🔹یه شاگردی دارم به اسم توشینوری. توشی، شصت و خورده‌ای سالشه و رسپشن یه مهمانخانه بین المللیه. برعکس اکثر ژاپنی‌ها بسیار پرشور و خوش صحبت و پر انرژیه. هر روزی که توشی میاد، همه خوشحالن چون کلی داستان و ماجرا از مهمانخانه داره که با آب و تاب برامون تعریف کنه.

🔹چندوقت قبل توشی برای یه سفر کوتاه رفت #هند و مسلما همه منتظر بودن با یه دنیا حرف و تعریف کردنی بیاد. وقتی اومد، چیزهای زیادی از خوبی‌ها و بدی‌ها تعریف کرد از جمله کثیفی و وضعیت فاجعه بهداشت هند. حالا به قول خودش بالاشهر و جای تمیز رفته بود. گفت شب رسیدم هتل کنار اقیانوس، صبح به مسئول رستوران گفتم وای دیشب چه لذتی بردم از صدای امواج!

🔹اون آقا خندید و گفت اون صدای امواج نبود، صدای میلیونها بطری پلاستیکی بود که آب با خودش میاره و می‌بره! اما چیزی که براش بیشتر از همه عجیب بود، این بود که چرا مردم به فکر جای زندگی خودشون نبودن و همه جا آشغال میریختن. اینکه از پنجره ماشین زباله می‌ریختن و دور سطل های آشغال‌ها پر بود و داخلشون خالی!

🔹بهش گفتم هند رو نمیدونم اما توی کشورما و کلا منطقه #خاورمیانه، یه فرهنگ «خدمتکاری» وجود داره. #مدرسه، کوچه، #اداره، همه رو خدمتکار و مستخدم و آبدارچی تمیز میکنن. از مدرسه و اداره ها و خیابون تا حتی کارهای خونه! اگر تو مدرسه به بچه‌ها بگن باید مدرسه رو هرروز تمیز کنید، حتما والدین اعتراض میکنن!

🔹با تعجب منو نگاه کردن و گفتن اینجا حتی بچه‌های خاندان امپراطوری هم باید در شستن #توالت مدرسه با بقیه مشارکت کنن!خب اینا بزرگ بشن چطور یاد میگیرن کارهاشونو انجام بدن؟احساس مسئولیت که تئوری نیست، باید عملی یاد بدن!

🔹اینجا، نه مدارس مستخدم دارن، نه ادارات آبدارچی، نه خیابون‌ها رفتگر. بچه‌ها کلاس‌ها و حیاط و توالت رومیشورن، همسایه‌ها محل خودشونو پارک‌های اطراف رو تمیز میکنن و کارمندها به نوبت تمیزکاری میکنن و کارکنان و مدیر، خودشون برای خودشون چای و قهوه درست میکنن! همه کارهاشونو خودشون انجام میدن و این کشور درنهایت تمیزیه.
#ژاپن ⁦🇯🇵⁩



🔻تجربیات جالب و مفید ساکنان خارج از کشور
@Farang_nevesht