برگزارکنندگان المپیک پاریس روز یکشنبه بابت نمایشی در مراسم افتتاحیه که بخشی از آن تداعی کننده نقاشی «شام آخر» اثر نقاش معروف لئوناردو داوینچی بود عذرخواهی کردند.
تابلوی داوینچی لحظه اعلام خیانت یکی از حواریون به عیسی مسیح را به تصویر میکشد. در مراسم افتتاحیه جمعه، دیجی و تهیهکننده مشهور الجیبیتی، باربارا باتچ، همراه با هنرمندان دراگ و رقصندهها حضور داشتند.
این بخش از مراسم با انتقاد شدید محافظهکاران مذهبی از سراسر جهان روبرو شد. کنفرانس اسقفهای کلیسای کاتولیک فرانسه این صحنهها را «تمسخرآمیز» خواند و گفت که به مسیحیت توهین شده است.
توماس جولی، مدیر هنری مراسم، هرگونه شباهت بین صحنه خود و شام آخر را رد کرد و گفت که هدف او جشن گرفتن تنوع و ادای احترام به ضیافت و آشپزی فرانسوی بوده است.
توهین به مقدسات در فرانسه جزء حق آزادی بیان است. فرانسه، به عنوان اولین کشور در اروپا کفرگویی و اهانت به مقدسات را رسماً از سال ۱۸۸۱ و عملاً پس از انقلاب فرانسه در سال ۱۷۸۹ دیگر جرم نمیپندارد.
#المپیک #آزادی_بیان #توهین_به_مقدسات #شام_آخر #مسیحیان #ال_جی_بی_تی_کیو #کاتولیک
برگزارکنندگان المپیک پاریس روز یکشنبه بابت نمایشی در مراسم افتتاحیه که بخشی از آن تداعی کننده نقاشی «شام آخر» اثر نقاش معروف لئوناردو داوینچی بود عذرخواهی کردند.
تابلوی داوینچی لحظه اعلام خیانت یکی از حواریون به عیسی مسیح را به تصویر میکشد. در مراسم افتتاحیه جمعه، دیجی و تهیهکننده مشهور الجیبیتی، باربارا باتچ، همراه با هنرمندان دراگ و رقصندهها حضور داشتند.
این بخش از مراسم با انتقاد شدید محافظهکاران مذهبی از سراسر جهان روبرو شد. کنفرانس اسقفهای کلیسای کاتولیک فرانسه این صحنهها را «تمسخرآمیز» خواند و گفت که به مسیحیت توهین شده است.
توماس جولی، مدیر هنری مراسم، هرگونه شباهت بین صحنه خود و شام آخر را رد کرد و گفت که هدف او جشن گرفتن تنوع و ادای احترام به ضیافت و آشپزی فرانسوی بوده است.
توهین به مقدسات در فرانسه جزء حق آزادی بیان است. فرانسه، به عنوان اولین کشور در اروپا کفرگویی و اهانت به مقدسات را رسماً از سال ۱۸۸۱ و عملاً پس از انقلاب فرانسه در سال ۱۷۸۹ دیگر جرم نمیپندارد.
#المپیک #آزادی_بیان #توهین_به_مقدسات #شام_آخر #مسیحیان #ال_جی_بی_تی_کیو #کاتولیک
تنشهای سوریه در چشمانداز تاریخ
سوریه (یا شام قدیم) به دلیل موقعیت ژئوپلیتیک خود، همواره یکی از گرهگاههای کلیدی کشمکشهای امپراتوریها و قدرتهای بزرگ بوده است. این سرزمین که در تقاطع سه قاره آسیا، آفریقا و اروپا قرار دارد، نه تنها راههای بازرگانی اصلی دوران باستان مانند جاده ابریشم را در خود جای داده بود، بلکه به عنوان پل ارتباطی برای انتقال فرهنگ، ایدهها و حتی دینها، جایگاهی استراتژیک داشت. از جنگهای هیتیها و مصریها در هزاره دوم پیش از میلاد گرفته تا رقابتهای سنگین بین امپراتوریهای روم و ایران ساسانی، این منطقه همواره میدان نبرد برای تسلط بر تجارت، منابع طبیعی و نفوذ ایدئولوژیک بوده است.
