🔷در عدالت، برخورداری یکسان افراد از امکانات جامعه، اصلی اساسی است. از وظایف دولت در این راستا، فراهم کردن شرایط یکسان برای رشد همه افراد جامعه در عین حفظ و لحاظ شایستگی ها می باشد. لذا تأكيد می شود که در مردم سالاری دینی، هیچ تمایزی میان شهروندان وجود ندارد. یعنی همه افراد، صرف نظر از ملیت، جنس و نژاد، حقوق یکسانی برای استفاده از نعمتهای مادی و معنوی دارند.

🔶بر همین اساس است که حقوق افراد به آنان داده می شود. منظور از حق، به معنای امر ثابت و قطعی برای شهروندان است؛ امتیازی که شخص براساس آن، اختیار چیزی را دارد و دیگران وظیفه دارند به این اختيار احترام بگذارند.

💢همین امر می تواند موجب توازن و تعادل اجتماعی شود و امکانات به نحو صحیح در جامعه تقسیم گردد. توازن، مصلحت کل جامعه را تأمین می کند و زمینه های برقراری عدالت را فراهم می سازد. اگر جامعه متعادل نباشد، تنها طبقه عام و محرومان نیستند که لطمه می بینند؛ طبقه خاص و ممتاز هم که مواهب بیشتری به خود اختصاص داده اند، زیان می برند.



📖کتاب #عدالت_از_منظر_مردم_سالاری_دینی_و_لیبرال به قلم #محمدرضا_شریعتمدار و #سیدکاظم_سیدباقری

#جامعه
#مصلحت


📌@canoon_org

🔷در مکتب سرمایه داری لیبرال، با اعتقاد به اصالت فرد، همه تلاش ها، حداکثرسازی سود مادی و دنیایی می باشد و هرچند که این تلاش به ضرر جامعه تمام شود، تمام نگاه فرد در فعالیت های اقتصادی به همین جهان مادی محدود است. لذت و سعادت نیز به لذت و سعادت مادی دنیوی تفسیر می شود؛ بنابراین به همه توصیه می شود برای حداکثر کردن سود مادی فعالیت کنند.

🔶با این نگاه، انواع روابط اجتماعی، تابع منافع فردی است. تأمین منافع نیز تنها در پرتو آزادی صورت می گیرد؛ بنابراین، اعمالی که آزادی را تهدید می کنند، مطرودند. با توجه به همین امر است که منافع عمومی در این نگره، کم رنگ می شود.

💢هدف نظام دموکراسی لیبرال تأمين بیشترین منافع افراد است و قواعد دموکراتیک جمعی، تنها ابزاری برای نیل به این منافع هستند و طبعأ عدالت اجتماعی در مرتبه پایین تری قرار می گیرد. مفروض باور به عدالت اجتماعی، آن است که جامعه چیزی فراتر از جمع جبری افراد است، حال آنکه در گرایش ليبرالی صرفاً افراد اهمیت و برجستگی دارد.



📖کتاب #عدالت_از_منظر_مردم_سالاری_دینی_و_لیبرال به قلم #محمدرضا_شریعتمدار و #سیدکاظم_سیدباقری

#فردگرایی
#اصالت_فرد
#سرمایه_داری

📌@canoon_org

🔷نوع نگاه به هستی و انسان، در روش زندگی اجتماعی، حکومت و سیاستِ برآمده از آن، اثر می گذارد؛ لذا هستی شناسی تأثیر مستقیمی بر نگرش به انسان و چگونگی تدبیر زندگی اجتماعی او دارد. اگر هستی را ناعادلاته بدانیم به تبع آن، اجتماع و سیاست هم ناعادلانه خواهد بود.

🔶ادیان الهی، هستی را واجد نظم و هدفی می بینند که در رأس آن خداوندی می باشد که فرمانروای کل هستی است. جوهره هستی و خلقت، بر پایه عدالت است. خداوند به عنوان سبب اول عالم و واجب الوجود عادل و عدالتخواه است. چون او عين حكمت، یعنی دانش و قدرت است و اراده اش عادلانه است، خلقت و آفرینش او خلقت عادلانه و مبتنی بر قسط است.

💢انسان نیز هماهنگ با کل هستی براساس عدل و قسط آفریده شده است؛ پس عدالت از مقدمات و ارکان تشکیل دهنده وجودی و ساختار اوست، بدین معنا که عدالت در ذات و حقیقت او نهفته است و از همین روی، خداوند تحقق و اجرای آن را در عمل از او خواسته است؛ بنابراین عدل، میزان خداوند در هستی است در ذات و حقیقت انسان ریشه دارد.

📖کتاب #عدالت_از_منظر_مردم_سالاری_دینی_و_لیبرال به قلم #محمدرضا_شریعتمدار و #سیدکاظم_سیدباقری

#هستی
#عدالت


📌@canoon_org

🔷دموکراسی لیبرال، نظریه ای سیاسی است که سعی می کند همزمان موضع گیری لیبرالیستی و دموکراتیک را با هم درباره نظامات سیاسی تبیین کند. دموکراسی لیبرال، تلاشی است برای امتزاج مواضع لیبرالیستی و دموکراتیک تا به شکل یک نظریه ی واحد درآید؛ مواضعی که هرکدام جداگانه از پیش تحول یافته بودند.

🔶موضع ليبرالیستی بر آن است که حیات انسانها دارای ابعادی است که باید از مداخله دیگران، به ویژه دولت، مصون باشد. این نظریه تبیین می کند که تصمیم های سیاسی باید به طور جمعی گرفته شود و تصمیم های جمعی باید حداقل به طور غیر مستقیم تابعی از انتخاب های افراد باشد که از میان گزینه های رقیب صورت گرفته است.

💢ليبراليسم بر اصالت فرد و دموکراسی بر عمومی بودن قلمرو افراد، اهمیت می دهد. دموکراسی لیبرال می کوشد تا منافع فردی و جمعی را زیر یک سقف گرد آورد و ميل به اکثریت در آن بیش از اقلیت گرایی است. حکومت لیبرال، دست کم از دیدگاه نظری می تواند غیردموکرات باشد و حکومت دموکراتیک نیز می تواند غیرلیبرال باشد.

📖کتاب #عدالت_از_منظر_مردم_سالاری_دینی_و_لیبرال به قلم #محمدرضا_شریعتمدار و #سیدکاظم_سیدباقری

#لیبرالیسم
#آموزش_مفاهیم


📌@canoon_org