▫️در حاشيه اقدام انتخاب روزنامه‌نگار سال
🔸جايزه‌اي براي «نوع نگاه»
▫️دکتر #مجید_رضائیان
«ژانرهای روزنامه‌نگاری» یک به یک به همه ما #روزنامه‌نگاران درس‌های جداگانه‌ای می‌دهد. در اين میان اما، با همه‌گیرشدن وب در جهان- از ۱۹۹۰ نا کنون- دو #ژانر #روزنامه‌نگاری تحلیلی و تحقیقی، رسانه‌ها را در جهان «انفجار اطلاعات» و تولید «موج وار پیام» - از طرف کاربران در وب يك و خودارتباط‌گران در وب۲ يا #شبكه‌های_اجتماعي -به دو سمت متمایل و متمرکز کرد.
▫️«چگونگی و چرایی» در ژانر روزنامه نگاری تحلیلی
⭕️ رفتن به سمت کسب «اطلاعات کتمان» در ژانر روزنامه نگاری تحقیقی.
شوربختانه در این سه دهه - از ۹۰ تا کنون - روزنامه‌نگاران حرفه‌ای و درخشان ایران، از این دو ژانر استقبال کرده‌اند؛ گرچه این امر، هرگز یه معنای ضعف تولید محتوا و روزنامه‌نگاری در رسانه‌های ایران نیست.
اكنون با توصيف يادشده، پرسش این است که؛ ما دقيقا در چه نقطه‌ای قرارگرفته‌ایم و برای سال‌های پیش رو و با وجود ورود وب ٣ یا وب هوشمند- از سال ۲۰۲۰ تا ۲۰۳۵.م- چه باید بکنیم؟
از اين زاويه ديد معتقدم اقدام باشگاه روزنامه نگاران ایران در انتخاب #روزنامه_نگار_سال پاسخي بود به اين پرسش و نشان داد که «درک مفهومی درستی» از اهمیت دادن به دو ژانر یاد شده وجود دارد.
شاهد اين كه در تحریریه‌ها و کلاس‌ها، بارها در تکمیل «نظریه دی برگ» برای تشریح روزنامه‌نگاری تحقیقی و فرم اصلي آن گزارش، تاکید کرده‌ام که «اطلاعات کتمان» با «اطلاعات پنهان» تفاوت می‌کند. اگر دایره اطلاعات پنهان در همه جای جهان «حوزه نظامی و دفاعی» است و ربطی به روزنامه‌نگار ندارد؛ کسب اطلاعات کتمان - در کنار اطلاعات اشکار - حق قطعي روزنامه‌نگار و از پایه‌های مشروعیت رسانه آزاد به شمار مي‌آيد. از همین رو اقدام باشگاه روزنامه‌نگاران ایران به همه روزنامه‌نگاران ما گوشزد می‌کند که «فهمیدن» را بر «دانستن صرف» - توامان برای خود و برای مخاطبان - ترجیح دهند.
افزون بر آن، همه به یاد داشته باشیم که ۱۵ سال پیش رو، ستیز‌سهمگین «تکنولوژی و خرد» را رقم می‌زند و ما همچنان باید «سربازان سرزمین خرد» با كنشگران عرصه "فهمیدن"و "فهماندن"باشیم.
از این رو ، چنين تعبیري شاید پربیراه نباشد که بگوییم روزنامه‌نگاری تحلیلی- پابه‌پای رویدادها و عینی‌گرایی - اما در کوتاه مدت پاسخ به پرسش‌های کلیدی «چگونه و چرا» را می‌دهد و روزنامه‌نگاری تحقیقی پرده‌های اطلاعات کتمان را به کناری می‌نهد و "راز گشایی" می‌کند؛ اما در میان مدت و نه کوتاه مدت.
بنابراین، تصدیق خواهید کرد که من از چنین اقدامی نیز، به رسم معلمی در دانشگاه‌ها و سر دبیری در تحریریه‌ها، خرسند باشم و به برادر عزیزم اکبر منتجبی و هیات داوران جایزه #روزنامه_نگار_سال تبریک بگویم و تحسین‌شان کنم . و البته تحسین افزون‌تر، براي همه روزنامه‌نگاران ایران - با هر گرایشی و در هر رسانه‌ای- که دو ژانر روزنامه‌نگاری تحلیلی و روزنامه‌نگاری تحقیقی را، تنها نمی‌گذارند و گسترش می‌دهند.
