(۱)
#گفت_و_گوی_اختصاصی با دکتر #یونس_شکرخواه #استاد #رسانه: دغدغه #زندگی_دیجیتال بر دغدغه های فرهنگی اولویت دارد
🔵 مصاحبه با یونس شکرخواه از آن جهت اهمیت دارد که او هم #رسانه می‌داند، هم #فضای_مجازی را به خوبی می‌شناسد و هم #جامعه_اطلاعاتی را خوب درک کرده است؛ از این جهات او یک متخصص #ارتباطات_دیجیتال است و شاید به همین دلیل نیز #یحیی_کمالی‌پور در پیام تبریک خود به مناسبت انتخاب شکرخواه به عنوان #استاد_پیشگام_روابط‌عمومی_الکترونیک در سال 1386، از او به عنوان «#کدخدای_دهکده_مجازی» یاد کرده است. همین‌ها کافی بود تا #مدیریت_ارتباطات پرسش‌هایی را از او در حوزه‌های مختلف طرح کند؛ از تشکیل #شورایعالی_فضای_مجازی تا #رسانه‌های_آنلاین.
♦️ من چند نکته مشخص به این شورا می‌گویم. یکی اینکه ضرورت‌های تشکیل خود را رسماً اعلام کند. ممکن است بخشی از آن ضرورت‌ها در همان تصمیم و حکم رهبری نهفته باشد اما ما ملاحظات مشخص اعلام شده‌ای نداریم که روی آن قضاوت کنیم. شورا در ابتدا باید چرایی وجود خودش را تشریح کند. این چرایی ممکن است فهرستی از مخاطرات و فرصت‌ها باشد که احتمالاً مخاطرات در آن بیشتر دیده شده است. برخی از این مخاطرات ممکن است راه‌حل‌هایی نیز داشته و برخی نداشته باشند یا برخی از این فرصت‌ها از دست رفته باشند. بعد از این توجیه، افراد نقاط اتصال خودشان را با شورا پیدا می‌کنند.
♦️ دوم اینکه شیوه تحقق آرا و ایده‌ها چگونه است؟
تجربه ایران در این زمینه تجربه اول نیست، بلکه اهمیت آن در به رسمیت شناختن یک جهان دیگر است که به وجود آمده است.
♦️ عنوان این شورا نیز به درستی انتخاب نشده است. «فضای مجازی» ترجمه غلطی ازCyberspace بوده و بهتر است واژه «واقعیت مجازی» را به جای آن به کار ببریم.
♦️ ما به قدری مخاطرات فضای مجازی را بزرگ کرده‌ایم که گویی با هیولایی مواجه هستیم. من نمی خواهم بگویم خطری وجود ندارد، زیرا اگر خطری وجود نداشت، شاخه #حقوق_سایبر شکل نمی‌گرفت. من نمی‌گویم مخاطرات نیست، می‌گویم چرا فرصت‌ها را نبینیم.
♦️ شاید بهترین توصیف این باشد که فضای مجازی را مثل ساختار توزیع آب در یک شهر ببینیم. من فکر نمی‌کنم شهروندی باشد که نگرانی بهداشت مصرف آب را نداشته باشد یعنی دغدغه‌ها انحصاری نیست.
خانم شهروندی که علاقه دارد فرزندش مهارت‌های زندگی را در فضای وب یاد بگیرد، قطعاً نگران سایت‌های غیراخلاقی هم هست و نگران این هم هست که یک نفر در چت اطلاعات خانه‌اش را از فرزندش نگرفته و خانه‌اش در آینده مورد سرقت قرار نگیرد. هر ملاحظه‌ای که بر مصرف آب مترتب است، می‌تواند بر مصرف اطلاعات نیز مترتب باشد. ما اصطلاح آلودگی اطلاعات را داریم، در مورد آب هم آلودگی وجود دارد. من می‌خواهم بگویم انحصار نگرانی برای عده خاصی نیست. در بسیاری از موارد ما سوء مدیریت‌ها را پشت دغدغه‌ها پنهان می‌کنیم.
