#روزنامه‌نگاری🔸درباره جایزه مهتاب میرزائی
#مهتاب_میرزائی همکار جوان فصلنامه #نگاه‌نو، در ششم تیر ۱۳۸۵، در ۲۴ سالگی از جهان خاکی ما پرکشید. برای زنده نگه‌داشتن نام و یاد مهتاب، از سال ۱۳۸۶ جایزه‌ای به‌نام «جایزه‌ی مهتاب میرزائی» به همکاران این فصلنامه اهدا می‌شود. برندگان جایزه‌ها با رأی مستقیم خوانندگان «نگاه‌نو» انتخاب و معرفی می‌شوند. نخستین برنده‌ی جایزه‌ی مهتاب میرزائی، رضا رضایی، مترجم نامدار، در سال ۱۳۸۶ بود. در سال‌های بعد بزرگانی از جمله #محمدعلی_موحد، #عزت‌الله_فولادوند، #فخرالدین_عظیمی، #حسین_معصومی‌همدانی، #نادر_انتخابی، #آبتین_گلکار، #عبدالله_کوثری، #مژده_دقیقی، #محمدحسین_خسروپناه، #حجت‌الله_میرزائی، #بهروز_غریب‌پور، #هرمز_همایون‌پور، #مصطفی_ملکیان، #بایزید_مردوخی، #آرمان_نهچیری، #شهیندخت_خوارزمی، #روشن_وزیری، #خشایار_دیهیمی، #بهرام_فرهنگ، #محمد_غفاری، #زری_نعیمی، #محمدرضا_نیکفر، #احسان_موسوی‌خلخالی، #پرویز_دوایی، و... لوح افتخار فصلنامه نگاه‌نو و جایزه‌هایی را از آن خود کردند. ترتیب کار این‌گونه است که در آغاز هر سال، خوانندگان نگاه‌نو، بهترین مقاله‌ی ترجمه، بهترین مقاله‌ی تألیفی، و بهترین نقد و بررسی کتاب سال پیش را انتخاب و به سردبیر اعلام می‌کنند. در روز هجدهم آبان (زادروز مهتاب) یا در روز ششم تیرماه (روزی که مهتاب به دورها پرکشید) لوح افتخار نگاه‌نو و جایزه‌ی مهتاب میرزائی به برگزیدگان اهدا می‌شود. چندسالی است از سال ۱۳۸۸ یک جایزه هم به جوان‌ترین همکاری که در سال گذشته اثری از ایشان در نگاه‌نو منتشر شده تقدیم می‌شود. لوح افتخار نگاه‌نو و این جایزه تاکنون به #محمد_غفاری، #آناهید_خزیر، #الوند_بهاری، #مرضیه_مالمیر، #وجیهه_رضوانی، #علیرضا_اکبری، #امیلی_امرایی، #سیدآریا_قریشی، #سپیده_حاتمی، #لیلا_مینایی، #فروزان_افشار، #تارا_الله‌وردی‌آشتیانی، #ملیکا_رمزی، #سپنتا_حامدی‌نژاد، و #پگاه_پزشکی تقدیم شده است. در برخی۶ از سال‌ها از یکی از همکاران بی‌مزد و منت نگاه‌نو تقدیر شده است یا جایزه‌هایی به همکارانی تقدیم شده که بیشترین مقاله‌ها در یک مقطع زمانی از ایشان در نگاه‌نو منتشر شده است. این تقدیرنامه‌ها و جایزه‌ها تاکنون به #عبدالحسین_آذرنگ، #عزت‌الله_فولادوند، #گلی_امامی، #مهشید_جعفری، #روشن_وزیری، #محمدرضا_نیکفر، #حسن_کریم‌زاده، #محمد_دهقانی، و #مریم_پوریوسف تقدیم شده است. در روز پنجشنبه ۱۸ آبان ۱۴۰۲، لوح افتخار و جایزه‌های ۱۴۰۱ به ترتیب زیر اهدا شد:
۱. جوان‌ترین همکار: #نیلوفر_عبداللهی
۲. بهترین نقد و بررسی کتاب: #نصرالله_کسرائیان (عکاس نام‌آور)
۳. بهترین مترجم: #زهرا_صابری
۴. بهترین نویسنده: #حسن_بهشتی‌پور
۵. تقدیر از آرش ایزدی که ۱۷ سال داوطلبانه امور انفورماتیک «نگاه‌نو» را انجام دادند.
