نسل جوان امروز با دسترسی به حجم عظیمی از اطلاعات، توانایی نقد و تحلیل عمیق‌تر مسائل را پیدا کرده است.
این دسترسی به اطلاعات، باعث شده است تا نسل جوان، به دنبال پاسخ‌های شخصی‌تر و مستقلانه‌تر برای پرسش‌های دینی و فلسفی باشد.
خانواده‌ها و جامعه باید به این تغییر نگرش توجه کنند و به جای تحمیل باورهای خود، فضایی برای گفت‌وگو و تبادل نظر ایجاد کنند.
پذیرش تفاوت‌ها و احترام به عقاید دیگران، اولین گام برای کاهش تنش‌ها و ایجاد روابط سالم بین نسل‌ها است.
نسل جوان نیازمند پاسخ‌های منطقی و مبتنی بر شواهد است.
والدین و مربیان می‌توانند با استفاده از روش‌های آموزشی جدید و جذاب، به جوانان کمک کنند تا در کنار آموزش اخلاق با باورهای مختلف و متفاوت آشنا شوند.
در نهایت، باید به خاطر داشت که دین، یک مسئله شخصی و فردی است و هر فرد حق دارد تا باورهای خود را آزادانه انتخاب کند.
با ایجاد فضای گفت‌وگو و احترام متقابل، می‌توان به جامعه‌ای روادار، مداراگر و چند فرهنگی دست یافت.
شما در این‌باره چطور فکر می‌کنید؟
#نسل_زد #نسل_دیجیتال #خرد_گرایی #دین #آتئیست #خداناباور #گفتگو_توانا #رواداری
@Dialogue1402
نسل جوان امروز با دسترسی به حجم عظیمی از اطلاعات، توانایی نقد و تحلیل عمیق‌تر مسائل را پیدا کرده است.
این دسترسی به اطلاعات، باعث شده است تا نسل جوان، به دنبال پاسخ‌های شخصی‌تر و مستقلانه‌تر برای پرسش‌های دینی و فلسفی باشد.
خانواده‌ها و جامعه باید به این تغییر نگرش توجه کنند و به جای تحمیل باورهای خود، فضایی برای گفت‌وگو و تبادل نظر ایجاد کنند.
پذیرش تفاوت‌ها و احترام به عقاید دیگران، اولین گام برای کاهش تنش‌ها و ایجاد روابط سالم بین نسل‌ها است.
نسل جوان نیازمند پاسخ‌های منطقی و مبتنی بر شواهد است.
والدین و مربیان می‌توانند با استفاده از روش‌های آموزشی جدید و جذاب، به جوانان کمک کنند تا در کنار آموزش اخلاق با باورهای مختلف و متفاوت آشنا شوند.
در نهایت، باید به خاطر داشت که دین، یک مسئله شخصی و فردی است و هر فرد حق دارد تا باورهای خود را آزادانه انتخاب کند.
با ایجاد فضای گفت‌وگو و احترام متقابل، می‌توان به جامعه‌ای روادار، مداراگر و چند فرهنگی دست یافت.
شما در این‌باره چطور فکر می‌کنید؟
#نسل_زد #نسل_دیجیتال #خرد_گرایی #دین #آتئیست #خداناباور #گفتگو_توانا #رواداری
@Dialogue1402
در روزهای گذشته همزمان با روز جهانی مهاجرت این پرسش را مطرح کردیم:
آیا شما به دلیل خداناباوری یا باور دینی غیر از تشیع مجبور به ترک زادگاه خود شده‌اید؟
پاسخ برخی از مخاطبان را باهم مرور می‌کنیم.
شما هم با مشارکت و ارائه دیدگاه‌های خود ما را همراهی کنید
#خداناباور #آتئیست #ناباورمند #دین_ناباور #مهاجرت #گفتگو_توانا #اک #اکنکار
@Dialogue1402
در روزهای گذشته همزمان با روز جهانی مهاجرت این پرسش را مطرح کردیم:
آیا شما به دلیل خداناباوری یا باور دینی غیر از تشیع مجبور به ترک زادگاه خود شده‌اید؟
پاسخ برخی از مخاطبان را باهم مرور می‌کنیم.
