#شعر🔸ماه
دزد
به جا نهاد -
ماه را میان دریچه
▫️هایکو؛ شعر ژاپنی از آغاز تا امروز
▫️برگردان: #احمد_شاملو و #ع_پاشایی

#شعر🔸نو
تنها چیزِ نو
پرستوان‌اند
در آسمانِ شهر
▫️کوسائو
📚 هایکو؛ شعر ژاپنی از آغاز تا امروز
▫️برگردان: #احمد_شاملو و #ع_پاشایی

#شعر
باد فروکش می‌کند
گل‌ها هنوز فرو می‌ریزند
آوازِ مرغ برآمده
سکوت کوه اما سنگین‌تر می‌شود
📚 هایکو؛ شعر ژاپنی از آغاز تا امروز
▫️گردآوری و ترجمه و شرح: #احمد_شاملو و #ع_پاشایی

#شعر‏
برای تو و خویش چشمانی آرزو می‌كنم
كه چراغ‌ها و نشانه‌ها را در ظلمات‌مان ببیند
گوشی، كه صداها و شناسه‌ها را در بیهوشی‌مان بشنود
برای تو و خویش،
روحی،
كه این همه را در خود گیرد و بپذیرد.
و زبانی،
كه در صداقت خود
ما را از خاموشی خویش بیرون كشد
و بگذارد از آن چیزها
كه در بندمان كشیده است،
سخن بگوییم ...
▫️#مارگوت_بیکل
▫️ترجمه: #احمد_شاملو

مرگ و زندگی از نگاه #احمد_شاملو

برای رسیدن به نگاهی منصفانه، راهی جز به‌دست آوردنِ نمونه نشریه‌های نیم‌قرنِ پیش نبود. کاری که در شرایطِ فعلی پژوهش در طراحی گرافیک ایران، به‌سختی قابل انجام است. انتشار کتابِ «همه تصویرسازی‌های مرتضی ممیز»، نگاه ما را به مجموعه تصویرسازی‌های این طراح دقیق‌تر کرد؛ ۲۵۰۰ اثرِ شگفت‌انگیز که حاصل بیش از نیم‌قرن فعالیتِ وَزین و ماندگارِ او در جریانِ مطبوعات و فضای نشرِ ایران است. این کتابِ ٢ جلدی، با قطع وزیری، دربردارنده ۱۴۰۰ صفحه در ٣ بخش کلی «نشریات»، «کتاب‌ها» و «دیگر تصویرسازی‌ها» است. بخش نشریات شامل تصویرسازی‌های مرتضی ممیز برای ۱۰ نشریه از «ایران‌آباد» تا «دنیای سخن» است. نکته قابل‌توجه در این بخش، سرکلیشه‌ها و ریزنقش‌هایی است که به دقت گردآوری شده‌اند.
بخش کتاب‌ها، تصویرگری‌های ۲۶ کتاب، از دهه ۱۳۴۰ تا سال‌های آخر فعالیت او را در بَر می‌گیرد. نکته جالب ‌توجه در بین این نمونه‌ها، کتاب‌هایی است که ٣ سال پس از درگذشت #ممیز به چاپ رسیده و دست روزگار مجال نداد تا او حاصل کارهایش را ببیند. بخش سومِ کتاب با نام «دیگر تصویرسازی‌ها» شامل کارهایی برای سال‌نماها، انیمیشن، نمایشنامه و کارهای شخصی و پراکنده است. تا به امروز هر زمان که صحبت از تصویرسازی‌های #مرتضی_ممیز به میان می‌آمد، حاصل همکاری او با #احمد_شاملو در «کتابِ هفته» بر دیگر تجربه‌ها سنگینی می‌کرد. این مجموعه بسیاری از نمونه‌های کمیاب و دیده نشده را پیش‌روی ما قرار داد. در این بین، استفاده از ابزارهای مختلف و امکانات متنوع به چشم می‌خورد. از تلاش برای انتخاب تکنیک‌هایی متناسب با فضای داستان‌ها تا انتخاب شیوه‌های غیرمعمول در سوی دیگر. اکنون با مطالعه تصویری و تورق این کتاب، می‌توان سیر پیشرفت تکنیکی و نگرشِ ممیز در دوره‌های مختلف کاری‌اش را آگاهانه‌تر دنبال کرد و داوری دقیق‌تری نسبت به کارنامه او در عرصه تصویرگری داشت. لازم به بیان است که این کتاب به‌همتِ #نشر_مشکی و همکاری #بنیاد_ممیز انتشار یافته است. طراحی و آماده‌سازی کتاب نیز به‌شکلی خلاق  که می‌توان آن را برچیده از روحیه ساده‌ در کارهای ممیز دانست به سرانجام رسیده است. همشهری

#شعر 🔸 زندگی
زندگی از زير سنگچين ديوارهای زندان ِ بدی سرود می‌خواند
در چشم عروسک‌های مسخ، شب چراغ ِ گرايشی تابنده است
شهر من رقص کوچه‌های‌اش را بازمی‌يابد
هيچ کجا،
هيچ زمان،
فرياد زندگی بی‌جواب نمانده است...
#احمد_شاملو

#شعر
🔸 سرودِ آشنایی
▫️#احمد_شاملو
#Poem
🔸The song of acquaintance
▫️#Ahmad_Shamlou