با احترام و درود دوباره
🔸جايزه‌اي براي «نوع نگاه»
▫️دکتر #مجید_رضائیان
«ژانرهای روزنامه‌نگاری» یک به یک به همه ما #روزنامه‌نگاران درس‌های جداگانه‌ای می‌دهد. در اين میان اما، با همه‌گیرشدن وب در جهان- از ۱۹۹۰ نا کنون- دو #ژانر #روزنامه‌نگاری تحلیلی و تحقیقی، رسانه‌ها را در جهان «انفجار اطلاعات» و تولید «موج وار پیام» - از طرف کاربران در وب يك و خودارتباط‌گران در وب۲ يا #شبكه‌های_اجتماعي -به دو سمت متمایل و متمرکز کرد.
▫️«چگونگی و چرایی» در ژانر روزنامه نگاری تحلیلی
⭕️ رفتن به سمت کسب «اطلاعات کتمان» در ژانر روزنامه نگاری تحقیقی.
شوربختانه در این سه دهه - از ۹۰ تا کنون - روزنامه‌نگاران حرفه‌ای و درخشان ایران، از این دو ژانر استقبال کرده‌اند؛ گرچه این امر، هرگز یه معنای ضعف تولید محتوا و روزنامه‌نگاری در رسانه‌های ایران نیست.
اكنون با توصيف يادشده، پرسش این است که؛ ما دقيقا در چه نقطه‌ای قرارگرفته‌ایم و برای سال‌های پیش رو و با وجود ورود وب ٣ یا وب هوشمند- از سال ۲۰۲۰ تا ۲۰۳۵.م- چه باید بکنیم؟
از اين زاويه ديد معتقدم اقدام باشگاه روزنامه نگاران ایران در انتخاب #روزنامه_نگار_سال پاسخي بود به اين پرسش و نشان داد که «درک مفهومی درستی» از اهمیت دادن به دو ژانر یاد شده وجود دارد.
شاهد اين كه در تحریریه‌ها و کلاس‌ها، بارها در تکمیل «نظریه دی برگ» برای تشریح روزنامه‌نگاری تحقیقی و فرم اصلي آن گزارش، تاکید کرده‌ام که «اطلاعات کتمان» با «اطلاعات پنهان» تفاوت می‌کند. اگر دایره اطلاعات پنهان در همه جای جهان «حوزه نظامی و دفاعی» است و ربطی به روزنامه‌نگار ندارد؛ کسب اطلاعات کتمان - در کنار اطلاعات اشکار - حق قطعي روزنامه‌نگار و از پایه‌های مشروعیت رسانه آزاد به شمار مي‌آيد. از همین رو اقدام باشگاه روزنامه‌نگاران ایران به همه روزنامه‌نگاران ما گوشزد می‌کند که «فهمیدن» را بر «دانستن صرف» - توامان برای خود و برای مخاطبان - ترجیح دهند.
افزون بر آن، همه به یاد داشته باشیم که ۱۵ سال پیش رو، ستیز‌سهمگین «تکنولوژی و خرد» را رقم می‌زند و ما همچنان باید «سربازان سرزمین خرد» با كنشگران عرصه "فهمیدن"و "فهماندن"باشیم.
از این رو ، چنين تعبیري شاید پربیراه نباشد که بگوییم روزنامه‌نگاری تحلیلی- پابه‌پای رویدادها و عینی‌گرایی - اما در کوتاه مدت پاسخ به پرسش‌های کلیدی «چگونه و چرا» را می‌دهد و روزنامه‌نگاری تحقیقی پرده‌های اطلاعات کتمان را به کناری می‌نهد و "راز گشایی" می‌کند؛ اما در میان مدت و نه کوتاه مدت.
بنابراین، تصدیق خواهید کرد که من از چنین اقدامی نیز، به رسم معلمی در دانشگاه‌ها و سر دبیری در تحریریه‌ها، خرسند باشم و به برادر عزیزم اکبر منتجبی و هیات داوران جایزه #روزنامه_نگار_سال تبریک بگویم و تحسین‌شان کنم . و البته تحسین افزون‌تر، براي همه روزنامه‌نگاران ایران - با هر گرایشی و در هر رسانه‌ای- که دو ژانر روزنامه‌نگاری تحلیلی و روزنامه‌نگاری تحقیقی را، تنها نمی‌گذارند و گسترش می‌دهند.