♦️ البته اینکه شما بگویید مخاطره اصلاً وجود ندارد، با خودتان شوخی کرده‌اید و اینکه بگویید فرصت اصلاً وجود ندارد، شوخی بدتری است.
♦️ متأسفانه عده‌ای با طرح دغدغه‌ها، قهرمانان #سانسور، تعطیلی و انسداد شده و عده‌ای هم با اتکای صرف بر فرصت، قهرمانان توخالی می‌شوند که هیچ خطری ما را تهدید نمی‌کند. من با هیچ‌یک از اینها موافق نیستم.
♦️ باید بنشینیم نسخه‌های خودمان را برای آن بنویسیم و دیگران را در برابر انتخاب‌های مختلف قرار دهیم. جنس دغدغه آدم‌های مختلف با هم فرق می‌کند. ما در واقع باید با حقیقت روبه‌رو شویم.
وی در بخش دیگری، انتقادهایی را از بی‌توجهی به نظرات کارشناسی اساتید دانشگاه برای سیاستگذاری در #فضای_مجازی، #هویت_سازی در #فضای_وب، لزوم تعریف مفاهیم اساسی فضای مجازی، #فیلترینگ و فیلتر وبلاگ خودش، تغییرات ناشی از توسعه فضای مجازی بر نحوه زندگی، ویژگی‌های #روابط‌عمومی_در_دنیای_دیجیتال و... سخن گفت.
♦️ شکرخواه در بخش دیگری از این گفت‌وگو در پاسخ به این سؤال که «وضعیت رسانه‌های آنلاین ما در حال حاضر چگونه است؟»، گفت: ما در #وب_سایت_های_ایرانی مولتی‌مدیا را نمی‌بینیم چون پهنای باند اجازه نمی‌دهد. دوری ما در فضای سایبر از دنیا به دلیل مولتی‌مدیاست، چون مخاطب شما نمی‌تواند آن را ببینید.
#گفت_و_گوی_اختصاصی با دکتر #یونس_شکرخواه #استاد #رسانه: دغدغه #زندگی_دیجیتال بر دغدغه های فرهنگی اولویت دارد
🔵 مصاحبه با یونس شکرخواه از آن جهت اهمیت دارد که او هم #رسانه می‌داند، هم #فضای_مجازی را به خوبی می‌شناسد و هم #جامعه_اطلاعاتی را خوب درک کرده است؛ از این جهات او یک متخصص #ارتباطات_دیجیتال است و شاید به همین دلیل نیز #یحیی_کمالی‌پور در پیام تبریک خود به مناسبت انتخاب شکرخواه به عنوان #استاد_پیشگام_روابط‌عمومی_الکترونیک در سال 1386، از او به عنوان «#کدخدای_دهکده_مجازی» یاد کرده است. همین‌ها کافی بود تا #مدیریت_ارتباطات پرسش‌هایی را از او در حوزه‌های مختلف طرح کند؛ از تشکیل #شورایعالی_فضای_مجازی تا #رسانه‌های_آنلاین.
♦️ من چند نکته مشخص به این شورا می‌گویم. یکی اینکه ضرورت‌های تشکیل خود را رسماً اعلام کند. ممکن است بخشی از آن ضرورت‌ها در همان تصمیم و حکم رهبری نهفته باشد اما ما ملاحظات مشخص اعلام شده‌ای نداریم که روی آن قضاوت کنیم. شورا در ابتدا باید چرایی وجود خودش را تشریح کند. این چرایی ممکن است فهرستی از مخاطرات و فرصت‌ها باشد که احتمالاً مخاطرات در آن بیشتر دیده شده است. برخی از این مخاطرات ممکن است راه‌حل‌هایی نیز داشته و برخی نداشته باشند یا برخی از این فرصت‌ها از دست رفته باشند. بعد از این توجیه، افراد نقاط اتصال خودشان را با شورا پیدا می‌کنند.
