Forwarded from معاونت راهبردی ریاست جمهوری
#سینما
📌 گزارش مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست جمهوری از سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر؛
🔴 سینمای اعتراض
⭕️ مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست جمهوری در سه سال گذشته با بهره‌گیری از شبکه تحلیل‌گران فرهنگی و هنری و منتقدین سینما، #سیاستگذاریِ جشنواره فیلم فجر را در کانون بررسی‌های راهبردی خود در عرصه هنر قرار داده و از منظری سیاستگذارانه به تحلیل و بررسی فیلمهای نمایش داده شده در این جشنواره و کلیت آن پرداخته است.
⭕️ در این گزارش سی‌وهشتمین جشنواره فیلم فجر و #روایت_سینماگران از #جامعه_ایرانی برای اهداف سیاستگذارانه مورد مطالعه قرار گرفته شده است و سه سوال اصلی مورد جستجوی تیم پژوهش بوده است:
❓از منظر سینما گران ایرانی:
1⃣ ایران امروز چگونه است؟
2⃣ چرا ایران اینگونه است؟
3⃣ چگونه باید آن را تغییر داد؟
📌 طبیعی است که #سینماگران در فرایند ساخت و نمایش فیلمهای خود لزوماً و به طور آگاهانه به سوالات بالا فکر نکرده‌اند، اما #روایت آنها از وقایع، دغدغه شخصیت‌ها، انتخاب میزانسن‌ها و پایان‌بندی فیلم‌ها همه از «نوع مواجهه سینماگران» با «صورت مساله زیباشناختی و جامعه‌شناسی» که خود طرح کرده‌اند، خبر می‌دهد.
🔍 پاسخ به سه پرسش فوق با مطالعه ۲۸ فیلم اکران شده در جشنواره فجر ۹۸، به شرح ذیل است:
1⃣ ایران امروز چگونه است؟
🔷 انعکاس سینما از ایران، جامعه‌ای آغشته به «آسیب‌های اجتماعی» مختلف است؛ جایگاه «مذهب»، «اعتماد» و «سرمایه اجتماعی» در آن رو به #افول است؛ «اقشار در حاشیه» تحت فشار هستند و هم جامعه و هم سیاستمداران، «قمارهای سیاسی و اجتماعی» را به «تولید اقتصادی باثبات» ترجیح می‌دهند. شکاف عمیقی بین «الگوهای فرهنگی مورد حمایت عموم جامعه» و «الگوهای فرهنگی مورد حمایت نظام سیاسی» وجود دارد. «امید» برای بهبود وضعیت در آینده اندک است و به دلیل ضعف و ناکارآمدی نهادهای حقوقی و قانونی، اشخاص خود را نسبت به تعیین سرنوشت مسئول می‌دانند و در صورت لزوم ترجیح می‌دهند خود نسبت به اصلاح شرایط اقدام کنند.
2⃣ چرا ایران اینگونه است؟
🔷 از نگاه سینما، #وضعیت_حکمرانی مقصر شرایط است؛ گویی حکمرانان به استناد فیلم «خون شد» مسعود کیمیایی، سند خانه را از آن خود کرده‌اند و نظام اجتماعی و معرفتی مورد حمایت آنان پاسخگوی ناهنجاری‌های کنونی نیست. شیوه حکمرانی مسلط، در بسط اخلاق و حفظ سلامت آسیب‌دیدگان فیزیکی و روانی ناموفق است و ناهنجاری اقتصادی جامعه را به سمت مخدرها سوق داده و گونه‌های مختلف استبداد مخصوصاً استبداد فرهنگی، #اعتماد_عمومی را خدشه دار کرده و نوعی ناشنوایی جمعی پدید آورده است. بررسی شاخص‌هایی چون حاکمیت قانون، اثربخشی و کارآیی، پاسخ‌گویی، کیفیت قوانین و مقررات تنظیمی و مشخصاً کنترل فساد بیانگر آن است که از منظر اغلب فیلمهای اکران شده، «کیفیت نازل حکمرانی» و «ضعف‌های نظام حکمرانی» علت اصلی تصویر ناخوشایندی است که از ایران در جشنواره سی‌وهشتم ارائه شده است.