با احترام و درود دوباره
🔸یک کمپین - ۴ ضلع
#مجید_رضائیان
▫️استاد دانشگاه و پژوهشگر ژورنالیسم
▫️اساساً #مسئولیت_اجتماعی شهروندان در ابتدای هر امری باید ارزیابی شود. در حال حاضر که بحث سلامت و بهداشت و مقابله با #کرونا مطرح است، در گام نخست باید کمپین‌های خیلی قوی و خوب ساماندهی شوند
https://tinyurl.com/y4qr639d
#مجید_رضائیان
▫️استاد دانشگاه و پژوهشگر ژورنالیسم
▫️اساساً #مسئولیت_اجتماعی شهروندان در ابتدای هر امری باید ارزیابی شود. در حال حاضر که بحث سلامت و بهداشت و مقابله با #کرونا مطرح است، در گام نخست باید کمپین‌های خیلی قوی و خوب ساماندهی شوند
https://tinyurl.com/y4qr639d
🔸سواد رسانه‌ای چگونه می‌تواند در مواقع بحران به داد جامعه برسد؟
▫️#محمد_معصومیان
هر روز خبر بحرانی تازه فضای رسانه‌های مجازی ایران را در می‌نوردد. یک روز سیل، روزی دیگر زلزله؛ بحران‌های اجتماعی و اقتصادی و سیاسی در انواع و اندازه‌های مختلف که به تناوب جای یکدیگر را پر می‌کنند و آنچه مدام در این بحران‌ها از سوی متخصصان رسانه طرح می‌شود، مسأله مهمی به نام #سواد_رسانه‌ای است؛ حلقه مفقوده‌ای که می‌تواند بحران‌های بزرگ را کوچک و مسائل کوچک را فاجعه غیرقابل کنترل جلوه دهد.
مردم سردرگم و مسئولان مستأصل و رسانه‌های رسمی عقب‌افتاده از سونامی اخبار را که بگذاریم کنار شبکه‌های اجتماعی با حرکت در مرز باریک و مبهم فکت و فیک، نتیجه می‌شود بی‌اعتمادی بیشتر و ناامیدی روزافزون‌تر مردم. اما چطور می‌توان راست و دروغ خبر را فهمید؟ میان این طوفان باید کجا ایستاد تا باد حادثه عقل و هوش را با خود نبرد؟ نقش مسئولان و رسانه‌ها چیست؟
#مجید_رضائیان استاد دانشگاه و پژوهشگر ژورنالیسم عمده مشکل خبرهای منتشر شده در شبکه‌های اجتماعی را فقدان سندیت و مشروعیت می‌داند: «باید به مردم بگوییم این چیزی که شما می‌بینید اطلاعات تکمیلی نیست بلکه فکت است. وقتی می‌گوییم «زلزله آمد» این فکت است و وقتی به ریشتر زلزله اشاره می‌کنیم اطلاعات تکمیلی. در شبکه‌های اجتماعی فکت‌های مختلفی مطرح می‌شود که اطلاعات ندارد و در پروسه نشر و بازنشر با کامنت‌های مختلفی که روی آن سوار می‌شود اصطلاحاً طبق نظر مؤسسه رویترز و آکسفورد که به‌طور مشترک در این زمینه کار کرده‌اند فکت به پسافکت تبدیل می‌شود، یعنی یک کلاغ به چهل کلاغ تبدیل می‌شود.»
رضائیان معتقد است مردم در شبکه‌های اجتماعی بسرعت از فکت به سمت پسافکت می‌روند و دقیقاً این فاصله جایی است که باید یک فعال رسانه یا رسانه‌های معتبر در آن نقطه بایستند و در واقع با دادن اطلاعات تکمیلی از چرخه بی‌حاصل فکت به پسافکت جلوگیری کنند
رضائیان راهکارهایی مانند آموزش رسانه و مختصات آن را از طریق پخش زنده اینستاگرام یا انتشار ویدئوهای کوتاه و تأثیرگذار را برای فرهنگ‌سازی در این زمینه راهی دیگر برای بالا بردن سواد رسانه‌ای می‌داند. آموزش از طریق کتاب‌های درسی به زبان ساده در مقاطع ابتدایی و پایه، یکی از راه‌هایی است که از نظر محمدمهدی فرقانی استادیار دانشگاه علامه طباطبایی می‌تواند در بالا بردن سواد رسانه‌ای نقش داشته باشد
آیا سواد رسانه‌ای به تنهایی هدف را محقق می‌کند؟ در واقع اگر تمامی افراد جامعه زیر و بم راستی‌‌آزمایی یک خبر را بدانند دیگر در بحران‌ها کسی اقدام به بازنشر یک خبر بدون پشتوانه صحیح خبری نمی‌کند؟ فرقانی معتقد است سواد رسانه‌ای شرط کافی برای رسیدن به این مرحله نیست. او با اشاره به بی‌اعتمادی تاریخی مردم به مسئولان در کشور ما و دامن زدن بعضی از شخصیت‌های سیاسی و حتی فرهنگی به بی‌اعتمادی مردم می‌گوید: «در واقع شخصیت‌ها با بی‌اعتماد کردن مردم به رسانه‌های سنتی، عملاً یک پشتوانه فرهنگی را از خود سلب می‌کنند.
