«بابا، چرا خدا روی سنگا نقاشی میکشه؟»
🔹 این سوال پسرم کافی بود تا مثل آدم برق گرفته شوکه بشم و ازش بپرسم؟
یعنی چی؟ چرا این حرف رو می‌زنی؟
ادامه داد: «خدا روی سنگا نقاشی میکشه و اونا رو میذاره تو غار، دانشمندا میرن تو غار و انا رو پیدا می‌کنن!»
بعدش
«اما حق با دانشمند نبود! با اونی بود که میگفت پاکوچولو رو دیده»
🔹 اینا مکالمات من و پسر شش سالم بعد از این بود که انیمیشن «#پاگنده» رو فقط یکبار اونم از #شبکه_پویا دیده بود. (حالا اینکه بعدش چه کار کردم، بماند)
🙈این انیمیشن در مورد موجوداتی به نام «پاگنده» است که در قله کوه‌های هیمالیا زندگی می‌کنند و اعتقادات دارند تمام دنیا جاییکه اونا توش زندگی می‌کنند. قوانین اونا رو سنگ نوشته شده و دانشمندی دارند که همه چیز رو براشون توضیح میده و به نوعی رئیس قبیله اونهاست. نقطه شروع چالش داستان هم زمانیه که یکی از پاگنده‌ها اتفاقی یک انسان (که اونا بهش میگن پاکوچولو) رو میبینه و میاد بین همه اعلام میکنه! در حالیکه تو سنگ‌ها نوشته شده بود که پاکوچولو وجود نداره و «سنگ‌ها هیچ‌وقت اشتباه نمی‌کنند» و ادامه ماجرا...
🔹(این چندخط یکم فلسفیه) اشکال این انیمیشن اینه که به شدت فلسفیه و سعی داره بنیان‌های فکری نادرست «روان‌بنه» برای بچه‌ها ایجاد کنه. این اولین انیمیشنی نیست که با الهام از مثال #غار_افلاطون ساخته شده اما خطر اصلی تفسیر #نیچه ایه. نیچه مخالف اینه که حقیقتی در عالم دیگر وجود داره و از نظر اون #ابرانسان یا مطلوبترین حالت اینه که آدم بتونه ترس (از مرگ) و خرافات (منظورش دینه) رو کناربذاره.
🎬این انیمیشن هم داره کلا همینو میگه که دین جزء خرافاته و اطلاعات نادرست به آدم میده و مخالف علمه و آدم باید از شر دین و اعتقاداتش خلاص بشه تا راحت زندگی کنه و با واقعیات دنیا رو به رو بشه.
📱 تا حالا معتقد بودم و تو کارگاه‌ها هم میگفتم که یکبار دیدن انیمیشن‌ها خیلی آسیبی نداره چون مخاطب اونا رو با پیش فرض های ذهنی خودش میبینه. میگفتم که نظریات تزریقی و کاشت در مورد اثر رسانه تقریبا منسوخ شدند. میگفتم میشه با فلسفه ورزی اثرات منفی انیمیشن‌ها رو به اثر مثبت تبدیل کرد (هنوز هم معتقدم). اما حالا شواهد زیادی دارم که فیلم و انیمیشن «دقیقا» در راستای مفاهیم محوریش رو مخاطب تاثیر داره و مخاطب جدای از داستان، نکات دیگر رو دریافت میکنه.
🐘 البته باید بگم متاسفانه این اشکالات فقط مخصوص انیمیشن‌های خارجی نیست و ایرانی‌ها هم گاهی اوقات چون اغلب با الگوگیری از غربیها ساخته میشن چنین دیدگاه‌های نادرستی رو منتقل می‌کنند.
✌️اما راهکار چیه: ابتدایی ترین و در دسترس ترین راهکار اینه که بین این‌همه انیمیشن یهو نریم فلسفیا رو انتخاب کنیم، بین انیمیشن‌هایی که من دیدم #غارنشینان ، #دایناسورخوب #پاگنده و #پسرپاگنده به مبانی فلسفی می‌پرداختند و دیدنش رو برای بچه‌ها توصیه نمی‌کنم.
پانویس: سایت‌های زیادی هستند که نکاتی رو که والدین باید بدانند در مورد فیلم‌ها منتشر می‌کنند اما هیچکدام وارد چنین مباحثی نشدند.