شما هم با مشارکت و ارائه دیدگاه‌های خود ما را همراهی کنید
#خداناباور #آتئیست #ناباورمند #دین_ناباور #مهاجرت #گفتگو_توانا #اک #اکنکار
@Dialogue1402
در روزهای گذشته همزمان با روز جهانی مهاجرت این پرسش را مطرح کردیم:
آیا شما به دلیل خداناباوری یا باور دینی غیر از تشیع مجبور به ترک زادگاه خود شده‌اید؟
پاسخ برخی از مخاطبان را باهم مرور می‌کنیم.
شما هم با مشارکت و ارائه دیدگاه‌های خود ما را همراهی کنید
#خداناباور #آتئیست #ناباورمند #دین_ناباور #مهاجرت #گفتگو_توانا #یارسان #اکنکار
@dialogue1402
در روزهای گذشته همزمان با روز جهانی مهاجرت این پرسش را مطرح کردیم:
آیا شما به دلیل خداناباوری یا باور دینی غیر از تشیع مجبور به ترک زادگاه خود شده‌اید؟
پاسخ برخی از مخاطبان را باهم مرور می‌کنیم.
شما هم با مشارکت و ارائه دیدگاه‌های خود ما را همراهی کنید
#خداناباور #آتئیست #ناباورمند #دین_ناباور #مهاجرت #گفتگو_توانا #یارسان #اکنکار
@dialogue1402
احترام به آزادی عقیده یکی از اصول بنیادین حقوق بشر است که باید در تمامی جوامع، از جمله جوامع سنتی و مذهبی، مورد توجه قرار گیرد.
ناباورمندان و خداناباوران نیز، به عنوان بخشی از جامعه، شایسته برخورداری از حقوق برابر و احترام به دیدگاه‌هایشان هستند. ترویج حقوق این گروه‌ها، نه تنها به حفظ کرامت انسانی آنان کمک می‌کند، بلکه به تقویت انسجام اجتماعی نیز منجر می‌شود.
برای دستیابی به این هدف، جامعه باید به شکلی فعالانه از تبعیض‌زدایی حمایت کند و فضایی ایجاد نماید که در آن افراد بتوانند آزادانه دیدگاه‌های خود را بیان کنند.
رسانه‌ها، نهادهای آموزشی و سازمان‌های مدنی نقش مهمی در ترویج احترام به تنوع عقیدتی دارند. از بین بردن کلیشه‌ها و پیش‌داوری‌های منفی درباره ناباورمندان و تقویت فرهنگ گفت‌وگوی محترمانه می‌تواند گامی مؤثر در این مسیر باشد.
پذیرش آزادی عقیده، نه تنها یک حق، بلکه ضرورتی برای پیشرفت جامعه و همزیستی مسالمت‌آمیز است. حمایت از این اصل، جامعه‌ای عادلانه‌تر و انسانی‌تر را رقم خواهد زد.
#آزادی_عقیده #خداناباوران #ناباورمندان #آتئیست #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
احترام به آزادی عقیده یکی از اصول بنیادین حقوق بشر است که باید در تمامی جوامع، از جمله جوامع سنتی و مذهبی، مورد توجه قرار گیرد.
ناباورمندان و خداناباوران نیز، به عنوان بخشی از جامعه، شایسته برخورداری از حقوق برابر و احترام به دیدگاه‌هایشان هستند. ترویج حقوق این گروه‌ها، نه تنها به حفظ کرامت انسانی آنان کمک می‌کند، بلکه به تقویت انسجام اجتماعی نیز منجر می‌شود.
برای دستیابی به این هدف، جامعه باید به شکلی فعالانه از تبعیض‌زدایی حمایت کند و فضایی ایجاد نماید که در آن افراد بتوانند آزادانه دیدگاه‌های خود را بیان کنند.
رسانه‌ها، نهادهای آموزشی و سازمان‌های مدنی نقش مهمی در ترویج احترام به تنوع عقیدتی دارند. از بین بردن کلیشه‌ها و پیش‌داوری‌های منفی درباره ناباورمندان و تقویت فرهنگ گفت‌وگوی محترمانه می‌تواند گامی مؤثر در این مسیر باشد.
پذیرش آزادی عقیده، نه تنها یک حق، بلکه ضرورتی برای پیشرفت جامعه و همزیستی مسالمت‌آمیز است. حمایت از این اصل، جامعه‌ای عادلانه‌تر و انسانی‌تر را رقم خواهد زد.