♦️ دوم اینکه شیوه تحقق آرا و ایده‌ها چگونه است؟
تجربه ایران در این زمینه تجربه اول نیست، بلکه اهمیت آن در به رسمیت شناختن یک جهان دیگر است که به وجود آمده است.
♦️ عنوان این شورا نیز به درستی انتخاب نشده است. «فضای مجازی» ترجمه غلطی ازCyberspace بوده و بهتر است واژه «واقعیت مجازی» را به جای آن به کار ببریم.
♦️ ما به قدری مخاطرات فضای مجازی را بزرگ کرده‌ایم که گویی با هیولایی مواجه هستیم. من نمی خواهم بگویم خطری وجود ندارد، زیرا اگر خطری وجود نداشت، شاخه #حقوق_سایبر شکل نمی‌گرفت. من نمی‌گویم مخاطرات نیست، می‌گویم چرا فرصت‌ها را نبینیم.
♦️ شاید بهترین توصیف این باشد که فضای مجازی را مثل ساختار توزیع آب در یک شهر ببینیم. من فکر نمی‌کنم شهروندی باشد که نگرانی بهداشت مصرف آب را نداشته باشد یعنی دغدغه‌ها انحصاری نیست.
خانم شهروندی که علاقه دارد فرزندش مهارت‌های زندگی را در فضای وب یاد بگیرد، قطعاً نگران سایت‌های غیراخلاقی هم هست و نگران این هم هست که یک نفر در چت اطلاعات خانه‌اش را از فرزندش نگرفته و خانه‌اش در آینده مورد سرقت قرار نگیرد. هر ملاحظه‌ای که بر مصرف آب مترتب است، می‌تواند بر مصرف اطلاعات نیز مترتب باشد. ما اصطلاح آلودگی اطلاعات را داریم، در مورد آب هم آلودگی وجود دارد. من می‌خواهم بگویم انحصار نگرانی برای عده خاصی نیست. در بسیاری از موارد ما سوء مدیریت‌ها را پشت دغدغه‌ها پنهان می‌کنیم.
♦️ البته اینکه شما بگویید مخاطره اصلاً وجود ندارد، با خودتان شوخی کرده‌اید و اینکه بگویید فرصت اصلاً وجود ندارد، شوخی بدتری است.
♦️ متأسفانه عده‌ای با طرح دغدغه‌ها، قهرمانان #سانسور، تعطیلی و انسداد شده و عده‌ای هم با اتکای صرف بر فرصت، قهرمانان توخالی می‌شوند که هیچ خطری ما را تهدید نمی‌کند. من با هیچ‌یک از اینها موافق نیستم.
♦️ باید بنشینیم نسخه‌های خودمان را برای آن بنویسیم و دیگران را در برابر انتخاب‌های مختلف قرار دهیم. جنس دغدغه آدم‌های مختلف با هم فرق می‌کند. ما در واقع باید با حقیقت روبه‌رو شویم.
وی در بخش دیگری، انتقادهایی را از بی‌توجهی به نظرات کارشناسی اساتید دانشگاه برای سیاستگذاری در #فضای_مجازی، #هویت_سازی در #فضای_وب، لزوم تعریف مفاهیم اساسی فضای مجازی، #فیلترینگ و فیلتر وبلاگ خودش، تغییرات ناشی از توسعه فضای مجازی بر نحوه زندگی، ویژگی‌های #روابط‌عمومی_در_دنیای_دیجیتال و... سخن گفت.
♦️ شکرخواه در بخش دیگری از این گفت‌وگو در پاسخ به این سؤال که «وضعیت رسانه‌های آنلاین ما در حال حاضر چگونه است؟»، گفت: ما در #وب_سایت_های_ایرانی مولتی‌مدیا را نمی‌بینیم چون پهنای باند اجازه نمی‌دهد. دوری ما در فضای سایبر از دنیا به دلیل مولتی‌مدیاست، چون مخاطب شما نمی‌تواند آن را ببینید.