#اکبر_نصراللهی رئیس دانشکده علوم اجتماعی، ارتباطات و مطالعات رسانه، ایران را کشوری در معرض بحران‌های مختلف و مخاطرات فراوان توصیف می‌کند، مخاطراتی که اگر مسئولان و رسانه و مردم مراقب نباشند آنها هم به سیاهه بحران‌ها افزوده خواهند شد. او از بمباران اخبار توسط رسانه‌های دشمن و بحران‌افزایی توسط کنشگران سیاسی و داخلی بدون هیچ حد و مرزی می‌گوید: «در چنین شرایطی رسانه‌ها باید مسئولانه رفتار کنند و مراقب باشند آرامش روحی، روانی مردم که حد و آستانه‌ای دارد مورد تعرض قرار نگیرد
اگر رسانه‌ها در مواقع بحران بموقع وارد عمل شوند دیگر اصلاً خبر دروغ به وجود نمی‌آید یا فرصت برای دروغ‌پراکنی خیلی کم می‌شود. علت به‌وجود آمدن خبر دروغ این است که از طرفی مردم نیاز به اطلاعات دارند و از طرفی رسانه و مسئولان دیر وارد میدان عمل می‌شوند.»
شاید هیچگاه اخبار دروغ مانند زمان انتشار ویروس کووید 19 به جان ما بستگی نداشت. از روز اول تا امروز که یک‌سال از همه‌گیری گذشته است هنوز هم صفحات مجازی بسیاری وجود دارند که با دادن اطلاعات بدون پشتوانه علمی با جان مردم بازی می‌کنند. آنها برای چند لایک بیشتر، از آخرین روش‌های درمانی می‌گویند و در این بین مردم بی‌حوصله و خسته از سالی ترسناک، آنها را همرسانی می‌کنند. چه زمانی حیاتی‌تر از امروز برای زمان آموزش رسانه‌ای خواهد بود؟
https://www.ion.ir/news/679170
▫️#محمد_معصومیان
هر روز خبر بحرانی تازه فضای رسانه‌های مجازی ایران را در می‌نوردد. یک روز سیل، روزی دیگر زلزله؛ بحران‌های اجتماعی و اقتصادی و سیاسی در انواع و اندازه‌های مختلف که به تناوب جای یکدیگر را پر می‌کنند و آنچه مدام در این بحران‌ها از سوی متخصصان رسانه طرح می‌شود، مسأله مهمی به نام #سواد_رسانه‌ای است؛ حلقه مفقوده‌ای که می‌تواند بحران‌های بزرگ را کوچک و مسائل کوچک را فاجعه غیرقابل کنترل جلوه دهد.
مردم سردرگم و مسئولان مستأصل و رسانه‌های رسمی عقب‌افتاده از سونامی اخبار را که بگذاریم کنار شبکه‌های اجتماعی با حرکت در مرز باریک و مبهم فکت و فیک، نتیجه می‌شود بی‌اعتمادی بیشتر و ناامیدی روزافزون‌تر مردم. اما چطور می‌توان راست و دروغ خبر را فهمید؟ میان این طوفان باید کجا ایستاد تا باد حادثه عقل و هوش را با خود نبرد؟ نقش مسئولان و رسانه‌ها چیست؟
#مجید_رضائیان استاد دانشگاه و پژوهشگر ژورنالیسم عمده مشکل خبرهای منتشر شده در شبکه‌های اجتماعی را فقدان سندیت و مشروعیت می‌داند: «باید به مردم بگوییم این چیزی که شما می‌بینید اطلاعات تکمیلی نیست بلکه فکت است. وقتی می‌گوییم «زلزله آمد» این فکت است و وقتی به ریشتر زلزله اشاره می‌کنیم اطلاعات تکمیلی. در شبکه‌های اجتماعی فکت‌های مختلفی مطرح می‌شود که اطلاعات ندارد و در پروسه نشر و بازنشر با کامنت‌های مختلفی که روی آن سوار می‌شود اصطلاحاً طبق نظر مؤسسه رویترز و آکسفورد که به‌طور مشترک در این زمینه کار کرده‌اند فکت به پسافکت تبدیل می‌شود، یعنی یک کلاغ به چهل کلاغ تبدیل می‌شود.»
