صفحه گفت‌وشنود را دنبال کنید:
@Dialogue1402
مهیندخت عمید، متخلص به «نگاه»، در سال ۱۳۰۹ خورشیدی (۱۹۲۷) در یک خانواده یهودی متدین در شهر همدان چشم به جهان گشود. او نخستین فرزند «حبیب فرهومند» و بانو «جلیس آغا‌یودئیم» بود. والدینی که روشن‌فکر، فعال اجتماعی و علاقه‌مند به شعر و ادبیات فارسی بودند و مسلما در چنین محیطی که شعرخوانی از دل‌مشغولی‌های خانواده به شمار می‌رفت، باعث شد که از همان طفولیت نقش بسزایی در رشد و شکوفایی استعداد ذاتی مهین دخت داشته باشد .
مهیندخت تحصیلات (دوره شش‌ساله) ابتدایی را در مدرسه اتحاد آلیانس تهران و آزرم طی مدت چهار سال گذرانید، سپس دوران متوسطه را در دبیرستان « نوربخش» در سن پانزده‌سالگی به پایان رسانید. او دوازده سال بیش‌تر نداشت که به شعر‌گویی پرداخت و اولین سروده‌های خود را در دبیرستان در قالب اشعار طنز ، دوبیتی و مثنوی عرضه کرد به طوری که توانست نظر اولیای مربیان دبیرستان را به خود جلب کند. ابتدا به توصیه و راهنمایی‌های استاد فقید «دکتر لطفعلی صورتگر» به انجمن ادبی دبیرستان پیوست. اگر چه، آن دوران بیش‌تر اشعار او نشأت‌گرفته از طنز کودکانه بود و آن‌طوری که می‌بایست این قریحه را جدی نمی‌گرفت، اما با تشویق و راهنمایی والدینش شروع به یادگیری سبک‌های ادبی فارسی کرد .
مهین عمید بیش از چندین هزار بیت شعر (که همه اقسام نظم فارسی از قبیل غزل، مثنوی، ترجیح‌بند و دوبیتی را در برمی‌گیرد) را با چیره‌دستی در عنوان‌های متفاوت سروده است.
در اشعار او رنگ غم و اندو کاملا قابل لمس و محسوس است، او هرگز یک واژه یا دم‌واژه (سیلاب) نابجا و ناهمرنگ و نا‌خوشایند در شعرهایش به کار نبرده است. به باور اساتید شعر و ادب، سروده‌های مهین عمید بسان یک موسیقی است و همان‌گونه که در یک آهنگ و ترانه اگر یک زخمه نابجا به تارهای ساز نواخته شود، گوش حساس آدمی آن را در می‌یابد، به عبارتی یک نوازنده چیره‌دست هرگز زخمه نابجا به تارهای ساز خود نمی‌زند.
مهین عمید در اوج شهرت و فعالیت‌های ادبی و اجتماعی به دلیل وقوع انقلاب اسلامی در ایران، در سال ۱۹۸۴ تن به مهاجرت ناخواسته داد و به همراه خانواده‌اش زادگاه خویش را برای همیشه ترک گفت و به امریکا مهاجرت کرد.
«مهین عمید؛ شاعر پرآوازه ایرانی-یهودی» را در وبسایت گفت‌وشنود بخوانید:
https://dialog.tavaana.org/anti-semitism/
#مهیندخت_عمید #تبعیض_مذهبی #تاریخ_دین #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
@Dialogue1402
مهیندخت عمید، متخلص به «نگاه»، در سال ۱۳۰۹ خورشیدی (۱۹۲۷) در یک خانواده یهودی متدین در شهر همدان چشم به جهان گشود. او نخستین فرزند «حبیب فرهومند» و بانو «جلیس آغا‌یودئیم» بود. والدینی که روشن‌فکر، فعال اجتماعی و علاقه‌مند به شعر و ادبیات فارسی بودند و مسلما در چنین محیطی که شعرخوانی از دل‌مشغولی‌های خانواده به شمار می‌رفت، باعث شد که از همان طفولیت نقش بسزایی در رشد و شکوفایی استعداد ذاتی مهین دخت داشته باشد .
مهیندخت تحصیلات (دوره شش‌ساله) ابتدایی را در مدرسه اتحاد آلیانس تهران و آزرم طی مدت چهار سال گذرانید، سپس دوران متوسطه را در دبیرستان « نوربخش» در سن پانزده‌سالگی به پایان رسانید. او دوازده سال بیش‌تر نداشت که به شعر‌گویی پرداخت و اولین سروده‌های خود را در دبیرستان در قالب اشعار طنز ، دوبیتی و مثنوی عرضه کرد به طوری که توانست نظر اولیای مربیان دبیرستان را به خود جلب کند. ابتدا به توصیه و راهنمایی‌های استاد فقید «دکتر لطفعلی صورتگر» به انجمن ادبی دبیرستان پیوست. اگر چه، آن دوران بیش‌تر اشعار او نشأت‌گرفته از طنز کودکانه بود و آن‌طوری که می‌بایست این قریحه را جدی نمی‌گرفت، اما با تشویق و راهنمایی والدینش شروع به یادگیری سبک‌های ادبی فارسی کرد .
مهین عمید بیش از چندین هزار بیت شعر (که همه اقسام نظم فارسی از قبیل غزل، مثنوی، ترجیح‌بند و دوبیتی را در برمی‌گیرد) را با چیره‌دستی در عنوان‌های متفاوت سروده است.
در اشعار او رنگ غم و اندو کاملا قابل لمس و محسوس است، او هرگز یک واژه یا دم‌واژه (سیلاب) نابجا و ناهمرنگ و نا‌خوشایند در شعرهایش به کار نبرده است. به باور اساتید شعر و ادب، سروده‌های مهین عمید بسان یک موسیقی است و همان‌گونه که در یک آهنگ و ترانه اگر یک زخمه نابجا به تارهای ساز نواخته شود، گوش حساس آدمی آن را در می‌یابد، به عبارتی یک نوازنده چیره‌دست هرگز زخمه نابجا به تارهای ساز خود نمی‌زند.
مهین عمید در اوج شهرت و فعالیت‌های ادبی و اجتماعی به دلیل وقوع انقلاب اسلامی در ایران، در سال ۱۹۸۴ تن به مهاجرت ناخواسته داد و به همراه خانواده‌اش زادگاه خویش را برای همیشه ترک گفت و به امریکا مهاجرت کرد.
«مهین عمید؛ شاعر پرآوازه ایرانی-یهودی» را در وبسایت گفت‌وشنود بخوانید:
https://dialog.tavaana.org/anti-semitism/
#مهیندخت_عمید #تبعیض_مذهبی #تاریخ_دین #گفتگو_توانا
@Dialogue1402