✅برای لذت بردن از ازدواج و استحکام خانواده، رضایت زنان مهم‌تر است!!
◾️در دنیای امروز تقریباً بین ۴۰ تا ۵۰ درصد از ازدواج‌ها به طلاق ختم می‌شود. فکرنکنید طلاق چیزی است که فقط برای دیگران رخ می‌دهد و شما آن را تجربه نخواهیدکرد. در عصر کنونی چنین باوری کاملاً اشتباه است.
برای جلوگیری از طلاق و بدست آوردن درکی بهتر از رضایت از ازدواج و رابطه زناشویی این را خوب به‌خاطر بسپارید که رضایت زنان از زندگی، راه‌حل بسیار خوبی است.
✅هرچه رضایت زن از بودن در کنار همسر بیشتر باشد، شوهر از زندگی خود راضی‌تر و خوشحال‌تر خواهدبود. موضوع به روانشناسی زن باز می‌گردد. زنان معمولاً در صورت موفق بودن ازدواجشان، بیشتر از مردان برای رابطه و همسر خود تلاش می‌کنند و این موضوع تاثیر بیشتر و بهتری بر زندگی شوهر دارد.

✅بر اساس تحقیقاتی‌ روی ۳۹۴ زوج که به طور متوسط ۳۹ سال با هم زندگی کرده‌بودند، مشخص شد که به‌طورکلی آنها از نمره‌ی ۶ به ازدواج خود، نمره بالای ۵ را می‌دادند.
جالب‌تر اینکه نمره‌های مردان در مورد ازدواج‌شان بسیار بیشتر و مثبت‌تر از زنانشان بود. در واقع رضایت و خوشحالی زن از ازدواج باعث می‌شود که مرد، بیشتر از ازدواج خود راضی باشد.
این تحقیقات یک نتیجه جالب دیگر نیز داشت و آن اینکه اگر شوهران مریض شوند، زنان آنها نسبت به ازدواج‌شان کمتر احساس خوشحالی خواهند داشت. درمقابل، سطح شادی شوهران وقتی که زنانشان مریض می‌شدند چندان تغییر پیدا نمی‌کرد.
🔸توضیح این تفاوت نیز ساده است. زنان همیشه از مردانشان مراقبت می‌کنند وقتی‌که آنها را مریض ببینند. این موضوع می‌تواند برای زنان، بسیار استرس‌زا هم باشد.
اما وقتی‌که زنان مریض می‌شوند، آنها بیشتر به دختران خود تکیه می‌کنند (در صورتی‌که دختر داشته باشند) به همین دلیل مردان، آن استرس را تجربه نخواهندکرد.

➕ از این رو یک قانون بسیار ساده وجود دارد که باید به آن توجه کرد: ﴿زن شاد به معنای زندگی شاد است. ﴾
اگر می‌خواهید ازدواج موفق و شادی داشته‌باشید باید نیازهای زنتان را (البته نه به هر قیمتی) برآورده کنید زیرا این موضوع، بهترین انگیزه را برای انجام سایر امور خانواده در اختیار زن قرارخواهدداد.

شما مردها باید کاری کنید تا اگر زن‌ها اگر از ازدواجشان خوشحال نیستند آن را بدون ترس به شما بگویند تا برای بهبود شرایط باهم، همکاری کنید...

https://t.iss.one/zhiyaneve

سلام همراهان با وفا و با وقار!!
صبح‌تون به‌خیر و شادی.
روزتون سرشار از مهر و ذکر و آزادی

https://t.iss.one/zhiyaneve

کشتی «امید لوگوس» بزرگترین کتابخانه شناور دنیاست که توسط یک بنیاد خیریه آلمانی اداره می شود. در این کشتی بیش از 7 میلیون کتاب وجود دارد که در طول ۸ سال به ۶۳ کشور سر زده است.

@zhiyaneve

حیف است که این ویدئو را از دست بدهید.

@zhiyaneve

سلام یاران و همراهان وفادار
صبح‌تون به‌خیر. از خداوند می‌خواهم در هر دو جهان، سلامت و سربلند باشید.

@zhiyaneve

هیچ انتخابی بدون هزینه و درد، و از دست دادن انتخاب‌های دیگری نیست.
یعنی هر انتخابی‌که می‌کنیم:
اولاً) باید درد و هزینه‌های ناشی از این انتخاب را تحمل کنیم.
ثانیاً) با این انتخاب با کمبودی دیگر مواجه خواهیم شد. زیرا همه چیز را نمی‌‌توان با هم داشت.
اگر این‌گونه فکر کنیم، کمتر مضطرب و پریشان خواهیم شد.