رضائیان معتقد است مردم در شبکه‌های اجتماعی بسرعت از فکت به سمت پسافکت می‌روند و دقیقاً این فاصله جایی است که باید یک فعال رسانه یا رسانه‌های معتبر در آن نقطه بایستند و در واقع با دادن اطلاعات تکمیلی از چرخه بی‌حاصل فکت به پسافکت جلوگیری کنند
رضائیان راهکارهایی مانند آموزش رسانه و مختصات آن را از طریق پخش زنده اینستاگرام یا انتشار ویدئوهای کوتاه و تأثیرگذار را برای فرهنگ‌سازی در این زمینه راهی دیگر برای بالا بردن سواد رسانه‌ای می‌داند. آموزش از طریق کتاب‌های درسی به زبان ساده در مقاطع ابتدایی و پایه، یکی از راه‌هایی است که از نظر محمدمهدی فرقانی استادیار دانشگاه علامه طباطبایی می‌تواند در بالا بردن سواد رسانه‌ای نقش داشته باشد
آیا سواد رسانه‌ای به تنهایی هدف را محقق می‌کند؟ در واقع اگر تمامی افراد جامعه زیر و بم راستی‌‌آزمایی یک خبر را بدانند دیگر در بحران‌ها کسی اقدام به بازنشر یک خبر بدون پشتوانه صحیح خبری نمی‌کند؟ فرقانی معتقد است سواد رسانه‌ای شرط کافی برای رسیدن به این مرحله نیست. او با اشاره به بی‌اعتمادی تاریخی مردم به مسئولان در کشور ما و دامن زدن بعضی از شخصیت‌های سیاسی و حتی فرهنگی به بی‌اعتمادی مردم می‌گوید: «در واقع شخصیت‌ها با بی‌اعتماد کردن مردم به رسانه‌های سنتی، عملاً یک پشتوانه فرهنگی را از خود سلب می‌کنند.
#اکبر_نصراللهی رئیس دانشکده علوم اجتماعی، ارتباطات و مطالعات رسانه، ایران را کشوری در معرض بحران‌های مختلف و مخاطرات فراوان توصیف می‌کند، مخاطراتی که اگر مسئولان و رسانه و مردم مراقب نباشند آنها هم به سیاهه بحران‌ها افزوده خواهند شد. او از بمباران اخبار توسط رسانه‌های دشمن و بحران‌افزایی توسط کنشگران سیاسی و داخلی بدون هیچ حد و مرزی می‌گوید: «در چنین شرایطی رسانه‌ها باید مسئولانه رفتار کنند و مراقب باشند آرامش روحی، روانی مردم که حد و آستانه‌ای دارد مورد تعرض قرار نگیرد
اگر رسانه‌ها در مواقع بحران بموقع وارد عمل شوند دیگر اصلاً خبر دروغ به وجود نمی‌آید یا فرصت برای دروغ‌پراکنی خیلی کم می‌شود. علت به‌وجود آمدن خبر دروغ این است که از طرفی مردم نیاز به اطلاعات دارند و از طرفی رسانه و مسئولان دیر وارد میدان عمل می‌شوند.»
شاید هیچگاه اخبار دروغ مانند زمان انتشار ویروس کووید 19 به جان ما بستگی نداشت. از روز اول تا امروز که یک‌سال از همه‌گیری گذشته است هنوز هم صفحات مجازی بسیاری وجود دارند که با دادن اطلاعات بدون پشتوانه علمی با جان مردم بازی می‌کنند. آنها برای چند لایک بیشتر، از آخرین روش‌های درمانی می‌گویند و در این بین مردم بی‌حوصله و خسته از سالی ترسناک، آنها را همرسانی می‌کنند. چه زمانی حیاتی‌تر از امروز برای زمان آموزش رسانه‌ای خواهد بود؟
https://www.ion.ir/news/679170
🔸قتل به‌جای قهر؛ چرا؟
▫️#مجید_رضائیان
▫️استاد دانشگاه و پژوهشگر ژورنالیسم
من می‌خواهم این موضوع را که خشونت خانگی در کشور ما اتفاق افتاده از منظر ارتباطات بررسی کنم.