جایزه‌های اصلی را شرکت بیدار (به مدیریت مهدی قائمی) در اختیار «نگاه‌نو» گذاشت. ناشران پشتیبان نگاه‌نو (نشر نو، نشر نی، نشر فرهنگ معاصر، نشر کارنامه، نشر مرکز) کتاب‌هایی به برندگان جایزه‌ها اهدا کردند. نصرالله کسرائیان نیز به حاضران در مراسم کتاب کویر خود را هدیه داد.
ترجمه‌های مهتاب میرزائی که در نگاه‌نو منتشر شده در کتابی با عنوان «جنگ بی‌پایان» گردآوری و منتشر شده است. مهتاب همکاری با «نگاه‌نو» را از ۱۶ سالگی آغاز کرده بود.
#مهتاب_میرزائی همکار جوان فصلنامه #نگاه‌نو، در ششم تیر ۱۳۸۵، در ۲۴ سالگی از جهان خاکی ما پرکشید. برای زنده نگه‌داشتن نام و یاد مهتاب، از سال ۱۳۸۶ جایزه‌ای به‌نام «جایزه‌ی مهتاب میرزائی» به همکاران این فصلنامه اهدا می‌شود. برندگان جایزه‌ها با رأی مستقیم خوانندگان «نگاه‌نو» انتخاب و معرفی می‌شوند. نخستین برنده‌ی جایزه‌ی مهتاب میرزائی، رضا رضایی، مترجم نامدار، در سال ۱۳۸۶ بود. در سال‌های بعد بزرگانی از جمله #محمدعلی_موحد، #عزت‌الله_فولادوند، #فخرالدین_عظیمی، #حسین_معصومی‌همدانی، #نادر_انتخابی، #آبتین_گلکار، #عبدالله_کوثری، #مژده_دقیقی، #محمدحسین_خسروپناه، #حجت‌الله_میرزائی، #بهروز_غریب‌پور، #هرمز_همایون‌پور، #مصطفی_ملکیان، #بایزید_مردوخی، #آرمان_نهچیری، #شهیندخت_خوارزمی، #روشن_وزیری، #خشایار_دیهیمی، #بهرام_فرهنگ، #محمد_غفاری، #زری_نعیمی، #محمدرضا_نیکفر، #احسان_موسوی‌خلخالی، #پرویز_دوایی، و... لوح افتخار فصلنامه نگاه‌نو و جایزه‌هایی را از آن خود کردند. ترتیب کار این‌گونه است که در آغاز هر سال، خوانندگان نگاه‌نو، بهترین مقاله‌ی ترجمه، بهترین مقاله‌ی تألیفی، و بهترین نقد و بررسی کتاب سال پیش را انتخاب و به سردبیر اعلام می‌کنند. در روز هجدهم آبان (زادروز مهتاب) یا در روز ششم تیرماه (روزی که مهتاب به دورها پرکشید) لوح افتخار نگاه‌نو و جایزه‌ی مهتاب میرزائی به برگزیدگان اهدا می‌شود. چندسالی است از سال ۱۳۸۸ یک جایزه هم به جوان‌ترین همکاری که در سال گذشته اثری از ایشان در نگاه‌نو منتشر شده تقدیم می‌شود. لوح افتخار نگاه‌نو و این جایزه تاکنون به #محمد_غفاری، #آناهید_خزیر، #الوند_بهاری، #مرضیه_مالمیر، #وجیهه_رضوانی، #علیرضا_اکبری، #امیلی_امرایی، #سیدآریا_قریشی، #سپیده_حاتمی، #لیلا_مینایی، #فروزان_افشار، #تارا_الله‌وردی‌آشتیانی، #ملیکا_رمزی، #سپنتا_حامدی‌نژاد، و #پگاه_پزشکی تقدیم شده است. در برخی۶ از سال‌ها از یکی از همکاران