@Cyberspace_fars
♦️ رژیم مصرف زمان رسانه ای کودکان
@Cyberspace_fars
انجمن اطفال آمریکا (AAP) در سال ۲۰۱۶ بیانهای را مبنی بر مدت زمان مناسب استفاده #کودکان از دستگاه های #دیجیتال و مدت خیره شدن آنها به صفحه های نمایش منتشر کرد و در اختیار عموم مردم به خصوص #والدین قرار داد .
در این اطلاعیه به عدم مصرف کودکان زیر ۱۸ ماه از این تجهیزات الکترونیکی تاکید شده زیرا بر کیفیت و میزان خواب کودکان در این رده سنی به شدت تاثیر مخربی می گذارد.
بر اساس اطلاعیه انجمن اطفال آمریکا میزان استفاده بر اساس رده سنی به شرح زیر است :
۱: استفاده از ابزارهای دیجیتال برای سنین کمتر از ۱۸ ماهگی ممنوع است.
۲: والدین نوزادان ۱۸ تا ۲۴ ماه در زمان استفاده فرزندانشان از صفحه نمایش های الکترونیکی در کنار آنها باشند .
۳: در رده سنی ۲ تا ۵ سال ، مدت زمان استفاده از صفحه نمایش های الکترونیکی یک ساعت در روز است و والدین باید همراه با فرزند خود فیلم ها و تصاویر را تماشا کرده و مفاهیم آنها را برای کودکشان توضیح دهند .
۴: در کودکان شش سال به بعد والدین باید مدت استفاده را #محدود کرده و طوری این میزان را برنامه ریزی کنند که خللی در ساعات خواب و میزان تحرک و فعالیت کودک وارد نشود. پیشنهاد یک و نیم ساعت.
همچنین توصیه شده است که پدر و مادرها مکان ها و زمان هایی مانند زمان شام و خواب و یا اتاق خواب و میز غذا را برای استفاده از ابزار الکترونیکی و فضای مجازی ممنوع کنند .
#فضای_مجازی #کودکان
@Cyberspace_fars
♦️ رژیم مصرف زمان رسانه ای کودکان
@Cyberspace_fars
انجمن اطفال آمریکا (AAP) در سال ۲۰۱۶ بیانهای را مبنی بر مدت زمان مناسب استفاده #کودکان از دستگاه های #دیجیتال و مدت خیره شدن آنها به صفحه های نمایش منتشر کرد و در اختیار عموم مردم به خصوص #والدین قرار داد .
در این اطلاعیه به عدم مصرف کودکان زیر ۱۸ ماه از این تجهیزات الکترونیکی تاکید شده زیرا بر کیفیت و میزان خواب کودکان در این رده سنی به شدت تاثیر مخربی می گذارد.
بر اساس اطلاعیه انجمن اطفال آمریکا میزان استفاده بر اساس رده سنی به شرح زیر است :
۱: استفاده از ابزارهای دیجیتال برای سنین کمتر از ۱۸ ماهگی ممنوع است.
۲: والدین نوزادان ۱۸ تا ۲۴ ماه در زمان استفاده فرزندانشان از صفحه نمایش های الکترونیکی در کنار آنها باشند .
۳: در رده سنی ۲ تا ۵ سال ، مدت زمان استفاده از صفحه نمایش های الکترونیکی یک ساعت در روز است و والدین باید همراه با فرزند خود فیلم ها و تصاویر را تماشا کرده و مفاهیم آنها را برای کودکشان توضیح دهند .
۴: در کودکان شش سال به بعد والدین باید مدت استفاده را #محدود کرده و طوری این میزان را برنامه ریزی کنند که خللی در ساعات خواب و میزان تحرک و فعالیت کودک وارد نشود. پیشنهاد یک و نیم ساعت.
همچنین توصیه شده است که پدر و مادرها مکان ها و زمان هایی مانند زمان شام و خواب و یا اتاق خواب و میز غذا را برای استفاده از ابزار الکترونیکی و فضای مجازی ممنوع کنند .