3⃣ چگونه می‌توان ایران را تغییر داد؟
🔷 «#اعتراض و انتقام از شرایط بدون هیچ پشتوانه معرفتی مشخص» در عین حال «توجه نظام سیاسی به آخرین تلاش‌های #معترضین جامعه ایرانی برای بیان اعتراض‌های خود در چارچوب ساختارهای موجود و خطر خارج شدن این اعتراض‌ها از ساختار کنونی»، «بازنگری درباره #جایگاه_دین در سیاست رسمی»، «هشدار نسبت به نفوذ نیروهای بیگانه در عالی‌ترین سطوح نظام سیاسی»، «مبارزه با جزم‌گرایی اعتقادی و اعتنا به تکثر فرهنگی»، «رجوع به نوعی عرفان عرفی در غیبت مذهب رهایی‌بخش»، «شکستن هنجارهای اجتماعی» و «ترجیح هویت‌های خُرد و یا جهانی بر فرهنگ ملی» از پیشنهادهایی است که فیلم‌ها در لابلای متون فرهنگی خود برای «اصلاح» شرایط تجویز کرده‌اند.
📎 مطالعه متن کامل گزارش(اینجا کلیک کنید)
🌐 css.ir/sykgtq
🆔 @css_web
📌 گزارش مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست جمهوری از سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر؛
🔴 سینمای اعتراض
⭕️ مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست جمهوری در سه سال گذشته با بهره‌گیری از شبکه تحلیل‌گران فرهنگی و هنری و منتقدین سینما، #سیاستگذاریِ جشنواره فیلم فجر را در کانون بررسی‌های راهبردی خود در عرصه هنر قرار داده و از منظری سیاستگذارانه به تحلیل و بررسی فیلمهای نمایش داده شده در این جشنواره و کلیت آن پرداخته است.
⭕️ در این گزارش سی‌وهشتمین جشنواره فیلم فجر و #روایت_سینماگران از #جامعه_ایرانی برای اهداف سیاستگذارانه مورد مطالعه قرار گرفته شده است و سه سوال اصلی مورد جستجوی تیم پژوهش بوده است:
❓از منظر سینما گران ایرانی:
1⃣ ایران امروز چگونه است؟
2⃣ چرا ایران اینگونه است؟
3⃣ چگونه باید آن را تغییر داد؟
📌 طبیعی است که #سینماگران در فرایند ساخت و نمایش فیلمهای خود لزوماً و به طور آگاهانه به سوالات بالا فکر نکرده‌اند، اما #روایت آنها از وقایع، دغدغه شخصیت‌ها، انتخاب میزانسن‌ها و پایان‌بندی فیلم‌ها همه از «نوع مواجهه سینماگران» با «صورت مساله زیباشناختی و جامعه‌شناسی» که خود طرح کرده‌اند، خبر می‌دهد.
🔍 پاسخ به سه پرسش فوق با مطالعه ۲۸ فیلم اکران شده در جشنواره فجر ۹۸، به شرح ذیل است:
1⃣ ایران امروز چگونه است؟
🔷 انعکاس سینما از ایران، جامعه‌ای آغشته به «آسیب‌های اجتماعی» مختلف است؛ جایگاه «مذهب»، «اعتماد» و «سرمایه اجتماعی» در آن رو به #افول است؛ «اقشار در حاشیه» تحت فشار هستند و هم جامعه و هم سیاستمداران، «قمارهای سیاسی و اجتماعی» را به «تولید اقتصادی باثبات» ترجیح می‌دهند. شکاف عمیقی بین «الگوهای فرهنگی مورد حمایت عموم جامعه» و «الگوهای فرهنگی مورد حمایت نظام سیاسی» وجود دارد. «امید» برای بهبود وضعیت در آینده اندک است و به دلیل ضعف و ناکارآمدی نهادهای حقوقی و قانونی، اشخاص خود را نسبت به تعیین سرنوشت مسئول می‌دانند و در صورت لزوم ترجیح می‌دهند خود نسبت به اصلاح شرایط اقدام کنند.
2⃣ چرا ایران اینگونه است؟
🔷 از نگاه سینما، #وضعیت_حکمرانی مقصر شرایط است؛ گویی حکمرانان به استناد فیلم «خون شد» مسعود کیمیایی، سند خانه را از آن خود کرده‌اند و نظام اجتماعی و معرفتی مورد حمایت آنان پاسخگوی ناهنجاری‌های کنونی نیست. شیوه حکمرانی مسلط، در بسط اخلاق و حفظ سلامت آسیب‌دیدگان فیزیکی و روانی ناموفق است و ناهنجاری اقتصادی جامعه را به سمت مخدرها سوق داده و گونه‌های مختلف استبداد مخصوصاً استبداد فرهنگی، #اعتماد_عمومی را خدشه دار کرده و نوعی ناشنوایی جمعی پدید آورده است. بررسی شاخص‌هایی چون حاکمیت قانون، اثربخشی و کارآیی، پاسخ‌گویی، کیفیت قوانین و مقررات تنظیمی و مشخصاً کنترل فساد بیانگر آن است که از منظر اغلب فیلمهای اکران شده، «کیفیت نازل حکمرانی» و «ضعف‌های نظام حکمرانی» علت اصلی تصویر ناخوشایندی است که از ایران در جشنواره سی‌وهشتم ارائه شده است.