(۲)
گفت و گوی اختصاصی با دکتر #یونس_شکرخواه #استاد #رسانه: دغدغه #زندگی_دیجیتال بر دغدغه های فرهنگی اولویت دارد
♦️ ما در خصوص #رسانه‌ها_در_ایران به سه طریق حضور در فضای مجازی را می‌بینیم. در یک مدل برخی #رسانه‌های_مکتوب صرفاً محتوای چاپی خود را به‌صورت عکس یا PDF روی سایت قرار می‌دهند. در مدل دیگر، برخی رسانه‌ها علاوه بر عکس، نسخه متنی مطالب خود را نیز روی وب منتشر می‌کنند. در مدل سوم، #سایت‌های_آنلاین نشریات بخشی از محتوای خود را از نسخه چاپی رسانه می‌گیرند و در عین حال خودشان نیز دارای تحریریه مستقل از تحریریه نسخه چاپی بوده و تولید محتوا برای #نسخه_آنلاین می‌کنند.
♦️ وی در پاسخ به سؤال دیگری بر این که «چرا تا کنون آن‌قدر که باید از نسخه‌های آنلاین استقبال نشده است؟»، اظهار داشت: ما در اینجا قانونی برای #رسانه‌های_آنلاین نداریم. باید قانونی در این حوزه بنویسیم. عامل تخصص برای راه‌اندازی نشریه آنلاین به نظر من زیاد مهم نیست، چون خیلی سریع می‌توان مهارت‌های لازم را آموزش داد. اما در کشور ما اینطور جا افتاده که حتماً یک چهره کلیدی باید در رأس کار باشد که مانند سپر عمل کند. وب‌سایت‌ها برای پیدا کردن چنین چهره‌هایی مشکل دارند.
الان در #وب‌سایت‌های_سیاسی در #ایران که رشد زیادی داشته‌اند و بی‌باک‌ترین وب‌سایت‌ها در ایران هستند، چنین شخصی در رأس کار وجود دارد. موضوع دیگر اینکه هنوز صاحبان رسانه ما طعم حضور در این فضا را نچشیده‌اند.
♦️ این استاد روزنامه‌نگاری در پاسخ به این سؤالفکر که «می‌کنید نسخه چاپی رسانه‌ها در آینده دچار خطر خواهند بود؟»، گفت: آب زیر کاه رفته است و این فرش یک‌دفعه از زیر پای #روزنامه‌ها بیرون کشیده خواهد شد. وقتی فعالان حوزه #آگهی‌ها با #فضای_وب بیشتر آشنا شوند، آب آن کومه را می‌برد. الان فضای وب از فضای چاپ، انرژی می‌گیرد و آن را به ضعف انداخته اما چرا آنها همچنان فعالیت می‌کنند؟ دو علت دارد: اینکه سازمان آگهی‌ها همچنان پشتشان است و هنوز آگهی‌دهنده فضای چاپی را ترجیح می‌دهد و دوم اینکه مشروعیت لوگوی یک روزنامه هنوز در ایران خیلی مهم است. البته #لوگوی_روزنامه همان‌قدر مشروعیت دارد که خود روزنامه، یعنی من تردیدی ندارم که اعتماد به همشهری آنلاین از روزنامه کمتر نیست. موتور پیش‌برنده همان لوگوست.
