستم کارکردی منحصربه‌فرد در نظام سرمایه و مبادلات مالی غیرقانونی پیدا کرده است: "#پولشویی از راه خرید و فروش آثار هنری"
⁉️ سازوکار قیمت‌گذاری آثار هنری چیست؟
🔸 در جهان #هنر هیچ سازوکار مشخص و مدوّنی برای قیمت‌گذاری آثار هنری وجود ندارد. نمودارهای عرضه-تقاضای اقتصاد لیبرالی، در بازار هنر از کار می‌افتند. بازار هنر بازاری بسته و محدود به شمار اندکی از فروشندگان (هنرمندان، گالری‌دارها، و مجموعه‌داران) و خریدارانی است که دور هم می‌نشینند و خودشان می‌بُرند و خودشان هم می‌دوزند.
🔸 وقتی چکش #حراج‌گردان پایین می‌آید قیمتی روی تابلو درج شده است که محصولِ «شبه‌رقابت» ترتیب داده شده بین تعداد انگشت‌شماری از افراد حاضر در این بازار است. بازار آثار هنری هیچ نسبتی با مفاهیم جاافتاده اقتصادی ندارد. به همین دلیل، سخن از «ارزش مصرفی» در آن, سخنی گزاف است. همه چیز بر اساس منطق ناب «ارزش مبادله» پیش می‌رود.
🔸 خرید و فروش آثار هنری «معاف از #مالیات» هستند. همین یک تبصره قانونی، در کنار تمام آنچه از سازوکارهای خرید و فروش و تعیین قیمت آثار هنری گفتیم این بخش را به «بهشت پولشویی» بدل می‌کند.
🔸 «یان وان آیک» در گوشه پائین تابلوی «ستایش برّه‌ی سحرآمیز» گروه‌های گوناگونی از افراد را تصویر کرده است. کشیش‌ها و اسقف‌ها، قاضی‌ها، شوالیه‌ها، خلوت‌گزیده‌ها، هم‌سرایان، و زائران همه و همه چشم به مرکز تصویر دوخته‌اند. برّه‌ای در میانه تصویر شده است که قرار است قربانی شود. این تصویر، تمثیل درخشانی از «بازار هنر» بدست می‌دهد.
🔸 در #نئولیبرالیسم متاخری که چون بختکی شوم بر سر امر همگانی و «حیات نیک» فرود آمده است، مناسبات کنونی بازار هنر «خودآئینی» هنر را به مسلخ بُرده است. هنری که روزگاری قرار بود «خودآئینی‌اش» راهی به سوی رهایی و رستگاری همگانی باز کند امروزه زیر فشارهای طاقت‌فرسای «بازاری انحصاری» به محمل پولشویی، فساد مالی، و تشدید نابرابری‌های اجتماعی-اقتصادی بدل شده است.
📌 منبع:
https://hamshahritraining.ir/4026
@HOD8HOD