3⃣ چگونه می‌توان ایران را تغییر داد؟
🔷 «#اعتراض و انتقام از شرایط بدون هیچ پشتوانه معرفتی مشخص» در عین حال «توجه نظام سیاسی به آخرین تلاش‌های #معترضین جامعه ایرانی برای بیان اعتراض‌های خود در چارچوب ساختارهای موجود و خطر خارج شدن این اعتراض‌ها از ساختار کنونی»، «بازنگری درباره #جایگاه_دین در سیاست رسمی»، «هشدار نسبت به نفوذ نیروهای بیگانه در عالی‌ترین سطوح نظام سیاسی»، «مبارزه با جزم‌گرایی اعتقادی و اعتنا به تکثر فرهنگی»، «رجوع به نوعی عرفان عرفی در غیبت مذهب رهایی‌بخش»، «شکستن هنجارهای اجتماعی» و «ترجیح هویت‌های خُرد و یا جهانی بر فرهنگ ملی» از پیشنهادهایی است که فیلم‌ها در لابلای متون فرهنگی خود برای «اصلاح» شرایط تجویز کرده‌اند.
📎 مطالعه متن کامل گزارش(اینجا کلیک کنید)
🌐 css.ir/sykgtq
🆔 @css_web
Forwarded from ماهنامه مديريت ارتباطات
⚪️اهمیت توجه به ساحت مجازی
✍️پدرام الوندی
▫️پدیده این روزها، نرم‌افزارهای پیام‌رسان موبایلی هستند. فراگیری تلفن همراه بر روی موج بنیان‌افکن دسترسی به اینترنت نسل‌های جدید سوار شده است و «همگان» را با تجربه جدیدی از اجتماعی- سایبری شدن روبه‌رو کرده است.
▫️تجربه‌های جدید شخصی یا جمعی هر کدام از ما تحت‌تأثیر این ابزارها، در سال‌های اخیر، متحول شده‌اند. همه ما از این ابزار جدید ارتباطی تأثیر می‌پذیریم و به کمک آن بر محیط اثر می‌گذاریم.
▫️تجربه سیاست‌گذاری فرهنگی در حوزه ابزارهای ارتباطی و رسانه‌ای با خاطره‌های خوبی همراه نیست. دو دهه نبرد تقریباً بی‌حاصل با نوار کاست، ویدئو و ماهواره پیشِ روی دستگاه نظری‌ای است که همواره منع استفاده و برخورد قهری با عاملان را ترویج کرده است. واقعیتی که از تجربه زیسته ما برآمده همین است.
▫️با توسعه ابزارهای ارتباطی مبتنی بر آن (از شبکه‌های اجتماعی تا ابزارهای ارتباطی اشتراک محتوا تا نرم‌افزارهای پیام‌رسان موبایلی) داستان این رویارویی پیچیده‌تر شده است.
▫️در اینجا نقش شهروندان به‌عنوان تولیدکننده، توزیع‌کننده و دریافت‌کننده پیام با امکان گزینش و انتخاب‌هایی متنوع همراه است و عملاً این فناوری‌ها با تکثری که به همراه آورده‌اند، همه مردم را وارد فرایند تولید، توزیع و دریافت محتوا کرده‌اند
▫️رویکرد دستگاه سیاست‌گذاری فرهنگی ما در سال‌های اخیر در قبال ابزارهای اجتماعی آنلاین، مانند تجربه‌های ناموفق پیشین، تلاشی برای پاک کردن صورت مسئله بوده است.
▫️فیلترینگ و منع دسترسی به مثابه راهی پیشگیرانه محور اصلی سیاست‌های روبه‌رو شدن با پدیده رو به گسترش ابزارهای اجتماعی بوده است.