#آزادی_عقیده #خداناباوران #ناباورمندان #آتئیست #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
بهبود تصویر عمومی ناباورمندان نیازمند تلاش در سطوح فردی، خانوادگی و اجتماعی است.
در سطح فردی، هر شخص باید تلاش کند تا نگرش‌های خود را نسبت به ناباورمندان بازبینی کرده و از کلیشه‌ها و پیش‌داوری‌های منفی پرهیز کند.
مطالعه و آگاهی درباره تنوع عقاید و پذیرش تفاوت‌ها می‌تواند گام مهمی در این مسیر باشد.
در سطح خانوادگی، آموزش احترام به باورهای مختلف باید از دوران کودکی آغاز شود.
خانواده‌ها می‌توانند با گفتگوهای آزادانه درباره عقاید گوناگون و تأکید بر اهمیت احترام به دیگران، بستری برای درک و پذیرش ایجاد کنند.
همچنین، والدین می‌توانند با ارائه الگوهای رفتاری مثبت، فرزندان خود را به همزیستی مسالمت‌آمیز با افراد متفاوت تشویق کنند.
در سطح اجتماعی، رسانه‌ها و نهادهای فرهنگی نقش مهمی در تغییر نگاه جامعه دارند.
ترویج گفت‌وگوهای عمومی درباره تنوع عقیدتی، نمایش ناباورمندان به‌عنوان افرادی فعال و سازنده در جامعه، و مقابله با کلیشه‌های منفی از جمله اقداماتی است که می‌تواند به بهبود تصویر عمومی ناباورمندان کمک کند و فضای همزیستی را تقویت نماید.
#ناباورمندان #خداناباوران #رواداری #آتئیست #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
در سطح فردی، هر شخص باید تلاش کند تا نگرش‌های خود را نسبت به ناباورمندان بازبینی کرده و از کلیشه‌ها و پیش‌داوری‌های منفی پرهیز کند.
مطالعه و آگاهی درباره تنوع عقاید و پذیرش تفاوت‌ها می‌تواند گام مهمی در این مسیر باشد.
در سطح خانوادگی، آموزش احترام به باورهای مختلف باید از دوران کودکی آغاز شود.
خانواده‌ها می‌توانند با گفتگوهای آزادانه درباره عقاید گوناگون و تأکید بر اهمیت احترام به دیگران، بستری برای درک و پذیرش ایجاد کنند.
همچنین، والدین می‌توانند با ارائه الگوهای رفتاری مثبت، فرزندان خود را به همزیستی مسالمت‌آمیز با افراد متفاوت تشویق کنند.
در سطح اجتماعی، رسانه‌ها و نهادهای فرهنگی نقش مهمی در تغییر نگاه جامعه دارند.
ترویج گفت‌وگوهای عمومی درباره تنوع عقیدتی، نمایش ناباورمندان به‌عنوان افرادی فعال و سازنده در جامعه، و مقابله با کلیشه‌های منفی از جمله اقداماتی است که می‌تواند به بهبود تصویر عمومی ناباورمندان کمک کند و فضای همزیستی را تقویت نماید.
#ناباورمندان #خداناباوران #رواداری #آتئیست #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
پروژه خرد
Project Reason
پروژه خرَد (Project Reason) بنیادی آمریکایی است که در سال ۲۰۰۷ توسط سم هریس و همسرش آناکا هریس بنیان‌گذاری شد. هدف اصلی این بنیاد، ترویج دانش علمی و ارزش‌های سکولار در جامعه است. این پروژه تلاش می‌کند با تشویق تفکر انتقادی و سیاست‌گذاری عمومی خردمندانه، به کاهش تأثیر عقاید متعصبانه و خرافات در جهان کمک کند.
پروژه خرد از طریق برنامه‌هایی مانند برگزاری کنفرانس‌ها، تولید فیلم، پشتیبانی از پژوهش‌های علمی و ارائه جوایز مالی به بنیادهای غیرانتفاعی، به ترویج اهداف خود می‌پردازد. سم هریس معتقد است که با وجود بودجه‌های کلان سازمان‌های مذهبی، نیاز به حمایت گسترده‌تر از بنیادهای سکولار احساس می‌شود.
هیئت مشاوران این بنیاد شامل روشنفکران و دانشمندان برجسته‌ای از جمله ریچارد داوکینز، دنیل دنت، استیون پینکر، سلمان رشدی، و لاورنس کراوس است. پروژه خرد با تأکید بر دانش و خرد، به دنبال تقویت ارزش‌های سکولار و ایجاد جامعه‌ای آگاه‌تر و آزادتر است.
