پرفسور والتر هینتس، متخصص در تاریخ ایلام باستان و همین‌طور هخامنشیان که کتاب مشهور او به نام «داریوش و پارسیان» توسط شاگرد ایرانی‌اش، پرویز رجبی و با نام «داریوش و ایرانیان» معرف حضور علاقه‌مندان تاریخ باستانی ایران است، در دوران رضاشاه به ایران سفر کرد و از شهرهای بسیاری دیدن کرد.
تاریخ امضای هینتس در مقدمه سفرنامه خود، اکتبر ۱۹۳۸ است. یعنی یک سال پیش از آنکه جنگ دوم جهانی آغاز شود. در مقطعی که هینتس به ایران سفر کرده بود، مناسبات رو به گسترش اقتصادی و فنی میان ایران و آلمان، موجب شد که او هم‌وطنان صنعت‌کار خود را در گوشه و کنار ایران بیابد و با آن‌ها دوستی صمیمانه ایجاد کند.
درباره این کتاب بیشتر بخوانید:
https://dialog.tavaana.org/book-2-walther-hinz-itinerary/
#گفتگو_توانا #والتر_هینتس #تاریخ_ایران #پادشاهی_پهلوی
تاریخ امضای هینتس در مقدمه سفرنامه خود، اکتبر ۱۹۳۸ است. یعنی یک سال پیش از آنکه جنگ دوم جهانی آغاز شود. در مقطعی که هینتس به ایران سفر کرده بود، مناسبات رو به گسترش اقتصادی و فنی میان ایران و آلمان، موجب شد که او هم‌وطنان صنعت‌کار خود را در گوشه و کنار ایران بیابد و با آن‌ها دوستی صمیمانه ایجاد کند.
درباره این کتاب بیشتر بخوانید:
https://dialog.tavaana.org/book-2-walther-hinz-itinerary/
#گفتگو_توانا #والتر_هینتس #تاریخ_ایران #پادشاهی_پهلوی
برخورد خشونت‌آمیز با ادیان غیررسمی در ایران
برخی اقوال از بعضی مشایخ صوفی در گذشته، این احتمال را تقویت می‌کند که سرچشمه سنت تصوف، حتی کهن‌تر از دین اسلام و شاخه‌های مختلف آن باشد.
بعضی پژوهش‌گران، مانند ادوارد براون و قاسم غنی، حتی تصوف را واکنش مردم آریایی‌تبار به سلطه فرهنگ سامی دانسته‌اند. بعضی کنشگران سیاسی اهل پژوهش پس از انقلاب اسلامی، مانند جلال‌الدین فارسی برای تصوف سرچشمه‌هایی در شرق و در سنت هندوئیسم معرفی کرده‌اند.
به هر حال، صوفیه و شاخه‌های متعدد آن نه فقط بخش مهمی از تاریخ اجتماعی ایرانیان هستند؛ بلکه سهم مهمی در غنی کردن ادبیات منظوم و منثور فارسی داشته‌اند. آنچه واضح است این است که جدالی میان فقها به عنوان متولیان شریعت و اهل تصوف از دیرباز وجود داشته که در ادبیات کلاسیک فارسی، بازتاب‌های آن دیده می‌شود.
آخرین نمونه برخورد خشن حکومت، حصر دکتر نورعلی تابنده، قطب درویشان سلسله گنابادی در شمال تهران در خیابان گلستان هفتم بود که به زد و خورد خشونت‌آمیز منجر شد.
درباره این جدال و نمونه‌هایی از این جدال در وبسایت گفت‌وشنود بیشتر بخوانید:
https://dialog.tavaana.org/nonbelievers-3/
#گفتگو_توانا #تاریخ_ایران #نورعلی_تابنده #سنت_تصوف
@Dialogue1402
برخی اقوال از بعضی مشایخ صوفی در گذشته، این احتمال را تقویت می‌کند که سرچشمه سنت تصوف، حتی کهن‌تر از دین اسلام و شاخه‌های مختلف آن باشد.
بعضی پژوهش‌گران، مانند ادوارد براون و قاسم غنی، حتی تصوف را واکنش مردم آریایی‌تبار به سلطه فرهنگ سامی دانسته‌اند. بعضی کنشگران سیاسی اهل پژوهش پس از انقلاب اسلامی، مانند جلال‌الدین فارسی برای تصوف سرچشمه‌هایی در شرق و در سنت هندوئیسم معرفی کرده‌اند.