#شعر 🔸 جدایی
اگر از شعرهایم گُل را جدا کنید
از چهار فصل، یک فصل‌ام می‌میرد
اگر یار را از آن جدا کنید،
دو فصل‌ام می‌میرد
اگر نان را جدا کنید،
سه فصل‌ام می‌میرد
اگر آزادی را از آن جدا کنید،
سال‌ام می‌میرد و من نیز.
#شیرکو_بیکس ▫️ترجمه #احمد_شاملو

@shafiei_kadkani
🔸شعر، شعر حقیقی؛ مثل شعر‌های شاملو
▫️با یاد شاعرِ بزرگ و فقید ایران #احمد_شاملو در زادروزِ او
▫️اليوت می‌گفت: شاعرِ خام و بی‌تجربه تقليد می‌كند و شاعر پخته و خلاق می‌ربايد.
تمام تحوّلات و بدعت‌ها و بدايعِ شعرِ مدرنِ ايران تابعی است از متغيّرِ ترجمه در زبان فارسی.
آنچه #شعر اخوان و فروغ و سپهری و شاملو را در نمايشگاه بين المللی شعرِ جهان، به حدی رسانده است كه مایهٔ سرشكستگی ما ايرانيان نباشد، همين پيوندی است كه زبانِ فارسی، در شعرِ اينان، با «جهان شعری» مغرب زمين برقرار كرده است و می‌کوشد حافظه‌ای نو برای جامعه بيافريند، فقط و فقط از رهگذر چنين پيوند فرخنده‌ای امكان‌پذير شده است و حاصل تلاش چندين نسل است، در طول يكصد سال.
شعر، مثل هر هنر ديگری، خيابانی است دوطرفه. از يک سو هنرمند در حركت است و از سوی ديگر جامعه و تاريخ. اگر از طرف مقابل، نشانه‌ای از پذيرفتن ديده نشود، هنرِ راستين به سامان نرسيده است. در شكل یک‌طرفهٔ ماجرا، همه‌کس می‌تواند نظريه‌پردازی كند و به تعبير ابن سينا، با زيركساریِ دم‌بريده، خود را نامزد جايزه نوبل بداند. راه از آن طرف تا بی‌نهايت باز است. هميشه باز است. روزنامه‌ها خوراک روزانهٔ خود را هميشه می‌طلبند.
ولی شعر، شعر حقيقی، در تاريخ ادبيات هر ملّتی همان است كه بر لبان همگان يا بخش‌هایی از جامعه جاری باشد، مثل شعرهای ايرج و پروين و فروغ و مثل شعرهای اخوان و شهريار و شاملو و بهار.
#محمد‌رضا_شفيعی_كدكنی
با چراغ و آينه صص ۲۶– ۲۵

🔸مرگ
.... مرگ را دیده‌ام من.
در دیداری غمناک، من مرگ را به دست
سوده‌ام.
من مرگ را زیسته‌ام
با آوازی غمناک
غمناک
و به عمری سخت دراز و سخت فرساینده.....
#احمد_شاملو

#شعر 🔸 شعر حقیقی؛ مثل شعر‌های شاملو
اليوت می‌گفت: شاعرِ خام و بی‌تجربه تقليد می‌كند و شاعر پخته و خلاق می‌ربايد.
تمام تحوّلات و بدعت‌ها و بدايع شعرِ مدرنِ ايران تابعی است از متغيّرِ ترجمه در زبان فارسی.
آنچه شعرِ اخوان و فروغ و سپهری و شاملو را در نمايشگاه بين‌المللی شعرِ جهان، به حدی رسانده است كه مایهٔ سرشكستگی ما ايرانيان نباشد، همين پيوندی است كه زبانِ فارسی، در شعرِ اينان، با «جهان شعری» مغرب زمين برقرار كرده است و می‌کوشد حافظه‌ای نو برای جامعه بيافريند، فقط و فقط از رهگذر چنين پيوند فرخنده‌ای امكان‌پذير شده است و حاصل تلاش چندين نسل است، در طول يكصد سال.
شعر، مثل هر #هنر ديگری، خيابانی است دوطرفه. از يک سو هنرمند در حركت است و از سوی ديگر جامعه و تاريخ. اگر از طرف مقابل، نشانه‌ای از پذيرفتن ديده نشود، هنرِ راستين به سامان نرسيده است. در شكل یک‌طرفهٔ ماجرا، همه‌کس می‌تواند نظريه‌پردازی كند و به تعبير ابن سينا، با زيركساریِ دم‌بريده، خود را نامزد #جايزه_نوبل بداند. راه از آن طرف تا بی‌نهايت باز است. هميشه باز است. روزنامه‌ها خوراک روزانهٔ خود را هميشه می‌طلبند.
ولی شعر، شعر حقيقی، در تاريخ #ادبيات هر ملّتی همان است كه بر لبان همگان يا بخش‌هایی از جامعه جاری باشد، مثل شعرهای ايرج و پروين و فروغ و مثل شعرهای اخوان و شهريار و شاملو و بهار.
▫️#محمد‌رضا_شفيعی‌كدكنی، با چراغ و آينه، صص ۲۶–۲۵ #احمد_شاملو