#سکولاریسم #سکولار #خرد #سم_هریس #خداناباور #آتئیست #داوکینز #دنیل_دنت #سلمان_رشدی #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
پروژه خرد
Project Reason
پروژه خرَد (Project Reason) بنیادی آمریکایی است که در سال ۲۰۰۷ توسط سم هریس و همسرش آناکا هریس بنیان‌گذاری شد. هدف اصلی این بنیاد، ترویج دانش علمی و ارزش‌های سکولار در جامعه است. این پروژه تلاش می‌کند با تشویق تفکر انتقادی و سیاست‌گذاری عمومی خردمندانه، به کاهش تأثیر عقاید متعصبانه و خرافات در جهان کمک کند.
پروژه خرد از طریق برنامه‌هایی مانند برگزاری کنفرانس‌ها، تولید فیلم، پشتیبانی از پژوهش‌های علمی و ارائه جوایز مالی به بنیادهای غیرانتفاعی، به ترویج اهداف خود می‌پردازد. سم هریس معتقد است که با وجود بودجه‌های کلان سازمان‌های مذهبی، نیاز به حمایت گسترده‌تر از بنیادهای سکولار احساس می‌شود.
هیئت مشاوران این بنیاد شامل روشنفکران و دانشمندان برجسته‌ای از جمله ریچارد داوکینز، دنیل دنت، استیون پینکر، سلمان رشدی، و لاورنس کراوس است. پروژه خرد با تأکید بر دانش و خرد، به دنبال تقویت ارزش‌های سکولار و ایجاد جامعه‌ای آگاه‌تر و آزادتر است.
#سکولاریسم #سکولار #خرد #سم_هریس #خداناباور #آتئیست #داوکینز #دنیل_دنت #سلمان_رشدی #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
احترام به آزادی عقیده، به‌ویژه در جوامع مذهبی، یکی از اصول کلیدی برای همزیستی مسالمت‌آمیز است.
ناباورمندان، به‌عنوان بخشی از تنوع فکری و عقیدتی جامعه، باید از حقوق برابر و فضایی آزاد برای ابراز عقاید خود برخوردار باشند.
در بسیاری از جوامع مذهبی، ناباورمندان با پیش‌داوری‌ها، انگ‌زنی‌ها و تبعیض‌های مختلفی مواجه‌اند که این امر نه‌تنها کرامت انسانی آنان را نقض می‌کند، بلکه مانعی جدی بر سر راه انسجام اجتماعی است.
احترام به آزادی عقیده مستلزم بازنگری در نگاه‌های قالبی و حذف سیاست‌ها و قوانینی است که افراد را به‌خاطر باورهایشان محدود می‌کند.
جامعه‌ای که تنوع عقیدتی را بپذیرد، با تقویت گفت‌وگو، آموزش احترام به تفاوت‌ها و ایجاد فضای امن برای بیان دیدگاه‌ها، به سوی عدالت و پیشرفت گام برمی‌دارد.
پذیرش ناباورمندان به‌عنوان شهروندانی برابر، نه‌تنها نشانه بلوغ اجتماعی است، بلکه می‌تواند به کاهش تنش‌ها و افزایش درک و تعامل سازنده میان گروه‌های مختلف جامعه منجر شود.
#ناباورمندان #دین_ناباور #خداناباور #آتئیست #آزادی_عقیده
#باور #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
احترام به آزادی عقیده، به‌ویژه در جوامع مذهبی، یکی از اصول کلیدی برای همزیستی مسالمت‌آمیز است.
ناباورمندان، به‌عنوان بخشی از تنوع فکری و عقیدتی جامعه، باید از حقوق برابر و فضایی آزاد برای ابراز عقاید خود برخوردار باشند.
در بسیاری از جوامع مذهبی، ناباورمندان با پیش‌داوری‌ها، انگ‌زنی‌ها و تبعیض‌های مختلفی مواجه‌اند که این امر نه‌تنها کرامت انسانی آنان را نقض می‌کند، بلکه مانعی جدی بر سر راه انسجام اجتماعی است.