#محمدعلی_عبدالهی
#خانواده_و_رسانه
@HOD8HOD
🔹 این سوال پسرم کافی بود تا مثل آدم برق گرفته شوکه بشم و ازش بپرسم؟
یعنی چی؟ چرا این حرف رو می‌زنی؟
ادامه داد: «خدا روی سنگا نقاشی میکشه و اونا رو میذاره تو غار، دانشمندا میرن تو غار و انا رو پیدا می‌کنن!»
بعدش
«اما حق با دانشمند نبود! با اونی بود که میگفت پاکوچولو رو دیده»
🔹 اینا مکالمات من و پسر شش سالم بعد از این بود که انیمیشن «#پاگنده» رو فقط یکبار اونم از #شبکه_پویا دیده بود. (حالا اینکه بعدش چه کار کردم، بماند)
🙈این انیمیشن در مورد موجوداتی به نام «پاگنده» است که در قله کوه‌های هیمالیا زندگی می‌کنند و اعتقادات دارند تمام دنیا جاییکه اونا توش زندگی می‌کنند. قوانین اونا رو سنگ نوشته شده و دانشمندی دارند که همه چیز رو براشون توضیح میده و به نوعی رئیس قبیله اونهاست. نقطه شروع چالش داستان هم زمانیه که یکی از پاگنده‌ها اتفاقی یک انسان (که اونا بهش میگن پاکوچولو) رو میبینه و میاد بین همه اعلام میکنه! در حالیکه تو سنگ‌ها نوشته شده بود که پاکوچولو وجود نداره و «سنگ‌ها هیچ‌وقت اشتباه نمی‌کنند» و ادامه ماجرا...
🔹(این چندخط یکم فلسفیه) اشکال این انیمیشن اینه که به شدت فلسفیه و سعی داره بنیان‌های فکری نادرست «روان‌بنه» برای بچه‌ها ایجاد کنه. این اولین انیمیشنی نیست که با الهام از مثال #غار_افلاطون ساخته شده اما خطر اصلی تفسیر #نیچه ایه. نیچه مخالف اینه که حقیقتی در عالم دیگر وجود داره و از نظر اون #ابرانسان یا مطلوبترین حالت اینه که آدم بتونه ترس (از مرگ) و خرافات (منظورش دینه) رو کناربذاره.
🎬این انیمیشن هم داره کلا همینو میگه که دین جزء خرافاته و اطلاعات نادرست به آدم میده و مخالف علمه و آدم باید از شر دین و اعتقاداتش خلاص بشه تا راحت زندگی کنه و با واقعیات دنیا رو به رو بشه.
📱 تا حالا معتقد بودم و تو کارگاه‌ها هم میگفتم که یکبار دیدن انیمیشن‌ها خیلی آسیبی نداره چون مخاطب اونا رو با پیش فرض های ذهنی خودش میبینه. میگفتم که نظریات تزریقی و کاشت در مورد اثر رسانه تقریبا منسوخ شدند. میگفتم میشه با فلسفه ورزی اثرات منفی انیمیشن‌ها رو به اثر مثبت تبدیل کرد (هنوز هم معتقدم). اما حالا شواهد زیادی دارم که فیلم و انیمیشن «دقیقا» در راستای مفاهیم محوریش رو مخاطب تاثیر داره و مخاطب جدای از داستان، نکات دیگر رو دریافت میکنه.
🐘 البته باید بگم متاسفانه این اشکالات فقط مخصوص انیمیشن‌های خارجی نیست و ایرانی‌ها هم گاهی اوقات چون اغلب با الگوگیری از غربیها ساخته میشن چنین دیدگاه‌های نادرستی رو منتقل می‌کنند.
✌️اما راهکار چیه: ابتدایی ترین و در دسترس ترین راهکار اینه که بین این‌همه انیمیشن یهو نریم فلسفیا رو انتخاب کنیم، بین انیمیشن‌هایی که من دیدم #غارنشینان ، #دایناسورخوب #پاگنده و #پسرپاگنده به مبانی فلسفی می‌پرداختند و دیدنش رو برای بچه‌ها توصیه نمی‌کنم.
پانویس: سایت‌های زیادی هستند که نکاتی رو که والدین باید بدانند در مورد فیلم‌ها منتشر می‌کنند اما هیچکدام وارد چنین مباحثی نشدند.
#محمدعلی_عبدالهی
#خانواده_و_رسانه
@HOD8HOD