در دوران اسلامی نیز شام به یکی از مراکز اصلی خلافتها تبدیل شد، و تسلط بر آن، مشروعیت دینی و سیاسی گستردهای برای حاکمان به همراه داشت. در قرون میانه، این منطقه به دلیل موقعیت استراتژیک خود، صحنه درگیریهای بزرگ میان صلیبیون و مسلمانان بود. در دوران معاصر نیز سوریه به محل رقابت قدرتهای استعماری تبدیل شد؛ از مبارزات میان بریتانیا و فرانسه در اوایل قرن بیستم گرفته تا تبدیل شدن به یکی از نقاط کانونی جنگ سرد میان بلوک غرب و شوروی. در این میان، کنترل حلب به عنوان یکی از قدیمیترین شهرهای جهان با اهمیت اقتصادی، فرهنگی و نظامی، همواره به معنای در دست داشتن یکی از کلیدهای قدرت در منطقه بوده است. جنگ داخلی اخیر نیز تداوم تاریخی این الگوی درگیریها در بستر سیاسی نوین است.
در اپیزود دوازدهم دیگرینامه با نام «مسیحیان شهر نصیبین» به یکی از این درگیریهای تاریخی در ارتباط با شهر نصیبین پرداخته بودیم که ماهیت سیاسی و هم دینی داشت. شهر نصیبین که امروز در جنوب ترکیه قرار دارد، در گذشته شهر مهمی از شهرهای شام بود که امپراطوری روم بر اثر شکست از ساسانیان، آن را از دست داد. این واقعه تاریخی در شاهنامه هم بازتاب داشته است. برای دسترسی به این اپیزود به صفحه گفتوشنود بروید:
https://dialog.tavaana.org/podcast_others_12/
#نصیبین #مسیحیت #شام #سوریه #رواداری #دیگری_نامه
@dialogue1402
سوریه (یا شام قدیم) به دلیل موقعیت ژئوپلیتیک خود، همواره یکی از گرهگاههای کلیدی کشمکشهای امپراتوریها و قدرتهای بزرگ بوده است. این سرزمین که در تقاطع سه قاره آسیا، آفریقا و اروپا قرار دارد، نه تنها راههای بازرگانی اصلی دوران باستان مانند جاده ابریشم را در خود جای داده بود، بلکه به عنوان پل ارتباطی برای انتقال فرهنگ، ایدهها و حتی دینها، جایگاهی استراتژیک داشت. از جنگهای هیتیها و مصریها در هزاره دوم پیش از میلاد گرفته تا رقابتهای سنگین بین امپراتوریهای روم و ایران ساسانی، این منطقه همواره میدان نبرد برای تسلط بر تجارت، منابع طبیعی و نفوذ ایدئولوژیک بوده است.
در دوران اسلامی نیز شام به یکی از مراکز اصلی خلافتها تبدیل شد، و تسلط بر آن، مشروعیت دینی و سیاسی گستردهای برای حاکمان به همراه داشت. در قرون میانه، این منطقه به دلیل موقعیت استراتژیک خود، صحنه درگیریهای بزرگ میان صلیبیون و مسلمانان بود. در دوران معاصر نیز سوریه به محل رقابت قدرتهای استعماری تبدیل شد؛ از مبارزات میان بریتانیا و فرانسه در اوایل قرن بیستم گرفته تا تبدیل شدن به یکی از نقاط کانونی جنگ سرد میان بلوک غرب و شوروی. در این میان، کنترل حلب به عنوان یکی از قدیمیترین شهرهای جهان با اهمیت اقتصادی، فرهنگی و نظامی، همواره به معنای در دست داشتن یکی از کلیدهای قدرت در منطقه بوده است. جنگ داخلی اخیر نیز تداوم تاریخی این الگوی درگیریها در بستر سیاسی نوین است.
در اپیزود دوازدهم دیگرینامه با نام «مسیحیان شهر نصیبین» به یکی از این درگیریهای تاریخی در ارتباط با شهر نصیبین پرداخته بودیم که ماهیت سیاسی و هم دینی داشت. شهر نصیبین که امروز در جنوب ترکیه قرار دارد، در گذشته شهر مهمی از شهرهای شام بود که امپراطوری روم بر اثر شکست از ساسانیان، آن را از دست داد. این واقعه تاریخی در شاهنامه هم بازتاب داشته است. برای دسترسی به این اپیزود به صفحه گفتوشنود بروید:
https://dialog.tavaana.org/podcast_others_12/
#نصیبین #مسیحیت #شام #سوریه #رواداری #دیگری_نامه
@dialogue1402