این روزها در جامعه شاهد خشونت‌های غیر قابل تصور هستیم که به خشونت‌های خانگی کشیده شده است. اما اساساً خشونت در جامعه کی رخ می‌دهد؟! جامعه‌شناسان معتقدند زمانی که جامعه به بن‌بست می‌رسد به خشونت رو‌می‌آورند. یعنی معادل «خشونت»، «مدارا» است.
این بدان معنی است که هنوز «گفت‌و‌گو»، «توافق»، «تفاهم»، «قرارداد» و در نهایت کنش متقابل ارتباطی بر مبنای تقسیم بندی #هابرماس رخ نداده است.
وقتی در یک جامعه اتفاقاتی خشن رخ می‌دهد و مدارا به حداقل می‌رسد، دلایل مختلفی دارد. از دید کارشناسان #ارتباطات به واقع تبادل معنا صورت نمی‌گیرد یعنی شاهد گفت‌و‌گوی ارتباطی نیستیم پس معنایی هم مبادله نمی‌شود.
در خشونت‌های خانگی، قاتل می‌گوید ما باهم تفاهم و گفت‌و‌گو نداشتیم و آزار می‌دیدیم اما این توجیه است چرا که اگر چنین بوده باید قهر اتفاق بیفتد نه قتل. چرا به جای «قهر»، «قتل» رخ می‌دهد؟
ما در حال حاضر شاهد قتل یعنی بالاترین سطح خشونت هستیم. دلیلش آن است که تبادل معنایی صورت نمی‌گیرد. اتفاق دوم آن است که ما در ارتباطات پدیده‌ای داریم به‌نام #ایمیجینگ یعنی تصورهایی که از مفاهیم و مصادیق به وجود می‌آیند.
ما ممکن است از موضع طرف مقابل‌مان یک تصوری پیدا کنیم که آن تصور با واقعیت فاصله دارد. اما چرا دچار سوء‌برداشت می‌شویم؟
به‌خاطر اینکه به واقع آن چیزی که در مصداق عینی و مصداق عملی درون جامعه است حداقل است. مصادیق در جامعه ما باید به سمت یک تفاهم و گفت‌و‌گوی «جمعی» یا «گروهی» و «فردی» باشد.
«خشونت خانگی» از دید من آیینه‌ای است از یک جامعه به خشونت و به بن‌بست رسیده. من این عوامل را بسیار جدی می‌دانم.
توصیه اول من به «نخبگان» است. نخبگان باید با همه دلخوری‌هایی که دارند به میدان بیایند چون می‌توانند راهکار ارائه دهند. هم به بالای هرم که حاکمان‌اند و هم به میانه هرم که کنشگرانند و هم به پایین هرم که شهروندانند.
نخبگان در هرجامعه‌ای سرمایه بزرگی هستند و از این سرمایه بزرگ اجتماعی باید استفاده کرد. باید راه گفت‌و‌گو را باز کنیم تا به یک راهکار برسیم که حتی اگر آن را قبول نداشته باشیم وقتی که اجرا می‌شود نتیجه‌اش آرامش برای جامعه است. اگر آرامش باشد آدم‌ها حذف نمی‌شوند نخبگان باید این چرخه غلطی را که در جامعه رخ داده برگردانند باید این زنگ خطر را جدی بگیریم تا شاهد اتفاقات بدتری نباشیم
▫️روزنامه ایران ٣٠ اردیبهشت ١۴٠٠
▫️#مجید_رضائیان
▫️استاد دانشگاه و پژوهشگر ژورنالیسم
من می‌خواهم این موضوع را که خشونت خانگی در کشور ما اتفاق افتاده از منظر ارتباطات بررسی کنم.
این روزها در جامعه شاهد خشونت‌های غیر قابل تصور هستیم که به خشونت‌های خانگی کشیده شده است. اما اساساً خشونت در جامعه کی رخ می‌دهد؟! جامعه‌شناسان معتقدند زمانی که جامعه به بن‌بست می‌رسد به خشونت رو‌می‌آورند. یعنی معادل «خشونت»، «مدارا» است.