https://t.iss.one/zhiyaneve

‍ کتاب هنوز مطمئن‌ترین وسیله برای کسبِ دانش است، اگر بیش از این در این‌باره غفلت کنیم، درمورد کشورِ خود با گسیختگیِ فرهنگی و درمورد جهان، با بی‌خبری و بریدگی روبرو خواهیم ماند.
معلوماتِ ناشی از کتاب، با تفکّر و زایندگیِ فکر همراه می‌شود، یعنی دو مرحله‌ای است: در یک مرحله، مطلب را از کتاب می‌گیریم و در مرحله‌ی بعد آن را به مفاهیمِ به یاد ماندنی تبدیل می‌کنیم تا در نهایت واردِ ذهن شود و آن را جذب نماییم. امّا در تصویرِ تلویزیونی این فرآیند به صورتِ یک مرحله‌ای انجام می‌شود. تمامِ آنچه که به روی صفحه‌ می‌آید به‌طور آنی وارد ذهن می‌شود و دیگر مجال و فرصتی نمی‌ماند که درباره‌ی آن فکر کنیم، به همان اعتباری که آسان و سریع وارد شده، آسان و سریع نیز خارج می‌شود، یعنی فکـر‌انگیز و تأمّل‌انگیز نیست. از مشکلاتِ تلویزیون این است که نوعی به اصطلاح هم‌خوانیِ فکری در مردم ایجاد می‌کند، یعنی همه را به‌طورِ یکسان به یک نوع فکر، وا می‌دارد و همین مشکل هم لطمه‌ی بزرگی در «استقلالِ فکر» وارد می‌آورد که آثار آن برای یک کشور زیان‌آور است، چرا که تمدّنِ یک کشور به فکرِ مردمش وابسته است و اگر قرار باشد دیگران برای او فکر کنند، فرستنده‌ها خط بدهند، مجالی برای اندیشیدن نباشد، تمدّنِ کشور در واقع لاغر و تهی می‌شود و چنین سرزمینی مجبور می‌گردد که نگاهش را به دیگران بدوزد و از علم و فکر با تعبیرِ دیگران برداشت نماید و اصلاً به خودش زحمتِ تفکّرِ مستقل را ندهد، که می‌دانید چقدر خسارت‌بار است.
با همه‌ی ابزارهای صوتی و تصویری _از تلویزیون تا اینترنت_ هنوز کتاب مهمّ‌ترین و نجیب‌ترین وسیله‌ی ارتباط با دنیای معرفت است، و شیوعِ «رسانه» نتوانسته است از اعتبار و بُردِ آن بکاهد. «شناخت» سرآغازِ حرکت است؛ ضرورت است، نه زینت. قبول کنیم که جوان ایرانی مأمنِ فکریِ درستی ندارد، می‌داند که چه نمی‌خواهد، ولی نمی‌داند که چه می‌خواهد. نخست آنکه بسیار کم کتاب می‌خواند، با این تعداد جوانِ مدرسه رفته که سر به میلیون‌ها می‌زنند تیراژ کتاب، تأسّف‌بار است. دوّم آنکه نمی‌داند چه بخواند و چگونه کتاب به دست آورد. کتاب گِران است و کتابخانه‌ی عمومی کم. آنها هم که کنجکاویِ بیشتری داشته باشند، و بخواهند که علاوه بر جزوه‌های درسی چیز دیگری نیز یاد بگیرند «مُدِ روز» طوری است که در مباحث روزمرّه غرق می‌شوند، از نوع «پست مدرن» و نقدهای پُر نیش و نوش، و ترجمه‌های مغشوش و شعـر واره‌ها، که همه‌ی اینها به منزله‌ی پستانکی هستند که در دهانِ بچّه بگذارند که گریه نکند. چند سال بعد پی خواهند بُرد که چه عمری از آنها تلف شده است.

دکتر محمّد‌علی اسلامی‌ نُدوشن

https://t.iss.one/zhiyaneve

این کتاب بسیار ساده را خدمت شما خوبان و همراهان معرفی می‌کنم که قطعاً مفید و برای تعدادی از گره‌های کور زندگی، کارگشا خواهدبود. در پشت جلد این کتاب نوشته‌شده‌است:
«ما مسئول افکار خودمان هستیم. واکنش ما به شرایط مختلف نتیجه‌ی باورها، نگرش‌ها و عادت‌های ماست. افکار ما همچنین روی سلامتی، روابط و امور مالی‌مان تأثیرگذار است. اگر آنچه را می‌بینیم‌ یا تجربه می‌کنیم، دوست نداریم، پس باید دریچه‌ی نگاهمان را نسبت به آن تغییر دهیم. این کتاب با ارائه‌ی راهکارهای ساده به‌ما، کمک می‌کند از شرّ افکار سمی که انرژی روانی‌مان را کاهش می‌دهند رها شویم….