▫️تجربه رفتارهای کاربران در سال‌های اخیر نشان داده که با محدود کردن دسترسی به شبکه‌های اجتماعی از محبوبیت آنها کاسته نمی‌شود و عملاً به فضای محوری گفت‌وگوی میان شهروندان، رسانه‌ها و چهره‌های سیاسی تبدیل شده است.
▫️از میان شبکه‌های اجتماعی و ابزارهای پیام‌رسان تلفن همراه دو مصداق در این روزها بیشتر در کانون توجه هستند: تلگرام و توئیتر.
▫️توئیتر به سبب کارکرد خاصی که میان اصحاب رسانه، سیاستمداران و مردم عادی یافته است به پایه ثابت خبرگیری و خبررسانی و فضای گفت‌وگو در حوزه خبر تبدیل شده است.
▫️این شبکه اجتماعی با وجود فیلتر شدن همچنان پیشتاز طرح و توسعه سوژه‌های خبری است و آشکارا بر خبرگزاری‌ها، روزنامه‌ها و فضاهایی مانند نشست‌های خبری و.. اثر می‌گذارد.
▫️تلگرام فراتر از توئیتر، دریایی است که افراد در قالب ارتباطات فردی، گروه‌ها و کانال‌ها حضور و مشارکتی فعال در آن دارند.
▫️همه این‌ها، از شبکه‌های اجتماعی تا ابزارهای پیام‌رسان موبایلی و به طور عام همه صورت‌های فعالیت مجازی، به‌عنوان ساحتی جدید برای حضور مردم، تأمین نیازهای مختلف آنها (ارتباطی، اقتصادی و سرگرمی) درآمده‌اند.
به نظر می‌رسد تدبیر اصلی همین‌جاست. دیدن ساحت جدید، روبه‌روشدن با آن و درنهایت، کنار مردم ایستادن و تلاش برای ایمن و امن کردن فضای تبادل اطلاعاتی که آنها خودشان برای ادامه فعالیت‌ها انتخاب کرده‌اند، به جای ایستادن در برابر انتخاب آنها.
🗞منبع: گزیده‌ای از مقاله‌ای به نام « سیاست‌گذاران کنار مردم بایستند؛ نه روبه‌روی آنها»، منتشر شده در شماره 82-83 #ماهنامه_مدیریت_ارتباطات، اسفند 1395، فروردین 1396
#آرشیو_مدیریت_ارتباطات
#رسانه‌های_نوین
#سیاست‌گذاری_فرهنگی
برای خواندن متن کامل مقاله، به این لینک مراجعه کنید
👇👇👇
https://t.iss.one/cm_magazine
✍️پدرام الوندی
▫️پدیده این روزها، نرم‌افزارهای پیام‌رسان موبایلی هستند. فراگیری تلفن همراه بر روی موج بنیان‌افکن دسترسی به اینترنت نسل‌های جدید سوار شده است و «همگان» را با تجربه جدیدی از اجتماعی- سایبری شدن روبه‌رو کرده است.
▫️تجربه‌های جدید شخصی یا جمعی هر کدام از ما تحت‌تأثیر این ابزارها، در سال‌های اخیر، متحول شده‌اند. همه ما از این ابزار جدید ارتباطی تأثیر می‌پذیریم و به کمک آن بر محیط اثر می‌گذاریم.
▫️تجربه سیاست‌گذاری فرهنگی در حوزه ابزارهای ارتباطی و رسانه‌ای با خاطره‌های خوبی همراه نیست. دو دهه نبرد تقریباً بی‌حاصل با نوار کاست، ویدئو و ماهواره پیشِ روی دستگاه نظری‌ای است که همواره منع استفاده و برخورد قهری با عاملان را ترویج کرده است. واقعیتی که از تجربه زیسته ما برآمده همین است.
▫️با توسعه ابزارهای ارتباطی مبتنی بر آن (از شبکه‌های اجتماعی تا ابزارهای ارتباطی اشتراک محتوا تا نرم‌افزارهای پیام‌رسان موبایلی) داستان این رویارویی پیچیده‌تر شده است.
▫️در اینجا نقش شهروندان به‌عنوان تولیدکننده، توزیع‌کننده و دریافت‌کننده پیام با امکان گزینش و انتخاب‌هایی متنوع همراه است و عملاً این فناوری‌ها با تکثری که به همراه آورده‌اند، همه مردم را وارد فرایند تولید، توزیع و دریافت محتوا کرده‌اند
▫️رویکرد دستگاه سیاست‌گذاری فرهنگی ما در سال‌های اخیر در قبال ابزارهای اجتماعی آنلاین، مانند تجربه‌های ناموفق پیشین، تلاشی برای پاک کردن صورت مسئله بوده است.
