🔸تاریخچه ماسک پزشکی
#جان_ال_اسنوپر در کتاب تاریخچه #ماسک جراحی با عنوان «اسطوره‌ها، ماسک‌ها و زنان و مردان پشت آن» می‌نویسد که ماسک‌ در اواخر قرن نوزدهم ظاهر شد وکاربرد آن برای پزشکانی بود که می‌خواستند از آلوده شدن خود به باکتری‌ها حین انجام عمل جراحی جلوگیری کنند.
کریستوس لینتری می‌گوید که استفاده از ماسک پزشکی در #چین و در سال ۱۹۱۰ توسط برای جلوگیری از انتشار نوعی #طاعون استفاده و به مظهر #مدرنیته_پزشکی در این کشور بدل شد.
هشت سال پس از آن زمانی استفاده گسترده و عمومی از آن به عنوان راهی برای پیشگیری از ابتلا به آنفولانزای اسپانیایی توصیه شد، به یک پدیده جهانی تبدیل شد.
به گفته او با اینکه پس از #جنگ‌جهانی_اول استفاده از ماسک فروکش کرد اما همچنان در چین محبوب ماند؛ جایی که استفاده از ماسک «نشانه‌ای از اهمیت به بهداشت عمومی و آگاهی شهروندی» بود.
استفاده از ماسک از سال ۲۰۰۲ همزمان با شیوع #سارس در چین، هنگ کنگ و بسیاری از کشورها آسیای شرقی و جنوب شرقی مرسوم و نوعی #وظیفه‌شناسی_مدنی محسوب می‌شد.
@younesshokrkhah

🔸جامعه کنترلی (Control Society):
#ژیل_دلوز در مقاله‌ای که در اصل حدود بیست سال پیش منتشر شد استدلال می‌کند که ما داریم از جامعه انضباطی #میشل_فوکو دور می‌شویم و به سمت نوع جدیدی از فرماسیون اجتماعی حرکت می‌کنیم که خودِ دلوز #جامعه‌کنترلی می‌خواند.
جامعه کنترلی #دیجیتالی‌ است و همچون یک مدولاسیون یا قالب‌بندی عمل می‌کند که خودتحول‌یابنده است و لحظه به لحظه مدام تغییر می‌کند، یا مانندِ غربالی‌ست که روزنه‌هایش از نقطه‌ای به نقطة دیگر فرق دارد. جامعه کنترلی، از آن چیزی خبر می‌دهد که دلوز بخش‌پذیرها/بخش‌شده‌ها می‌خواند. فقط جامعه کنترلی مي‌تواند با بستر زيست ـ قدرت، به منزلة چهارچوب انحصاری خود، انطباق داشته باشد. به زعم #نگری و #هارت، در عبور از جامعه انضباطی به جامعة كنترلی، پارادايم جديدي از قدرت تحقق می‌يابد. پارادايم جديد قدرت با فنّاوری‌هایی تعريف شده است كه جامعه را قلمرو زيست ـ قدرت مي‌داند. در این جامعه، ماشين، قدرتِ زيستی ـ سياسی كل بدن اجتماعي را شكل مي‌دهد و به طور مجازی رشد می‌كند. اين رابطه قدرت، باز، كيفي، و عاطفی است. اين زيست ـ قدرت، بيان‌گر كنترلي است كه در همة ژرفاي آگاهي‌ها و بدن‌ها و در همه مناسبات اجتماعي بسط و گسترش می‌يابد. سازوکارهای سلطه در جامعه کنترلی بسیار دمکراتیک‌تر و درون‌بودی‌تر است. در جامعه کنترلی، سازوکارهای سلطه درون ذهن و بدن‌های شهروندان جریان دارد. این جامعه در منتهاالیه #مدرنیته واقع است و رو به #پسامدرنیته دارد. کنترل از طریق شبکه‌های انعطاف‌پذیر و پُرنوسان، کاملاً به خارج از حوزه‌های سازمان‌دهی شدة نهادهای اجتماعی‌ای چون کارخانه، مدرسه، بیمارستان، زندان و ... گسترش یافته است.

🔸مدرنیته ایرانی و فناوری قنات
▫️#منصور_ساعی
#مدرنیته_ایرانی عوارض و پیامدهای مختلفی به دنبال داشته است.علاوه بر ابعاد اجتماعی آن، بیشتر دانش‌های بومی و تجربه‌های زیسته و فناوری‌های بومی را نابود کرد.
مدرنیته ایرانی باید رباتی می‌ساخت که #قنات را بازسازی و پایدار می‌کرد نه اینکه قنات یعنی نظام پرستاری کارآمد از آب و فناوری سازگارِ با اقلیم کم آب و عمدتا خشک ایران را به کنار نهاده و با سدسازی‌های متعدد و توسعه کشاورزی «آب بر» چوب حراج به آن بزند.
#رسانه‌ها چرا به «فاجعه زودآیند کم آبی» کم توجه‌اند. چرا به نقد این پیامدهای مدرنیته مهندس محور و آشناسازی جامعه و سیاستگذاران با اهمیت تجربه‌های موفق آزمون شده بومی و ترویج سیاست‌گذاری‌های درست از طریق #روزنامه‌نگاری_تحقیقی، روزنامه‌نگاری علم و شکل‌دهی #کمپین‌ها و... نمی‌پردازند؟
🔺پ.ن ویدئو: دکتر جواد صفی‌نژاد مردم شناس ایرانی در گفتگو با شبکه یک برنامه ثریا به فناوری قنات و سدهای زیرزمینی در زمان ساسانیان اشاره می‌کند
#کافه_ارتباطات
#روزنامه_نگاری_علم
#فناوری_قنات
#مدرنیته_ایرانی
#فاجعه_کم_آبی
@coffee_comm