#ماهنامه_مدیریت_ارتباطات
تیر ۱۳۹۱
مدیران، روزنامه نگاران،فعالان روابط عمومی، جامعه اطلاعاتی، تبلیغات
نسخه pdf:
https://www.magiran.com/magtoc.asp?mgID=6154&Number=26&Appendix=0
گفت و گوی اختصاصی با دکتر #یونس_شکرخواه #استاد #رسانه: دغدغه #زندگی_دیجیتال بر دغدغه های فرهنگی اولویت دارد
♦️ ما در خصوص #رسانه‌ها_در_ایران به سه طریق حضور در فضای مجازی را می‌بینیم. در یک مدل برخی #رسانه‌های_مکتوب صرفاً محتوای چاپی خود را به‌صورت عکس یا PDF روی سایت قرار می‌دهند. در مدل دیگر، برخی رسانه‌ها علاوه بر عکس، نسخه متنی مطالب خود را نیز روی وب منتشر می‌کنند. در مدل سوم، #سایت‌های_آنلاین نشریات بخشی از محتوای خود را از نسخه چاپی رسانه می‌گیرند و در عین حال خودشان نیز دارای تحریریه مستقل از تحریریه نسخه چاپی بوده و تولید محتوا برای #نسخه_آنلاین می‌کنند.
♦️ وی در پاسخ به سؤال دیگری بر این که «چرا تا کنون آن‌قدر که باید از نسخه‌های آنلاین استقبال نشده است؟»، اظهار داشت: ما در اینجا قانونی برای #رسانه‌های_آنلاین نداریم. باید قانونی در این حوزه بنویسیم. عامل تخصص برای راه‌اندازی نشریه آنلاین به نظر من زیاد مهم نیست، چون خیلی سریع می‌توان مهارت‌های لازم را آموزش داد. اما در کشور ما اینطور جا افتاده که حتماً یک چهره کلیدی باید در رأس کار باشد که مانند سپر عمل کند. وب‌سایت‌ها برای پیدا کردن چنین چهره‌هایی مشکل دارند.
الان در #وب‌سایت‌های_سیاسی در #ایران که رشد زیادی داشته‌اند و بی‌باک‌ترین وب‌سایت‌ها در ایران هستند، چنین شخصی در رأس کار وجود دارد. موضوع دیگر اینکه هنوز صاحبان رسانه ما طعم حضور در این فضا را نچشیده‌اند.
♦️ این استاد روزنامه‌نگاری در پاسخ به این سؤالفکر که «می‌کنید نسخه چاپی رسانه‌ها در آینده دچار خطر خواهند بود؟»، گفت: آب زیر کاه رفته است و این فرش یک‌دفعه از زیر پای #روزنامه‌ها بیرون کشیده خواهد شد. وقتی فعالان حوزه #آگهی‌ها با #فضای_وب بیشتر آشنا شوند، آب آن کومه را می‌برد. الان فضای وب از فضای چاپ، انرژی می‌گیرد و آن را به ضعف انداخته اما چرا آنها همچنان فعالیت می‌کنند؟ دو علت دارد: اینکه سازمان آگهی‌ها همچنان پشتشان است و هنوز آگهی‌دهنده فضای چاپی را ترجیح می‌دهد و دوم اینکه مشروعیت لوگوی یک روزنامه هنوز در ایران خیلی مهم است. البته #لوگوی_روزنامه همان‌قدر مشروعیت دارد که خود روزنامه، یعنی من تردیدی ندارم که اعتماد به همشهری آنلاین از روزنامه کمتر نیست. موتور پیش‌برنده همان لوگوست.
#ماهنامه_مدیریت_ارتباطات
تیر ۱۳۹۱
مدیران، روزنامه نگاران،فعالان روابط عمومی، جامعه اطلاعاتی، تبلیغات
نسخه pdf:
https://www.magiran.com/magtoc.asp?mgID=6154&Number=26&Appendix=0
🔸جنبه‌ای دیگر از فرهنگ
✍️#یونس_شکرخواه
یکی از شاخص‌هایی که برای شناخت #شکاف_دیجیتال در جهان امروز تدوین شده و در سطح جهانی هم طرف توجه قراردارد، شاخصی است که به شاخص #جامعه_اطلاعاتی (ISI) شهرت دارد.
این شاخص را بانک جهانی ارائه کرده و بر مبنای آن کلیه کشورهای جهان به پنج گروه طبقه‌بندی شده‌اند:
گروه اول (Skaters) گروهی هستند که بر اساس شاخص مزبور به گونه‌ای شتابان در مسیر دنیای دیجیتال گام برمی‌دارند.