▫️فیلترینگ و منع دسترسی به مثابه راهی پیشگیرانه محور اصلی سیاست‌های روبه‌رو شدن با پدیده رو به گسترش ابزارهای اجتماعی بوده است.
▫️تجربه رفتارهای کاربران در سال‌های اخیر نشان داده که با محدود کردن دسترسی به شبکه‌های اجتماعی از محبوبیت آنها کاسته نمی‌شود و عملاً به فضای محوری گفت‌وگوی میان شهروندان، رسانه‌ها و چهره‌های سیاسی تبدیل شده است.
▫️از میان شبکه‌های اجتماعی و ابزارهای پیام‌رسان تلفن همراه دو مصداق در این روزها بیشتر در کانون توجه هستند: تلگرام و توئیتر.
▫️توئیتر به سبب کارکرد خاصی که میان اصحاب رسانه، سیاستمداران و مردم عادی یافته است به پایه ثابت خبرگیری و خبررسانی و فضای گفت‌وگو در حوزه خبر تبدیل شده است.
▫️این شبکه اجتماعی با وجود فیلتر شدن همچنان پیشتاز طرح و توسعه سوژه‌های خبری است و آشکارا بر خبرگزاری‌ها، روزنامه‌ها و فضاهایی مانند نشست‌های خبری و.. اثر می‌گذارد.
▫️تلگرام فراتر از توئیتر، دریایی است که افراد در قالب ارتباطات فردی، گروه‌ها و کانال‌ها حضور و مشارکتی فعال در آن دارند.
▫️همه این‌ها، از شبکه‌های اجتماعی تا ابزارهای پیام‌رسان موبایلی و به طور عام همه صورت‌های فعالیت مجازی، به‌عنوان ساحتی جدید برای حضور مردم، تأمین نیازهای مختلف آنها (ارتباطی، اقتصادی و سرگرمی) درآمده‌اند.
به نظر می‌رسد تدبیر اصلی همین‌جاست. دیدن ساحت جدید، روبه‌روشدن با آن و درنهایت، کنار مردم ایستادن و تلاش برای ایمن و امن کردن فضای تبادل اطلاعاتی که آنها خودشان برای ادامه فعالیت‌ها انتخاب کرده‌اند، به جای ایستادن در برابر انتخاب آنها.
🗞منبع: گزیده‌ای از مقاله‌ای به نام « سیاست‌گذاران کنار مردم بایستند؛ نه روبه‌روی آنها»، منتشر شده در شماره 82-83 #ماهنامه_مدیریت_ارتباطات، اسفند 1395، فروردین 1396
#آرشیو_مدیریت_ارتباطات
#رسانه‌های_نوین
#سیاست‌گذاری_فرهنگی
برای خواندن متن کامل مقاله، به این لینک مراجعه کنید
👇👇👇
https://t.iss.one/cm_magazine
Telegram
🔸رییس آژانس امنیت سایبری آمریکا انتخاب شد
سنای آمریکا #جن_ایسترلی (Jen Easterly) از نظامیان سابق این کشور را برای هدایت آژانس #امنیت_سایبری و زیرساختی (CISA) انتخاب کرد.
ایسترلی در تیم انتقال قدرت #جو_بایدن مسئول #سیاست‌گذاری_سایبری بود و مدتی نیز در سمت معاون ارشد ضدتروریسم در آژانس امنیت ملی آمریکا خدمت می‌کرد. او پس از آنکه ۲۰ سال در حوزه اطلاعات و عملیات سایبری ارتش آمریکا خدمت کرد، بازنشسته شد و اکنون در این سمت مشغول به کار می‌شود.
سنای آمریکا #جن_ایسترلی (Jen Easterly) از نظامیان سابق این کشور را برای هدایت آژانس #امنیت_سایبری و زیرساختی (CISA) انتخاب کرد.
ایسترلی در تیم انتقال قدرت #جو_بایدن مسئول #سیاست‌گذاری_سایبری بود و مدتی نیز در سمت معاون ارشد ضدتروریسم در آژانس امنیت ملی آمریکا خدمت می‌کرد. او پس از آنکه ۲۰ سال در حوزه اطلاعات و عملیات سایبری ارتش آمریکا خدمت کرد، بازنشسته شد و اکنون در این سمت مشغول به کار می‌شود.