این بدان معنی است که هنوز «گفت‌و‌گو»، «توافق»، «تفاهم»، «قرارداد» و در نهایت کنش متقابل ارتباطی بر مبنای تقسیم بندی #هابرماس رخ نداده است.
وقتی در یک جامعه اتفاقاتی خشن رخ می‌دهد و مدارا به حداقل می‌رسد، دلایل مختلفی دارد. از دید کارشناسان #ارتباطات به واقع تبادل معنا صورت نمی‌گیرد یعنی شاهد گفت‌و‌گوی ارتباطی نیستیم پس معنایی هم مبادله نمی‌شود.
در خشونت‌های خانگی، قاتل می‌گوید ما باهم تفاهم و گفت‌و‌گو نداشتیم و آزار می‌دیدیم اما این توجیه است چرا که اگر چنین بوده باید قهر اتفاق بیفتد نه قتل. چرا به جای «قهر»، «قتل» رخ می‌دهد؟
ما در حال حاضر شاهد قتل یعنی بالاترین سطح خشونت هستیم. دلیلش آن است که تبادل معنایی صورت نمی‌گیرد. اتفاق دوم آن است که ما در ارتباطات پدیده‌ای داریم به‌نام #ایمیجینگ یعنی تصورهایی که از مفاهیم و مصادیق به وجود می‌آیند.
ما ممکن است از موضع طرف مقابل‌مان یک تصوری پیدا کنیم که آن تصور با واقعیت فاصله دارد. اما چرا دچار سوء‌برداشت می‌شویم؟
به‌خاطر اینکه به واقع آن چیزی که در مصداق عینی و مصداق عملی درون جامعه است حداقل است. مصادیق در جامعه ما باید به سمت یک تفاهم و گفت‌و‌گوی «جمعی» یا «گروهی» و «فردی» باشد.
«خشونت خانگی» از دید من آیینه‌ای است از یک جامعه به خشونت و به بن‌بست رسیده. من این عوامل را بسیار جدی می‌دانم.
توصیه اول من به «نخبگان» است. نخبگان باید با همه دلخوری‌هایی که دارند به میدان بیایند چون می‌توانند راهکار ارائه دهند. هم به بالای هرم که حاکمان‌اند و هم به میانه هرم که کنشگرانند و هم به پایین هرم که شهروندانند.
نخبگان در هرجامعه‌ای سرمایه بزرگی هستند و از این سرمایه بزرگ اجتماعی باید استفاده کرد. باید راه گفت‌و‌گو را باز کنیم تا به یک راهکار برسیم که حتی اگر آن را قبول نداشته باشیم وقتی که اجرا می‌شود نتیجه‌اش آرامش برای جامعه است. اگر آرامش باشد آدم‌ها حذف نمی‌شوند نخبگان باید این چرخه غلطی را که در جامعه رخ داده برگردانند باید این زنگ خطر را جدی بگیریم تا شاهد اتفاقات بدتری نباشیم
▫️روزنامه ایران ٣٠ اردیبهشت ١۴٠٠
#کتاب #رخ‌نما
🔸چگونه روزنامه‌نگار شویم؟
این کتاب برای جوانانی نوشته شده است که علاقه‌مند به حرفه روزنامه‌نگاری هستند و می‌خواهند در این حرفه رشد کنند و پله‌های ترقی یک به یک بپیمایند. برای کسانی که در مرحله تصمیم‌گیری هستند، یا در آغاز راهند، و البته توصیه‌های خوبی برای دانشجویان رشته روزنامه‌نگاری و علوم ارتباطات دارد که زمان و محیط دانشجویی را چگونه می‌توانند به یک فرصت خوب برای آینده‌ای بهتر مبدل سازند.
علاوه بر مولف کتاب، روزنامه‌نگاران مطرحی از جمله دکتر #مهدی_فرقانی، دکتر #حسن_نمکدوست، دکتر #مجید_رضائیان، دکتر #یونس_شکرخواه، استاد #فریدون_صدیقی و استاد #علی‌اکبر_قاضی‌زاده نیز در این مجموعه حضور دارند و برخی سوال‌ها برای چگونه روزنامه‌نگار شدن را پاسخ می‌دهند.