احترام به آزادی عقیده مستلزم بازنگری در نگاه‌های قالبی و حذف سیاست‌ها و قوانینی است که افراد را به‌خاطر باورهایشان محدود می‌کند.
جامعه‌ای که تنوع عقیدتی را بپذیرد، با تقویت گفت‌وگو، آموزش احترام به تفاوت‌ها و ایجاد فضای امن برای بیان دیدگاه‌ها، به سوی عدالت و پیشرفت گام برمی‌دارد.
پذیرش ناباورمندان به‌عنوان شهروندانی برابر، نه‌تنها نشانه بلوغ اجتماعی است، بلکه می‌تواند به کاهش تنش‌ها و افزایش درک و تعامل سازنده میان گروه‌های مختلف جامعه منجر شود.
#ناباورمندان #دین_ناباور #خداناباور #آتئیست #آزادی_عقیده
#باور #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
گفتگوی میان‌دینی و میان‌فرهنگی یکی از مؤثرترین ابزارها برای گسترش رواداری و پذیرش تنوع عقیدتی در جامعه است.
در جامعه‌ای مانند ایران، که تنوع گسترده‌ای از باورها و فرهنگ‌ها وجود دارد، ایجاد این گفتگوها می‌تواند به کاهش سوءتفاهم‌ها، شکستن کلیشه‌ها و تقویت همزیستی مسالمت‌آمیز کمک کند.
ناباورمندان، که اغلب در جوامع مذهبی با انگ‌زنی و تبعیض روبه‌رو هستند، می‌توانند از طریق این گفتگوها به‌عنوان بخشی از تنوع فکری جامعه به رسمیت شناخته شوند.
چنین فضایی به همگان اجازه می‌دهد تا باورهای خود را آزادانه بیان کنند و به دیگران نیز فرصت درک دیدگاه‌های متفاوت را بدهند.
این گفت‌وگوها می‌توانند از طریق برگزاری نشست‌های عمومی، برنامه‌های آموزشی در مدارس و دانشگاه‌ها، و استفاده از رسانه‌های جمعی برای ترویج احترام به عقاید گوناگون صورت گیرند.
پذیرش ناباورمندان در چنین فضایی نه‌تنها نشان‌دهنده رشد فکری جامعه است، بلکه گامی عملی برای تقویت اتحاد و انسجام اجتماعی خواهد بود.
#ناباورمند #خداناباور #آتئیست #رواداری #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
گفتگوی میان‌دینی و میان‌فرهنگی یکی از مؤثرترین ابزارها برای گسترش رواداری و پذیرش تنوع عقیدتی در جامعه است.
در جامعه‌ای مانند ایران، که تنوع گسترده‌ای از باورها و فرهنگ‌ها وجود دارد، ایجاد این گفتگوها می‌تواند به کاهش سوءتفاهم‌ها، شکستن کلیشه‌ها و تقویت همزیستی مسالمت‌آمیز کمک کند.
ناباورمندان، که اغلب در جوامع مذهبی با انگ‌زنی و تبعیض روبه‌رو هستند، می‌توانند از طریق این گفتگوها به‌عنوان بخشی از تنوع فکری جامعه به رسمیت شناخته شوند.
چنین فضایی به همگان اجازه می‌دهد تا باورهای خود را آزادانه بیان کنند و به دیگران نیز فرصت درک دیدگاه‌های متفاوت را بدهند.
این گفت‌وگوها می‌توانند از طریق برگزاری نشست‌های عمومی، برنامه‌های آموزشی در مدارس و دانشگاه‌ها، و استفاده از رسانه‌های جمعی برای ترویج احترام به عقاید گوناگون صورت گیرند.
پذیرش ناباورمندان در چنین فضایی نه‌تنها نشان‌دهنده رشد فکری جامعه است، بلکه گامی عملی برای تقویت اتحاد و انسجام اجتماعی خواهد بود.
#ناباورمند #خداناباور #آتئیست #رواداری #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
پدیده دین‌گریزی در ایران را می‌توان به عوامل گوناگونی نسبت داد که بخشی از آن به نحوه تبلیغ و ترویج دین بازمی‌گردد.
هزینه‌های کلان و تبلیغات گسترده مذهبی، وقتی با اعمال فشارهای اجتماعی، محدودیت‌های فردی، و رفتارهای متناقض برخی از مدعیان دین همراه شود، می‌تواند تأثیر معکوس داشته باشد.