#فضای_مجازی #کودکان
@Cyberspace_fars
چگونه_سلامتی_خود_را_در_محیط_رسانههای.pdf
2.8 MB
#هندبوک
چگونه #سلامتی کودکان خود را در دنیای #دیجیتال حفظ کنیم؟
حتما مطالعه کنین...
#سواد_فضای_مجازی
@Cyberspace_fars
چگونه #سلامتی کودکان خود را در دنیای #دیجیتال حفظ کنیم؟
حتما مطالعه کنین...
#سواد_فضای_مجازی
@Cyberspace_fars
🔸ارتباطات دیجیتال چیست؟
▫️نویسنده: دیوید ای. بلك* | مترجم: یونس شكرخواه
از نظر فنی رسانههایی هستند که میتوانند دادهها را به صورت دیجیتال ذخیره، ارسال و دریافت کنند. منظور از #دیجیتال مجموعهای از سیگنالهای خاموش/روشن است (میلیونها در هر بار). اصطلاح دیجیتال معمولاً با #آنالوگ درک میشود. رسانه آنالوگ از فرمهای نوسانی پیوسته مثل امواج و نور استفاده میکند، حال آنکه در سیستم دیجیتال، اطلاعات به صورت بیتهای خاموش و روشن عرضه میشود. اصطلاح #بیت در علوم کامپیوتری و فناوری دیجیتال مفهومی فنی دارد؛ در واقع هر بیت کوچکترین واحد تجزیهناپذیر حافظه یا #اطلاعات است كه همواره در حالت خاموش یا روشن قرار دارد.
این سیستم در ریاضیات رقمی (دوتایی) که در کامپیوتر مور استفاده قرار میگیرد، به صورت 1 و 0 (یک و صفر) عرضه میشود.
#رسانه_دیجیتال همه چیز را به صورت همین 1 و 0 نشان میدهد. سطح یک سیدی موسیقی پوشیده از این بیتهاست. نامههای الکترونیک و اسناد اینترنتی به وسیلة آنها منتقل میشوند. در سیستم پخش شبکهای دیجیتال، تصاویر به بیت تبدیل میشوند و البته کاربران رسانههای دیجیتال به جای آنها، موسیقی میشنوند و متن و تصویر میبینند و علیالقاعده، در این میان، وظیفه رمزگذاری و رمزگشایی از این دادههای صفر و یکی بر عهده تجهیزات است. تجهیزات صوتی و تصویری از اطلاعات دیجیتال استفاده میکنند تا صداها و تصاویر را با وضوح مناسب بازسازی کنند. حواس انسان به این وسیله آنها را به صورت پیوسته و ممتد دریافت میکند.
این پدیده (یعنی ساخت تصویر با صدا و واحدهای منقطع اطلاعات) در واقع شبیه پدیده نگاه کردن به یک عکس است که از نقاط ریز تشکیل شده. اگر چشم به حد کافی با عکس فاصله داشته باشد. نقاط به یکدیگر پیوند میخورند و اشکال یکپارچه و یکدست به نظر میرسند.
البته میتوان گفت اساس #ارتباطات_دیجیتال در سطوح گسترده بر همین پدیده استوار است و به همین دلیل میتوان فناوریهای دیجیتال را کاملاً بر اساس جنبههای فنی شناسایی و تعریف کرد.
*David A.Black
@Cyber_Literacy
▫️نویسنده: دیوید ای. بلك* | مترجم: یونس شكرخواه
از نظر فنی رسانههایی هستند که میتوانند دادهها را به صورت دیجیتال ذخیره، ارسال و دریافت کنند. منظور از #دیجیتال مجموعهای از سیگنالهای خاموش/روشن است (میلیونها در هر بار). اصطلاح دیجیتال معمولاً با #آنالوگ درک میشود. رسانه آنالوگ از فرمهای نوسانی پیوسته مثل امواج و نور استفاده میکند، حال آنکه در سیستم دیجیتال، اطلاعات به صورت بیتهای خاموش و روشن عرضه میشود. اصطلاح #بیت در علوم کامپیوتری و فناوری دیجیتال مفهومی فنی دارد؛ در واقع هر بیت کوچکترین واحد تجزیهناپذیر حافظه یا #اطلاعات است كه همواره در حالت خاموش یا روشن قرار دارد.