به هر حال، صوفیه و شاخه‌های متعدد آن نه فقط بخش مهمی از تاریخ اجتماعی ایرانیان هستند؛ بلکه سهم مهمی در غنی کردن ادبیات منظوم و منثور فارسی داشته‌اند. آنچه واضح است این است که جدالی میان فقها به عنوان متولیان شریعت و اهل تصوف از دیرباز وجود داشته که در ادبیات کلاسیک فارسی، بازتاب‌های آن دیده می‌شود.
آخرین نمونه برخورد خشن حکومت، حصر دکتر نورعلی تابنده، قطب درویشان سلسله گنابادی در شمال تهران در خیابان گلستان هفتم بود که به زد و خورد خشونت‌آمیز منجر شد.
درباره این جدال و نمونه‌هایی از این جدال در وبسایت گفت‌وشنود بیشتر بخوانید:
https://dialog.tavaana.org/nonbelievers-3/
#گفتگو_توانا #تاریخ_ایران #نورعلی_تابنده #سنت_تصوف
@Dialogue1402
صفحه گفت‌وشنود را دنبال کنید:
@Dialogue1402
سفرنامه والتر هینتس
پرفسور والتر هینتس، متخصص در تاریخ ایلام باستان و همین‌طور هخامنشیان که کتاب مشهور او به نام «داریوش و پارسیان» توسط شاگرد ایرانی‌اش، پرویز رجبی و با نام «داریوش و ایرانیان» معرف حضور علاقه‌مندان تاریخ باستانی ایران است، در دوران رضاشاه به ایران سفر کرد و از شهرهای بسیاری دیدن کرد.
چاپ اول سفرنامه والتر هینتس متعلق به پاییز ۱۳۹۰ است و به همت انتشارات ایران‌شناسی منتشر شده است. اگرچه تاریخ‌نگاران در بازسازی تاریخ دراز ایران همواره از سفرنامه‌ها و یادداشت‌های مستشرقین بهره برده‌اند، اما حضور هینتس در عصر پهلوی اول در ایران و مشاهدات دقیق‌اش از نوسازی کشور، در این عصر که بسیاری از ایرانیان آرزوی اعاده‌ی آن شکل از مدیریت سیاسی را می‌کنند، می‌تواند مورد توجه ویژه قرار بگیرد.
درباره این کتاب در وبسایت گفت‌وشنود بیشتر بخوانید:
https://dialog.tavaana.org/book-2-walther-hinz-itinerary/
#گفتگو_توانا #معرفی_کتاب #تاریخ_ایران #والتر_هینتس
@Dialogue1402
صفحه گفت‌وشنود را دنبال کنید:
@Dialogue1402
سفرنامه والتر هینتس
پرفسور والتر هینتس، متخصص در تاریخ ایلام باستان و همین‌طور هخامنشیان که کتاب مشهور او به نام «داریوش و پارسیان» توسط شاگرد ایرانی‌اش، پرویز رجبی و با نام «داریوش و ایرانیان» معرف حضور علاقه‌مندان تاریخ باستانی ایران است، در دوران رضاشاه به ایران سفر کرد و از شهرهای بسیاری دیدن کرد.
چاپ اول سفرنامه والتر هینتس متعلق به پاییز ۱۳۹۰ است و به همت انتشارات ایران‌شناسی منتشر شده است. اگرچه تاریخ‌نگاران در بازسازی تاریخ دراز ایران همواره از سفرنامه‌ها و یادداشت‌های مستشرقین بهره برده‌اند، اما حضور هینتس در عصر پهلوی اول در ایران و مشاهدات دقیق‌اش از نوسازی کشور، در این عصر که بسیاری از ایرانیان آرزوی اعاده‌ی آن شکل از مدیریت سیاسی را می‌کنند، می‌تواند مورد توجه ویژه قرار بگیرد.
