Forwarded from ماهنامه مديريت ارتباطات
◻️مشکلات بی‌پایانِ نشریات مکتوب
✍️امیرعباس تقی‌پور
▫️در عصر شبکه‌های اجتماعی همچنان شاهد مشکلات روزافزون رسانه‌های مکتوب هستیم؛ مشکلاتی که بیکاری گروهی از روزنامه‌نگاران و مرگ تدریجی این رسانه‌ها را سبب می‌شوند.
▫️ریشۀ اصلی این مشکلات نیز به عدم تعادل میان درآمدها و هزینه‌ها برمی‌گردد.
▫️در این میان گروهی از کاربلدان معتقدند دوران تأثیرگذاری و حیات رسانه‌های کاغذی تمام شده است و گروهی دیگر همچنان پافشاری می‌کنند که خیر!
▫️و البته در این سال‌ها با واقعیت‌های تلخی مانند کاهش صفحه، بی‌نظمی در انتشار، تغییر شغل یا بیکاری گروهی از روزنامه‌نگاران و مرگ برخی از نشریات روبه‌رو بوده‌ایم.
▫️ اینکه گذشت زمان نظر کدام‌یک از خبرگان را تأیید خواهد کرد و پاسخ قطعی به این پرسش را خواهیم یافت که آیا دوران انتشار روزنامه و مجله به سر آمده است یا نه، در این مجال موردنظر نیست.
▫️اما همان‌گونه که تاکنون نیز در همین ماهنامه تأکید کرده‌ایم، به نظر می‌رسد بخش عمده‌ای از مشکلات فعلی ریشه در سیاست‌گذاری‌های کلان و خُرد در حوزۀ مطبوعات و ناتوانی‌های مدیریتی دارد. در واقع به نظر می‌رسد شاهد ارادۀ لازم برای یافتن راه‌حل‌های کاهش مشکلات نیستیم!
▫️انتظار آن است که این اراده، بیش از هرکس و هرجایی، از سوی متولیان امور مطبوعاتی و دولت به‌عنوان بزرگ‌ترین نهاد برنامه‌ریزی و مدیریت کشور اعمال شود.
▫️رفع موانع حقوقی و قانونی آزادی مطبوعات، تجدیدنظر در سیاست انتشار نشریات دولتی که به‌معنای واقعی رقیب نابرابر بخش خصوصی محسوب می‌شوند، تغییر جدی در نحوۀ اعمال حمایت‌های دولتی، اقدامات فرهنگی و تبلیغی و یادآوری ضرورت‌های تداوم انتشار نشریات، تلاش برای اصلاح ساختار نشریات و سوق دادن آن‌ها به سوی ایجاد بنگاه‌های مطبوعاتی و استقرار ساختار شرکتی و موضوعات متعدد دیگر از جمله موارد و مسئولیت‌هایی‌اند که توسط ذی‌نفعان ذکر شده، قابل بررسی، گفت‌وگو، تعامل و نتیجه‌گیری مثبت‌اند.
#سرمقاله_شماره_123_ماهنامه_مدیریت_ارتباطات
👇👇👇
https://t.iss.one/cm_magazine
✍️امیرعباس تقی‌پور
▫️در عصر شبکه‌های اجتماعی همچنان شاهد مشکلات روزافزون رسانه‌های مکتوب هستیم؛ مشکلاتی که بیکاری گروهی از روزنامه‌نگاران و مرگ تدریجی این رسانه‌ها را سبب می‌شوند.
▫️ریشۀ اصلی این مشکلات نیز به عدم تعادل میان درآمدها و هزینه‌ها برمی‌گردد.
▫️در این میان گروهی از کاربلدان معتقدند دوران تأثیرگذاری و حیات رسانه‌های کاغذی تمام شده است و گروهی دیگر همچنان پافشاری می‌کنند که خیر!
▫️و البته در این سال‌ها با واقعیت‌های تلخی مانند کاهش صفحه، بی‌نظمی در انتشار، تغییر شغل یا بیکاری گروهی از روزنامه‌نگاران و مرگ برخی از نشریات روبه‌رو بوده‌ایم.
▫️ اینکه گذشت زمان نظر کدام‌یک از خبرگان را تأیید خواهد کرد و پاسخ قطعی به این پرسش را خواهیم یافت که آیا دوران انتشار روزنامه و مجله به سر آمده است یا نه، در این مجال موردنظر نیست.
▫️اما همان‌گونه که تاکنون نیز در همین ماهنامه تأکید کرده‌ایم، به نظر می‌رسد بخش عمده‌ای از مشکلات فعلی ریشه در سیاست‌گذاری‌های کلان و خُرد در حوزۀ مطبوعات و ناتوانی‌های مدیریتی دارد. در واقع به نظر می‌رسد شاهد ارادۀ لازم برای یافتن راه‌حل‌های کاهش مشکلات نیستیم!
▫️انتظار آن است که این اراده، بیش از هرکس و هرجایی، از سوی متولیان امور مطبوعاتی و دولت به‌عنوان بزرگ‌ترین نهاد برنامه‌ریزی و مدیریت کشور اعمال شود.
▫️رفع موانع حقوقی و قانونی آزادی مطبوعات، تجدیدنظر در سیاست انتشار نشریات دولتی که به‌معنای واقعی رقیب نابرابر بخش خصوصی محسوب می‌شوند، تغییر جدی در نحوۀ اعمال حمایت‌های دولتی، اقدامات فرهنگی و تبلیغی و یادآوری ضرورت‌های تداوم انتشار نشریات، تلاش برای اصلاح ساختار نشریات و سوق دادن آن‌ها به سوی ایجاد بنگاه‌های مطبوعاتی و استقرار ساختار شرکتی و موضوعات متعدد دیگر از جمله موارد و مسئولیت‌هایی‌اند که توسط ذی‌نفعان ذکر شده، قابل بررسی، گفت‌وگو، تعامل و نتیجه‌گیری مثبت‌اند.
#سرمقاله_شماره_123_ماهنامه_مدیریت_ارتباطات
👇👇👇
https://t.iss.one/cm_magazine
Telegram