این سیستم در ریاضیات رقمی (دوتایی) که در کامپیوتر مور استفاده قرار میگیرد، به صورت 1 و 0 (یک و صفر) عرضه میشود.
#رسانه_دیجیتال همه چیز را به صورت همین 1 و 0 نشان میدهد. سطح یک سیدی موسیقی پوشیده از این بیتهاست. نامههای الکترونیک و اسناد اینترنتی به وسیلة آنها منتقل میشوند. در سیستم پخش شبکهای دیجیتال، تصاویر به بیت تبدیل میشوند و البته کاربران رسانههای دیجیتال به جای آنها، موسیقی میشنوند و متن و تصویر میبینند و علیالقاعده، در این میان، وظیفه رمزگذاری و رمزگشایی از این دادههای صفر و یکی بر عهده تجهیزات است. تجهیزات صوتی و تصویری از اطلاعات دیجیتال استفاده میکنند تا صداها و تصاویر را با وضوح مناسب بازسازی کنند. حواس انسان به این وسیله آنها را به صورت پیوسته و ممتد دریافت میکند.
این پدیده (یعنی ساخت تصویر با صدا و واحدهای منقطع اطلاعات) در واقع شبیه پدیده نگاه کردن به یک عکس است که از نقاط ریز تشکیل شده. اگر چشم به حد کافی با عکس فاصله داشته باشد. نقاط به یکدیگر پیوند میخورند و اشکال یکپارچه و یکدست به نظر میرسند.
البته میتوان گفت اساس #ارتباطات_دیجیتال در سطوح گسترده بر همین پدیده استوار است و به همین دلیل میتوان فناوریهای دیجیتال را کاملاً بر اساس جنبههای فنی شناسایی و تعریف کرد.
*David A.Black
@Cyber_Literacy
🔸جنبهای دیگر از فرهنگ
✍️#یونس_شکرخواه
یکی از شاخصهایی که برای شناخت #شکاف_دیجیتال در جهان امروز تدوین شده و در سطح جهانی هم طرف توجه قراردارد، شاخصی است که به شاخص #جامعه_اطلاعاتی (ISI) شهرت دارد.
این شاخص را بانک جهانی ارائه کرده و بر مبنای آن کلیه کشورهای جهان به پنج گروه طبقهبندی شدهاند:
گروه اول (Skaters) گروهی هستند که بر اساس شاخص مزبور به گونهای شتابان در مسیر دنیای دیجیتال گام برمیدارند.
گروه دوم (Striders) گروهی هستند که با گامهای بلند و مؤثر در راه دیجیتالیشدن حرکت میکنند.
گروه سوم (Sprinters) گروهی هستند که با تلاش فراوان در صددند تا راههای استفاده هر چه بیشتر از تکنولوژیهای دیجیتال را فراهم آورند.
گروه چهارم (Strollers) گروهی هستند که مسائل دیجیتال معاصر را چندان جدی نمیگیرند و هم محدودیتهای مالی دارند و هم با ازدیاد جمعیت مواجه میباشند.
اما گروه پنجم (Starters) گروهی هستند که در واقع جزو تازهواردان به زمانه و عرصه دیجیتال به حساب میآیند.
حالا با توجه به آنچه طرح شد نخستین پرسش این است که ایران در کدام گروه قرار دارد و میخواهد در کدام گروه قرار گیرد
من فکر میکنم که یکی از جنبهها و مفاهیم فرهنگ در زمانهای که در آن زندگی میکنیم، فرآیند فرهنگسازی در جهت همین کاربرد موثر تکنولوژیهای ارتباطی و اطلاعاتی است که باید به عنوان یک ماموریت در دستور کار نهادهای مختلف اعم از دولتی و خصوصی قرار گیرد تا این نکته مشخص شود که نهاد مربوطه در این رابطه در کجا قرار دارد. این کار از طریق سنجش سطح دانش و تجربه افراد شاغل در آنها در مورد تکنولوژیهای ارتباطی و اطلاعاتی به دست میآید
نکته دومی که باید در کانون توجه باشد، نوع و میزان ارتباط مهارتهای مرتبط با تکنولوژیهای ارتباطی و اطلاعاتی با اهداف نهادهای مختلف است.
