‏#شعر 🔸 راه
پیش از آن که واپسین نفس را برآرم
پیش از آن که پرده فرو افتد
پیش از پژمردن آخرین گل
برآنم که زندگی کنم
برآنم که عشق بورزم
برآنم که باشم.
در این جهان ظلمانی
در این روزگار سرشار از فجایع
در این دنیای پر از کینه
نزد کسانی که نیازمند منند
کسانی که نیازمند ایشانم
کسانی که ستایش انگیزند،
تا دریابم
شگفتی کنم
بازشناسم
که‌ام
که می‌توانم باشم
که می‌خواهم باشم،
تا روزها بی‌ثمر نماند
ساعت‌ها جان یابد
و لحظه‌ها گرانبار شود
 هنگامی که می‌خندم
هنگامی که می‌گریم
هنگامی که لب فرو می‌بندم  
  در سفرم به سوی تو
به سوی خود
به سوی خدا
که راهی‌ست ناشناخته
پُر خار
ناهموار،
راهی که، باری
در آن گام می‌گذارم
که در آن گام نهاده‌ام
و سر ِ بازگشت ندارم
▫️#مارگوت_بیکل
▫️ترجمه: #احمد_شاملو

#شعر‏
برای تو و خویش چشمانی آرزو می‌كنم
كه چراغ‌ها و نشانه‌ها را در ظلمات‌مان ببیند
گوشی، كه صداها و شناسه‌ها را در بیهوشی‌مان بشنود
برای تو و خویش،
روحی،
كه این همه را در خود گیرد و بپذیرد.
و زبانی،
كه در صداقت خود
ما را از خاموشی خویش بیرون كشد
و بگذارد از آن چیزها
كه در بندمان كشیده است،
سخن بگوییم ...
▫️#مارگوت_بیکل
▫️ترجمه: #احمد_شاملو

‏#شعر 🔸مجبور نیستی
چون دوستت می‌دارم
مجبور نیستی آن‌گونه که روز آشنایی‌مان بودی، باقی بمانی
چون دوستت می‌دارم
مجبور نیستی خود را محدود کنی
به تصویری که از تو زنده مانده در من
چون دوستت می‌دارم
می‌توانی در خودت ببالی
چیزهای جدیدی کشف کنی در وجودت
می‌توانی دگرگون شده،
بشکفی،
تازه شوی
چون دوستت می‌دارم
می‌توانی آنچه هستی باقی بمانی
و آنچه نیستی شوی
#مارگوت_بیکل