درباره این کتاب در وبسایت گفت‌وشنود بیشتر بخوانید:
https://dialog.tavaana.org/book-2-walther-hinz-itinerary/
#گفتگو_توانا #معرفی_کتاب #تاریخ_ایران #والتر_هینتس
@Dialogue1402
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
سلطه بر زنان، ابزار اعمال زور در حکومت‌های سرکوبگر است
«پیشینه‌ای که در اسلام درباره زنان وجود دارد تایید می‌کند که منظور از رجل سیاسی مردان است. در قرآن صریحن مردها بر زنان برتری داده شده‌اند و زنان جنسیت فرودست معرفی شده‌اند بنابراین اجازه ندارند بر جنسیت فرادست، مردان، حکومت کند.»
محسن بنایی، پژوهشگر، در برنامه بگو-بشنو، ۶۳ با موضوع «رجال مذهبی و سیاسی؛ اسم رمز ۴۵ سال انواع حذف» می‌گوید: «سلطه بر زنان، ابزار اعمال زور در حکومت‌های سرکوبگر است.»
در این برنامه بیشتر به شرط «رجال سیاسی و مذهبی» بودن کاندیداهای ریاست جمهوری در ایران پرداخته‌ایم.
این برنامه ششم تیر۱۴۰۳ با حضورمحسن بنائی، پژوهشگر تاریخ اسلام و ایران، مجید محمدی، جامعه‌شناس، و شماری از صاحب‌نظران و کنشگران در اتاق کلاب‌هاوس آموزشکده توانا برگزار شده است.
لینک وبسایت:
https://dialog.tavaana.org/ir-suppression-women/
لینک یوتیوب:
https://youtu.be/DgdrdaMrvKE
لینک ساندکلاد:
https://on.soundcloud.com/ZCZepePf4Tw9vfdaA
#گفتگو_توانا #تاریخ_اسلام #تاریخ_ایران #حقوق_زنان #حقوق_بشر
@Dialogue1402
«پیشینه‌ای که در اسلام درباره زنان وجود دارد تایید می‌کند که منظور از رجل سیاسی مردان است. در قرآن صریحن مردها بر زنان برتری داده شده‌اند و زنان جنسیت فرودست معرفی شده‌اند بنابراین اجازه ندارند بر جنسیت فرادست، مردان، حکومت کند.»
محسن بنایی، پژوهشگر، در برنامه بگو-بشنو، ۶۳ با موضوع «رجال مذهبی و سیاسی؛ اسم رمز ۴۵ سال انواع حذف» می‌گوید: «سلطه بر زنان، ابزار اعمال زور در حکومت‌های سرکوبگر است.»
در این برنامه بیشتر به شرط «رجال سیاسی و مذهبی» بودن کاندیداهای ریاست جمهوری در ایران پرداخته‌ایم.
این برنامه ششم تیر۱۴۰۳ با حضورمحسن بنائی، پژوهشگر تاریخ اسلام و ایران، مجید محمدی، جامعه‌شناس، و شماری از صاحب‌نظران و کنشگران در اتاق کلاب‌هاوس آموزشکده توانا برگزار شده است.
لینک وبسایت:
https://dialog.tavaana.org/ir-suppression-women/
لینک یوتیوب:
https://youtu.be/DgdrdaMrvKE
لینک ساندکلاد:
https://on.soundcloud.com/ZCZepePf4Tw9vfdaA
#گفتگو_توانا #تاریخ_اسلام #تاریخ_ایران #حقوق_زنان #حقوق_بشر
@Dialogue1402
دیگری‌سازی: تکرار الگوهای دشمن‌تراشی در فرایندهای هویت‌سازی
در بسیاری از جوامع، فرایند هویت‌سازی غالباً با ایجاد و تعریف یک «دیگری دشمن» یا «دیگری متخاصم» همراه است. این الگو که بر اساس نظریات روانشناختی فروید ریشه‌های عمیقی در ذهن انسان دارد، به افراد و جوامع کمک می‌کند تا با برون‌ریزی خشم و نفرت خود، به نوعی احساس انسجام و هویت دست یابند. این روند در جوامع مختلف با شکل‌ها و مصادیق متفاوتی بروز یافته و در تاریخ نیز مثال‌های فراوانی از آن دیده می‌شود.