گروه دوم (Striders) گروهی هستند که با گام‌های بلند و مؤثر در راه دیجیتالی‌شدن حرکت می‌کنند.
گروه سوم (Sprinters) گروهی هستند که با تلاش فراوان در صددند تا راه‌های استفاده هر چه بیشتر از تکنولوژی‌های دیجیتال را فراهم آورند.
گروه چهارم (Strollers) گروهی هستند که مسائل دیجیتال معاصر را چندان جدی نمی‌گیرند و هم محدودیت‌های مالی دارند و هم با ازدیاد جمعیت مواجه می‌باشند.
اما گروه پنجم (Starters) گروهی هستند که در واقع جزو تازه‌واردان به زمانه و عرصه دیجیتال به حساب می‌آیند.
حالا با توجه به آنچه طرح شد نخستین پرسش این است که ایران در کدام گروه قرار دارد و می‌خواهد در کدام گروه قرار گیرد
من فکر می‌کنم که یکی از جنبه‌ها و مفاهیم فرهنگ در زمانه‌ای که در آن زندگی می‌کنیم، فرآیند فرهنگ‌سازی در جهت همین کاربرد موثر تکنولوژی‌های ارتباطی و اطلاعاتی است که باید به عنوان یک ماموریت در دستور کار نهادهای مختلف اعم از دولتی و خصوصی قرار گیرد تا این نکته مشخص شود که نهاد مربوطه در این رابطه در کجا قرار دارد. این کار از طریق سنجش سطح دانش و تجربه افراد شاغل در آنها در مورد تکنولوژی‌های ارتباطی و اطلاعاتی به دست می‌آید
نکته دومی که باید در کانون توجه باشد، نوع و میزان ارتباط مهارت‌های مرتبط با تکنولوژی‌های ارتباطی و اطلاعاتی با اهداف نهادهای مختلف است.
و بالاخره سومین نکته هم چگونگی رسیدن به اهداف از طریق انطباق مهارت‌ها با اهداف مربوطه است که در این رابطه نوع برنامه‌های آموزشی برای کسب مهارت‌ها هم بسیار مهم است
به این ترتیب به نظر می‌رسد اکنون یکی از راه‌های موثر حفظ فرهنگ‌ها و اشاعه آنان اتکا به همین تکنولوژی‌های نوین ارتباطی و اطلاعاتی است و این تکنولوژی‌ها به دلیل علبه بر زمان و مکان، قدرت شگفت‌انگیزی در تبلور فرهنگ و تحقق راه حل‌های مرتبط با آنرا دارند.
همین شاخص جامعه اطلاعاتی در واقع شکل متمرکز شده بیست و سه متغیر است که برخی از آنها مربوط به زیرساخت‌های كامپیوتری از جمله سرانه کامپیوتر است و برخی دیگر مربوط به میزان تجارت الكترونیك و یا مربوط به تعداد كاربران خانگی #اینترنت و تعداد كاربران اینترنت در محل کار و در سازمان‌های آموزشی و برخی هم مربوط به زیرساخت‌های ارتباطاتی نظیر تعداد خطوط تلفن و فکس و میزان تلویزیون و گیرنده رادیو از نظر سرانه و آزادی‌های مطبوعاتی و مدنی.
و همانگونه که ملاحظه می‌کنید این شاخص‌ها عمدتا از جنس فرهنگ هستند، و مقولاتی اجتماعی و مربوط به رویه‌های كار هستند و مسائل شخصی و سازمانی را در بر می‌گیرند و می‌توانند باعث بروز الگوها و ساختارهای جدید در هر دو عرصه شوند، ضمن اینکه باعث تبادل مفاهیم و نیز تبادل و تجارت كالاهای فرهنگی شوند که در این روزگار، خود به موضوع مهمی در تجارت جهانی تبدیل شده است. بنابراین به گمان من، به همین دلیل است که امروز اندیشیدن به فرهنگ برای رسیدن به راه حل‌های فرهنگی، بدون اندیشیدن به جنبه #دیجیتال فرهنگ، کار بسیار دشواری شده است.