این امر به ویژه زمانی رخ می‌دهد که میان شعارها و عملکرد واقعی فاصله‌ای آشکار وجود دارد.
نسل‌های جوان‌تر، که به دنبال آزادی بیان، تنوع فکری و معنویت شخصی هستند، ممکن است نسبت به دین سنتی احساس بیگانگی کنند.
در نتیجه، دین‌گریزی به عنوان واکنشی به فشارهای ساختاری و فرهنگی گسترش یافته و نوعی جستجوی جایگزین برای معنای زندگی را نمایان می‌سازد.
چرا با این حجم وسیع از هزینه و تبلیغات مذهبی، دین‌گریزی در ایران افزايش يافته است؟
پاسخ برخی مخاطبان را در تصویر می‌خوانید.
شما هم دیدگاه‌های خود را با ما به اشتراک بگذارید.
#دین‌ناباوری #ناباورمندی #خداناباوری #آتئیست #دین_گریزی #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
پدیده دین‌گریزی در ایران را می‌توان به عوامل گوناگونی نسبت داد که بخشی از آن به نحوه تبلیغ و ترویج دین بازمی‌گردد.
هزینه‌های کلان و تبلیغات گسترده مذهبی، وقتی با اعمال فشارهای اجتماعی، محدودیت‌های فردی، و رفتارهای متناقض برخی از مدعیان دین همراه شود، می‌تواند تأثیر معکوس داشته باشد.
این امر به ویژه زمانی رخ می‌دهد که میان شعارها و عملکرد واقعی فاصله‌ای آشکار وجود دارد.
نسل‌های جوان‌تر، که به دنبال آزادی بیان، تنوع فکری و معنویت شخصی هستند، ممکن است نسبت به دین سنتی احساس بیگانگی کنند.
در نتیجه، دین‌گریزی به عنوان واکنشی به فشارهای ساختاری و فرهنگی گسترش یافته و نوعی جستجوی جایگزین برای معنای زندگی را نمایان می‌سازد.
چرا با این حجم وسیع از هزینه و تبلیغات مذهبی، دین‌گریزی در ایران افزايش يافته است؟
پاسخ برخی مخاطبان را در تصویر می‌خوانید.
شما هم دیدگاه‌های خود را با ما به اشتراک بگذارید.
#دین‌ناباوری #ناباورمندی #خداناباوری #آتئیست #دین_گریزی #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
حقوق خداناباوران زیر تیغ جمهوری اسلامی؛ سرکوب بی‌پایان، اصلاح‌ناپذیری نظام
یادداشتی از محمد خوش‌بیان، روحانی سابق
خداناباوری یا عدم اعتقاد به خدا، یکی از گرایش‌های فکری و عقیدتی است که در جوامع مختلف وجود دارد. در جمهوری اسلامی ایران، خداناباوران به عنوان افرادی که از باورهای دینی رسمی تبعیت نمی‌کنند، با تبعیض‌ها و محدودیت‌های شدید مواجه هستند
حقوق بشر و آزادی عقیده
حقوق بشر بر اساس اسناد بین‌المللی، به ویژه اعلامیه جهانی حقوق بشر، بر آزادی عقیده و مذهب تأکید دارد. ماده 18 این اعلامیه به روشنی اعلام می‌کند که هر فردی حق دارد عقیده یا مذهب خود را آزادانه انتخاب کرده و آن را بیان کند. از این منظر، خداناباوران نیز به عنوان افرادی که عقاید متفاوتی دارند، باید از حقوق برابر و آزادی کامل برخوردار باشند.
قرآن کریم نیز به کرامت انسانی اشاره می‌کند و می‌فرماید: «وَلَقَدْ كَرَّمْنَا بَنِي آدَمَ» (سوره اسراء: آیه ۷۰)؛ “ما فرزندان آدم را گرامی داشتیم.” این آیه به روشنی نشان می‌دهد که همه انسان‌ها، بدون توجه به عقایدشان، دارای کرامت ذاتی هستند و باید حقوقشان محترم شمرده شود.
همچنین، در حدیثی از پیامبر اسلام آمده است: «الناسُ سَواسِیةٌ کَأسنانِ المُشْطِ»؛ “مردم مانند دندانه‌های شانه با یکدیگر برابرند.” این حدیث بر برابری انسان‌ها و لزوم حفظ حقوق همه افراد، صرف‌نظر از عقاید و باورهایشان، تأکید دارد.