https://t.iss.one/zhiyaneve

✅ به‌جای تمسخر و بی‌توجهی، به همه احترام بگذارید.
✅به‌جای قضاوت، دیگران را همان‌گونه که هستند، بپذیرید.
✅به‌جای عیب‌جویی و به‌رخ کشیدن، عیب‌پوش و اصلاح‌گر باشید.
✅به‌جای پاشیدن تخم نومیدی، درخت امید بکارید.
✅به‌جای کینه‌توزی، بخشنده باشید
✅به‌جای حرف و سخن، اهل عمل باشید.
✅به‌جای گریستن و گریاندن، بخندید و بخندانید.
✅به‌جای تمنای نابودی، در فکر ساختن و آبادکردن باشید.
✅به‌جای کهنه‌دوزی و کهنه‌پرستی، به‌فکر سخن و ایده‌ای تازه باشید.
✅به‌جای قهر و انزوا و دوری، به فکر وصل و ارتباط مجدد باشید.
✅به‌جای دنبال مقصر بودن، یا خودتان راه‌‌گشا باشید یا راه‌حل‌ها را نشان دهید.
✅به‌جای نصیحت کردن، شنونده‌ی‌ خوبی باشید.
✅به‌جای یاددادن و تعلیم، مشتاق یادگیری باشید.
✅به‌جای نماینده‌ی خدا بودن، بنده‌ی خوب خدا باشید.
✅به‌جای این‌که در فکر گرفتن و ستاندن باشید، کمی بیشتر بخشنده باشید.
https://t.iss.one/zhiyaneve

واقعاً ارزش گوش دادن را دارد👆

@zhiyaneve

سلام یاران.
صبح‌تون به‌خیر و شادی
روزتون سرشار از عشق و آزادی

هچی مثلِ احساسِ به درد بخور بودن، به آدمیزاده جان نمی‌دهد؛ اینکه احساس کنی وجود داری، و وجود داشتنت برای دیگران اهمیت دارد. اینکه احساس کنی دیده می‌شوی و آنچه برای تو مهم است برای دیگران هم مهم است؛‌ یا لااقل به چشمشان می‌‌آید.

✍️ بیایید نسبت به همدیگر ضدّ حال نباشیم. آدمها نیاز به دل‌خوشی دارند؛ حتی دل‌خوشیهای توهمی. دلخوشی که نباشد آدمیزاده زنگ می‌زند. می‌پوسد. مگر ما از چه ساخته شده‌ایم؟ از گوشت و پوست و خون.

✍️ همدیگر را ببینیم. آدمها نیاز به دیده شدن دارند. توانایی‌هایشان را. تلاششان را. خوبی‌هایشان را. خوب حرف زدنشان را. خوش لباس بودنشان را. خوش خط بودنشان را. خوب جوک گفتنشان را. خوب نوشتنشان را. دست‌پختشان را. هنرهایشان را. خوب ورزش کردنشان را. موفقیت‌هایشان را. خریدهایشان را. بَر و رویشان را. حتی تلاش‌ها و نمایش‌هایشان برای جلب توجه را.
کافیست خوب نگاه کنیم. آدم‌ها خیلی چیزها برای دیدن دارند. برای آفرین گفتن. برای باریک الله گفتن. برای الاهی قربونش برم گفتن.

✍️ بی توجی مثل خاک است. سرد است. یک‌جور مرگ است. فراموش شدنِ تدریجی. کسی که دیده نمی‌شود احساسِ مرده بودن دارد.
بیایید همدیگر را پیش از مردن ببینیم. برای توجه به دیگران، برای گل دادن به آن‌ها، برای تعریف کردن از خوبی‌هایشان منتظر مراسم تدفینشان نباشیم.

✍️ بیایید کلیشه‌های مزخرف را دور بیندازیم که آدمها با توجه مثبت و خالصانه پررو می‌شوند. هر گز این‌گونه نیست. آدم‌ها با توجهات مهرآمیز و توجه به توانایی‌هایشان پررو نمی‌شوند؛ آدم‌تر می‌شوند.
گاهی یک توجه کوچک، یک تعریف، یک لبخند یا حتی یک آفرین و باریک الله گفتن از آدمی فرشته می‌سازد. پرِ پرواز به او می‌دهد. زیر و رویش می‌کند.

✍️ چه ضرورتی دارد که به همدیگر ضدحال بزنیم؟ تفِ سر بالاست. آخرش با حس کینه و خشم و انتقام به سمت خود آدم کمانه می‌کند.
به جای ضدحال بودن می‌توانیم همدیگر را تقویت کنیم. احساس امید و توانایی به یکدیگر بدهیم. چه ایرادی دارد به جای زیرپایی کشیدن، دست هم را بگیریم و بالا بکشیم؟ چه ایرادی دارد هشت و ده و دوازده‌های دیگران را هیجده و نوزده و بیست کنیم؟ مگر در جامعه‌ای که حال آدم‌هایش بد باشد، حال ما خوش می‌شود؟ جامعه‌ای خوش و خوشحال است که حالِ همه خوش باشد.

✍️ باید باور کنیم که حالِ آدم با خوشحالی دیگران خوب می‌شود؛ نه با بدحالی و احساس خشم و کینه در آنها. و بخشی از این حالِ‌ خوش با دیدنِ دیگران و محبت و توجهِ مثبت و بی قید و شرط و بدون چُرتکه انداختن به دست می‌‌آید. هم ببینیم و هم به زبان آوریم. احساسِ دیده شدن، حال آدم را زیر و رو می‌کند.

دکتر محسن زندی
https://t.iss.one/zhiyaneve