‌
خودسانسوری در بیان باورهای ناباورمندان یا خداناباوران در خانواده یا جامعه مذهبی، فشار روانی و آسیب‌هایی برای این افراد به همراه دارد.

افراد در این شرایط ناچارند عقاید خود را پنهان کنند تا از طرد، اتهام بیماری‌های روانی و دیوانگی، مجازات، یا حتی تهدیدات جانی جلوگیری کنند.

این خودسانسوری به ایجاد اضطراب، افسردگی، و کاهش اعتماد به نفس منجر می‌شود، زیرا فرد احساس می‌کند که نمی‌تواند به‌طور کامل و صادقانه خود را ابراز کند.

این پنهان‌کاری همچنین در بسیاری از موارد، روابط خانوادگی و اجتماعی را تضعیف می‌کند، زیرا فرد مجبور است به طور مداوم از بیان نظرات واقعی خود پرهیز کند، که منجر به ایجاد فاصله و نفاق در روابط می‌شود.

در جامعه مذهبی، این فشار بیشتر است، زیرا افراد احساس می‌کنند که همواره در معرض قضاوت یا حتی خطر قرار دارند.

به طور کلی، این نوع خودسانسوری نه‌تنها به سلامت روانی فرد آسیب می‌زند، بلکه مانع از شکل‌گیری گفت‌وگوهای سالم و سازنده در جامعه می‌شود، و آزادی بیان و رشد فردی را محدود می‌کند.

https://dialog.tavaana.org/threat-of-death/

#خودسانسوری #خداناباوران #ناباورمندان
@Dialogue1402