و بالاخره سومین نکته هم چگونگی رسیدن به اهداف از طریق انطباق مهارتها با اهداف مربوطه است که در این رابطه نوع برنامههای آموزشی برای کسب مهارتها هم بسیار مهم است
به این ترتیب به نظر میرسد اکنون یکی از راههای موثر حفظ فرهنگها و اشاعه آنان اتکا به همین تکنولوژیهای نوین ارتباطی و اطلاعاتی است و این تکنولوژیها به دلیل علبه بر زمان و مکان، قدرت شگفتانگیزی در تبلور فرهنگ و تحقق راه حلهای مرتبط با آنرا دارند.
همین شاخص جامعه اطلاعاتی در واقع شکل متمرکز شده بیست و سه متغیر است که برخی از آنها مربوط به زیرساختهای كامپیوتری از جمله سرانه کامپیوتر است و برخی دیگر مربوط به میزان تجارت الكترونیك و یا مربوط به تعداد كاربران خانگی #اینترنت و تعداد كاربران اینترنت در محل کار و در سازمانهای آموزشی و برخی هم مربوط به زیرساختهای ارتباطاتی نظیر تعداد خطوط تلفن و فکس و میزان تلویزیون و گیرنده رادیو از نظر سرانه و آزادیهای مطبوعاتی و مدنی.
و همانگونه که ملاحظه میکنید این شاخصها عمدتا از جنس فرهنگ هستند، و مقولاتی اجتماعی و مربوط به رویههای كار هستند و مسائل شخصی و سازمانی را در بر میگیرند و میتوانند باعث بروز الگوها و ساختارهای جدید در هر دو عرصه شوند، ضمن اینکه باعث تبادل مفاهیم و نیز تبادل و تجارت كالاهای فرهنگی شوند که در این روزگار، خود به موضوع مهمی در تجارت جهانی تبدیل شده است. بنابراین به گمان من، به همین دلیل است که امروز اندیشیدن به فرهنگ برای رسیدن به راه حلهای فرهنگی، بدون اندیشیدن به جنبه #دیجیتال فرهنگ، کار بسیار دشواری شده است.
@Cyber_Literacy
✍️#یونس_شکرخواه
یکی از شاخصهایی که برای شناخت #شکاف_دیجیتال در جهان امروز تدوین شده و در سطح جهانی هم طرف توجه قراردارد، شاخصی است که به شاخص #جامعه_اطلاعاتی (ISI) شهرت دارد.
این شاخص را بانک جهانی ارائه کرده و بر مبنای آن کلیه کشورهای جهان به پنج گروه طبقهبندی شدهاند:
گروه اول (Skaters) گروهی هستند که بر اساس شاخص مزبور به گونهای شتابان در مسیر دنیای دیجیتال گام برمیدارند.
گروه دوم (Striders) گروهی هستند که با گامهای بلند و مؤثر در راه دیجیتالیشدن حرکت میکنند.
گروه سوم (Sprinters) گروهی هستند که با تلاش فراوان در صددند تا راههای استفاده هر چه بیشتر از تکنولوژیهای دیجیتال را فراهم آورند.
گروه چهارم (Strollers) گروهی هستند که مسائل دیجیتال معاصر را چندان جدی نمیگیرند و هم محدودیتهای مالی دارند و هم با ازدیاد جمعیت مواجه میباشند.
اما گروه پنجم (Starters) گروهی هستند که در واقع جزو تازهواردان به زمانه و عرصه دیجیتال به حساب میآیند.