به باور فروید، انسان برای تخلیه خشم و نارضایتی خود، نیازمند یافتن بهانه‌ای است. این بهانه در بسیاری از جوامع، از جمله جوامع مسلمان و مسیحی، به طور سنتی «یهودیان» بوده‌اند. اما در جامعه ایران، به ویژه از اواخر دوره قاجار تاکنون، این الگوی دیگری‌سازی، اهداف متفاوتی را نشانه گرفته است. در جامعه معاصر ایرانی، گروه‌هایی همچون بابی‌ها و بهاییان، به گونه‌ای ناخواسته همان نقشی را ایفا کرده‌اند که یهودیان در دیگر جوامع داشتند. این گروه‌ها در فرآیند هویت‌سازی و برساختن «دیگری» برای جامعه ایرانی، نقش محوری داشته‌اند، نقشی که گاه از تفاوت‌های مذهبی و فرهنگی فراتر می‌رود و به نوعی ابزار برای قوام‌بخشی به هویت‌های جمعی تبدیل می‌شود.
رویکرد دیگری‌سازی و دشمن‌تراشی برای تعریف هویت‌های جمعی، به جای ایجاد تفاهم و همدلی، بر شکاف‌ها و تنش‌های اجتماعی می‌افزاید. اندیشیدن به این الگوی تکرارشونده، به ویژه در جوامعی مانند ایران، می‌تواند به بازشناسی نقش تفاوت‌ها و تقویت پذیرش تنوع کمک کند. برای جامعه‌ای که به دنبال صلح و پایداری است، درک این فرایند و جایگزینی آن با همبستگی و گفت‌وگو، اهمیت ویژه‌ای دارد.
در وبسایت گفت‌وشنود درباره بحث بالا بخوانید و بشنوید:
https://dialog.tavaana.org/podcast_others_2/
#گفتگو_توانا #دیگری_سازی #هویت_جمعی #تاریخ_ایران
@Dialogue1402
در بسیاری از جوامع، فرایند هویت‌سازی غالباً با ایجاد و تعریف یک «دیگری دشمن» یا «دیگری متخاصم» همراه است. این الگو که بر اساس نظریات روانشناختی فروید ریشه‌های عمیقی در ذهن انسان دارد، به افراد و جوامع کمک می‌کند تا با برون‌ریزی خشم و نفرت خود، به نوعی احساس انسجام و هویت دست یابند. این روند در جوامع مختلف با شکل‌ها و مصادیق متفاوتی بروز یافته و در تاریخ نیز مثال‌های فراوانی از آن دیده می‌شود.
به باور فروید، انسان برای تخلیه خشم و نارضایتی خود، نیازمند یافتن بهانه‌ای است. این بهانه در بسیاری از جوامع، از جمله جوامع مسلمان و مسیحی، به طور سنتی «یهودیان» بوده‌اند. اما در جامعه ایران، به ویژه از اواخر دوره قاجار تاکنون، این الگوی دیگری‌سازی، اهداف متفاوتی را نشانه گرفته است. در جامعه معاصر ایرانی، گروه‌هایی همچون بابی‌ها و بهاییان، به گونه‌ای ناخواسته همان نقشی را ایفا کرده‌اند که یهودیان در دیگر جوامع داشتند. این گروه‌ها در فرآیند هویت‌سازی و برساختن «دیگری» برای جامعه ایرانی، نقش محوری داشته‌اند، نقشی که گاه از تفاوت‌های مذهبی و فرهنگی فراتر می‌رود و به نوعی ابزار برای قوام‌بخشی به هویت‌های جمعی تبدیل می‌شود.
رویکرد دیگری‌سازی و دشمن‌تراشی برای تعریف هویت‌های جمعی، به جای ایجاد تفاهم و همدلی، بر شکاف‌ها و تنش‌های اجتماعی می‌افزاید. اندیشیدن به این الگوی تکرارشونده، به ویژه در جوامعی مانند ایران، می‌تواند به بازشناسی نقش تفاوت‌ها و تقویت پذیرش تنوع کمک کند. برای جامعه‌ای که به دنبال صلح و پایداری است، درک این فرایند و جایگزینی آن با همبستگی و گفت‌وگو، اهمیت ویژه‌ای دارد.
در وبسایت گفت‌وشنود درباره بحث بالا بخوانید و بشنوید:
https://dialog.tavaana.org/podcast_others_2/
#گفتگو_توانا #دیگری_سازی #هویت_جمعی #تاریخ_ایران
@Dialogue1402