@Cyber_Literacy
✍️#یونس_شکرخواه
یکی از شاخص‌هایی که برای شناخت #شکاف_دیجیتال در جهان امروز تدوین شده و در سطح جهانی هم طرف توجه قراردارد، شاخصی است که به شاخص #جامعه_اطلاعاتی (ISI) شهرت دارد.
این شاخص را بانک جهانی ارائه کرده و بر مبنای آن کلیه کشورهای جهان به پنج گروه طبقه‌بندی شده‌اند:
گروه اول (Skaters) گروهی هستند که بر اساس شاخص مزبور به گونه‌ای شتابان در مسیر دنیای دیجیتال گام برمی‌دارند.
گروه دوم (Striders) گروهی هستند که با گام‌های بلند و مؤثر در راه دیجیتالی‌شدن حرکت می‌کنند.
گروه سوم (Sprinters) گروهی هستند که با تلاش فراوان در صددند تا راه‌های استفاده هر چه بیشتر از تکنولوژی‌های دیجیتال را فراهم آورند.
گروه چهارم (Strollers) گروهی هستند که مسائل دیجیتال معاصر را چندان جدی نمی‌گیرند و هم محدودیت‌های مالی دارند و هم با ازدیاد جمعیت مواجه می‌باشند.
اما گروه پنجم (Starters) گروهی هستند که در واقع جزو تازه‌واردان به زمانه و عرصه دیجیتال به حساب می‌آیند.
حالا با توجه به آنچه طرح شد نخستین پرسش این است که ایران در کدام گروه قرار دارد و می‌خواهد در کدام گروه قرار گیرد
من فکر می‌کنم که یکی از جنبه‌ها و مفاهیم فرهنگ در زمانه‌ای که در آن زندگی می‌کنیم، فرآیند فرهنگ‌سازی در جهت همین کاربرد موثر تکنولوژی‌های ارتباطی و اطلاعاتی است که باید به عنوان یک ماموریت در دستور کار نهادهای مختلف اعم از دولتی و خصوصی قرار گیرد تا این نکته مشخص شود که نهاد مربوطه در این رابطه در کجا قرار دارد. این کار از طریق سنجش سطح دانش و تجربه افراد شاغل در آنها در مورد تکنولوژی‌های ارتباطی و اطلاعاتی به دست می‌آید
نکته دومی که باید در کانون توجه باشد، نوع و میزان ارتباط مهارت‌های مرتبط با تکنولوژی‌های ارتباطی و اطلاعاتی با اهداف نهادهای مختلف است.
و بالاخره سومین نکته هم چگونگی رسیدن به اهداف از طریق انطباق مهارت‌ها با اهداف مربوطه است که در این رابطه نوع برنامه‌های آموزشی برای کسب مهارت‌ها هم بسیار مهم است
به این ترتیب به نظر می‌رسد اکنون یکی از راه‌های موثر حفظ فرهنگ‌ها و اشاعه آنان اتکا به همین تکنولوژی‌های نوین ارتباطی و اطلاعاتی است و این تکنولوژی‌ها به دلیل علبه بر زمان و مکان، قدرت شگفت‌انگیزی در تبلور فرهنگ و تحقق راه حل‌های مرتبط با آنرا دارند.
همین شاخص جامعه اطلاعاتی در واقع شکل متمرکز شده بیست و سه متغیر است که برخی از آنها مربوط به زیرساخت‌های كامپیوتری از جمله سرانه کامپیوتر است و برخی دیگر مربوط به میزان تجارت الكترونیك و یا مربوط به تعداد كاربران خانگی #اینترنت و تعداد كاربران اینترنت در محل کار و در سازمان‌های آموزشی و برخی هم مربوط به زیرساخت‌های ارتباطاتی نظیر تعداد خطوط تلفن و فکس و میزان تلویزیون و گیرنده رادیو از نظر سرانه و آزادی‌های مطبوعاتی و مدنی.