بی‌مزد و منت نگاه‌نو تقدیر شده است یا جایزه‌هایی به همکارانی تقدیم شده که بیشترین مقاله‌ها در یک مقطع زمانی از ایشان در نگاه‌نو منتشر شده است. این تقدیرنامه‌ها و جایزه‌ها تاکنون به #عبدالحسین_آذرنگ، #عزت‌الله_فولادوند، #گلی_امامی، #مهشید_جعفری، #روشن_وزیری، #محمدرضا_نیکفر، #حسن_کریم‌زاده، #محمد_دهقانی، و #مریم_پوریوسف تقدیم شده است. در روز پنجشنبه ۱۸ آبان ۱۴۰۲، لوح افتخار و جایزه‌های ۱۴۰۱ به ترتیب زیر اهدا شد:
۱. جوان‌ترین همکار: #نیلوفر_عبداللهی
۲. بهترین نقد و بررسی کتاب: #نصرالله_کسرائیان (عکاس نام‌آور)
۳. بهترین مترجم: #زهرا_صابری
۴. بهترین نویسنده: #حسن_بهشتی‌پور
۵. تقدیر از آرش ایزدی که ۱۷ سال داوطلبانه امور انفورماتیک «نگاه‌نو» را انجام دادند.
جایزه‌های اصلی را شرکت بیدار (به مدیریت مهدی قائمی) در اختیار «نگاه‌نو» گذاشت. ناشران پشتیبان نگاه‌نو (نشر نو، نشر نی، نشر فرهنگ معاصر، نشر کارنامه، نشر مرکز) کتاب‌هایی به برندگان جایزه‌ها اهدا کردند. نصرالله کسرائیان نیز به حاضران در مراسم کتاب کویر خود را هدیه داد.
ترجمه‌های مهتاب میرزائی که در نگاه‌نو منتشر شده در کتابی با عنوان «جنگ بی‌پایان» گردآوری و منتشر شده است. مهتاب همکاری با «نگاه‌نو» را از ۱۶ سالگی آغاز کرده بود.
میر_شمس_الدین_ادیب_سلطانی_اسطوره‌ای_از_کمال‌پرستی،.pdf
160.2 KB
#چهره🔸میرشمس‌الدین ادیب‌سلطانی
اسطوره‌ای از کمال‌پرستی، تلاش، پشتکار، دقت
▫️#عبدالحسین_آذرنگ
بی‌هیچ توقعی، بی‌هیچ انتظار و چشمداشتی، و در انزوایی خودخواسته، آرام، مغرور و خاموش از میان ما رفت. زوال جسمانی سرانجام او را از پای درآورد. شرمنده نظام آموزشی، شرمگین نظام دانشگاهی که بتواند همتای او را بپروراند.
پاییز ١٣۵١ خدمت سربازی‌ام پایان یافت و به بخش ادیتوریال (ویرایش) مؤسسهٔ انتشارات فرانکلین پیوستم. ادیب‌سلطانی، از ویراستاران آن مؤسسه، مدتی بود از آنجا رفته بود... ارتباطش با فرانکلینی‌ها قطع شده بود، جز با محمد حیدری ملایری، ویراستار متن‌های علمی، که بعدها اخترشناسی سرشناس با اشتهاری جهانی شد و مدّت کوتاهی پیش در فرانسه درگذشت. حیدری ملایری به شیوهٔ ویراستاری ادیب‌سلطانی پایبندی وفادارانه‌ای داشت. شمّه‌ای از مبادی ویرایش را او به من آموخت. همچنین توصیه شد کتاب راهنمای آماده‌ساختن کتاب را بخوانم که هنوز چاپ نشده بود و دست‌نوشت آن به خط خود ادیب‌سلطانی در چندین زونکن در آرشیو فرانکلین نگهداری می‌شد...