جمهوری اسلامی ایران از بدو تأسیس خود، با تأکید بر ایدئولوژی دینی و تمرکز قدرت در دست روحانیت، قوانینی را اعمال کرده که به طور مستقیم و غیرمستقیم خداناباوران و دیگر اقلیت‌های فکری و عقیدتی را تحت فشار قرار می‌دهد. این حکومت، با بهره‌گیری از ابزارهای قانونی و امنیتی، فضای آزادی بیان و تفکر را محدود کرده و هرگونه صدای مخالف را سرکوب می‌کند.
خداناباوران در این سیستم، از حقوق ابتدایی مانند آزادی بیان، حق تحصیل، اشتغال، و حتی برخورداری از حقوق مدنی و اجتماعی محروم می‌شوند. این سیاست‌ها نه تنها ناقض اصول اولیه حقوق بشر است، بلکه به تفرقه‌افکنی و ایجاد تنش‌های عمیق در جامعه منجر شده است.
جمهوری اسلامی، به ویژه رهبران آن مانند روح الله خمینی و علی خامنه‌ای، به طور مکرر از دین به عنوان ابزاری برای توجیه سرکوب و جنایات خود استفاده کرده‌اند. خمینی در دوران جنگ ایران و عراق و به‌خصوص در اعدام‌های دسته‌جمعی سال ۱۳۶۷، و خامنه‌ای در سرکوب اعتراضات مردمی، از مفاهیم دینی برای پوشاندن اقدامات سرکوبگرانه خود بهره برده‌اند.
این استفاده ابزاری از دین، باعث شده تا بسیاری از مردم نسبت به اصول دینی بی‌اعتماد شوند و شکاف‌های عمیق اجتماعی ایجاد شود. حکومت با تحمیل ایدئولوژی خود، حقوق بسیاری از افراد، به‌ویژه خداناباوران و دیگر اقلیت‌ها را نقض کرده و فضایی از ترس و ناامنی در جامعه ایجاد کرده است.
با توجه به ساختار ایدئولوژیک و تمرکز قدرت در جمهوری اسلامی، این حکومت اساساً قابل تغییر نیست. هرگونه اصلاحات جزئی در چارچوب این نظام به دلیل ماهیت سرکوبگرانه و اقتدارگرای آن، غیرممکن است. جمهوری اسلامی بر پایه سرکوب عقاید و کنترل ایدئولوژیک بنا شده و تغییر واقعی در این نظام به معنای فروپاشی آن خواهد بود.
جمهوری اسلامی نه تنها تمایلی به پذیرش حقوق خداناباوران و سایر اقلیت‌های فکری ندارد، بلکه از اساس بر مبنای سرکوب هرگونه صدای مخالف و حفظ قدرت به هر قیمتی شکل گرفته است. بنابراین، انتظار تغییر یا اصلاح این نظام، انتظاری غیرواقع‌بینانه است. برای دستیابی به جامعه‌ای که در آن حقوق تمامی افراد، بدون توجه به عقایدشان، محترم شمرده شود، نیاز به تغییری ریشه‌ای در ساختار سیاسی و حکومتی وجود دارد. جمهوری اسلامی، با ساختار و ماهیت کنونی خود، هرگز قادر به ایجاد چنین جامعه‌ای نخواهد بود.
#خداناباوران #آتئیست #حکومت_ایدئولوژیک #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
یادداشتی از محمد خوش‌بیان، روحانی سابق
خداناباوری یا عدم اعتقاد به خدا، یکی از گرایش‌های فکری و عقیدتی است که در جوامع مختلف وجود دارد. در جمهوری اسلامی ایران، خداناباوران به عنوان افرادی که از باورهای دینی رسمی تبعیت نمی‌کنند، با تبعیض‌ها و محدودیت‌های شدید مواجه هستند
حقوق بشر و آزادی عقیده
حقوق بشر بر اساس اسناد بین‌المللی، به ویژه اعلامیه جهانی حقوق بشر، بر آزادی عقیده و مذهب تأکید دارد. ماده 18 این اعلامیه به روشنی اعلام می‌کند که هر فردی حق دارد عقیده یا مذهب خود را آزادانه انتخاب کرده و آن را بیان کند. از این منظر، خداناباوران نیز به عنوان افرادی که عقاید متفاوتی دارند، باید از حقوق برابر و آزادی کامل برخوردار باشند.