و همانگونه که ملاحظه می‌کنید این شاخص‌ها عمدتا از جنس فرهنگ هستند، و مقولاتی اجتماعی و مربوط به رویه‌های كار هستند و مسائل شخصی و سازمانی را در بر می‌گیرند و می‌توانند باعث بروز الگوها و ساختارهای جدید در هر دو عرصه شوند، ضمن اینکه باعث تبادل مفاهیم و نیز تبادل و تجارت كالاهای فرهنگی شوند که در این روزگار، خود به موضوع مهمی در تجارت جهانی تبدیل شده است. بنابراین به گمان من، به همین دلیل است که امروز اندیشیدن به فرهنگ برای رسیدن به راه حل‌های فرهنگی، بدون اندیشیدن به جنبه #دیجیتال فرهنگ، کار بسیار دشواری شده است.
@Cyber_Literacy
🔸تلویزیون و تاثیرات
عده‌ای معتقدند کسانی که روزانه ساعات زیادی را صرف تماشای #تلویزیون می‌کنند، خیلی راحت‌تر از کسانی که تلویزیون نمی‌بینند تسلیم انگاره‌های واقعیت می‌شوند (انگاره‌هایی که به نفع نخبگان اقتصادی جوامع در تلویزیون‌‌ها عرضه می‌شوند). پیروان این نگرش معتقدند با اینکه برخی از تأثیرات رسانه‌ها را می‌توان اندازه‌گیری کرد، جهت این تأثیرات، درجه تأثیرگذاری میزان پایایی و آینده آن را نمی‌توان پیش‌بینی کرد. آنها معتقدند تأثیرات را باید به صورت موردی بررسی کرد و حتی در این صورت نیز امکان تعمیم یافته‌ها وجود ندارد.
▫️#سینتیا_کارتر ترجمه:#یونس_شکرخواه
عده‌ای معتقدند کسانی که روزانه ساعات زیادی را صرف تماشای #تلویزیون می‌کنند، خیلی راحت‌تر از کسانی که تلویزیون نمی‌بینند تسلیم انگاره‌های واقعیت می‌شوند (انگاره‌هایی که به نفع نخبگان اقتصادی جوامع در تلویزیون‌‌ها عرضه می‌شوند). پیروان این نگرش معتقدند با اینکه برخی از تأثیرات رسانه‌ها را می‌توان اندازه‌گیری کرد، جهت این تأثیرات، درجه تأثیرگذاری میزان پایایی و آینده آن را نمی‌توان پیش‌بینی کرد. آنها معتقدند تأثیرات را باید به صورت موردی بررسی کرد و حتی در این صورت نیز امکان تعمیم یافته‌ها وجود ندارد.
▫️#سینتیا_کارتر ترجمه:#یونس_شکرخواه
#مقاله #رخ‌نما
🔸ارائه مدلی برای تآثیر شبکه های اجتماعی بر توسعه دموکراسی در ایران: یک مطالعه داده بنیاد
▫️نویسندگان: #یونس_شکرخواه #محمدرضا_سعیدآبادی #عبدالرضا_نامور
▫️منبع: مطالعات رسانه های نوین سال ششم زمستان ۱۳۹۹ شماره ۲۴ ص ۱ تا ۳۶
🔸ارائه مدلی برای تآثیر شبکه های اجتماعی بر توسعه دموکراسی در ایران: یک مطالعه داده بنیاد
▫️نویسندگان: #یونس_شکرخواه #محمدرضا_سعیدآبادی #عبدالرضا_نامور
▫️منبع: مطالعات رسانه های نوین سال ششم زمستان ۱۳۹۹ شماره ۲۴ ص ۱ تا ۳۶