🔹فایل پیوست را دانلود کنید
اسطوره‌ای از کمال‌پرستی، تلاش، پشتکار، دقت
▫️#عبدالحسین_آذرنگ
بی‌هیچ توقعی، بی‌هیچ انتظار و چشمداشتی، و در انزوایی خودخواسته، آرام، مغرور و خاموش از میان ما رفت. زوال جسمانی سرانجام او را از پای درآورد. شرمنده نظام آموزشی، شرمگین نظام دانشگاهی که بتواند همتای او را بپروراند.
پاییز ١٣۵١ خدمت سربازی‌ام پایان یافت و به بخش ادیتوریال (ویرایش) مؤسسهٔ انتشارات فرانکلین پیوستم. ادیب‌سلطانی، از ویراستاران آن مؤسسه، مدتی بود از آنجا رفته بود... ارتباطش با فرانکلینی‌ها قطع شده بود، جز با محمد حیدری ملایری، ویراستار متن‌های علمی، که بعدها اخترشناسی سرشناس با اشتهاری جهانی شد و مدّت کوتاهی پیش در فرانسه درگذشت. حیدری ملایری به شیوهٔ ویراستاری ادیب‌سلطانی پایبندی وفادارانه‌ای داشت. شمّه‌ای از مبادی ویرایش را او به من آموخت. همچنین توصیه شد کتاب راهنمای آماده‌ساختن کتاب را بخوانم که هنوز چاپ نشده بود و دست‌نوشت آن به خط خود ادیب‌سلطانی در چندین زونکن در آرشیو فرانکلین نگهداری می‌شد...
🔹فایل پیوست را دانلود کنید
🔸دیدار با استاد آذرنگ
▫️دیدار با استاد #عبدالحسین_آذرنگ به مناسبت انتشار کتاب رنگین کمان تمدن‌ها
▫️دیدار با استاد #عبدالحسین_آذرنگ به مناسبت انتشار کتاب رنگین کمان تمدن‌ها
#کتاب◽️چاپ دهم منتشر شد
🔸استادان و نااستادانم
🔹#عبدالحسین_آذرنگ
در این کتاب، با تجربه‌های شخصی و دست اول نویسنـده‌ای آشنا می‌شویم که با زبانی ساده و بی‌پـرده از کسانی سخن می‌گوید کـه راه می‌گشودند، و کسانی کـه بن‌بست می‌ساختند. شریک شدن در این تجربه‌ها شاید راهی به سوی شناختن بهتر این واقعیت باز کند که مسیرهای آینده در گرو گشوده شدن انواع راه‌هاست.
خواندن این کتاب برای آموزگاران، استادان، دانشجویان، ... و همهٔ کسانی که با آموختن و آموزش دادن سر و کار دارند سودمند و راهگشاست.
www.jahaneketab.ir
🔸استادان و نااستادانم
🔹#عبدالحسین_آذرنگ
در این کتاب، با تجربه‌های شخصی و دست اول نویسنـده‌ای آشنا می‌شویم که با زبانی ساده و بی‌پـرده از کسانی سخن می‌گوید کـه راه می‌گشودند، و کسانی کـه بن‌بست می‌ساختند. شریک شدن در این تجربه‌ها شاید راهی به سوی شناختن بهتر این واقعیت باز کند که مسیرهای آینده در گرو گشوده شدن انواع راه‌هاست.
خواندن این کتاب برای آموزگاران، استادان، دانشجویان، ... و همهٔ کسانی که با آموختن و آموزش دادن سر و کار دارند سودمند و راهگشاست.
www.jahaneketab.ir