قرآن کریم نیز به کرامت انسانی اشاره می‌کند و می‌فرماید: «وَلَقَدْ كَرَّمْنَا بَنِي آدَمَ» (سوره اسراء: آیه ۷۰)؛ “ما فرزندان آدم را گرامی داشتیم.” این آیه به روشنی نشان می‌دهد که همه انسان‌ها، بدون توجه به عقایدشان، دارای کرامت ذاتی هستند و باید حقوقشان محترم شمرده شود.
همچنین، در حدیثی از پیامبر اسلام آمده است: «الناسُ سَواسِیةٌ کَأسنانِ المُشْطِ»؛ “مردم مانند دندانه‌های شانه با یکدیگر برابرند.” این حدیث بر برابری انسان‌ها و لزوم حفظ حقوق همه افراد، صرف‌نظر از عقاید و باورهایشان، تأکید دارد.
جمهوری اسلامی ایران از بدو تأسیس خود، با تأکید بر ایدئولوژی دینی و تمرکز قدرت در دست روحانیت، قوانینی را اعمال کرده که به طور مستقیم و غیرمستقیم خداناباوران و دیگر اقلیت‌های فکری و عقیدتی را تحت فشار قرار می‌دهد. این حکومت، با بهره‌گیری از ابزارهای قانونی و امنیتی، فضای آزادی بیان و تفکر را محدود کرده و هرگونه صدای مخالف را سرکوب می‌کند.
خداناباوران در این سیستم، از حقوق ابتدایی مانند آزادی بیان، حق تحصیل، اشتغال، و حتی برخورداری از حقوق مدنی و اجتماعی محروم می‌شوند. این سیاست‌ها نه تنها ناقض اصول اولیه حقوق بشر است، بلکه به تفرقه‌افکنی و ایجاد تنش‌های عمیق در جامعه منجر شده است.
جمهوری اسلامی، به ویژه رهبران آن مانند روح الله خمینی و علی خامنه‌ای، به طور مکرر از دین به عنوان ابزاری برای توجیه سرکوب و جنایات خود استفاده کرده‌اند. خمینی در دوران جنگ ایران و عراق و به‌خصوص در اعدام‌های دسته‌جمعی سال ۱۳۶۷، و خامنه‌ای در سرکوب اعتراضات مردمی، از مفاهیم دینی برای پوشاندن اقدامات سرکوبگرانه خود بهره برده‌اند.
این استفاده ابزاری از دین، باعث شده تا بسیاری از مردم نسبت به اصول دینی بی‌اعتماد شوند و شکاف‌های عمیق اجتماعی ایجاد شود. حکومت با تحمیل ایدئولوژی خود، حقوق بسیاری از افراد، به‌ویژه خداناباوران و دیگر اقلیت‌ها را نقض کرده و فضایی از ترس و ناامنی در جامعه ایجاد کرده است.
با توجه به ساختار ایدئولوژیک و تمرکز قدرت در جمهوری اسلامی، این حکومت اساساً قابل تغییر نیست. هرگونه اصلاحات جزئی در چارچوب این نظام به دلیل ماهیت سرکوبگرانه و اقتدارگرای آن، غیرممکن است. جمهوری اسلامی بر پایه سرکوب عقاید و کنترل ایدئولوژیک بنا شده و تغییر واقعی در این نظام به معنای فروپاشی آن خواهد بود.
جمهوری اسلامی نه تنها تمایلی به پذیرش حقوق خداناباوران و سایر اقلیت‌های فکری ندارد، بلکه از اساس بر مبنای سرکوب هرگونه صدای مخالف و حفظ قدرت به هر قیمتی شکل گرفته است. بنابراین، انتظار تغییر یا اصلاح این نظام، انتظاری غیرواقع‌بینانه است. برای دستیابی به جامعه‌ای که در آن حقوق تمامی افراد، بدون توجه به عقایدشان، محترم شمرده شود، نیاز به تغییری ریشه‌ای در ساختار سیاسی و حکومتی وجود دارد. جمهوری اسلامی، با ساختار و ماهیت کنونی خود، هرگز قادر به ایجاد چنین جامعه‌ای نخواهد بود.
#خداناباوران #آتئیست #حکومت_ایدئولوژیک #گفتگو_توانا
@Dialogue1402