حالا با توجه به آنچه طرح شد نخستین پرسش این است که ایران در کدام گروه قرار دارد و میخواهد در کدام گروه قرار گیرد
من فکر میکنم که یکی از جنبهها و مفاهیم فرهنگ در زمانهای که در آن زندگی میکنیم، فرآیند فرهنگسازی در جهت همین کاربرد موثر تکنولوژیهای ارتباطی و اطلاعاتی است که باید به عنوان یک ماموریت در دستور کار نهادهای مختلف اعم از دولتی و خصوصی قرار گیرد تا این نکته مشخص شود که نهاد مربوطه در این رابطه در کجا قرار دارد. این کار از طریق سنجش سطح دانش و تجربه افراد شاغل در آنها در مورد تکنولوژیهای ارتباطی و اطلاعاتی به دست میآید
نکته دومی که باید در کانون توجه باشد، نوع و میزان ارتباط مهارتهای مرتبط با تکنولوژیهای ارتباطی و اطلاعاتی با اهداف نهادهای مختلف است.
و بالاخره سومین نکته هم چگونگی رسیدن به اهداف از طریق انطباق مهارتها با اهداف مربوطه است که در این رابطه نوع برنامههای آموزشی برای کسب مهارتها هم بسیار مهم است
به این ترتیب به نظر میرسد اکنون یکی از راههای موثر حفظ فرهنگها و اشاعه آنان اتکا به همین تکنولوژیهای نوین ارتباطی و اطلاعاتی است و این تکنولوژیها به دلیل علبه بر زمان و مکان، قدرت شگفتانگیزی در تبلور فرهنگ و تحقق راه حلهای مرتبط با آنرا دارند.
همین شاخص جامعه اطلاعاتی در واقع شکل متمرکز شده بیست و سه متغیر است که برخی از آنها مربوط به زیرساختهای كامپیوتری از جمله سرانه کامپیوتر است و برخی دیگر مربوط به میزان تجارت الكترونیك و یا مربوط به تعداد كاربران خانگی #اینترنت و تعداد كاربران اینترنت در محل کار و در سازمانهای آموزشی و برخی هم مربوط به زیرساختهای ارتباطاتی نظیر تعداد خطوط تلفن و فکس و میزان تلویزیون و گیرنده رادیو از نظر سرانه و آزادیهای مطبوعاتی و مدنی.
و همانگونه که ملاحظه میکنید این شاخصها عمدتا از جنس فرهنگ هستند، و مقولاتی اجتماعی و مربوط به رویههای كار هستند و مسائل شخصی و سازمانی را در بر میگیرند و میتوانند باعث بروز الگوها و ساختارهای جدید در هر دو عرصه شوند، ضمن اینکه باعث تبادل مفاهیم و نیز تبادل و تجارت كالاهای فرهنگی شوند که در این روزگار، خود به موضوع مهمی در تجارت جهانی تبدیل شده است. بنابراین به گمان من، به همین دلیل است که امروز اندیشیدن به فرهنگ برای رسیدن به راه حلهای فرهنگی، بدون اندیشیدن به جنبه #دیجیتال فرهنگ، کار بسیار دشواری شده است.
@Cyber_Literacy
#واژهها🔸سواد دیجیتال چیست؟
سواد دیجیتال شامل استفاده مطمئن و انتقادی از طیف کاملی از فناوریهای #دیجیتال برای #اطلاعات، #ارتباطات و حل مشکلات اساسی در تمام جنبههای زندگی است. زیربنای آن مهارتهای اساسی در فناوری اطلاعات و ارتباطات است: استفاده از رایانه برای بازیابی، ارزیابی، ذخیرهسازی، تولید، ارائه و تبادل اطلاعات و برقراری ارتباط و مشارکت در شبکههای مشترک از طریق اینترنت... +
سواد دیجیتال شامل استفاده مطمئن و انتقادی از طیف کاملی از فناوریهای #دیجیتال برای #اطلاعات، #ارتباطات و حل مشکلات اساسی در تمام جنبههای زندگی است. زیربنای آن مهارتهای اساسی در فناوری اطلاعات و ارتباطات است: استفاده از رایانه برای بازیابی، ارزیابی، ذخیرهسازی، تولید، ارائه و تبادل اطلاعات و برقراری ارتباط و مشارکت در شبکههای مشترک از طریق اینترنت... +