▫️انتشارات ثانیه
🔸چگونه روزنامه‌نگار شویم؟
این کتاب برای جوانانی نوشته شده است که علاقه‌مند به حرفه روزنامه‌نگاری هستند و می‌خواهند در این حرفه رشد کنند و پله‌های ترقی یک به یک بپیمایند. برای کسانی که در مرحله تصمیم‌گیری هستند، یا در آغاز راهند، و البته توصیه‌های خوبی برای دانشجویان رشته روزنامه‌نگاری و علوم ارتباطات دارد که زمان و محیط دانشجویی را چگونه می‌توانند به یک فرصت خوب برای آینده‌ای بهتر مبدل سازند.
علاوه بر مولف کتاب، روزنامه‌نگاران مطرحی از جمله دکتر #مهدی_فرقانی، دکتر #حسن_نمکدوست، دکتر #مجید_رضائیان، دکتر #یونس_شکرخواه، استاد #فریدون_صدیقی و استاد #علی‌اکبر_قاضی‌زاده نیز در این مجموعه حضور دارند و برخی سوال‌ها برای چگونه روزنامه‌نگار شدن را پاسخ می‌دهند.
▫️انتشارات ثانیه
🔸کارگاه‌های تخصصی روزنامه‌نگاری
🔻کارگاه‌های یک روزه مدرسه روزنامه‌نگاری و مطالعات رسانه بهاران توسط اساتید ارتباطات و روزنامه‌نگاری برگزار می‌شود.
به گزارش ایسنا، کلاس‌های تخصصی ده‌گانه مدرسه روزنامه‌نگاری و مطالعات رسانه که از تاریخ ۱۱ خرداد الی ۳۰ شهریور برگزار می‌شود، به شرح زیر است:
▫️#یونس_شکرخواه: زندگی آنلاین خبر ۱۱ خرداد، #اکبر_قاضی‌زاده: قواعد فیچر نویسی ۱۸ خرداد، #مجید_رضائیان: تکنیک‌های تیتر نویسی یکم تیر، #ساتیار_امامی: فتوژورنالیسم ۱۵ تیر، #فریدون_صدیقی: تکنیک‌های مصاحبه ۲۶ تیر، #علی_احمدنیا: چگونگی استفاده از رسانه‌ها در بازار ارز دیجیتالی ۵ مرداد، #سیدوحید_عقیلی: قواعد ترجمه رسانه‌ای به زبان انگلیسی ۱۹ مرداد، #هادی_حیدری: قواعدی درباره طراحی کاریکاتور ۲ شهریور، #ولی‌الله_سلیمی: قواعد نقد نویسی با تاکید بر ادبیات روزنامه‌نگاری ۱۶ شهریور، #حمید_ضیائی‌پرور: جایگاه رسانه در روابط‌عمومی وب آینده با تاکید بر متاورس ۳۰ شهریور.
ساعت شروع هر دوره ۱۶ تا ۲۰ در روزهای چهارشنبه خواهد بود.
🔻کارگاه‌های یک روزه مدرسه روزنامه‌نگاری و مطالعات رسانه بهاران توسط اساتید ارتباطات و روزنامه‌نگاری برگزار می‌شود.
به گزارش ایسنا، کلاس‌های تخصصی ده‌گانه مدرسه روزنامه‌نگاری و مطالعات رسانه که از تاریخ ۱۱ خرداد الی ۳۰ شهریور برگزار می‌شود، به شرح زیر است:
▫️#یونس_شکرخواه: زندگی آنلاین خبر ۱۱ خرداد، #اکبر_قاضی‌زاده: قواعد فیچر نویسی ۱۸ خرداد، #مجید_رضائیان: تکنیک‌های تیتر نویسی یکم تیر، #ساتیار_امامی: فتوژورنالیسم ۱۵ تیر، #فریدون_صدیقی: تکنیک‌های مصاحبه ۲۶ تیر، #علی_احمدنیا: چگونگی استفاده از رسانه‌ها در بازار ارز دیجیتالی ۵ مرداد، #سیدوحید_عقیلی: قواعد ترجمه رسانه‌ای به زبان انگلیسی ۱۹ مرداد، #هادی_حیدری: قواعدی درباره طراحی کاریکاتور ۲ شهریور، #ولی‌الله_سلیمی: قواعد نقد نویسی با تاکید بر ادبیات روزنامه‌نگاری ۱۶ شهریور، #حمید_ضیائی‌پرور: جایگاه رسانه در روابط‌عمومی وب آینده با تاکید بر متاورس ۳۰ شهریور.
ساعت شروع هر دوره ۱۶ تا ۲۰ در روزهای چهارشنبه خواهد بود.